Tíminn - 10.01.1948, Qupperneq 1
v-------—- - --------—-----~7
Ritstjóri:
Þórarinn Þórarinsson
Fréttaritstjóri:
Jón Helgason
Útgefandi
Framsóknarflokkurinn
------------------—---------
Skrifstofur i Edduhúsinu
Ritstjórnarsímar:
4373 og 2353
AfgreiSsla og auglýsinga-
sirni 2323
Prentsmiöjan Edda
32. árg.
Reykjavík, laugardaginn 10. jan. 1948.
7. blað
Viðial við Slrag'a fillíSSsssrg', seaat uýkominn
er frsí námsdvöl í Ameríkn
Kinn góðkunni harmonikiisnillingur, Bragi Hlíðberg, er
fyrir nokkrum dögum kominn heim úr nokkurra mánaða
námsdvöl í Ameríku, bar sem hann hefir íagt stund á
harmonikuleik hjá einum bezta harmcnikusniliingi þar í
landi, sem raunar er af ítölsku bergi brotinn. Bragi kemur
heim með nýja tækni í harmonikuleik, og mun marga fýsa
að heyra. Hefir hann líka í hyggju að halda hér tónleika
innan skamms og gefa bæjarbúum kost á að hlusta á sig.
Ef til vill mun hann einnig halda hljómleika úti á landi.
Tíðindamaður Tímans hitti Braga í gær og spurði hann
írétta.
Kom fyrst fram opin- i ónikan sé stöðugt að vaxa í
berlega 12 ára. | á'iti í Ameríku og vinsældir
—- Þú byrjaðir ungur að, hennar að aukast. Ástæðan
leika á harmóniku?
— Já, ég var ungur þegar
ég bar þaö fyrst við, Pyrsta
sinn kom ég opinberlega fram
12 ára gamall, og síðan hefi
ég alltaf leikið meira og
minna á harmóniku. Ég hefi
þó ekki haldið nema tvo sjálf
stæða hljómleika, annan í
Reykjavík, en hinn á Akur- j
eyri. Ég hefi þó alltaf öðru
hverju leikið fyrir ýms félög ■
og stofnanir á samkomum og!
mun að sjálfsögðu halda því
áfram eftir heimkomuna.
Naut leiðsagnar bezta
kennarans.
— Hvenær fórstu til Ame-
ríku?
— Það var í apríl í fyrra, að
alvara varð úr þeirri ráða-
gerð, sem þó lengi hafði verið
á prjónunum hjá mér. Ég fór
beina leið til San Francisco,
því að þar hafði' ég fyrir
löngu verið búinn að koma
auga á skóla, sem mig lang-
aði til að stunda nám við,
ekki sízt af því, að þar kenn-
ir einn bezt menntaði harm-
ónikukennari Bandaríkj -
anna, A. Cagnazzo, prófessor.
Hann hefir meðal annars
kennt þeim manni, sem nú
er talinn fremstur allra harm
ónikusnillinga í heiminum.
Það er ítalski Bandaríkjamað.
urinn Galla-Rine. Ég var svo
heppinn, að prófessorinrí ann
aðist sjálfur um að kenna
mér. En hann er forstöðu-
maður skólans, sem ég var
í. Heitir sá skóli American
Accoordion School. Ég bjó
skammt frá skólanum og
sótti tíma til prófessorsins.
Lék fyrir 150 þús. manns.
— Komstu nokkurn tíma
opinberlega fram fyrir vest-
an?
— Jú, nokkrum sinnum.
Ég lék einu sinni í útvarp
og einnig á hátiöum og
smærri samkomum. Á einni
hátíðinni, þar sem ég lék í,
voru um 150 þúsund manns.
Yfirleitt virðist mér, að harm
-mun vera sú, að betri leikar-
ar eru nú en áður, og hljóð-
færið sjálft hefir verið mik-
ið endurbætt á seinustu ár-
um. Harmónikan er, eins og
við vitum, ungt hijóðfæri. Til
þessa hefir hún mestum vin-
sældum að fagna á Norður-
löndum og á Italíu, þar sem
hún er ef til vill ennþá meira
metin en á Norðurlöndum.
Þar eru búnar til mjög góðar
harmónikur. Meðal annars
önnur þeirra tegunda, sem
beztar eru taldar, en hún
heitir Dallapé.
Sígild tónverk leikin á
baroníku,
Á síðari árum hefir harm-
ónikan lika fsért út svið sitt,
ef s’'ö mætti að orði komast,
þ. e. a. s. nú eru leikin fjöl-
breyttari tónverk á harmó-
niku en áður. í Ameríku og
víðar er mikið leikið af sí-
gildum tónvérkum á harm-
óniku, auk þess sem hún er
stöðugt að verða vinsælli og
(Framhald á 7. síðuj
r
I sumar og
370,169
haust var alls slátrað
fjár á öllu landinu
AfSeinBS €inw smni foefir veri# slátrað
fleira fé
Framleið'sluráð landbúnaðarins hefir nú tekið saman end-
aniega skýrslu um slátrun á öllu landinu á síðastliðnu hausti.
Var slátrunin í haust miklu meiri en síðustu haust, en það
stafar sérsíaltlega af hinum stórfellda f járniðurskurði vegna
1
íjárskipta á stóru svæði.
Tíminn hofir átt viðtal við
Svein Tryggvason fram-
kvæmdastjóra framleiðslu-
ráðsins og innt hann eftir
sauðfj árslátriminni. og ýmsu
öðru í því sambandi.
Önnur mesta slátrun i sögu
landsins.
Einu sinni hefir verið slátr-
að fleira sauðfé hér á einu
hausti, segir Sveinn Tryggva-
son, en í haust, en tala slát-
urfjár alls var 370,169. Alls
nam kjötið af því sauðfé, er
slátrað var að sumarslátrun-
, inni með talinni 5,657,725
kílóum. Þar af voru 4,316,454
kíló af dilkum. í fyrrahaust
j nam slátrunin alls 5,207,310
j kílóum. Af kjötmagninu í
haust voru um 10,000 kíló frá
| sumarslátruninni, en sumar-
ið 1946 var engin sumarslátr-
un. Við slátrunina í haust
varð diikakjötið 180,042 kg.
minna en í fyrrahaust. Hinn
mikli munur á kjötmagninu
nú og þá, en hann er alls 321
smálest, stafar hins vegar af
hinum stórfellda niðurslcurði,
er framkvæmdur var í haust
vegna fjárskipta, er fram
fóru á stóru svæði á landinu.
víðar. Hefir það sem þangað
hefir farið af því líkað vel.
Ekki er samt endanlega á-
kveðið, hvort allt það magn,
sem eftir er, verður selt
þangað. Svíar vilja gjarnan
kaupa nokkuð af kjöti fyrir
hærra verð en Englendingar,
og Svíum þykir íslenzka kjöt-
ið gott. í báðum þessum lönd
um er íslenzka kjötið selt
fyrir hæsta verð, sem greitt
er þar fyrir kjöt af sömu
gæðaflokkun.
Nýjung í meöferð kjöts.
Á síðustu árum hefir mikil
breyting orðið á meðferð
kjöts og undirbúningi undir
geymslu þess. Fyrr á árum
var kjöt aðallega saltað og
geymt þannig. Á síðari árum
hefir frysting þess mjög rutt
sér til rúms, og er nú meiri-
hluti þess geymdur í frosti.
Á allra síðustu árum hefir
verið hafin hraðfrysting á
kjötinu, og virðist það vera
aðferð, sem eigi eftir að ryöja
h'num fyrri úr sögunni að
mestu leyti.
Sérstaklega reynist þessi að
ferð við geymslu kjöts góð,
ef lengi á að geyma það. Auk
þess er hraðfrystingin mun
þægilegri fyrir neytendur
þar, sem kjötið er brytjaö
niður í smástykki, er miöuð
eru við þarfir kaupendans.
Eftir að kjötið hefir þannig
verið stykkjað sundur, er það
látiö í sellófanumbúðir og síð
an hraðfryst. Á síðastliðnu
hausti voru um 20 smálestir.
af dilkakjöti hraðfryst á
þenna hátt. Vex eftirspurn-
ingin e.ftir hraðfrystu kjöti
stöðugt og hefir það líkað
mjög vel.
Aöeins fyrsta flokks kjöt.
Þess misskilning virðist
hafa gætt, að fólki væri selt
kjöt af öllum gæöaflokkum
við sama verði, Af hálfu
þeirra, er stjórna kjötsölu-
málunum, er ákveðið, að ein
ungis fyrsta flokks dilkakjöt
sé selt beint til neytenda.
Lægri gæðaflokkarnir eru
seldir til vinnslu eingöngu.
Gerðist ekki í Iðnó
Það vav ranghermi hjá
blaðinu, aö maðurinn, sem
sprengjunni var fleygt upp
í, hefði verið staddur i Iðnó,
þegar atburðurinn gerðist.
Annars hefir þetta mál ekki
verið rannsakað til fulls enn.
Nýárskveðjan:
osdrunur HekSu og Geysis
og hófafak íslenzkra hesta
Miklil kiíidi á Korðm’löndum
Khöfn á nýávsdag 1948.
Kuldinn er genginn í garð á Norðurlöndum. í Svíþjóð
hefir frostið komizt upp í 41 stig, og hafa Dalabændurnir
orðið að hita upp útihúsin til þess að forða gripunum frá
frostdauða.
í fyrradag var mælt 15 stiga ur Þórarinsson rabbaði um
frost á Kastrupflugvellinum Heklugos, og heyrðust síðan
Dilkaþungi.
í haust var meðalþyngd
dilka á öllu landinu 14,21
kíló, en 13,99 kíló haustið
1946. Þessi munur stafar að
öllum líkindum af því, að
beit og veðrátta hefir verið
mun betri á aðalfjárræktar-
svæðum landsins nú en árið
1946, en það sumar voru ein-
mitt mikil votviðri á þeim
slóðum, þar sem meginhluti
sauðfjárins gengur yfir sum-
artímann. Fé af öskusvæðinu
var einnig mun vænna en al-
mennt hafði verið. búizt við.
Mest var clátrað hjá Slátur-
félagi Suöurlands, um 60 þús
und fjár, en þar næst hjá
Kaupíélagi Héraðsbúa á
Reyðarfirði, um 28 þúsund
fjár.
við Kaupmannahöfn en 7 stig
voru inni i borginni. í gær-
kvöldi og í nótt var kalt.
drunur eldfjallsins. Þá heyrð-
ist Geysir þeyta vatnssúlunni
hátt í loft upp, og að lokum
heyrðist brokk íslenzkra hesta
einhvers staðar á íslandi.
Nýársfagnaður íslendinga
í Höfn.
íslendingar héldu vel sótt-
an nýársfagnað í húsi danska
stúdentafélagsins, og var
dansað til klukkan 3 um nótt-
ina. Klukkan 23.50—24 héit
Magnús Jónsson skólastjóri
ræðu, en að henni lokinni
sungu allir: „Nú árið er liðið
í aldanna skaut“ og síðan
Söluliorfur.
Sveinn Tryggvason sagði
ennfremur, að söluhorfur á
kjötinu öllu væru góðar. Á-
ætlað er að 4500 til 4800 smá-
lestir af kjötinu verði seldar
hér innanlands. Á erlendum
markaði var búið. að selja og
flytja út fyrir áramót 403
smálestir. Var það magn allt
selt til Bretlands fyrir mjög
viðunandi verð. Eftir er að
selja um 400—550 smá-
Iestir. Er nægur markaöur
fyrir kjötið í Bretlandi og
íslendinga minnst í danska
útvarpinu á gamlaárskvöld.
j Dagskrá danska útvarpsins
jvar fjölbreytt í gærkvöldi. í
yfirliti yfir atburði ársins var
komið viða við og brugöið
upp myndum frá ýmsum
löndum. íslandi var ætlaður
meiri tími í þessu yfirliti en
nokkru öðru landi. Hlustend-
ur heyrðu Jóhann Þ. Jósefs-
son tala um sjávarútveg og
fjármál íslendinga og boða
verö- og kauplækkun. Sigurð-