Ný félagsrit - 1844
4. árgangur 1844, Megintexti, Blaðsíða 173
Hákallslysi mætti liæta mikib á Islandi ef lifrin væri brædd öldúngis ný, í stab þess að menn láta bana nú standa lengi og úldna, því þeir halda hún bræbist lietur
Ný félagsrit - 1844
4. árgangur 1844, Megintexti, Blaðsíða 179
iKÍRSLA UM NÝ FÉLAGSRIT. J^essir faka jöfnum höndum þátt ritanna; kostnabi Félags- Bjarni Sívcrtsen, cand. philos., í Reykjavík. Finnur B.
Ný félagsrit - 1844
4. árgangur 1844, Megintexti, Blaðsíða 183
Vér biðjum þessvegna enn á ný alla þá, sem styrkja vilja viöleitni vora, at gefa oss vísbendíng um þaö í haust, og á sama hátt ef einhverr vill segja lausri bókinni
Ný félagsrit - 1845
5. árgangur 1845, Megintexti, Blaðsíða 2
klæddust nvjuni búníngi, og tóku abra stefnu; allar framfarir og andlegur þroski spruttu af kristiu- dóminiini, og þjóbir þær, sem tóku kristni, ýngdust upp á ný
Ný félagsrit - 1845
5. árgangur 1845, Megintexti, Blaðsíða 10
líf þeirra er andlegt, og einkenni andans er þab, ab hann getur rétt sig vib og reist sig á fætur; þjóöirnar geta því vaknab aptur til lífs, og ýngst upp á ný
Ný félagsrit - 1845
5. árgangur 1845, Megintexti, Blaðsíða 174
heimíhéraf), og er þaf) kom fyrir yfirrétt í annabsinn, dremdi hann undirdóinarann til afi borga kostnaf þann, er útaf því reis, af> málif) haffi verif dæmt á ný
Ný félagsrit - 1846
6. árgangur 1846, Efnisyfirlit, Blaðsíða 1
Fylgiskjöl: Skýrsla um „Ný Félagsrif*. Auglýsingar.
Ný félagsrit - 1846
6. árgangur 1846, Formáli, Blaðsíða VIII
I stab Ponta kom ný barna-lærdómsbók eptir Balle, í stab grall- arans nýja sálmabókin; útlend rit, sem þá voru í mestu áliti, voru íslenzkub af ymsurn, til ab
Ný félagsrit - 1846
6. árgangur 1846, Megintexti, Blaðsíða 26
þar- næst varb ekki konúngsfulltrúa svarab uppá ræbu hans tun kollektuna og sjób þann, seni komib hefir fyrir konúngsjarbirnar., af því ab forseti greip þar á ný
Ný félagsrit - 1846
6. árgangur 1846, Megintexti, Blaðsíða 47
ekki fyrir laungti útvegab skvrslur þær, sem óskab var í Hróarskeldti fyrir sex árum siban, og látib tvö þíng líba svo hjá, ab þeir liafa ekki borib sig fram á ný