45. árg. 1930-1931, 12. tölublað, Blaðsíða 1

Á hverju ári, þeg- ar hljómurinn heyrist á ný af söng friðarengilsins, koma menn auga á stjörnuna og hún töfrar liugina og heillar, svo að menn taka að horfa

45. árg. 1930-1931, 9. tölublað, Blaðsíða 7

Nú eru liðnar margar vikur, og öll þessi sorg, eymd og skortur hefir verið til ieinkis.

45. árg. 1930-1931, 12. tölublað, Blaðsíða 2

Svo sá eg sorg ina færast yfir andlitin, og að endingu sá eg þau grípa hvort utan um annað og gráta.

45. árg. 1930-1931, 14. tölublað, Blaðsíða 6

Þannig atvikast það oft í lífinu: Það, sem í svipinn skoðast sem sorg og andstreymi, get- ur síðar meir orðið að gleðiuppsprettu.

44. árg. 1929-1930, 17. tölublað, Blaðsíða 7

' í þögninni ríkir hin þunga sorg, og þegar dimmir um sveit og borg, þá tómleikinn í það sæti sezt sem sonurinn góði skipaði bezt.

45. árg. 1930-1931, 14. tölublað, Blaðsíða 3

lausari og torskildari én nokkru sinni fyr . trt úr hverri ásýnd og hverjum kima heimilisin* horfði mállaus sorg- in þvölum augum. 1 dag stefnir dauðinn oss

44. árg. 1929-1930, 40. tölublað, Blaðsíða 6

hjónin var það með einkennilega bitru augna- ráði, og er hann sneri sér við og leit á mann- fjöldann í kirkjunni, var Sem brygði fyrir annaðhvor gremju eða sorg

44. árg. 1929-1930, 35. tölublað, Blaðsíða 6

“Þú kemur,” sagði Hildur, “á þeirri stundu, er eg sagði fyrir, er sól tekur sér náttstað og ný stjarna rís á himni.”

45. árg. 1930-1931, 14. tölublað, Blaðsíða 7

Geymslu- hús var áfast íbúðarhúsinu og brann það með öllu, sem í var; húsgögn öll brunnu, búshlutir, allur fatnaður, öll áhöld til rafveitu, sem voru ný og

44. árg. 1929-1930, 44. tölublað, Blaðsíða 6

og handlék skrínið. sem bréf- ið var í, og virtist varla þora að opna það- Riddarinn sjálf- ur, sem einnig var snortinn af sorg Haraldar, þó hann léti ekki