Tíminn - 17.09.1947, Blaðsíða 4

DAGSKRÁ er bezta íslenzka
tímaritid um þjóðfélagsmál
REYKJAVÍK
Skrifstofa Framsóknarflokksins er í
Edduhásinu við Lindargðtu. Sími 6066
17. SEPT. 1947
168. Mað
Hljómleikar Þórunnar
Jóhannsdóttnr
Þórunn S. Jóhannsdóttir
hafffi píanóhljómleika í Trí-
pólíleikhúsinu á mánudags-
kvöldiff. Hún endurtekur
skemmtun sína í kvöld og
ar*nað kvöld.
Það var húsfyllir í Trípólí-
leikhúsinu í fyrrakvöld hjá Þór-
unui litlu. Áheyrendur voru
hnifn(ir af leík listakonunnar
ungfl. og ekki sízt þegar hún lék
sín eigin lög. Bárust henni líka
marr/ir blómvendir.
Það er áreiðanlegt að þessir
hljómleikar eru einstæður við-
burður í sögu íslenzkrar hljóm-
listar. Þórunn litla er óskabarn
listagyðjunnar og hún er líka
að verða óskabarn þess hluta
þjóðar sinnar, sem aðstöðu hefir
til að kynnast henni. Það er því
alveg víst, að þeir, sem eiga þess
kost að sækja þessa hljómleika
hennar, munu hrósa happi bæði
nú og síðar, að hafa fengið að
heyra og sjá þetta skemmtilega
listabarn.
Jóhann Tryggvason, faðir
Þórunnar, leikur hlutverk
hljómsveitar á píanó í síðasta
atriði hljómleikanna, sem er
píanókonsert eftir Mozart. Mun
öllun) þykja ánægjulegt að sjá
þau feðglp saman.
Sundmótið í
Monaco
Samkvæmt fréttum sem blað-
ið hefir fengið frá forseta Í.S.Í.
stóð Sigurður Jónsson K.R.-
ingur sig afburða vel á alþjóða-
sundmótinu í Monaco. Komst
hann í úrslit eins og sagt var
frá í blaðinu í gær, en þegar
keppt var til úrslita varð hann
6. af 17 keppendum, sem kepptu
til úrslita. Er þetta mjög góður
árangur þegar tekið er tillit til
þess, að á þessu sundmóti keppa
margir beztu sundmenn heims-
ins. Um Sigurð Þingeying hafa
hins vegar engar fregnir borizt.
Hollenzk viðskipta-
nefnd komin hingað
(Framhald af 1. síðu)
vel svo mikljr, að til tjóns hefir
orðið á uppskerunni.
Hr. Overbeek sagði að land-
búnaður, iðnaður og fiskveiðar
Hollendinga hefðu verið í mjög
bágu ástandl að ófriðnum lokn-
um. En á undraskömmum tíma
hefðu þessir atvinnuvegir risið
úr rústum á ný, svo að nú væru
Hollendingar það vel á veg
komnir með landbúnað sinn og
iðnað, að þeir iframleicJidu
heima fyrir allt að því eins
mikið og fyrir styrjöldina. Er
nefndarmenn voru spurðir að
líkum fyrir því, að Hollendingar
fiskuðu við ísland í náinni fram-
tíð, kváðu þeir það fremur ólík-
legt. Á styrjaldarárunum tóku
Þjóðverjar mikið af skipum Hol-
lendinga í sína þjónustu og
fluttu þau til Þýzkalands. Öðr-
um var breytt í stríðsskip heíma
fyrir, þannig, að í lok stríðsins
var fiskiskipafloti Hollendinga
nálega í rústum. Nú hefir fisk-
veiðafloti þeirra samt sem áður
eflzt mjög, en þar sem gnægð
fisks er nú í Norðursjónum,
eru ekki líkur til að Hollend-
ingar fiski hér við land að svo
stöddu.
Hr. Overbeek sagði að Hol-
lendingar væru færir um að
selja íslendingum flestar þær
vörutegundir, er við þörfnumst,
nema helzt bifreiðar. Er hann
var spurður að því hvað Hol-
lendingar álitu um íslenzka
verðið, hvað hann það almennt
vitað, að hér væri of hátt verð
fyrir öll lönd veraldar eins og
stæði.
Hollenzku nefndarmennirnir
munu dvelja hér á landi til
næstu helgar, en fara þá aftur
beint heim til Hollands. Þangað
til munu þeir ræða við 9 manna
nefnd hér, sem skipuð hefir ver-
ið af öllum helztu samtökum
útflytjenda, innflytjenda og
framleiðenda.

Cjmtœ Bíé
Jfijja £ít
ÞEIR SEM NOTA
ALFA-LAVAL
mjaltavélar
ÖBLAST:
Meiri mjólk, því að AL*FA-LAVAL vélin er smíðuð þannig,
að hún hefir sérstaklega góð áhrif á mjólkurhæfni
kúnna. — Betri mjólk, því að með ALFA-LAVAL vélun-
um er hægara að framleiða hreina og gerlalitla mjólk,
en með nokkurri annarri mjaltaaðferð. — Ódýrari mjólk,
því að ÁLFA-LAVAL vélarnar þurfa svo lítið afl og
varahlutaeyðslan er mjög lítil. — ALFA-LAVAL mjalta-
vélum fylgir prentaður leiðarvísir á íslenzku. Sérfróður
maður, sem er í þjónustu vorri, setur vélarnar upp og
vér munum sjá um, að ávallt sé fyrir hendi nægur
forði varahluta.
Bændur: athugið hvað nágranninn, sem hefir ALFA-LAVAL mjaltavél, segir um vélina
sina, áður en þér festið kaup á mjaltavél annars staðar.
Einkaumboð fyrir ísland:
Samband ísl. samvinnufélaga
Blástakkar
(Blájackor)
Bráðskemmtileg og fjörug sænsk
söngva- og gamanmynd.
Aðalhlutverkin leika:
Skopleikarinn
Nils Poppe,
Annalisa Ericson,
Cecile Ossbahr,
Karl-Arne Holmsten.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
y?ipcli-£íé
Týndar
tónsnillmgur
Aðalhlutverk leika:
Ellen Drew
R#bert Stanton
Andrew Tombes
Amanda Lomc
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
— Sími 1182 —
CIísbív Brown.
Skemmtileg og snildar vel leik-
in gamanmynd, gerð samkvæmt
frægri sögu eftir Margery Sharp.
Aðalhlutverk:
Charles Boyer. Jennifer Jones.
Sir C. Aubrey Smith.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Inngangur frá Austurstræti.
Tjarharbíé
Tunglskins-
sónatan
Sýning kl. 9.
Á káðum áttum
(She Wouldn’t Say Yes)
Pjörug amerísk gamanmynd.
Rosalind Russell
Lee Bowman
Adele Jergens.
Sýning kl. 3, 5 og 7.

Járniðnaðarmenn
fresta verkfallinu
Járniðnaðarmenn hafa nýlega
frestað verkfalli því er þeir voru
’oúnir að boða. Er því frestað til
15. okt. Upphaflega sögðu Járn-
iðnaðarmenn samningum upp
1. september og skyldi þá koma
til verkfalls. Var því síðan frest-
að um hálfan mánuð og nú
aftur í heilan mánuð.
Heimsókn
i alfinnskar byggðir
(Framhald af 3. síðu) .
um. — í íslenzkum peningum
sr þetta 17.50 og myndi það
'pykja dýrt á Hótel Borg, þótt
maturinn þar sé einhver sá
bezti sem nú er fáanlegur í
Evrópu.
Það er merkilegt við Aulanko,
að á því er skorsteinn einn
mikill, en þó ekki hærri en á
mörgum húsum, en því er skor-
Steinn þessi frægur a}5 fyrir
nokkrum árum voru nokkrir
gestir að leikjum uppi á þaki
hússins. Er fólk hafði leikið sér
um hríð, söknuðu einhverjir
þekktrar leikkonu, sem hafði
verið í hópnum. Leit var hafin
að leikkonunni, en hún fannst
eigi fyrr en skorsteinninn var
opnaður að neðan, þar fannst
hún örend. Leikkonan hafði
dottið á höfuðið niður í skor-
steininn og annað hvort rotast
á leiðinni til botns eða kafnað
í öskunni er niður kom.
Um eittleytið komum við aft-
ur til Tavasthus, þá urðu ferða-
félagar mínir að halda á brott
þaðan, en ég fékk íbúð gestgjaf-
ans til umráða til klukkan hálf
þrjú, en þá varð ég að fara með
lestinni til Helsingfors og þaðan
með bíl til Borgá, en næsta
morgun hófst norræna mótið,
sem ég hefi áður minnzt á.
Ég sá margt hugþekkt í
Finnlandi, en ferðin inn í al-
finnsku byggðirnar bregður sér-
stökum ljóma yfir minninga-
auðinn.
Ólafur Gunnarsson.
Látsim Slraiidakirkjie
fá veglegt hleitverk
(Framhald af 3. síðu)
mætti, náð og krafti. Henni ber
því hiklaust að verða mater
(móðir) annara kirkna um efn-
islega hjálp og andlegan kraft,
sem fær ljómann beint frá þrá
og þörf hjartans til guðdómsins.
Eins og kunnugt er var all-
miklum hluta af sjóði Stranda-
kirkju varið til þess að græða
upp sandauðnina umhverfis
kirkjuna, og í næsta nágrenni
hennar. Það er fagurt hlut-
verk og næsta nauðsynlegt, en
því verki er þegar vel á veg
komið. Nú í ár hefir verið ákveð-
ið að verja nokkrum hluta af
eignum Strandakirkju til þess
að kaupa myndina Landsýn
eftir Nínu Sæmundsson, og mun
ákveðið að setja myndina upp í
kirkjunni. Vera má að þetta sé
vel meint, og til mála komi að
verja meiru eða minna af sjóði
Strandakirkju til styrktar ís-
lenzkum listamönnum, sem nú
fara ört fjölgandi, en hætt er
við að þessi vegur sé vis til
hrösunar og sundrungar, ef
dæma má eftir því hverjar af-
leiðingar hafa orðið af skiptum
á fé því, er ríkissjóður hefir veitt
til listamannanna. Auk þessa
verður það að teljast nær guðs
kristni, að styðja byggingu nýrra
guðshúsa, heldur en kaup á
listaverkum — stundum lista-
verkum í gæsalöppum — og
sandgræðslu, þótt hvort tveggja
hið síðast nefnda sé gott, og ef-
laust guði þóknanlegt.
Ég hefi ekki aðgang að reikn-
ingum um eignir Strandakirkju,
en minnist þess að hafa lesið,
að þær nemi nú um hálfri milj-
ón króna. Árlegar tekjur
Strandakirkju eru að sjálfsögðu
óárvissar, og hafa aldrei verið
hærri að krónutölu en nú síð-
ustu árin, en öll líkindi benda til
þess, að tekjur StrandaJíirkju,
áheit og gjafir almennings,
myndu vaxa í hlutfalli við aukið
hlutverk kirkjunnar, sem al-
menningur hefir fest ást og trú
á, öðrum kirkjum fremur. Svo
hefir það reynzt á öllum öldum,
og okkar tímar ekki undan-
skildir, þótt trúarlífið sé dauft
og trúleysið í tízku, Má vænta
þess, að árlegar tekjur Stranda-
kirkju yrðu ekki minni en 60
þúsund krónur, ef henni yrði
á hendur fengið móðurhlutverk-
ið að nýjum kirkjum í hinum
dreifðu byggðum landsins.
Undanfarið hafa verið uppi
kröfur um að ríkissjóður taki
að sér byggingu kirkna að mestu
eða öllu leyti, og vitanlega
myndi það einnig ná til við-
halds er fram líða stundir, þótt
svo væri ekki í fyrstu. Þessar
kröfur eru í samræmi við þann
tíðaranda, sem telur sér hollast
og hægast að njóta forsjónar og
náðar ríkisvalds sundurleitra og
stríðandi pólitískra flokka. ís-
Iendingar eru löngum hlédrægir
og láta lítið yfir trúartilfinn-
ingum sinum, en það ætla ég,
að þeim muni flestum þvert um
geð, að þurfa að gera trú sína
að pólitískri verzlunarvöru, og
kjósi fremur að kirkjumál
þeirra verði ekki meira háð valdi
hinna pólitísku fiokka, sem
fara með ríkisvaldið á hverjum
tíma, en nauðsyn krefur. Allur
fjöldi þeirra, sem láta sig trú-
mál einhverju skipta, myndu
fagna því, að sú úrlausn fengist,
að ekki þyrfti að leita á náðir
ríkisvaldsins um byggingu
nýrra guðshúsa, og slík úrlausn
er fyrir hendi þar sem hin und-
prsamlega og ástsæla Stranda-
kirkja er. Kirkjan í auðninni,
sem staðið hefir af sér stríð og
storma frá upphafi íslands-
byggðar, er öruggur grundvöllur
að nýjum kirkjum, svo sem þörf
krefur fyrir sveitir oog smærri
kauptún landsins.
í Reykjavík, hinni ungu og
voldugu höfuðborg, og stærri
kaupstöðum landsins er aðstað-
an önnur. Þar er máttur fjölda-
samtakanna fyrir hendi, sem er
þess um kominn að geta af eigin
ramleik komið fram þeim fram-
kvæmdum sem nauðsyn krefur.
Það mun áreiðanlega verða til
eflingar guðs kristni hérlendis,
Tilkynning
frá fjárhagsráði
J O
o
o
o
O
o
o
o
Fjárhagsráð vill að gefnu tilefni vekja athygli
á ákvæðum 11. greinar reglugerðar um fjárhagsráð
o. fl., þar sem taldar eru þær framkvæmdir, sem
ekki þarf fjárfestingar til. Þar segir svo:
„Þær framkvæmdir, sem hér eru leyfðar, verður
að tilkynna til fjárhagsráðs mánuði áður en verkið
hefst, og fylgi tilkynningunni nákvæm teikning
og áætlun um verð, fjármagn til byggingarinnar
og hverjir að byggingunni vinna.“
Jafnframt tilkynnist, að samkvæmt heimild sörnu
greinar, er hér eftir bannað, nema sérstakt leyfi
komi til, að nota erlent byggingarefni til þess að
reisa bifreiðaskúra, sumarbústaði og girðingar um
lóðir eða hús.
Reykjavík, 15. sept 1944

Fjárhagsráð
Sveitaieiltar fá ókeypis
siníðakeniislu . . .
(Framhald af 1. síðu)
verið prentaðar og verða bráð-j
lega til sölu víða um land.
Ms/gir piltanna, sem notið
I hafa smíðakennslunnar, hafa á
1 námstímanum náð mjög góð-
j um árangri og smíðað sér fagra,
vandaða húsmuni, sem nú prýða
stofur þeirra heima í sveitinni.
í málmsmíði hafa piltunum
að kirkjan fái nokkurt sjálf-
stæði gagnvart ríkisvaldinu, og
það er einnig nokkur trygging
þess, að andlegt frelsi verði
minna skert. Því vænti ég þess,
að biskup og aðrir forráðamenn
kirkjunnar taki því vel að
Strandakirkja verði gerð að
kirkjubanka landsins. Þar er í
bakábyrgð trúartraust þjóðar-
innar og náð og miskunn heil-
ágrar þrenningar. Betri og
traustari Imrnstein getur eng-
inn byggt á.
Arngr. Fr. Bjarnason.
verið kennd undirstöðuatriði í
pjátr/-- og eldsmiði. Hafa þeir
lært að smíða bakka, skálar,
málmbúnað á kistur, hurðir og
margt fleira.
Vegna ónógs húsakosts en
mikillar aðsóknar að skólanum
er ekki unnt að v^ita viðtöku
nema 6 piltum á ári hverju.
Vill blaðið vekja athygli á því,
að umsóknarfrestur um inn-
göngu í smíðadeildina rennur
út um næstu .mánaðamót, en
kennslan hefst 15. október. Með
umsókn ber að senda sem ítar-
legastar upplýsingar um um-
sækjanda, aldur hans, nám og
störf þau, er hann að undan-
förnu hefir unnið; ennfremur
umsögn ábyggilegs manns eða
manna, er þekkja hann vel og
hæfileika hans.
Gullúr
hefir tapazt (úrverkiff)
Finnandi vinsamlegast geri
affvart í Prentsmiffj. Eddu,
gegn fundarlaunum.