26. árgangur 1911/1912, 9. tölublað, Blaðsíða 267

Eg veit, að frœðin forn og ný ei friða hjartað sorgum í; — að Jesú orð um eilíft líf fá aðeins sefað dauðans lríf. 10.

26. árgangur 1911/1912, 6. tölublað, Blaðsíða 186

Siðan reis konungr á fœtr í dögun, þá er iýsa tók, og skundaSi til ljónagryfjunnar. 21.

26. árgangur 1911/1912, 9. tölublað, Blaðsíða 278

Sorg fólksins er sorg hans. Hann kennir ekki aðeins í brjósti um fólk sitt. Hann harmar kjör þess, hann grœtr, fastar og biðr dögum saman.

26. árgangur 1911/1912, 5. tölublað, Blaðsíða 159

“ Efasemdarhugsan ein fór gegnum sál Mallúks; hann minntist vinahótanna, sem mærin hafði auðsýnt Ben Húr við lindina, og furðaði sig á því, ef hann, er bar sorg

26. árgangur 1911/1912, 8. tölublað, Blaðsíða 252

hugarkvöl, sem hann vildi flýja frá, og ímynda eg mér, aS hann hafi leitaS í Lundinn einsog þá, er vér förum meS látna ástvini til grafarinnar — til aS greftra sorg

26. árgangur 1911/1912, 5. tölublað, Blaðsíða 158

sem eg myndi láta lífiö fyrir, og fer meö þaö burt; hann gæti sagt mér, hvort hún er á lífi, og hvar hún er og hvernig henni líSr; ef hún — nei, þær — mikil sorg

26. árgangur 1911/1912, 7. tölublað, Blaðsíða 213

Ágúst urSu þau hjónin, Árni Bjarnarson og Solveig kona hans, sem búa rétt vestanviS Árborg, fyrir þeirri sorg aS missa yngri dóttur sína, Sigríði Maríu, úr brunasárum

26. árgangur 1911/1912, 7. tölublað, Blaðsíða 218

Sumir œptu af gleSi, en gleSin var blandin sorg, því aS þeir, sem mundu eftir hinu veglega musteri Salómons, gátu ekki tára bundizt, er þeir hugsuSu til þess,

25. árgangur 1910/1911, 11. tölublað, Blaðsíða 350

Líkamlega var eg bœklaðr og brotinn, er eg kom heim, og þá fann eg Rakel mína dána af ótta og sorg útaf mér. Drottinn guð vor ríkti, og eg hélt lífi.

26. árgangur 1911/1912, 8. tölublað, Blaðsíða 250

„Hugsum um hann betr en svo; hann þekkir sorg af eigin reynslu og mun veita okkr frelsi." „Fögr er sálarsjón þín, Ester!