Alþýðublaðið - 10.06.1927, Blaðsíða 4

4
ALÍ3ÝÐUBLAÐIÐ

Fimleikasýning Noregsflokk-
anna
á íþróttavellinuni í gærkveldi
dró að sér áhorfendur, svo þús-
undum skifti, er fögnuðu flokkun-
um með dynjandi lófaklappi. For-
seti í. S. í. bauð flokkana vel-
komna með stuttri ræðu. Pakkaði
hann þeim frægðarför þeirra. Gat
hann þess til, að varla hefðu þing-
mennirnir, sem synjuðu í. S. I.
um styrk til Ólympíufarar næsta
ár, gert sig seka í þeirri þröng-
sýni, ef þeir hefðu séð frainmi-'
stööu þessara flokka t. d. í Giauta-
horg. Heilsaði síðan mannfjöklinn
flokkunum með ferföldu húrra-
hrópi. Síðan fóru sýningarnar
fram. Vakti leikni sýnenda og
vissa í hreyfingum hina mestu
aðdáun, bæði einleikirnir 0;g sam-
leikirmir, er glögt sýndu nákvæm
samtök einstaklingajina. Mátti þar
sjá, að samtök eru fegurðaratriði.
Dundi lófaklapp áhorfenda við alt
af öðru hvoru, meðan á sýning-
unum stóð.
Ný bók.
Knútur Arngrímsson guðfræði-
nemi hefir ákveðið að gefa út
þýðingu eftir sig á bókinni „Evo-
lution and Creation" — „Þróun og
sköpun“ — eftir Sir Oliver Lodge.
Bókin hefir að geyma heimsskoð-
un höfundar í megindráttum, en
hann er stórmerkur vísindamaður
og heimspekingur og ber auk þess
djúpa lotningu fyrir kristindómi
og kristinni kirkju. Gefur þar að
líta, hvernig trú og vísindi geta
á fegurstan hátt faliist í faðma. í
bókinni kennir margs konar fróð-
leiks, meöal annars skýringar vís-
indanna á þróun hnattanna í
geimnum og þróun lífsins á jörð-
inni. Verð bókarinnar verður 3
kr. Áskriftarlistar liggja frammi
hjá Ársæli Árnasyni og í bóka-
verzlun Isafoldar.
Sæaiska flatb^auðlð
(Knáckebröd) er næringar-
mesta brauðið.
Togararnir.
„Egill SkalÍagrímsson“ h^fði 88
tunnur lifrar. „Þórólfur" kom í
morgun með 102 tn. Enskur tog-
ari kom hingað í gær.
Skipafréttir.
„Suðurlandið“ er í Breiðafjarð-
arför, væntanlegt hingað í dag.
Það á að fara í Borgarnessför
í fyrra málið. - Vélarbátur fór
héðan utan í gær með gotu o. fl.
Bátsvélarsýning.
Hingað kom í gær norskur
vélarbátur, sem nefndur er „Rap-
mótorinn". Er hann kominn hingaö
tii að gefa mönnum kost á að at-
huga vélina í honum, sem „Rap“ er
vélina í honum, sem „Rap“ er
kölluð. Hefir hann áður farið
norður um Island í sömu erind-
um. •
Veðrið.
$
Hiti 13—4 stig, langminstur á
Austuriandi. Regn á Seyðisfírði.
Þurt annars staðar. Norðlæg átt.
Snarpur vindur á Raufárhöfn og
stinningskaldi sums staðar við
Suður- og Austur-land. Hægviðri
anhars staðar. Loftvægishæð fyrir
vestan land, en alldjúp lægð
norður af Færeyjum á suðurleið.
Útiit: Norðanátt, hvöss í dag á
Norðausturlandi og Austfjörðum
og skúraveður, en nokkru hæg-
ari í nótt. Þurt veður annars stað-
ar en á AusturJandi. Hægviðri á
Vestur- Qg Norður-landi.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kransaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Trikotine
Uudirkjólar frá 3,85
Buxur — 2,85
Silkisokkar frá 1,25
Silkisokkar (519)
á 2,80,
sterkir misi. karlm.
Sokkar frá 1,00.
Alls konar ullarfatnaður
fyrir fullorðna og börn.
Vöruliúsið.
Notnð íslenzk
Frímerki
eru keypt hæsta
verði í Bókabúð-
inni á
laupvegi 46.
Góð bók!
Ódýr bók.
»Frá Vestfjörðum til Vestribyggð-
ar« heitir afarskemtileg bók (með
mörgum myndum) eftir ölaf
Fpiðpiksson, sem kemur út í
þrem heitum á 1 kr. og 50 aura
hvert.
yfir 200 teg. að velja
úr. — Allra nýjustu
gerðir. — Lægsta verð.
Málningarv. alls konar.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi 20 B. Sími 830.
Bréf til Lápu. Nokkur eintök
fást i Afgreiðslu blaðsins.
Áke Claesson,
kunnur gamanvisruasöngvari
sænskur, kemur hingað með Is-
landi. Hann syngur aðallega
söngva eftir Bellmann og lei-kur
undir á lút.
m
Qengi erlendra mynta í dag:
Sterlingspund............kr. 22,15
100 kr. danskar .... — 121.90
100 kr. sænskar .... — 122,21
100 kr. norskar .... — 118,19
Dollar..................— 4,56'o
100 frankar franskir. . . — 18,04
100 gyllini hollenzk . . — 183,04
l00 gulimörk pýzk. . . — 108,19
Miðaldra kvenmaður, vanur
sveitavinnu, óskast í kaupavinnu
til Austfjarða. Upplýsingar á Bar-
ónsstíg 11, niðri, til 13. þ. m.
Hafið þér heyrt það, að Örkin
hans Nða gerir ódýrast við reið-
íhjól í bænum? og reynslan sannar
bezt, hvemig verkið er af hendi
leyst.
Brauð og kökur frá Alþýðu-
brauðgerðinni á Vesturgötu 50 A.
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugðtu 11. Innrömmun á
sama stað.
Sokkap — Sokkap — Sokkap
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir,, hlýjastir.
•VerzliH vlð Vikar! Það verður
notadrýgst.
1. flokks sklnnuppsetning.
Valgeir Kristjánsson, Langa«
vegi 18 uppi.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
Hún heýgði sig og gægðist á gólfiö til þess
að skýla því, að hún roðnaði.
„Ég er hér um bil viss um, að ég hefi
týnt honum hjá yður. En það er nú auka-
atriði. Ef þér ekki finnið »hann, þá gerir j>að
ekkert til. Ég get látiö búa til nýjan, því að
sem betur fer hefi ég nóga peninga, og get
þar að auki tekið út í Lyonnais. Spiiagróð-
inn má þvi vera í friði. En það eru ýms skjöl
'í skápnum, sem ég þarf daglega að nota,
svo að ég verð að láta smíða annan lykil
á morgun, ef hinn finst ekki.“
„Eruð þér ekki hifeddur um, að þessu
verði stolið? Ef t. d. einhver af þjónustu-
fólkinu á hótelinu fyndi nú lykilinn, brytist
inn í skápinn og stæli því, sem þar væri,
hyaö getur ekki skeð? Hér í Monte Carlo
er slíkt daglegt brauð.“
„Skelfing eruð þér einföld, Adéle! Hvernig
ætti þjónninn, þótt hann fyndi lykiliun, að
vita, að ég ætti hann? Þótt hann vissi, að
hann gengi að peningaskáp mínum, og ætl-
aði að ræna mi.g fénu, þá liggur skipið 15«
metra frá landi, svo að því leyti get ég
verið rólegur.“
Bæði hlógu og fóru að tala ura annað.
Eítir stundarkorn komu þau til Nizza.
Klukkan var næstum þrjú, og eftir tíu mín-
útur áttu kappreiðarnar að byrja. Bærinn
var allur kominn á kreik. Loftið var fult
af benzínreyk. Bifreiðar þutu áfram í löingum
röðum. Smávagnar með fallegum hestum
fyrir runnu áfram, en ungar stúlkur héldu í
tauminn. Blaðsöludrengir hlupu til og frá
og buðu morgunblöðin. Sumir kræktu sér
utan í bifreiðarnar. Meðfram ýegkmm sátu
fatlaðir betlarar og réttu fram tötrali'ga hatta.
Flestir köstuðu einhverju í þá.
Bífreiðin ók nú hægt inn um hliðið, og
Paterson hljóp út og rétti Adéle höndina.
„Þá erum við komin hingað,“ sagði hún.
„Nú skulum við líta á hestana. Við hittum
Dubourchand þar.“
Þau keyptu sér aðgönguiniða og fóru í
gegnum fólksþvöguna í eitt hornið á af-
girta svæðinu.
Hestasveinarnir teymdu órólega hestana
um. Þeir áttu að æfa sig áður en þeir byrj-
uðu. Sumir höfðu fengið fötu af kampavíni
til hressingar, áður en þeir byrjuðu.
Nú var hringt.
Ábreiðurnar voru teknar af hestunum og
hnakkarnir lagðir á. Síðan komu tamniuga-
mennirnir fram á sjónarsviðið og sögðu
knöpunum til.
„Góðan daginn, Paterson lautinant!" sagði
Dubourchand. „Hvernig lízt yður á? Hafið
þér ekki séð Delarmes. Ég var búinn að lofa
að leiðbeina honum dálítið.“
Fólkið var í þvögu fyrir framan kassana.
Þar voru númerin. Þangað héldu þau.
„Nei; ég hefi engan áhuga fyrir fyrsta
hlaupi,“ sagði Adéle. „En ég veðja 100 frönk-
um upp á Belle Adéle. Ha-ha! Það et hestur
Laroches greifa, og hann hefir nefnt iiann
eftir mér! Frændi! Það var hann, sem sendi
mér alt af blómvendi upp á leiksviðið í
vetur. Það væri ósvífið að halda ekki upp
á hestinn hans!. Gefðu mér 100 franka,
frændi!“
Dubourchand fékk henni nokkra seðla.
„Æi, lautinant Paterson! Viljið þér ekki
gera svo vel og ná í miða númer 3. Það eru
svo afskáplega margir vjð kassann. Ég yrði
bara troðin undir, ef ég færi. Svo eruð ^ér
svo heppmn, lautinant! Ef þér dragið fyrir
mig, get ég verið róleg." '
„Verið ekki of örugg, ungfrú! Má ske
liefir bamingjan snúið við mér bakinu siðan
í gær. Hamingjugyðjan er svo dutlungafull.“
Hann brosti til hennar og hvarf síðan í fjölti-
ann.