Tíminn - 05.12.1947, Blaðsíða 8
Tignir bráðkaupsgestir.
Hér sjást Uonungur Dana og drottning leggja af stað til Englands i
brúSkaupsveizlu Elísabetar prinsessu og Mountbattens.
True Knot komst til Patreks-
fjarðar við illan leik
lilggui* þvf især á hliðinnl
í gær var slæmt veður úti fyrir Vestfjörðum, norðan
hvassviðri og snjókoma. Nokkur síldarflutningaskip voru
þá stöéd út af Vestfjörðum á leiðinni norður og komust
]iau flest í var áður en óveðrið skall á, nema True Knot,
sem ætlaði að halda ferð sinni áfram, og Sigríður, sem
var að komast norður fyrir.
True Knot fór héðan í
fyrrakvöld af stað til Siglu-
fjarðar með um 36 þúsund
mál af síld. Var skipið mjög
hlaðið, svo að sumum hinna
amerisku skipsmanna þó'tti
nóg um hleðsluna. Einnig
töldu þeir ekki nægjanlega
vel gengið frá milligerðum,
sem varna áttu því, að síldin
rynni til í skipinu. Höfðu
sumir þeirra við orð að ganga
af skipinu, þegar það átti
að leggja úr höfn hér, áleið-
is norður.
True Knot fær áfall.
Skipið var statt út af Vest
fjörðum síðdegis í gær, og
lenti það þá í slæmu veðri
og dimmviðri. Þegar skipið
var komið norður undir
Barða, fékk það áfall, og
við það munu skilrúm, sem
héldu síldinni sundurstíaðri
í skipinu, hafa brotnað. Við
það komst mikil slagsíða á
skipið, og töldu skipverjar
sér þá ekki fært að halda
lengra áfram á móti veðrinu
og báðu um aðstoð til að
komast til hafnar.
„Ingólfur“ kemur til
aðstoðar.
Slysavarnafélagið hafði þá
sámband við tvo togara, er
nærstaddir voru, Surprise og
Ihgólf Airnarson. Varð það
úr, að Ingólfur fylgdi skipinu
alla leið til Patreksfjarðar,
þar sem skipsverjar treystu
sér ekki til að komast norð-
ur á ísafjarðardjúp með True
Knot, vegína þ'ess aþ' þeir
óttuðust afdrif þess, er þeir
beygðu fyrir á hlið inn í
Djúpið. Hins vegar var hægt
að halda undan alla leiðina
til Patreksfjarðar.
Ingólfur, sem útbúinn er'
með radartækjum, fylgdi
skipinu til Patreksfj arðar í
nótt, og liggur það nú þar
með mjög mikla slagsíðu. —
Ekkert tjón varð á mönn-
um, og skipið mun ekki held-
ur hafa laskazt neitt að ráði.
Öðru skipi hlekkist á.
Um svipað leyti hlekktist
á öðru skipi, sem var á leið-
inni norður með síld. Var
það Sigríður. Það skip var
komið norður fyrir Horn, er
það fékk sjó á sig, svo að
síldin kastaðist til á því, svo
það tók mjög aö hallast og
til alvarlegra tíðinda virtist
ætla að draga. Bað skipið
um aðstoð, en ekkert skip
var nærstatt. Komst Sigríður
svo hjálparlaust suður fyrir
Horn aftur og í var á Aðal-
vík, en þar lá Selfoss einnig
í vari í gær á norðurleið.
Þörf á björgunarskipi
við Horn.
Nú á þessum tíma árs er
allra veðra von. Væri því ekki
vanþörf á að hafa björg-
unarskip nærri Horni, reiðu-
búið til að koma síldarflutn-
ingaskipum til hjálpar, .ef á
þarf að halda. Síldin er þann
ig farmur, að skip sem flytja
hana, geta auðveldlega orðið
skyndilega fyrir slysi, þegar
farmurinn kastast til. — Ef
björgunarskip væri við Horn,
meðan s íldarflutningarnir
standa yfir, myndi það auka
mjög öryggi sjómannanna,
sem fást við þessa erfiðu
flutninga í óblíðri vetrar
veðráttu.
Frarasóknarvistin
Framsóknarvistip er í kvöld
í nýju MjólkUrstöðinni kl.
8,30 stundvíslega. Að spilinu
loknu flytur sr. Sveinn Vílv-
ingur ræðu. Þá syngja Egill
Bjam&son og Jón Kjartans-
son gluntasöngva með undir-
leik Fritz Weissiiappel. Enn-
þá eru nokkrir miðar óseldir.
Pöntunum veitt móttaka í
síma 6066 en ekki 2323 eins
og áður hefir verið.
ÁIIPÍI FIIB1IIÍSS0M SEGIMs
Ekki hægt að treysta því, að síldin
komi árlega í Faxaflóa
Lákiegí ssif Siis'm lelíi Ssreíí, lBej|sar ssll
fu'ygningarímia
TJm fátt er meira talað um þessar viundir en síldina í
Hvalfirði. Tíðindamaður Tímans átti í gœr lal. við Árna
Friðriksson, sem er manna fróðastur um síÍd,.og síldar-
göngur. Lét liann það álit sitt í Ijós, að ekki v'áeri hœgt að
treysta því, að sildin héldi sig árlega i Faxaflóa.
óskyld Norðurlandssildinni.
— Hægt er að fullyrða, að
sú sild, sem nú er að veiöast,
er ekki af sama stofni og
Norðurlandssíldin, segir Árni.
Slíkt má meðal annars sjá
á stærðinni. Þessi sild er öll
miklu minni en hún.
Auk þess er allur þorri
Norurlandssíldarinnar yfir 10
ára, og bar mest á 16 vetra
síld í fyrra. Síldin, sem veið-
ist nú, er aftur á móti öll
yngri en sex ára, og stærsti
árgangurinn í þeim stofni er
frá 1944. Svo er annað ennþá
þýðingarmeira — það er það,
að þessi síld greinir sig
frá Norðurlandssíldinni að
hryggj arliðaf j ölda.
Aðallega þrenns konar síld
í Hvalfirði.
Síldin í Hvalfirði er aðal-
lega þrenns konar:
Um það bil fullþroska
sumargotssíld, vorgotssíld
og ung sild. Sumargotssíldin,
sem nemur ekki meira en 1%
af Norðurlandssildinni, gerir
allt að því helming aflans í
Hvalfiröi, vorgotssíldin nem-
ur um 40% og rúmlega 10%
er ung síld.
Vorgotssildin í Hvalfirði er
þó ekki sams konar og veið-
ist fyrir Norðurlandi á sumr-
in. Ber þar mikið á milli. í
fyrsta lagi er hryggjaliða-
fjöldi Hvalfjarðarsíldarinnar
mun hærri. Er því útlit fyrir,
að hér sé um að ræða tvo
’stofna.
Ekki líkur til að
síldin liggi hér i
fjörðum árlega.
Þegar tíðindamaður Tím-
ans spurði Árna, hvort lík-
legt væri, að við gætum
reiknað með þessari vetrar-
síld árlega í framtíðinni,
sagði hann, að því miður yrði
að svara því neitandi. — í
fyrsta lagi er það alþekkt
lögmál, segir Árni, að mjög
eru misjafnar síldargöngur
frá ári til árs við strendur
landsins. Slíkt er líka vel
kunnugt frá Noregi. Ættum
við íslendingar sérlega að
muna síldargengdina við
Austurland á Wathnetíman-
um og síldarleysið þar síð-
ar.
Á síðari hluta aldarinnar
sem leið var afli stórsíldar-
innar við Noreg svo breyti-
legur, að sum árin veiddust
um miljón hektólítrar, en
sum árin sama og ekki neitt
Engin síld í Hvalfirði
fyrir styrjöldina.
Á árunúm fyrir styrjöld-
ina komum viö átta sinnum
til rannsókna i Hvaifjörð á
Þór og gerðum þar ítrekaðar
rannsóknir og leituðum að
Gerðar voru tilraúnir til þess
að finna síld með botnvörpu,
án árangurs í öllrskipin nema
eitt, þegar við fengum nokk-
ur hundruð af smásíld á
fyrsta ári.
Sömu sögu höfðu að segja
önnur rannsóknai'skip, er
komu hér í Faxaflóa. Eru því
Árni Friðrilcsson magistcr.
síld, án þess að finna hana.
likur til, að hér í flóanum
skiptist á góð og léleg afla-
tímabil, rétt eins og ann-
ars staðar í heiminum, þar
sem síldar og sardinuveiðar
eru stundaðar. . -
Það er tvennt, sem þarf til
að skapa slíka sildargöngu,
sem nú er í innanverðum
Faxaflóa. í fyrsta lagi þurfa
síldarstofnarnir að standa
1 með blórna, en eins og kunn-
ugt er skiptist mjög i tvö
horn um síldarárgangana.
Auk þess þurfa hentugir
straumar að liggja að veiði-
svæðunum, er gera það að
verkum, að síldin safnist
saman, þar sem auövelt er
að ná til hennar, líkt og nú
í Hvalfirði.
Ómögulegt að segja,
hve síldin helzt lengi
í firðinum.
Ekki er með neinni vissu
hægt að segja um það, hve
síldin helzt lengi í Hvalfirði.
Það er þó vitað, að þangað
kemur hún ekki í ætisleit,
þar sem engin áta er í firð-
inum, og eigi heldur til þess
að hrygna, enda mun aðeins
röskur þriðjungur síldarinn-
ar hrygna bráðlega, en þó
ekki fyrr en eftir nokkrar
vikur.
Líklegt má telja, að um
það leyti, sem síldin hrygnir.
leiti sá hluti hennar út úr
firðinum, nema ef hún
kynni að hrygna þar inn frá,
sem ekki er líklegt, þá má
búast við að síldarmergðin
haldist þar áfram eftir nýár.
Síldin var í Hvalfirði
í fyrra.
Árni Friðriksson segist ekki
vera í nokkrum vafa um það,
að síldin hafi líka verið i
Hvalfirði í fyrra og farið
þaðan um það leyti, er vor-
gotssíldin fór að hrygna. —-
Telur hann, að síldin hafi
verið að ganga út úr firðin-
um, þegar hún byrjaði að
veiðast hér á sundunum og
í Kollafirði. — Þá kom hún
meira að segja inn á innri
höfnina í Reykjavík eins og
menn muna.
Hvort þessi síld, sem nú er
í Hvalfirði, gerir það sama,
er hins vegar ekki hægt að
segja með vissu, en líkur eru
til þess.
Fælestína:
Sjálfboðaliðar
streyma inn í landii
Átökin milli Gyðinga og
Araba virðast hafa verið
heldur rninni í gær og síð-
asta sóíarhring yfirleitt en
þann næsta á undan. Þó
kom víða til allsnarpra
árekstra.
í ýmsum löndum umhverf-
is Palestinu hefir aftur á
móti meiri ókyrrð gripið um
sig meðal Araba en áður.
Sérstaklega er þetta áber-
andi í Egiptalandi og íran.
Hefir allmikið kveðið að því,
að fóllc hafi gert aðsúg að
ýmsum opinberum bygging-
um Bandaríkjamanna í þess-
um löndum og hrópað ókvæð-
isorð í garð þeirra. í báðum
þessum löndum er verið að
skrásetja sjálfbcðaliða, er
sendir verða til Palestínu, til
að berjast með Aröbum þar.
Er stöðugur straumur af
mönnum, sem gefa sig fram
til þessarar skrásetningar.
Bókakynning í Lista
mannaskálannm
Sýning helgn^ inliiii-
iiagíi Ei’leMíls í IJsni-
Siiisi
Klukkan fjögur í dag opn-
ar Helgafellsútgáfan bóka-
sýningu i Listamannaskálan-
um. Verða þar jafnframt list
munir frá nýrri leirmuna-
gerð.
Á sýningu þessari er mikill
fjöldi bóka, enda hefir Helga
fellsútgáfan verið mjög stór-
virk undanfarin ár.
Sýning þessi er helguð
minningu Erlends Quðmunds
sonar í Unuhúsi. „Hann bar
höfuð og herðar yfir sam-
tíð sína, sökum vitsmuna og
mannkosta“, stendur skráð
yfir mynd hans á bakþili.
Við opnun sýningarinnar
mun Þorbergur Þórðarson
lesa kafla úr óprentaðri bók
um Unuhús, þar serri segir
frá fyrstu kynnum þeirra
Erlends.