Norðanfari - 07. júlí 1883
22. árgangur 1883-1884, 31.-32. tölublað, Blaðsíða 66
Jeg verð fyrst með sorg og gremju að taka það fram, að mjer þykir aðferð minná kæru sóknarmanna, þeirra er hjer hafa ritað undir, mjög meiðandi fyrir mig, og
Norðanfari - 06. mars 1883
22. árgangur 1883-1884, 5.-6. tölublað, Blaðsíða 12
]pá er pjóðskáldið Frakka, Yictor Hugo. 22. nó- vernber 1832 var leikið fyrsta leikrit hans «Le roi s’amuse» (= Konungurinn skemmtir sjer); í pví kom fram ný
Norðanfari - 26. nóvember 1883
22. árgangur 1883-1884, 49.-50. tölublað, Blaðsíða 103
I Norðanfara nr. 43. 44 .hefir þelmerking- urinn enn á ný farið að rita.
Norðanfari - 20. ágúst 1883
22. árgangur 1883-1884, 37.-38. tölublað, Blaðsíða 78
J>ú sýndir vinum vinardáð, Og varst peim æ hinn sami Og hjörtu gladdir pungu pjáð, Er prengdi sorg og ami.
Norðanfari - 07. febrúar 1883
21. árgangur 1881-1883, 55.-56. tölublað, Blaðsíða 111
Gleðin kemur óboðin til hvers mauns, en sorg og ólund fara sjálfkrafa á brott, og gjöra sjaldan N’r. 55.-56. vart við sig.
Norðanfari - 17. mars 1883
22. árgangur 1883-1884, 9.-10. tölublað, Blaðsíða 17
Mannleg náttúra getur ekki að jöfnuði þolað of mikla gleði nje of mikla sorg, hún er bezt farin með jafnt og lítið í einu.
Norðanfari - 19. desember 1883
22. árgangur 1883-1884, 53.-54. tölublað, Blaðsíða 111
Hjer bar fyrir hann bræðileg sjón, hann sá lík sinna elskulegu foreldra liggja á góliinu, Erá sjer numinn af sorg fjell hann á knje hjá föður BÍuuin og móður
Norðanfari - 20. febrúar 1883
22. árgangur 1883-1884, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 3
Mjer finnst pví mjög eðlilegt, pó tilfinningar vor- ar blandist sorg við íliugun pessa, eðlilegt segi jeg, pó vjer nú grátum eins og öldung- arnir í Efesus,
Norðanfari - 13. október 1883
22. árgangur 1883-1884, 43.-44. tölublað, Blaðsíða 91
Ný veitt brauð. Árnes í Trjelvyllisvík á Siröndum sjera J>orvaldi Stefánssyni á Hvammi í Norðurárdal. Ejallaping, sjera Einari Vigfússyni á Brúarlandi.
Norðanfari - 07. febrúar 1883
21. árgangur 1881-1883, Ekki nema hálfsögð sagan..., Blaðsíða 2
verið komið undir ófyrirsynjugjörð hins stefnda, að flytja eigurnar burt aptur, úr eignarhaldi Sigurjóns sál., heldur hefðu pær orðið að afhendast af honum á ný