27. árgangur 1912/1913, 3. tölublað, Blaðsíða 71

Fólk þyrpist til kirkju fyrir dögun. En þótt hún fyllist af fólki og dimmt sé, er mesta kyrrð á öllum. Alít er hljótt. Enginn mælir orð.

27. árgangur 1912/1913, 9. tölublað, Blaðsíða 293

ÓSar en hún sá á stjörnunum, aS komiS var undir dögun, fyllti hún körfuna, leitaSi upp krukku og hélt á staö einsog leið lá til En-Róge!

27. árgangur 1912/1913, 6. tölublað, Blaðsíða 166

Þar koma fram allar mannlegar tilfinningar, meSaumkun, viSkvæmni, gleSi, söknuSr, sorg. Hann elskar unga manninn, sem biSr hann aS vísa sér veginn!

27. árgangur 1912/1913, 3. tölublað, Blaðsíða 74

eigum þess kost að þekkja guð föður svo fullkomlega, að vér getum öruggir og án þess að hika oss neitt hið minnsta treyst œðstum kærleik hans, hverri ógæfu eða sorg

26. árgangur 1911/1912, 11. tölublað, Blaðsíða 324

Að sann-nefndum sorg-

26. árgangur 1911/1912, 12. tölublað, Blaðsíða 419

NiSrlagsorSin liSu framhjá Ben Húr, sem þá einmitt var hlaðinn þungri, en angrblíSri skilnaSar-sorg.

26. árgangur 1911/1912, 11. tölublað, Blaðsíða 335

Vér höfum líka fundið til nærveru hans bæði í gleði vorri og sorg. Hugr vor hefir aftr og aftr í bili verið hrifinn af návist hans.

27. árgangur 1912/1913, 3. tölublað, Blaðsíða 66

Þegar moldin skall á kistulokið við greftran ástvin- ar þíns, fannst þér sem hrollr fara um lijarta þitt, er þegar yar þvínær brostið af sorg.

27. árgangur 1912/1913, 3. tölublað, Blaðsíða 75

Og svo mikið af sárustu harmkvælum og sorg, sem enginn fær orðum að komið, bar þar að á fáeinum

27. árgangur 1912/1913, 6. tölublað, Blaðsíða 190

Enginn hefndarhugr í orðum Jesú, heldr sorg og með- aumkun. Þ!ví skærra sannleiksljósi sem hafnað er, því þyngri er sektin og harðari dlómrinn.