Tíminn - 20.08.1943, Page 2

326
TtMKVN, föstudaginn 20. ágást 1943
82. blað
Björn Pálsson, Ytri-Löngumýri
^tmmn
Föstudayur 20. ágúst
«fén á Akri og
stjórainálið á
kaupfélagsr
Blöndnósi
Úr búnaðarskýrslunum:
Búfjáreign landsmanna
árið 1941
Leiðsögn íhaldsíns
í skattamálum
Ritstjórar Morgunblaðsins
hafa oft löðrungað sjálfan sig
og flokk sinn. Aldrei hefir þeim
þó tekizt að gera það jafn ræki-
lega og í skattamálaskrifunum
sínum seinustu dagana.
í þessum skrifum er ráðist á
Eystein Jónsson og Framsókn-
arflokkinn fyrir skattalög sein-
ustu ára. Slíkt er að hengja bak-
ara fyrir smið. Það eru fjögur
ár síðan Eysteinn Jónsson
var fjármálaráðherra. Þá voru
skattarnir miklu lægri en nú.
Síðan hefir Sjálfstæðisflokkur-
inn haft leiðsögnina í skatta-
málum. Jakob Möller settist í
sæti Eysteins. Allar skatta-
breytingar og skattahækkanir
á árunum 1939—42 hefir Al-
þingi gert eftir tilmælum Jak-
obs. Allar hafa þær líka hlotið
einróma stuðning þingmanna
Sjálfstæðismanna. Mbl. ræðst
því fyrst og fremst á sína menn,
þegar það skammast yfir skatta-
hækkunum seinustu ára.
En ekki hefir þó forkólfum
Sjálfstæðisfl. þótt nóg komið
af skattahækkununum. Sam-
kvæmt yfirlýsingu, sem Ólafur
Thors og Jakob Möller létu lesa
upp í útvarpið og birtu í Morg-
unblaðinu 8. des. 1942, gerðu
þeir svohljóðandi tillögu í átta-
manna nefndinni á síðastl
vetri:
„1. að verja fé úr ríkissjóði til
þess að lækka vísitöluna.
2. Að afla ríkissjóði nýrra
tekna í þessu skyni, meðal ann-
ars með því:
a) að hækka skatta, einkum
á hátekjum.
b) að draga úr skattaíviln-
unum hlutafélaga.
c) að fella niður varasjóðs-
hlunnindi útgerðarinnar
að öðru leyti en því, sem
beint snertir endurnýjun
skipastólsins.
d) að innheimta eignaskatt
skatt af eignaaukningu
striðsáranna í eitt skipti.
e) með öðrum ráðum, sem
tiltækileg þættu.
3. Að skerpa eftirlit með
skattaframtali“.
Rétt er að geta þess, að Jón
Pálmason gaf þá skýringu á
þessum tillögum í útvarpsum-
ræðum á þingi í vetur, að þær
hefðu verið miðaðar við það, að
Sjálfstseðismenn kæmust í
stjórn! Háir skattar eru tilvinn-
andi, ef Ólafur Thors fær að
vera ráðherra!
Hinn prýðilegi Sjálfstæðis-
maður, Björn Ólafsson fjár-
málaráðherra, hefir heldur ekki
viljað vera eftirbátur Jakobs
Möllers í skattamálunum. Hann
bar fram og fékk samþykktan
á seinasta þingi nýjan skatt,
verðlækkunarskattinn, og sagði
að menn mættu vera þakklátir
fyrir að mega greiða skatta!
Þá má ekki gleyma garminum
honum Katli. Það þarf ekki
annað en að blaða í útsvarsskrá
Reykjavíkur til að sannfærast
um það, að á lágtekju- og miðl-
ungstekjumönnum eru útsvör
margfallt hærri en skattar. Það
er meira verk borgarstjórans í
Reykjavík, Bjarna Benedikts-
syni, en nokkurs annars manns.
Það dugir því ekki ritstjórum
Morgunblaðsins að eigna öðrum
gang skattamálanna á undan-
förnum árum. Sjálfstæðismenn
hafa haft forustuna og hafa því
ráðið mestu um það, hversu
skattar og útsvör eru orðin há á
almenningi. Til þess að tryggja
gróðafélögum ýms skattfrelsis-
hlunnindi hafa þeir komið fram
hækkandi sköttum á almenn-
ingi. Jafnframt hafa þeir hindr-
að framkvæmd öflugra skatta-
eftirlits með því að setja mann
eins og Jón Sveinsson í skatta-
dómaraembættið, en hann hefir
ekkert aðhafst í því starfi.
Stríðsgróðamennirnir vissu
hvers konar maður hentaði
þeim þar.
Það, sem Framsóknarmenn
hafa beitt sér fyrir í skattamál-
unum seinustu árin, hefir verið
að s'porna gegn þeim tilraun-
Jón á Akri hefir ritað nokkrar
greinar í blöð Sjálfstæðisfl.
um kaupfélagsstjóramálið á
Blönduósi og boðar í lok síðustu
greinar sinnar, að hann muni
halda slíkum ritstörfum áfram.
Það er vitanlega ekkert við þaö
að athuga, þó að birtar séu
fréttir úr einstökum héruðum í
blöðum landsins, og álit látið í
ljós um það, sem þar gerist. Hitt
er óviðeigandi, að héraðsbúar
sjálfir hefji deilur í útbreiddum
blöðum um þau mál, sem koma
þeim einum við. Félagsmenn
Kaupfélags Húnvetninga eiga
einir að ráða því, hvaða kaup-
félagsstjóra þeir hafa. Aðrir
hafa ekkert um það að segja, og
geta tæplega skapað sér óhlut-
drægt álit um þá hluti, þegar
ekki er aðrar upplýsingar að fá
en meira og minna hlutdrægar
blaðagreinar.
Jón á Akri gerist forustumað-
ur í þessu máli, skrifar æsinga-
greinar í blöð Sjálfstæðisflokks-
ins og heldur því fram, að málið
sé pólitískt. Með þessu vinnur
hann viljandi eða óviljandi að
því að gera málið flokkslegt.
Takist Jóni á Akri að fá meiri-
hluta á næsta kaupfélagsfundi,
mun það verða álitinn persónu-
legur sigur fyrir hann, og
flokkslegur sigur fyrir Sjálf-.
stæðisflokkinn. Jón á Akri hefði
því breytt viturlegar,, vegna
þeirra Framsóknarmanna, sem
óska þess að Pétur Theodórsson
sé áfram kaupfélagsstjóri, ef
hann hefði haft lægra sjálfur,
en beitt þeim meir fyrir, sem
minni oddamenn hafa verið á
leikvelli stjórnmálanna. Jón á
um fjármálastjórnar Sjálfstæð-
isflokksins, að koma öllum
skattabyrðum yfir á almenning.
Framsóknarflokknum er það að
þakka, að skattabyrðin er þó
ekki þyngri á almenningi en
raun ber vitni og að stríðsgróða-
mennirnir hafa orðið að taka á
sig allríflegan hlut. Þó hefir
ekki verið gengið nógu langt í
þeim efnum eins og tillögur
Sjálfstæðismanna í 8-manna-
nefndinni sýna gleggst. Það,
sem nú þarf að gera, er að at-
huga möguleikana fyrir léttari
skattabyrðar á lágtekju- og
mðilungstekju mönnum og
vinna það, sem ríkið tapar
þannig, með bættu skattaeftir-
liti, afnámi skattahlunninda
hjá gróðafélögum og eignaauka-
skatti á stórgróðamönnum
stríðsáranna. Með eignaauka-
Akri hefir mikla æfingu í að
gagnrýna andstæðinga sína.
Hann veit því að hægt er að
finna eitthvað að störfum og
skapgerð hvers einasta manns.
Þegar deilur hefjast, er oft
smátt týnt til og lítillar sann-
girni gætt. Jón Pálmason freist-
ar andstæðinga sinna, með
blaðagreinum sínum um kaup-
félagsstjóramálið, til þess að
hefja ádeilur á Pétur Theo-
dórsson fyrir störf hans. Hún-
vetningar hafa ef til vill ekki
komið að öllu leyti vel fram við
Pétur Theódórsson. Ég teldi
samt þann viðskilnað leiðinleg-
astan, ef þeir færu að ata þenn-
an óhlutdeilna og heiðarlega
mann út í óhreinindum per-
sónulegra og stjórnmálalegra
illdeilna. Það er ekki Jóni
Pálmasyni að þakka, að ekki
jhefir verið byrjað á slíku, held-
ur hinu, að jafnvel andstæðing-
ar Péturs Theódórssonar meta
hann svo mikils, að þeir vilja
ekki deila á hann, ef hjá því
verður komizt.
Jón á Akri segir í síðustu
1 grein sinni, að Pétur Theódórs-
son hafi verið rekinn sem af-
brotamaður. Ég held að Jón geri
ekki rétt i því að skýra þannig
frá, jafnvel þó hann vilji gera
málstað andstæðinga sinna
slæman. Pétri var sagt upp
starfi með umsömdum fyrirvara,
en ekki rekinn. Ennfremur sam-
j þykkti aðalfundur K. Bl. að
, greiða honum eftirlaun, sem
! ekki var lagaleg skylda. And-
| stæðingar Péturs Theodórsson-
ar viðurkenndu með því, að
hann hefði rækt starf sitt
| skatti þarf einnig að safna
nokkru fé til framkvæmda rík-
isins á komandi árum, þar sem
hinar miklu tekjur ríkisins und-
, anfarin ár hafa sogast að mestu
'í þá verðbólguhít, er stjórn Ól-
1 afs Thors skapaði 1942, og rík-
ið hefir því lítið fé getað lagt
fyrir til þessa. En öllum má vera
ljóst, að geti ríkið engum fjár-
munum safnað til hörðu áranna,
I verður þjóðin illa stödd, þegar
þau koma.
I Tillögur Sjálfstæðismanna í
8-manna nefndinni í vetur, voru
hárréttar. Þótt forusta flokksins
í skattamálunum síðastliðin ár
sé honum á ýmsan hátt til svo
lítils sóma, að Mbl. vill koma
henni á aðra, eru þessar tillögur
honum til sóma og þess vegna
vonandi, að hann hvarfli ekki
frá þeim. Þ. Þ.
þannig, að það væri þakklætis-
og launavert.
Ég hefi ekki skift mér af
þessu máli, meðal annars af því,
að ég er i vafa um, að Pétri
Theódórssyni sé greiði gerður
með því að vinna að því, að
hann sé kaupfélagsstjóri áfram,
þar sem jafn mikil tvídrægni
er um starf hans og raun ber
vitni. Líklegt er og, að jafn
starfhæfur maður geti fengið
nóg að gera.
Ég ber engan óvildarhug til
Jóns á Akri, en ég lít svo á, að
það geti ekki orðið Húnvetning-
um til sæmdar að deila um þetta
mál í blöðum landsins. Innan-
héraðs deilumál eru oft við-
kvæm, en okkur ber að sýna þá
skapstillingu og drengskap að
leiða þau til lykta heima í hér-
aði, en ekki að rangfæra málin,
og ófrægja hver annan við óvið-
komandi menn.
Ytri-Löngumýri, 5. ágúst 1943.
Björn Pálsson.
Hjólbarðaverzlun
Gísla Sveínssonar
Hvað veldur töfinni hjá dóms-
málaráðuneytinu?
Alþýðublaðið birtir 18. þ. m.
eftirtektarverða frásögn um ó-
löglega hjólbarðaverzlun og af-
skipti Gísla Sveinssonar af
þeim málum. Segist blaðinu svo
frá:
„Hér er um sjórekna hjól-
barða að ræða, en hjólbarðarnir
hafa verið mjög dýrir undan-
farin 2 ár — og stundum næst-
um því ófáanlegir. Er því mikil
keppni um að klófesta þá, ef
nokkur tök eru á.
Lögreglan komst á snoðir um
það, að rekaeigendur á Vestur-
og Suðurlandi verzluðu með
hjólbarða.’ Hún áleit, að slík
verzlun væri ekki lögleg og bæri
að minnsta kosti að auglýsa op-
inberlega'slíkt vogrek. Hún fór
því að gera hjólbarðana upp-
tæka — og vann ötullega að því
fyrst í stað. Skiluðu bifreiða-
stjórar hjólbörðunum og til-
nefndu jafnframt þá menn, er
þeir höfðu keypt af.
Loks komst lögreglan á snoð-
ir um allmikla hjólbarðasölu,
sem Gísli Sveinsson alþingis-
maður og sýslumaður í Vestur-
(Fratnh. á 4. síðu)
í nýkomnum búnaðarskýrsl-
um fyrir árið 1941 segir svo um
búfjáreign landsmanna:
í fardögum 1941 var sauðfén-
aður talinn samkvæmt búnað-
arskýrslunum rúml. 637 þúsund,
en vorið 1940 töldu búnaðar-
skýrslurnar sauðfénaðinn 628
þús.’ Sauðfjártalan hefir því
hækkað um 9 þús. eða um 1.5%
fardagaárið 1940—1941. Hæstri
tölu hefir sauðfénaðurinn náð
í búnaðarskýrslunum árið 1933,
er hann taldist 728 þúsund.
Eftirfarandi yfirlit sýnir,
hvernig sauðfénaðurinn skiftist
vorið 1941 samanborið við árið
á undan:
1940 1941
Ær . . 477.484 492.202
Sauðir . . 16.659 14.636
Hrútar . . 10.111 10.397
Gemlingar . . . . 123.687 119.832
í '13 sýslum hefir sauðfé fjölg-
að, en fækkað í 5. Tiltölulega
mest hefir fjölgunin verið í
Eyjafjarðar og Austur-Skafta-
fellssýslu (7%), en fækkun
mest í Árnessýslu (6%).
Geitfé var í fardögum 1941
talið 1568. Árið á undan var það
talið 1628, svo að því hefir sam-
kvæmt því fækkað á árinu um
60 eða um 3.7%.
í fardögum 1941 töldust naut-
gripir á öllu landinu 39.778, en
árið áður 39.732. Hefir þeim
fjölgað um 46 eða um 0.1%.
Hefir nautgripatalan aldrei
áður verið svo há sem 1941.
Af nautgripum voru:
1940 1941
Kýr og kelfdar
kvígur ........ 28.597 28.772
Griðungar og
geldneyti ........ 950 926
Veturgamall naut-
peningur ....... 3.785 3.936
Kálfar ........... 6.400 6.144
Nautgripúm hefir fjölgað í 13
sýslum, en fækkað í 5. Tiltölu-
lega mest hefir fjölgunin orðið
í Húnavatnssýslu (5%), en
fækkun mest í Gullbringu- og
Kjósarsýslu (6%).
Hross voru í fardögum 1941
talin 57.968, en vorið áður 55.876,
svo að þeim hefir fjölgað á ár-
inu um 2.092 eða um 3.7%. Er
hrossatalan hærri en hún hefir
nokkurn tíma verið áður.
Eftir aldri skiftust hrossin
þannig:
1940 1941
Fullorðin hross . . 36.901 37.760
Tryppi .......d . . 13.883 14.492
Folöld .......... 5.092 5.716
Aðeins í einni sýslu (Vestur-
Skaftafellssýslu) hefir hrossa-
talan lækkað (um 2%), en
hækkað í öllum hinum. Tiltölu-
lega mest hefir fjölgunin verið
í Gullbringu- og Kjósarsýslu
(8%).
Svín voru talin 593, hafði
fjölgað um rúmt hundrað frá
því árið áður.
Hænsni voru talin 67.586,
hafði fækkað um rúm fimm
þúsund. Flest hafa þau verið
talin 1938 86.425.
Endur voru taldar 1000 og
gæsir 777.
Loðdýr voru talin 10.Í10.
Skiptust þau þannig: Silfur-
refir 2875, aðrir refir 883,
minnkar 6642 og þvottabirnir
10. Refum hafði heldur fækkað
frá því árinu áður, en minnkar
tvöfaldast.
Mínníog Jóns Ara-
sonar bískups
Að tilhlutun Hólanefndar, var
minningarguðsþjónusta um Jón
biskup Arasonar haldin á Hól-
um sunnudaginn 15. ág. Biskup
landsins hafði verið beðinn að
koma að Hólum og predika og
varð hann við þeim tilmælum
nefndarinnar.
Veður var frekar kalt allan
daginn, en birti af sólu síðari
hluta dagsins.
Athöfnin hófst kl. 2 e. h. með
guðsþjónustu i Hóladómkirkju,
þar sem fyrir altari þjónuðu
síra Fr. Rafnar vígslubiskup og
héraðsprófasturinn. Biskup
flutti predikun, en kirkjukór frá
Sauðárkróki annaðist sönginn.
Þá flutti Brynleifur Tobías-
son menntaskólakennari erindi
um Jón Arason, en að því loknu
var lesið kvæði Matthíasar um
aftöku Jóns biskups.
Mikill mannfjöldi, bæði úr
Skagafirði og víðar að kom heim
að Hólum um daginn,þar á með-
al 15 prestvígðir menn, alþingis-
menn héraðsins o. fl.
Síðar um daginn átti Hóla-
nefnd fund með biskupi og
helztu mönnum héraðsins um
þá hugmynd að reisa Jóni Ara-
syni veglegan minnisvarða að
Hólum, og voru allir á einu máli
um að hefja þegar fjársöfnun í
þessu skyni.
Næsta dag (mánudag) var að
Hólum haldinn fundur í presta-
félagi hins forna Hólastiftis og
sat biskup fundinn.
Ilni víða veröld
Liðsafli á vígstöðvunum
í Rússlandi.
Miklar bollaleggingar eru um
það, hvernig Þjóðverjar og
Rússar skipti liðsafla sínum á
Rússlandsvígstöðvunum, sem
eru um 2000 mílna langar.
Einna liklegast þykir, að þegar
aðalátökin hófust í byrjun júlí,
hafi liðin skipzt þannig:
Hjá Þjóðverjum: Frá Norður-
íshaf til Volkhov, sunnan við
Leningrad, 20 herfylki undir
stjórn Dietl hershöfðingja; frá
Volkhov til Velikie Lúki 20 her-
fylki undir stjórn Kúhlers hers-
höfðingja; frá Veliki Luki til
Belgorod 100 herfylki undir
stjórn Kluge hershöfðingja; frá
Belgorod til Taganrog 40 her-
fylki undir stjórn Manstein
hershöfðingja; í Kákasus og á
Krím 20 herfylki undir stjórn
Kleist hershöfðingja.
Hjá Rússum: Á landamærum
Finnlands 25 herfylki undir
stjórn Meretskow hershöfðingja;
frá Leningrad til Volkhav 30
herfylki undir stjórn Govorovs
hershöfðingja; frá Volkhov til
Veliki Luki 40 herfylki undir
stjórn Timoshenko marskálks;
frá Veliki Luki til Briansk 60
herfylki undir stjórn Konev
hershöfðingja; frá Briansk til
Belgorod 40 herfylki undir
stjórn Golikovs; frá Belgorod
til Voroshilovgrad 30 herfylki
undir stjórn Vatkin hershöfð-
ingja; frá Voroshilovgrad til
Novorossiiskov 40 herfylki und-
ir stjórn Tulienev hershöfð-
ingja.
Samkvæmt þessu hafa Þjóð-
verjar 210 herfylki á vígstöðv-
unum og Rússar 265 herfylki.
Talið er að Rússar hafi einnig
mun öflugri flugher á vígstöðv-
unum, vegna þess, að Þjóðverj-
ar verða nú sennilega að nota
meira en helminginn af flugher
sínum til varnar í Vestur- og
Suður-Évrópu.
Heimsverzlunin
eftir stríð.
Það eru ekki aðeins stjórnar-
völd stríðsþjóðanna, sem láta
skipulagsmálin eftir styrjöldina
til sín taka. Samtök iðjuhölda
og verkamanna hafa einnig
stofnað ráð og nefndir til að
ræða um þessi mál. Meðal ann-
ars stofnuðu nokkrir fjármála-
menn í Bretlandi fyrir nokkrum
mánuðum félagsskap, er þeir
nefndu World Trade Alliance
(Heimsverzlunarsambandið) og
hefir það nú hlotið þátttöku
margra amerískra fjármála-
jöfra. Félagsskapur þessi hélt
nýlega fund í London til að
kynna stefnu sína og töluðu þar
bæði atvinnurekendur og verka-
lýðsforingj ar.
Helztu stefnumiðin voru talin
þessi:
Stofnaðar skulu alþjóðlegar
framleiðslunefndir fyrir helztu
útflutningsvörur.
Öllum þeim vörum, er nefnd-
in leyfir framleiðslu á, skal
dreift skipulega til neytenda.
Þannig skal komið í veg fyr-
ir offramleiðslu eða vanfram-
leiðslu eða söfnun birgða til að
knýja fram verðhækkanir.
Þeir, sem reyna að brjóta eða
sniðganga settar reglur, skulu
sæta þungum viðurlögum, eink-
um fjárhagslegum.
Til að afstýra skorti og at-
vinnuleysi, skal stofnað alþjóð-
legt framkvæmdaráð, er skipu-
leggur nægar framkvæmdir, t.
d. byggingar, samgöngubætur,
þar -sem annars yrði atvinnu-
leysi.
Þessi stefnumið W. T. A., eins
og félagsskapur þessi er venju-
lega nefndur, hefir víða hlotið
góðar undirtektir, t. d. í The
Times.
í efri málstofu brezka þings-
iins hafa aðalsmenn, sem fylgja
, frjálslynda flokknum og verka-
J lýðsflokknum, tekið mjög öflug-
j lega undir slíkar tillögur. Bisk-
; upinn af York tók einnig í sama
streng. Fulltrúi stjórnarinnar
þar, Snell lávarður, tók máli
þeirra vel og sagði meðal ann-
ars, að ef til vill gæti matvæla-
| ráðstefnan, er haldirtn var í Hot
Springs, orðið upphaf slíkrar
alþjóðasamvinnu.
Samstarfsmenn
Roosevelts deila.
Tveimur nánum samstarfs-
mönnum Roosevelts lenti ný-
lega í harðri sennu. Það voru
Henry Wallace varaforseti
Bandaríkjanna og Jesse Jones
verzlunarmálaráðherra. Wallace
hefir um skeið veitt forstöðu
Boord of Economic Warfare,
sem m. a. hefir það hlutverk að
sjá um útvegun aðfluttra hrá-
efna. í þeim tilgangi hafa m. a.
verið veittir styrkir til að efla
hráefnaframleiðslu annarra
landa. Jones mun ekki hafa get-
izt að öllu leyti vel að þessari
starfsemi og stöðvaði ýmsar
greiðslur i því sambandi. Wall-
ace birti því opinbera greinar-
gerð með allþungum ásökunum
gegn Jones og bar m. a. á hann,
að hann stjórnaðist af sjónar-
miðum peningamanna. Jones
svaraði aftur og var sízt vægn-
ari í orðum og.ásökunum.
Eftir að deila þessi hafði stað-
ið nokkurn tíma, sá Roosevelt
ekki annað ráð vænna en svifta
þá Wallace og Jones báða af-
skiptum af þessum málum og
setja upp nýja stofnun, er ann-
ast afgreiðslu þeirra að öllu
leyti.
Það er talið, að lengi hafi
hafi verið grunnt á því góða
milli Wallace, sem er í vinstra
armi demokrataflokksins, og
Jones, sem er í hægra armi
hans. Deila þessi er talinn hafa
spillt fyrir Wallace sem forseta-
efni demokrata, ef Roosevelt
yrði ekki aftur í kjöri.
Lö~gjöf um vinnudeilur
í Bandaríkjunum.
Bandaríska þingið setti fyrir
nokkru löggjöf um vinnudeilur.
Lög þessi voru sett, þegar deil-
ur voru ákafastar í kolaiðnað-
inum.
Samkvæmt lögum þessum er
refsivert að hvetja til verkfalla
hjá verksmiðjum, er ríkið rekur,
og eigi má hefja verkfall hjá
einkafyrirtækjum nema með 30
daga fyrirvara. Þá er verkalýðs-
félögum bannað að verja fé til
pólitískra starfsemi.
Roosevelt forseti neitaði að
undirskrifa þessi lög, þar sem
þau væru hættuleg fyrir vinnu-
friðinn. Þingið hafði þau mót-
mæli forsetans að engu, og voru
þau á ný samþykkt af báðum
deildum með % hlutum atkv.
Nægir það til að veita lögum
fullt gildi, þótt forseti undirriti
þau ekki.
Lög þessi hafa sætt ákveðn-
um mótmælum verkalýðsfélag-
anna. Þau hafa ákveðið að
vinna gegn endurkosningu
þeirra þingmanna, er sam-
þykktu lögin. Talið er að fram-
koma Roosevelts hafi mjög
styrkt aðstöðu hans meðal
verkamanna.
Forsetakosningar
í Bandaríkjunum.
Mjög er nú skeggrætt um for-
setakosningarnar í Bandaríkj-
unum, sem verða á næsta ári.
Samkvæmt skoðanakönnun
Gallupsstofnunarinnar, skiptist
fylgið milli forsetaefna demo-
krata þannig: Roosevelt 79%
Wallace 8%, Farley fyrrv. ráð-
herra 5%, McNutt fyrrv. land-
stjóri 4%, Douglas hæstaréttar-
dómari 1%, Vinant sendiherra
1%.
Hjá republikönum er fylgið
talið skiptast þannig: Dewey