4. árgangur 1889-1890, 19. tölublað, Blaðsíða 76

Hver er sú sorg er pig særir? f>ú segir pað ekki. Víst er pér óparfi’ að æðrast Og út hella tárum; Böl pitt er barasta draumur, Sem bráðum er horfinn.

4. árgangur 1889-1890, 24. tölublað, Blaðsíða 95

Prentari Jóhannes Vigfússon bonti vor- um „ónefnda vin á Pallinum“ á samskota- listann, sem hangir á pilinu í prentsmiðj- unni, og mikil var undrun og sorg „vinar

4. árgangur 1889-1890, 21. tölublað, Blaðsíða 82

fijótt, að vilja gefast upp. nndir eins og mosta nýjabrumið er af; hvað kaupfé- lögin snertir lýsa sér alveg sömu íslenzku taugarnar lijá allmörgum, eins og svo sorg

5. árgangur 1890-1891, 1. tölublað, Blaðsíða 4

NÝ KIRKJA. Á Eyrarbakka verzlun- arstað er reist kirkja; hún er byggð af samskotafé. ALpINGISKOSNING DALAMANNA. Nýr ósigur miðlunarmanna.

5. árgangur 1890-1891, 12.-13. tölublað, Blaðsíða 45

Stórkostlegur ódæðisverknaður liefir ný- lega orðið hér uppvís, morð á fósturbörn- um, er kona ein hafði tekið til uppeldis fyrir meðlagsstyrk, er henni var greiddnr

4. árgangur 1889-1890, 28. tölublað, Blaðsíða 109

ábætandi; miklum óhug hefir það slegið á vinstri menn, að tveir helztu þjóð- pingismenn úr þeirra liði, Holstein greifi frá Hleiðru og Pingel kennari, hafa ný

4. árgangur 1889-1890, 30. tölublað, Blaðsíða 117

peir líka árlega alveg á nál- um í ág*:st- og september-máiiuðum — um pað leyti, er uppsagnanna má lielzt vænta —, og eins og á pönum að reyna að finna upp ný

4. árgangur 1889-1890, 15. tölublað, Blaðsíða 60

pokar áfram í stór* um stýl. og er nú talið víst, að pað nái frarn að ganga við næstu aðalkosningar; til rnarks er pað, að Gladstone hefir sigr- að við tvær ný-afstaðnar

5. árgangur 1890-1891, 4.-5. tölublað, Blaðsíða 20

KRÓKAREESSAGA, ný útgáfa, fyrir 5 0 aura hvert eintak. ÚTSVARSSEÐLAR á góðum pappír, ódýrir; mjög hentugir fyrir sveitanefndir til að spara tíma.

4. árgangur 1889-1890, 13. tölublað, Blaðsíða 49

, og þegarum pað væri að ræða, að Islendingar sampykktu ný stjórnarlög, yrði að fara varlega í pær sakir, að gefa eptir af peim rétti, sem pjóðin enn ætti samkvæmt