Sameiningin - 1887
1. árgangur 1886/1887, 11. tölublað, Blaðsíða 166
Jesús er þó enn á líti og hann býðr oss enn þá sína náð, býðr sig enn á ný fram til þess að hafa völdin hér hjá oss og vera andlegr konungr vor.
Sameiningin - 1887
1. árgangur 1886/1887, 12. tölublað, Blaðsíða 184
En þá kom orð drottins til hans á ný, og hann gjörir nú reglulegan sáttmála við hann.
Sameiningin - 1887
2. árgangur 1887/1888, 1. tölublað, Blaðsíða III
J........................ 157-158 Ný-iitkomin rit og álit á þeim : Kvæði Stefáns Ólafssonar.......................... 12-13 Fyrirlestr Hafsteins Pétrssonar um
Sameiningin - 1887
2. árgangur 1887/1888, 2. tölublað, Blaðsíða 21
meðan þeir ekki þekkja neitt til, frá ýmsurn freistingum, þeim áðr óþekktum, sem þeir megi vera við búnir að mœta. það má talsvert að því styðja að sem flest af ný
Sameiningin - 1887
2. árgangur 1887/1888, 2. tölublað, Blaðsíða 26
hin önnur rit nýja testamentisins eru eigi skrásett af þeim mönnum, sem kirkjan eignar þau, heldr af mönnum, sem voru löngu seinna uppi. ]>að er til gömul og ný
Sameiningin - 1887
2. árgangur 1887/1888, 2. tölublað, Blaðsíða 27
NÝ RIT,—í sumar, sem leið, hélt cand. theol. Hafsteinn Pétrsson í Reykjavík fyrirlestr um Grundtvig, hinn alkunna
Sameiningin - 1887
2. árgangur 1887/1888, 2. tölublað, Blaðsíða 28
—-Tveir ritlingar, hvor fyrir sig ein örk, á íslenzku, eru ný- komnir út hér í Winnipeg. þaS ei-u tvær rœSur ef'tir hiS norska skáld og Unitara-prest Kristofer
Sameiningin - 1887
2. árgangur 1887/1888, 3. tölublað, Blaðsíða 44
Stjórnin hafði nú horn í síðu hans fyr- ir frjálslyndi hans, og 1854 var honum vikið úr embætti. 1860 komst hann inn í ráðaneytið á ný, og við árslok 1863, þá
Sameiningin - 1887
2. árgangur 1887/1888, 4. tölublað, Blaðsíða 54
En hitt verðr ekki eins skýrt sýnt, enda þútt það sé víst, að þeir eru sorg- lega margir, sem hér hjá oss hafa áðr en langt leið frá ferining- unni með tilliti
Sameiningin - 1887
2. árgangur 1887/1888, 4. tölublað, Blaðsíða 61
hafið „náttúrulög- mál“ sitt. þessi ályktan ætti þannig að leiða til trúarinnar á eilífa fyrirdœming; en henni neitar hann nú einmitt og kemst þannig enn á ný