Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1917, Blaðsíða 27

IÐUNN1
Myndhöggvarinn.
217
En er ekki skelfing að eiga, þjóð,
á örbirgðarskerinu listamannsblóð
og heyra þetta’ eilífa útburðar hljóð
í eyrum sér daga og nætur,
og vita, hve guð af því grætur.
Tónar.
Eftir
Einar S. Frímann.
»Ertu að fara?«
»Já — þú ert svo leiðinlegur —. Eg hefi varla
gelað togað úr þér orð«.
»Já. Ég er alt annað að hugsa«.
»Þá ætla ég að lofa þér að njóta friðar við hugs-
anir þínar«.
»Ertu reiður?«
»Nei. Mér leiðist að eins«.
»Heyrðu. Ég er að hugsa um að segja þér dálitla
sögu«.
»Sögu? Já, hlessaður gerðu það«.
»En hún er alvarleg«.
»Jæja. Ég skal ekki brosa«.
»Svo læsum við stofunni og gegnum engu, þótt
barið verði«.
»Ágælt. — Og hleypum gluggatjöldunum niður«.
»Nei. Það er bráðum orðið dimt hvort sem er, og
við kveikjum ekki«.
»Verði þinn vilji«. —
»Jæja. Það eru fjögur ár síðan. Ég var staddur á
Eyri ásaml vini mínum, Birni Eggertssyni slúdent.