Ný félagsrit - 1871
28. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 167
Ofan greibir eru vegir, Enginn þaban híngab ber; Ekkert vitni sorg mér segir, Söknub þann er hana sker. Pyrru dætur1, mætar mæbur!
Ný félagsrit - 1856
16. árgangur 1856, Megintexti, Blaðsíða 145
um kveha: „Sæll er hinn, er hranna dýri beita má björguin nærri, og um salta sævar tröb nor&r lángt nökkva stýra.“ Bálgnar þá í brjásti mér sollin sorg
Ný félagsrit - 1862
22. árgangur 1862, Megintexti, Blaðsíða 164
Ó, hversu alsæll, er mig engin hepti sorg né söknubur í sólar heimi! Allt af) aleblis endimnrkum, þars banastjörnur bleikar sveima.
Ný félagsrit - 1858
18. árgangur 1858, Megintexti, Blaðsíða 175
Ó hve hrelld og hrygg til daufea Himna drottins var hin auba Einkasonar móbir mær, Sem réb fánga sorg og stránga Sút, er hánga kvöl vib lánga Sinn leit mæra
Ný félagsrit - 1858
18. árgangur 1858, Megintexti, Blaðsíða 184
„Strífei fylgir frifeur, Frægfe þú vaxa sér, I sorg þú sáir nifeur, í sælu þú upp sker.
Ný félagsrit - 1858
18. árgangur 1858, Megintexti, Blaðsíða 176
Hver svo hjartab herba mætti Hans afe eigi lundu grætti Góbrar rnóijur sorg ab sjá ! 4.
Ný félagsrit - 1861
21. árgangur 1861, Megintexti, Blaðsíða 145
sorg og synd Sjónfagra dapra lífsins mynd. 10
Ný félagsrit - 1856
16. árgangur 1856, Megintexti, Blaðsíða 153
. — Vot eru augu, vángi þinn er bleikur, Hví vökna brár, er sorg ei þýngja má,
Ný félagsrit - 1859
19. árgangur 1859, Megintexti, Blaðsíða 177
Seg mér þá andvarp sætast brjóst nam mæba Meb hverjum merkjum, hvernig ástin ríka Ykkur um- leynda löngun mátti fræba“; þá nam hún svara: „Sorg eg veit ei slíka
Ný félagsrit - 1873
30. árgangur 1873, Megintexti, Blaðsíða 124
Gamalmenni& þegir, því er sorg á brá? Og því er sveinninn úngi litverpur aö sjá? Yngisdrósin dána dregur sorgarhjúp!