Víkurfréttir - 21. desember 2006
27. árgangur 2006, 51. tölublað, Blaðsíða 28
Gleði, sorg og allt lit róf til finn inga þar á milli mynda ljóð ræna heild í marg brotn um mynd um þess ar ar óvenju legu skálf sögu þar sem eng inn er full
Víkurfréttir - 23. febrúar 2006
27. árgangur 2006, 8. tölublað, Blaðsíða 8
Lát ei sorg né böl þig buga. Baggi margra þungur er. Treystu því, að þér á herðar þyngri byrði’ ei varpað er en þú hefir afl að bera.
Víkurfréttir - 21. desember 2006
27. árgangur 2006, 51. tölublað, Blaðsíða 46
Þeim fylg ir gleði og hlát ur, en þeim fylg ir líka sorg og grát ur. Marg ir hlakka til jól anna.
Víkurfréttir - 14. september 2006
27. árgangur 2006, 37. tölublað, Blaðsíða 1
Auk ávarps ráð herra verða flutt stutt er indi fólks sem hef ur upp lif að það áfall og þá sorg sem fylg ir al var leg um slys um í um ferð inni og lög
Víkurfréttir - 21. september 2006
27. árgangur 2006, 38. tölublað, Blaðsíða 14
Ingva son ræddi um sorg ina og fór með bæn og þá var flutt tón list.
Víkurfréttir - 14. desember 2006
27. árgangur 2006, 50. tölublað, Blaðsíða 6
gleði og sorgar, gleði þegar jólin og áramótin ganga í garð með allri sinni ljósadýrð og þeirri eftirvæntingu sem fylgir und- irbúningi jólanna og svo þeirri sorg
Víkurfréttir - 14. desember 2006
27. árgangur 2006, 50. tölublað, Blaðsíða 78
KæruSuður- nesjamenn og aðrir Nú þegar jólahátíðin nálgast og gleði ríkir á flestum heimilum eru líka til heimili þar sem ríkir mikil sorg.
Víkurfréttir - 19. október 2006
27. árgangur 2006, 42. tölublað, Blaðsíða 27
Fyrirlestur um sorg og missi í Kirkjulundi (safnaðarheimili Keflavíkurkirkju) kl. 20. Fyrir- lesari sr. Sigfinnur Þorleifs-son sjúkrahúsprestur.
Víkurfréttir - 14. desember 2006
27. árgangur 2006, 50. tölublað, Blaðsíða 27
Harmi lostnir íbúar í Keflavík kvöddu hið liðna ár og syrgjendur hinna látnu og aðstandendur hinna sjúku heilsuðu hinu komandi með sorg og kvíða.
Víkurfréttir - 09. febrúar 2006
27. árgangur 2006, 6. tölublað, Blaðsíða 12
Lát ei sorg né böl þig buga, baggi margra þyngri er. Vertu sanngjarn, vertu tnildur, vœgðu þeim setn mótþér braut.