2. árgangur 1899-1900, 26. tölublað, Blaðsíða 101

Svo fer um þá, er þenna dauðdaga hljóta, að sáiargáf- ur þeirra smá deprast, án þess að því fylgi sngur, sorg eða söknuður.

2. árgangur 1899-1900, 30. tölublað, Blaðsíða 120

Thorarensen, liafa oðið fyrir þeirri sorg að missa einka barn sitt, stúlku, sem fæddist 25. f. m.

2. árgangur 1899-1900, 3. tölublað, Blaðsíða 11

Þ.ið var nú komið undir dögun; loftið vav svalt og hressandi gola andaði niður eftir fljótinu.

2. árgangur 1899-1900, 17. tölublað, Blaðsíða 65

Sigraöu glaðvæl' sorg og kross. Sjáðu og trúðu : Guð er í oss!

2. árgangur 1899-1900, 29. tölublað, Blaðsíða 113

Ó, live fegin vildi’ eg verða aftur Vorsins harn og hérna leika mér; Nú er lamað þrek mitt, þrotinn kraftur, Þunga sorg á herðum niér ég ber“.

2. árgangur 1899-1900, 15. tölublað, Blaðsíða 57

Drotning- in og allir þingmennirnir lótu strax fróttafleyginn færa fjölskyldu hins látna hluttekningu sína í sorg henn- ar.

2. árgangur 1899-1900, 28. tölublað, Blaðsíða 111

Hin fjöruga hringing kirkjuklukknanna breyttist í sorg- lega grafarhringiug, þegar líkfylgdin nálgaðist 'kirkju- dyrnar. ’Hvervarhin unga brúður 1 ‘ spurði föli

2. árgangur 1899-1900, 4. tölublað, Blaðsíða 15

‘ Þegar Maiína sá hina sáru angist föðui síns, varpaoi hennar göfuga hjarta frá sér öllum ótta, og með hugg- andi málrómli r.iyndi hún að sefa sorg- hans.

2. árgangur 1899-1900, 31. tölublað, Blaðsíða 123

Óhaþpaleg fyrirtæki, viltir og stjómlausii' lifnaðarhæ ttir, ógæfusömást, sorg og vonbrigði koma of oft fyrir í lífinu—þess vegna á ópíumspíjian framtíð. llún

2. árgangur 1899-1900, 9. tölublað, Blaðsíða 35

Iíf þetta fer út. um þúfur, þá raunu liinar síðustu úræUuðu leyfar nnutnkynsins skjótt líða utidir lok, Og því fyr þoss betra, þégar á þetía sorg- lega stig