Iðunn - 1884
1. Bindi 1884, 2.-4. Hefti, Blaðsíða 196
Allir fóru á fœtr í dögun; í hverjum kofa var svo lesin morgunbœn og tvoir kapítular úr biblíunni. Að loknum morgunverði fór hvor til sinnar vinnu.
Suðri - 20. desember 1884
2. árgangur 1884, 33. tölublað, Blaðsíða 126
Vel er vi Islændere et Fattigt Folkefærd; men vi er rige pá Kærlighed til vor Konge, rige pá Deltagelse i Kongehusets Sorg og Glæde, rige pá brændende Bönner
Heimdallur - 1884
1. árgangur 1884, 5. tölublað, Blaðsíða 67
ber það sjálft bezt með sjer, þar sem upphafið er kveðið fyrir meir enn 36 árum, en niðurlagið fyrst í fyrra, að einlæg viðurkenning þessa er ei höfundinum ný
Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 1884
10. árgangur 1884, 1. tölublað, Blaðsíða 28
Fám dÖgun( sí&ar tók hann aptnr tii máls; hann tala&i opt og vel og þá fór af hláturinn. þingmenn sáu brátt, a& b®11 kunni vel a& sitja fyrir svörum, og a& hann
Þjóðólfur - 22. nóvember 1884
36. árgangur 1884, 45. tölublað, Blaðsíða 179
179 Fljúgðu, minn andi, frárri loftsins straumi, svíf á vængjum, er sorg þér gaf; unz að hjá leiði lágu þú dvelur, í fjarska, — fyrir handan haf.
Fjallkonan - 08. september 1884
1. árgangur 1884, 15. tölublað, Blaðsíða 60
Lík Sigurðar Sigurðssonar adjunkts er ný- fundið á Lambhússundi við Akranes. og fer jarð- arför hans fram hér innan nokkurra daga.
Iðunn - 1884
1. Bindi 1884, 5. Hefti, Blaðsíða 268
Móðirin ætlaði að örvílnast af sorg, því að hún elskaði öll börnin sín jafnt, og henni kom ekki í hug, að ef hún misti börnin sín, mundi áhyggjum og mæðu létta
Iðunn - 1884
1. Bindi 1884, 1. Hefti, Blaðsíða 51
Svo valt hann útaf—í rennusteininn, °g olli sá atburður alherjar sorg og harmatölum. En hið veglynda systra-félag frelsaði hann aptur.
Iðunn - 1884
1. Bindi 1884, 1. Hefti, Blaðsíða 36
En sú sorg ! Hún söng dillandi kveðjusöng, en ofboð lágt, svo að örninn skyldi ekki heyra það. Ekki fór bauninni betr fyrir nokkrum
Iðunn - 1884
1. Bindi 1884, 1. Hefti, Blaðsíða 48
gerðu sór alt ómak, sem hugsast gat, til að betra Georg, cn það varð árang- urslaust. jpau sögðu með tárin í augunum, að Ed- varð gerði sér aldrei hina minstu sorg