Tíminn - 20.09.1947, Blaðsíða 3

171. blnð
3
DAMRMNNI.NO:
i
Sigurður Ólafsson
Dagur að kvöldi liðinn boð-
ar hvíld við komu næturinnar.
Afturelding morgunins vekur
til nýs lífs og starfa. Svo er um
vegferð mannsins í heimi þess-
um. Ævi hans, hvort heldur ár-
in verða fleiri eður færri, ber
að einum og sama brunni. —
Kvöldið kemur og nóttin, fyrr
eða síðar. Allt er á hverfandi
hveli. Hinar fjölþættu öldur
lífsþróunarinnar falla sífellt og
rísa á víxl. Aldrei bregst það,
að dagur renni úr djúpi nætur-
innar, með eitthvað nýtt í för
með sér. Hver skyldi þá efast
Sigurður Ólafsson.
um, að úr rökkvadjúpi þess, er
vér köllum dauða, rísi fögur
sunna annars lífs.
Sigurður Ólafsson var fæddur
26. ágúst 1910 að Eyri í Svína-
dal, sonur Ólafs Ólafssonar
bónda þar og konu hans Þuríð-
ar Gísladóttur frá Stálpastöðum
í Skorradal. Ólst hann upp hjá
foreldrum sínum, í fögru um-
hverfi, ásamt systkinum sínum
átta, hann var sá sjöundi í ald-
ursröð. Þar vandist hann al-
:gengum sveitastörfum. Snemma
hneigðist hugurinn þó að smíð-
um og véltækni, er honum fórst
vel úr hendi, því verklægni og
trúmennska á öllum sviðum var
honum í blóð borin. En með líð-
andi árum og löngum aðdrag-
anda, tók heilsan að bila, svo
eigi náði hann fullkomnun í
Jón Pálmason
(Framhald af 2. siðu)
Það er sú pest, sem þróast hefir
og grafið um sig undanfarin ár,
einnig í kaupstöðunum. Það er
sú pest, sem orsakar það, að fólk
fæst ekki heldur til að vinna að
framleiðslu fiskjar eða sjávar-
afurpa — fólk fæst ekki út á
bátana á vertíðum segja blöðin.
Og mér er spurn: Borgar það
sig, að fá alla þá útlendinga til
að vinna upp á íslandi sem unn-
ið hafa hér undanfarið? Skapa
jþeir þann gjaldeyri, sem þarf
til þeirra starfa og kaup þeirra
ýfirfært eins og verið hefir í út-
lenda mynt. Og megi líkja
nokkurri pest við karakúlpest-
ina, sem Jón talar um, er það
sú pest sem gripið hefir um sig
t íslenzkum stjórnmálum, og þá
£ 'érstaklega þá stjórn, sem
ke Widi sig við nýsköpun. Það
var £Ú stjórn sem óátalið lét
viðg angast það mesta sukk og
eyðsJu sm átt hefir sér stað
hér á landi, og ef að sú brjál-
æðiíikennda eyðsla og sukk á
eignum iandsmanna, sem starf-
‘rækt heflr verið undanfarin ár
í skjóli þeirrar ríkisstjórnar og
með hennar samþykki, má ekki
kallast pest, þá held ég að
hvorki þýði fyrir Jón Pálmason
eða aðra, að vera að tala um
pestir, hvort þeir nú kalla þær
karakúl eða annað. Nú erum við
að súpa seyðið upp af þessu
pestarbrjálæði. Nú á að fara að
,;sprauta móteitri við þessari
neinni sérstakri iðn. Sjúkdóm-
urinn ágerðist og loks kom að
því, að sjúkrahússvist var óhjá-
kvæmileg. Þar dvaldi hann sam-
fleytt í 4 ár og rúma 2 mánuði
betur. Og þrátt fyrir snilldar-
aðgerðir læknanna varð sú veiki
ekki yfirbuguð, heldur ágerðist
hún smátt og smátt, unz að
yfir lauk. Þar andaðist Sigurð-
ur þann 13. júní s.l. Þann 18.
s. m. voru jarðneskar leifar
hans fluttar að Saurbæ á Hval-
fjarðarströnd, þar sem þær
hvíla nú hjá moldum framlið-
inna ættingja og vina.
j Kæri vinur og frændi. Þín er
sárt saknað af öllum, sem
þekktu þig. Foreldrar þínir og
systkini sjá nú yka)rð fyrir skildi.
Vissulega er það mannlegum
tilfinningum viðkvæmt, að sjá
þér á bak og horfinn sjónum á
bezta skeiði ævinnar, en minn-
ingarnar um þig lifa, þær eru
allar svo bjartar og fagrar. Þú
fórst héðan með hreinan skjöld.
Og víst er það harmabót, hve
karlmannlega þú barst sjúk-
dóm þinn. Aldrei hraut þér
æðruorð af vörum, hversu bágt
sem þú áttir, heldur tókstu því
öllu með aðdáanlegri stillingu
og sálarró. Nú ertu horfinn yfir
landamærin, inn á landið fyrir
handan, þar sem sál þín verður
merluð geislum hinnar eilífu
morgunsólar.
í sambandi við þessi fáu
minningarorð um þig, er mér
ljóst, að þér hefði kært verið,
að geta á síðustu stundu, vottað
einlægar þakkir foreldrum þín-
um og systkinum, ásamt þeim
ættingjunv og vinum, er með
samúð sinni og á einn eður
annan veg réttu þér hjálpandi
bróðurhönd. Svo og öllum þeim
á sjúkrahúsinu, er eftir mætti
reyndu að létta þér byrði þján-
inganná.
Víst er, að nú sendir þú öllum
þessum þínar hinztu kveðjur og
hjartanlegustu þakkir og biður
Guð að launa þeim með blessun
sinni. Ásm. Gestsson.
sýki. Nú þarf að skammta og
hnitmiða hvern einasta eyri til
að reyna að bæta fyrir þá
skömm, sem gerð hefir verið.
Nú er ekki hægt að þverfóta á
íslandi fyrir bíladrasli og mörgu
óþarfaskrani, sem enginn hefir
með að gera. M. ö. o., nú á að
fara að gera það sem nýsköp-
unarstjórnin átti að gera en
gleymdi, og gáði ekki ofan í
rassvasann fyrr en hann var
tómur.
Og nú fyrst á að fara að halda
sér við jörðina, segja blöðin.
Þau sömu blöð, sem allt var í
lagi hjá tfyrir ekki e,inu ári
síðan.
Hefir þá þessi nýsköpun öll
og stjórn hennar svifið í loft-
inu og hvergi haft jarðfestu —
hefir hún fálmað í lausu lofti
eins og þokan, sem allir bölva,
og hefir Jón Pálmason ekki
ennþá gleymt þessu lausalofts-
fálmi svo, að hann reyni ennþá
að fálma eftir karakúlpestum
sér til pólitísks framdráttar,
þar sem þær eru ekki til og
hvergi hafa komið.
Lciðfréttmg.
í ættfærzlu Tryggva Ólafs-
sonar í 162. tölublaði hefir í
prentuninni fallið niður (sem
auðskilið má vera af samheng-
inu) eitt nafn. — Á eftir orð-
unum: „Jóns bónda á Hóla-
landi í“ á að koma: Borgarfirði,
Ögmundssonar bónda („í Breiðu
vík í sama hreppi“).
*
I

L
TÍMINN, laujgardagiim 30. sept. 1947
Erich. Kástner:
Gestir í Miklagarði
— Mættum við tala aðeins við yður, herra Schulze?
— Því ekki það? sagði Tobler ögrandi.
— Við bíðum yðar inni á skrifstofunni, sagði Polter.
— Þá megið þið bíða lengi, sagði Tobler.
Þeir félagar litu hvor á annan.
— Eins og þér óskið, sagði gistihússtjórinn. Við ætl-
uðum aðeins að hlíía yður við því að láta aðra heyra
það, sem við verðum að gefa yður til kynna. En sem
sagt — í nafni gistihússins verð ég aö biðja yður að
fara héðan, herra Schuize. Margir gestanna eru mjög
gramir yfir veru yðar hér. Kærunum hefir rignt yfir
okkur. í gærkvöldi kom einn gestanna með álitlega
upphæð, sem hann vildi fórna til þess að þér færuð
héðan. Hvað var það mikið, Polter?
— Tvö hundruð mörk, sagði Polter.
■— Þessi tvö hundruð mörk verða yður greidd um
leið og þér farið héðan. Ég vona, að það komi sér vel
fyrir yður.
— Hvers vegna rekiö þér mig ekki á dyr bótalaust?
spurði Tobler, lítið eitt rkjálfraddaður.
— Við erum alls ekki að reka yður á dyr, sagði gisti-
hússtjórinn. Við stingum upp á því — við biðjum yður
að fara, ef þér viljið gera okkur það hagræði. Við
getum ekki gert gestunum á móti skapi.
— Það er með öðrum orðum blettur á gistihúsinu,
að ég sé hér?
— Það vekur óánægju, að þér séuð hér, sagði Polter.
skömm að ríkiöæmi hans og yfirlæti. Hér hefir hlið-
fátækir eru?
— Yður skjátlast, sagði Polter. Ef auðkýfingur settist
að í fátækraheimili og gengi þar um á kjól, þá væri
skömm að ríkidæmi hans og yfirlæti. Hér hefir hlið-
stæður atburður gerzt.
— Hvað fer bezt á sínum stað, bætti gistihússtjórinn
við.
Þá spratt frú Kunkel á fætur og gekk að Polter.
Handaburður hennar bar vitni um, hvað hún hugðist
fyrir.
— Látið dyravörðinn í friði, sagði Tobler. Ég fer.
V.ljið þér útvega mér bíl, herra Kesselhuth.
— Reikninginn minn — strax, sagði Kesselhuth.
Ég fer líka.
Þessu hafði gistihússtjórinn ekki búizt við.
— Herra minn! hrópaði hann á eftir Jóhanni. Hvers
vegna ætlið þér að fara?
Frú-Kunkel hló illkvittnislega. -
— Þetta eru þeir mestu glópar, sem ég hefi kynnzt,
sagði hún. Reikninginn minn líka — og stúlkunnar
hérna!
Gistihússtjórinn greip fyrir brjóstið.
— Hreinn og beinn skepnuskapur, stundi hann.
— Hvar eru þessi tvö hundruð mörk, spurði Tobler
hörkulega.
— Gerið svo vel, sagði Polter, opnaði vasabók sina
og lagði seðlana á borðið.
Tobler hrifsaði peningana, kallaði á þjón, sem stóð
álengdar og fékk honum þá.
— Sepp á að fá helminginn, sagði hann. Mér likaði
vel við hann, þegar við mokuðum skautasvellið. Ætlið
þér að minnast þess?
Þjónninn vissi ekki, hvaðan á sig stóð veðriö. Hann
hristi bara höfuðið.
— Gott og vel, sagði Tobler og hvessti augun á
Kúhne og Poíter. Eftir hverju bíðið þið hér? Burt!
Þeir hlýddu orðalaust eins og litlir drengir. Tobler
og Hildur urðu ein eftir.
— Hvað verður um Fritz? spurði Hildur.
— Ég kaupi gistihúsið í fyrramálið, svaraði Tobler.
Og hinn daginn rek ég alllan óþjóðalýðinn á dyr.
— En hvað verður um Fritz? spurði Hilldur aftur.
— Við tölum um það í Berlín, svaraði Tobler. Þú
ferð að ráðum mínum. Ég læt það ekki vitnast hér,
hver ég er.
Tuttugu mínútum. síðar bar vinnumaður gistihússins
farangur þeirra út í stóran bíl, sem kominn var til þess
að sækja þau. Polter og Kúhne voru báðir i stúkunni.
— Hreinn og beinn skepnuskapur, stundi gistihús-
stjóri. Hann fleygir* tvö hundruð mörkum, og hann
fleygir farseðlinum og ekur í bíl til Berlínar. Þrír góðir
gestir, sem ekki hafa þekkt hann nema örfáa daga,
fara með honum. Ég er hræddur við þetta.
— Og þetta er allt brókarsóttinni í frú Kasparíus að
kenna. Hún vildi koma Shulze burt, svo að hann væri
ekki alltaf með miljónamæringnum.
— Hvers vegna hafið þér ekki sagt mér þetta fyrr? |
spurði gistihússtjórinn reiðilega. \
En Polter minntist þess, að hann hafði hagnast um
þrjú hundruð mörk á því, sem gerzt háfði, svo að hann í
stakk ásökunum húsbónda síns í vasann, eins og gróð- }
anum. I
í þessum svifum snaraðist frú Kunkel út með fangið
fullt af hattöskjum og sólhlífum. Gistihússtjórinn
hljóp og ætlaði að hjálpa henni. |
— Þér snertið ekki á þessu, hvæsti frú Kunkel fok- ?
vond. Ég hefi verið hér í tvo daga, og ég er búin að

Sparnaður
er svarið gegn verðbólgu og dýrtíð.
Verzlið við kaupfélögin og sparið
þannig fé yðar.
aniband ísl. samvinnuf élaga
FRAMSÖKNARFÉLAG
REYKJAVÍKUR
Iielílíir fund í Breiðfirðingabtið, mið-
vikuelaginn 24. þ. m., og hefst liann
kl. 8,30 e. h.
Málshef jendur verða ráðherrarnir
Bjarni Ásgeirsson
Eysteinn Jónsson
‘Jélagar ^jchnemtii!
Stjórnin

QRDSENDING
Opnum í dag, laugardag, nýja matvörubúð að
Nesvegi 31. Höfum á boðstólum allar fáanlegar mat-
og nýlenduvörur, einnig kjötvörur.
Gjörið svo vel að líta inn og reyna viðskiptin.
Sími 4520 K 1S O ÍV Sírni 4520
Nesveg 31

ÍPróttafélag Reykjavíkur lieldur
móttökufagnað
fyrir ÍR-ingana, sem tóku þátt í íþróttaför félagsins
til Norðurlanda, n.k. þriðjudag 23. sept. í Sjálfstæð-
ishúsinu. Kl. 6,30 hefst sameiginlegt borðhald, en kl.
10,30 hefst almennur skemmtifundur. Þeir félagar,
sem vilja taka þátt í borðhaldinu, tilkynni þátttöku
sína í síma 6439 fyrir sunnudagskvöld.
Aðgöngumiðar að skemmtifundinum fást í Bóka-
verzlun. ísafoldar á mánudag og þriðjudag.
Stjórnin.