Alþýðublaðið - 21.06.1927, Blaðsíða 4

4
ALBÝÐUBL'AÐIÐ
þessar í fyrra. Kosta ’ þýzk vís-
indafélög og háskólinn í Ham-
borg leiðangur þeirra félaga.
Heilsufarsfréttir.
(Eftir símtaLi í morgun við
iandlækninn.) Á Suðurlandi er
heilsufarið yfirleitt gott og sania
um það að segja og hér í Reykja-
vík. Svo er og á Vesturlandi, að
því frádregnu, að „kikhóstinn“ er
að breiðast út í héruðunum um-
hverfis Breiðafjörð, en er þó
hvergi þungur þar. Af Norður-
landi er-> það eitt nýtt að segja
um heilsufarið, að þar er sums
staðar talsvert um kvefsótt, svo
sem í Húsavíkur- og Siglufjarð-
ar-héruðum. Ófrétt af Austur-
landi.
Solimann og Solimanné
sýna börnum galdralistir í
kvöld, en næstu kvöld halda þau
áfram sýningunum, sem einung-
is eru ætlaðar fullorðnum.
Sameiginiegan fund)
halda frambjóðendurnir hér í
Reykjavík á iaugardagskvöldið
kemur í barnaskólagarðinum.
Gengi erlendra mynta í dag:
Sterlingspund............kr. 22,15
100 kr. danskar .... — 121,97
100 kr. sænskar .... — 122,40
100 kr. norskar .... — 118,07
Dollar.....................— 4,5672
100 írankar franskir. . . — 18,05
100 gyllini hollenzk . . — 183,08
100 gullmörk pýzk... — 108,19
(Svo skyldu lok smágreinar þess-
arar veta. Sjá blaðið í gær.)
Vestur-íslenzkar íréttir."
FB.
Hjónaband.
14. marz í vetur voru gefin
saman í hjónaband í New-York
Anthony Fokker og Violet Helga
Austmann, dóttir hins góðkunna
Ianda vors Snjólfs Austmann. A.
Foklœr er sá, sem fann upp flug-
vél þá, sem við hann er kend
(„Fokker Piane“), og sem nú er
viðurkend einhver hin bezta og
öruggasta flugvél, sem enn hefir
verið smíðúð. Mr. Fokker er nú
sem stendur starfsmaður hjá Hen-
ry Ford. Kona hans hafði áður
en þau giftust verið Jeikkona og
starfað við kunn leikhús í Fila-
delfiu og New-York, og getið sér
góðan orðstír.
Ríkisafmæli.
Sextíu ára afmæli ríkisheildar-
innar ltanadisku á að halda há-
tíðlegt, og er undirbúnnigur haf-
inn undir hátíðahöld víðs vegar í
Kanada.
Hégómi.
Að mikið bafirðu færst í fang,
þú fiytja vilt heimi öllum.
Þú bregðurfyrir þigberserksgang,
sem berja þú ætlir á tröllum!
I Nýkomlð j
l i
I Golftreyjur, ný tegund. I
ISængurveraefni,
Rekkjuvoðaefni,
BH
| Matthildur Björnsdóttir, f
| Laugavegi 23. |
MIBIBMi HMMHnil—lll
Svuntutvistur mjög ód.
Morgunkjólatau o. m. fl.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld., viðskifti
beggja aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
IBBB
31SBGE
iBll
i
í
■a
j
I Verzl. GunníJóriiimar & Co. 1
Eimskipafélagshúsinu.
LSími 491. |
-------------- I
Ím
i
i
eð síðustu skipum höf-
um við fengið úrval
af Sumarkáputauum, mjög
mikið úrval af alls konar
smádúkum, sirzi, mjög smekk-
legu, sængurveraefni og
m. fl.
Blekkingartilraun við kjósendur
Neðri sætin á íhaldslistanum
hér í Reykjavík eru að eins fy.Lt
upp til að fiagga með. Magnús
og Jón eru orðnir alræmdari en
svo, að til nokkurs sé að flagga
með þeim. Þeir eru ekki óskrif-
uð blöð héðan af. Hann er, orð-
inn kolsvartur, þerripáppírinn sá.
Auka viltu þokka og þrif
á þjóðfélagslíkamanum.
En alt of sterk eru öll þín lyf
gegn einberum hégómanum.
Öþrifum skal ég eyða fús,
þó ei þínu kunni ég glamri,
er ráðast ætlarðu’ á eina lús,
með átján punda hamri!
Þú snýst mót ljóni, litli karl!
en Ijónið er saklaus dúfa.
f vegi hyggurðu ferlegt fjall,
en fjallið er — hundaþúfa!
Hégómann ræðstu óspart á;
með ofurhuga þú skýtur
fallbyssuskotum á fúin strá,
og fólkið skemtunar nýtur!
Grétar Fells.
IIIIIIIIIilIOniiIliilIilllDIIDiilWlIIlliHllllllllflÍ ■
1®
m Goiftrevior
H ■
HH i mjög miklu úrvali, bæði ■
m fyrir fullorðna og börn,
silki, hálf-silki og ull, frá ■
■ 12.50 til 21.00 — Komið ••
■ meðan nógu er úr að veija. f|||§
1 Vöruhúsið.
ko
íll iÍllllíÉIIIIIIIIIiSIIIIIIIlllÍlllllllililIIIIi W iiil.i
Málniig
iitaia háss og iimaii.
Komið og semjlð.
Löguð málning fyrir þá, sem
óska.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi 20 B — Sími 830.
Varahlutir til reiðhjóla ávalt
fyrirliggjandi í Örkinni hans Nóa
-á Klapparstíg 37.
Hús iafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 11—1 og 6—8.
Brauð og kökur frá Alþýðu-
brauðgerðinni á Vesturgötu 50 A.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrætí
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kransaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170. - *
Verzlii viH Vikar! Það oerður
notadrjjgst.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
AI þýðuprentsmið jan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
aðgöngumiða, og hálftíma síðar var hann
kominn til Monte Carlo.
Þegar hann var kominn heim í svefn-
herbergið sitt, dró hann stóran ferðasekk
undan rúminu og opnaði hann.
„Hér er att, sem ég j»rfnast,“ tautaði
hann . meö sjálfum sér, og rótaði tii í
sekknum; — hér var falskt skegg, svört
gríma, svartar litarstengur, farði, litir, púður,
þrenns konar gleraiugu, vasaspegill, tvær
skammbyssur, eterflaska og bómull.“
Hann lokaði sekknum ánægjulegur á svip
og ýtti honum. undir rúmið aftur. Því næst
tók hann nafnspjald Patersons upp og fór
að æfa sig í að stæla rithönd hans. Hann
æfði sig í fimm mínútur og skrifaði loks
með sams konar blýanti og Paterson hafði
notað, eftir farandi línur:
„Hr. Ðelarmes, vinur minn, þarf að nota
einkennisbúning nxinn á grímubail í kvöld.
Látiö liann velja þann, sem hann helzt vill.“
Hann horfði á það, sem hann hafði skrifað.
Það var lítt þekkjanlegt frá rithönd Pater-
sons. Síðan síóð hann upp, lokaði íbúð sinni
og fór til Café de Paris. Þar var fjöldi
fólks. Delarmes benti einum þjóninum að
tala við sig.
„Martin!“ hvíslaði hann. „Ég fer í nótt
til Parísar.“
„Hvað er þetta!“
„Stórkostleg áform, sem ég framkvæmi
í kvöld; — ég vona, að það takist. Hvað
sem Kann að ske, þarf ég þin, Martin! Hve
nær ertu iaus?“
„Klukkan tólf.“
„Jæja, lestin fer kl. 1,15. Hlustaðu nú á!
Klæddu þig eins og" sendimann, og vertu
iyrir utan bústað minn klukkan eitt í nótt!
Þar gef ég þér heimilisfang mitt, þegar
alt er komið í lag, — eða að minsta kosti
stefnustað."
„Kiukkan eitt í nótt sendimaður; — jæja,
látum svo vera! — Nei, greifinn hefir enn
ekki komið, herra minn!“ bætti hann við
í hærri róm, af því að nokkrir menn gengu
fram hjá, „en strax og hann kemur . . . .“
Delarmes kinkaði kolli og fór. Hann gekk
í hægðum sínum niður að höfninni. Klukkan
sló fimm. ítali nokkur stóð skamt frá og
skemti sér við að. spýta niður í vatnið.
DeLarmes gekk til hans.
„Hafiö þér bát?“
„Já, herra! Þetta er mótorbáturinn minn.
Ætlið þér að fara smá-skemtiferð til Kap
Martin eða Eze? Eða má ske þér viljið fara
eitthvað Langt?”
„Nei, nei! Sjáið þér ekki ameríska tund-
urbátinn þarna út frá! Siglið þangað með
mig og bíðið mín þar.“
ítalinn lyfti húfunni, fór niður í bátinn og
hjálpaði Delarmes þangað niður. Þeir stefndu
að xundurbátnum. Þegar þeir komu nær,
sá Delarmes tvo bláklædda sjómenn hanga
fram á grindverkið. Þeir voru með pípu
í munninum.
„Heyrið það þarna!“ hrópaði hann á ensku.
„Ég er með skilaboð frá foringja ykkar,
Paterson Lautinanti!“
Annar hásetinn tók pípuna út úr munn-
inum, spýtti löngum strók út yfir spegil-
sléttan vatnsflötinn og heilsaði heldur leti-
lega. Siðan tók hann kaðalstiga niður. Mótor-
báturinn Lagðist að skipinu. Delarmes bað
ItaLann að bíða sín og steig upp.
„Hver er yfirmaður hér?“
„Paterson lautinant," svaraði hásetinn.
„Já, auðvitað; það veit ég! En ég meina,
hver er yfir, meðan Paterson lautinant er í
. burtu ?“
„Herra Samúel, herra minn!“
„Herra Samúel. Segið honum þá, að ég
vilji tala við hann.“