Bjarmi - 01.12.2000, Blaðsíða 34

Rætt viö Kjartan Jónsson,
framkvæmdastjóra KFUM og KFUK í Reykjavík
er fólgin í boóskapnum sem félögin flytja
Kjartan Jónsson hóf störf sem framkvæmdastjóri KFUM og KFUK í
Reykjavík sl. haust. Hann starfaói áóur um árabil hjá Sambandi ís-
lenskra kristniboósfélaga, bæói í Kenýu og síóan hér á landi, þannig aó
segja má aó hann sé aó færa sig á milli þessara systurhreyfinga. Bjarmi tók
Kjartan tali af þessu tilefni.
Viótal: GunnarJ. Gunnarsson
Hvernig leggst það í þig að taka að þér starf
framkvtsmdastjóra KFUM og KFUK í
Reykjavík?
— Agætlega. Eg er alinn upp í þessum
félögum frá því ég var drengur og þau
hafa verió mitt andlega heimili síðan. Eg
hefverið í öllum deildum KFUM, dvalið
og starfað í Vatnaskógi og stundaó mitt
félagslíf fyrst og fremst innan þeirra.
Margir af mínum bestu vinum eru þar.
Þegar ég var kristniboði í Afríku leit ég á
félögin sem minn aóalsendisöfnuð. Það
er því Ijóst að þau eru mjög stór hluti af
sjálfum mér. Eg tel mig þekkja félögin,
sögu þeirra og hefð, mjög vel. Starfsemi
KFUM og KFUK er víðfeðm og ótrúlega
margir leggja hönd á plóginn. Hópurinn
sem tengist þeim er langt frá því einsleit-
ur. Þaó er áskorun að reyna að tengja fé-
lagsmenn og hinar ýmsu greinar starfsins
betur saman með það tvíþætta markmið
að styrkja trú félagsmanna á frelsarann
Jesú Krist og auka löngunina til aó
standa saman að útbreiðslu trúarinnar á
hann í gegnum hinar mörgu starfsgrein-
ar félaganna.
Reiknarðu með að þetta verði frábrugðið
starfi þínu fyrir Kristniboðssambandið?
— Ég tel að margt sé líkt með starfinu í
KFUM og KFUK og SIK. Við erum með
útgáfustarfsemi, samkomustarf og fleira
í þeim dúr. Samstarfsfólkið er margt það
sama. Von mín er sú að ég geti notað
tíma minn og krafta sem mest í að
byggja félögin upp sem kristileg félög og
þurfi ekki að fylla hendur mínar af mál-
um varðandi fjármál og eignaumsýslu þó
að slíkt verði ekki með öllu umflúió.
Tíminn verður svo að leiða í Ijós hvort
þetta tekst. Þau lögmál safnaðarupp-
byggingar sem ég og samstarfsfólk mitt
lögðum til grundvallar í kristniboósstarfi
okkar í Kenýu eru í grundvallaratriðum
þau sömu hér á landi.
A hvað villt þú leggja áherslu í starfi KFUM
og KFUK?
- Félagsfólk KFUM og KFUK hefur
jafnan verið brautryðjendur í kristilegu
starfi á meðal barna og unglinga hér á
landi. Félögin hafa uppfyllt óuppfylltar
þarfir í þjóófélaginu. Þau hafa náð mjög
góðum árangri í þessu starfi. Sumar-
búðastarf þeirra er á heimsmælikvarða.
Barna- og unglingastarfið var blómlegra
fyrr á árum en nú er, en segja má að
búið sé að flytja þaó aó nokkru leyti út
því aó þjóðkirkjan rekur nú blómlegt
barnastarf, oft mannað starfsfólki úr fé-
lögunum sem hefur fengið sína starfs-
þjálfun þar. Lítið kristilegt starf er fyrir
unglinga og ungt fólk á aldrinum 15-35
ára. Ég tel aó leggja beri mjög aukna á-
herslu á starf á þeim vettvangi á kom-
andi árum. KFUM og KFUK í sumum ná-
grannalönudum okkar, t.d. Þýskalandi,
eru fýrst og fremst ungmennafélög. Hér
vildi ég að aðaláherslan lægi, en áfram
væri starf fýrir fólk á öllum aldursskeið-
um, frá barnsaldri fram á eftirlaunaald-
ur, eins og verið hefur. Það er Ijóst að
nýjir tímar krefjast þess að við skoðum
starfsaðferðir okkar og séum opin fyrir
nýjum. Fagnaðarerindið er eilíft, því má
aldrei breyta, en umgjörðin, starfsaó-
ferðirnar, eru um margt tímanlegar og
því verður að aðlaga þær samtíðinni
hverju sinni. Friðrik Friðriksson skildi
þetta og var óhræddur við að nota þær
starfsaðferðir sem hann taldi aó gætu
orðið fagnaóarerindinu til framdráttar.
Við getum enn lært mikió af honum. Það
er mjög brýnt að unnin verði stefnumót-
34