10. árgangur 1897-1898, 32. tölublað, Blaðsíða 2

‘ Allir Múhameds menn verða. nú að biðjast fyrir fimin sinnum ú dag á vissum, tilteknum tímum, nefnil. f dögun, einni stundu fyrir liádegi, kl. 3 e. m., við

10. árgangur 1897-1898, 4. tölublað, Blaðsíða 6

„Brandadyrum bæjar í bíð eg kyr, og hjeðan fly aldrei, fyr en einhver ný- efni spyr úr J>essum gny“. 59.

10. árgangur 1897-1898, 30. tölublað, Blaðsíða 1

Dar jeg enga pekkli neyð, prautir, sorg, nje kvíða; par mjer skein, á ljúfri leið, lífsins náðarblíða. Allslaus par jeg átti nóg—- allsnægt löndin geyma.

10. árgangur 1897-1898, 6. tölublað, Blaðsíða 1

Davies og Sir Richard Cartwright, sem ný- lega ferðuðust til Washington, eru nú komnir heitn úr peirri ferð, og láta báðir mjög vel yfir ferðinni.

10. árgangur 1897-1898, 16. tölublað, Blaðsíða 4

Að stjórnin hefur ný skeð neitað, að taka prjár af pingsályktunum síð- asta alpingis til greina, kemur pví væntanlega engum á óvænt.

10. árgangur 1897-1898, 22. tölublað, Blaðsíða 2

Mót blikandi sólgoði blfnandi jeg blindan sá lýðinn um torg; og afguðadýrkun svo arga og óhæfu leit jeg par marga; pað allt saman sá jeg með sorg.

10. árgangur 1897-1898, Jólablað, Blaðsíða 6

eirra, og ekki rænt þær hinni tindrnndi kátínu, sem Bern- hardin d<* 8t, Pierre segir að þeim hafi verið gefin til þesg að eyða sorg- um karhnannsins.

10. árgangur 1897-1898, 44. tölublað, Blaðsíða 4

Nokkru fyrir dögun morguninn eptir lagði lestin af stað frá Dauphin, og var .komin til Winnipegoosis (endastöð brautarinnar) um sólarupp- komu.

10. árgangur 1897-1898, 18. tölublað, Blaðsíða 2

“ svo mæla glaðir prátt, „pá munum vjer gjöra oss skemmti- legt og kátt.“ En fáir vita pað, hverju fagnandi er, Og framtiðin máske í skauti sínu ber, að sorg

10. árgangur 1897-1898, 11. tölublað, Blaðsíða 3

Undir dögun brast afar- mikið ofsaveður með regni og hagli yfir dalinn, svo hinir óttaslegnu hestar slitu tjóður sín og æddu upp hinar biöttu blíðar dalsins