Tíminn - 22.11.1949, Qupperneq 6

6
TÍMINN, þriðjudaginn 22, nóvember 1949
250. blafc
TJARNARBID
Erfiðleikar
eiginmaimsins
(Her husbands affairs)
Sprenghlægileg, ný, amerísk §
\
gamanmynd. Aðalhlutverk: [
Lucille Ball
Franchot Tone
Sýnd kl. 5, 7 og 9,
rA r/1
N Y J A B I □
s
f sólskini
____I
Hrífandi fögur og skemmtileg,
þýzk söngvamynd frá Vínarborg.
Aðalhlutverkið leikur og syngur
hinn heimsfrægi pólski tenór-
söngvari i
JAN KIEPVRA
ásamt Friedl Czepa og Luli v.
Hohenberg. Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Hafnarf jarðarbíó
I Suðrænir Söngvar
Skemmtileg og hrífandi fög
ur mynd í eðlilegum litum,
gerð af snillingnum WALT
DISNEY.
Aðalhlutverk:
Ruth Varrick
Bobby Driscoll.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9249.

Yankee Doodle
Dandy
Bráðskemmtileg og fjörug, am-
erísk músikmynd, er fjallar um
ævi hins þekkta revýuhöfundar
og tónskálds, George M. Cohan.
Danskur texti.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
vw
SHl’llAGOTÚ
Dóttir
vitavarðarins
Mikilfengleg finnsk-sænsk stór-
mynd, sem segir frá örlögum
ungrar, saklausrar stúlku og
hættum stórborgarinnar. Mynd
sem hrífur alla
Bönnuð innan 16 ára.
Danskur texti. Sýnd ki. 5, 7 og 9.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Meinleg örlög
(La part de l’ombre)
I Sérstaklega vel leikin og heill |
| andi frönsk mynd um tvenn |
1 örlög tónsnillinga. Fögur tón-1
| list. — Danskar skýringar.
Edvige Fauilluére
|
Jean-Louis Barrault
I |
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
3AMLA B I □
Sjóorusta að nóttu |
(La veille d’Armes)
Spennandi frönsk stórmynd
gerð eftir frægri skáldsögu eft-
ir Claude Ferrére. •— Danskur
texti.
Aðalhlutverk:
Anna Bella
Victor Francen
Pierre Renoir
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆ J A R B I □
HAFNARFIROI
Saratoga
Amersk stórmynd, gerð eftir
hinni þekktu skáldsögu eftir
Edne Ferber, sem komið hefir út
í íslenzkri þýðingu. Aðalhlutv.:
Ingrid Bergman
•
Cary Cooper
Síðasta sinn.
Sýnd kl. 9.
Aðsópsmiklir
unglingar
Spennandi mynd, er sýnir af-
rek djarfra drengja.
Sýnd kl. 7. — Simi 9184.
TRIPDLI-Bia
Gættu konunnar
(Pas paa din Kone)
Bráðskemmtileg, sænsk gaman-
mynd um hjónaband, sem fer
nokkuð mikið út í öfgar.
Sýnd kl. 9.
Fréttasnápar
(News Hounds)
Sprenghlægileg og bráðskemmti
leg, ný, amerísk gamanmynd.
Sýnd kl. 5 og 7.
Síml 1182.
HIN VINSA.IA. BRAÐ-
SKfMMTIlfCA BÓK^

Samvinnan I
Rcykjavík
(Framhald aj 4. sUJu).
bænda I ýmsum sveitum og
héruöum landsins.
Þannig höfum við séð, að
eðlismunurinn á störfum og
kjörum bóndans annars vegar
en launþeganna í bæjunum
hins vegar er ákaflega þýð-
ingarmikið atriði i sambandi
við spurninguna um seina-
gang samvinnumála í höfuð-
staðnum,
Framh.
Eldurinn
gerlr ekki boð & undan «érl
Þelr, *em eru hyggnlr,
tryggja itraz hjá
Samvinnutryggingum
Fasteignasölu-
miöstööin
Lækjargötn 10B. Síml 6538,
Annast tölu fastelgna,
sklpa, bifreiða o. fl. Enn-
fremur alls konar trygging-
ar. svo lem brunatryggingar,
lnnbús-, líftrygglngar o. fl. í
umboði Jóns Ftnnbogasonar
hjá Sjóvátryggingarfélagl ís-
landa h.f. Vlðtalstlmi alla
vlrka daga kl. 10—5, aðra
tima eftlr samkomulagl.
Hrelnsum gólfteppi, elnnlg
bólstruð húsgögn.
Gólfteppa-
hreinsnnln
Barónsstíg—Skúlagötu.
Siml 7368.
Htkreitii Tintahh
'fp CCÐ flEff 0C
AKJÓSANUC CJÖf
fYRIR UNCA SfM
fUllORONA.
Hestur
tapaðist síðastliðið sumar frá
Hofstöðum í Hólasveit, rauður
5 vetra, var járnaður. Mark:
fjöður aftan vinstra. Ættaður
af Kjalarnesi. — Þeir, sem
yrðu hestsins varir, eru vin-
samlega beðnir að gera að-
vart að Skrauthólum, Kjalar-
nesi, sími um Brúarland.
Köld borð og
hefttnr veizlumatur
sendur út um allan bæ.
60. dagur
Gunnar Widegren:
Greiðist við mánaðamót
Þetta getur að vísu dregizt fram á kvöldið. En fyrir-
tækið býéur. til kvöldverðar á eftir.
Þetta finnst honum snjöll hugmynd. Auðvitað þarf
hann stúlkunnar ekki við. Hann og lögfræðingurinn
geta sjálfir skrifað hjá sér, ef eitthvað er, sem þeir
vilja séi^taklega leggja á minnið. En hann vill ekki
láta svona tilvalið tækifæri ganga sér úr greipum.
—* Góði Lars, segir hún eins bliðlega og hún getur.
Er Ómögúlegt fyrir mig að sleppa? Ég er ekki að biðja
um það'Vegna sjálfrar mín. Ég var búin að lofa að
hitta í kyöid gamla konu utan af landi, og get ekki
komið skilaboðum til hennar. Og ég get ekki heldur
látið hana bíða árangurslaust eftir mér, því að hún
hefir keyþt handa okkur dýra aðgöngumiða í leikhús.
Jæja', liugsar hann. Ef ég verð við óskum hennar
núna, "áetti hún að verða leiðitamara við mig seinna.
— Þá verð ég víst að láta í minni pokann, svarar
haniv En hann verður að láta sem hann þurfi samt
sem áður éinkaritara. Ég tek þá Löngu-Bertu í stað-
inn:
Stéllá íer. í ganginum mætir hún Ljúfu, og hún sér
það langar leiðir, að hún berst við grátinn.
— Andstyggðar svínið! stynur hún — þykjast vera
með höfúðverk! Hún er ekki fremur með höfuðverk
en ég. -Hvers vegna getur þú annars ekki tekiði þetta
að þér? .
Steila fær fyrst að vita, hvernig á sorgum Ljúfu
stendur,; er hún var komin aftur inn í skrifstofuna.
Dúfa er alVeg að rifna af vonzku. Hún reiðist sjaldan,
en hún reiðist rækilega, ef hún gerir það á annað borð.
Það er aidrei nein hálfvelgja í neinu hjá henni.
— Hann fer illa með þig, höfuðverkurinn, hvæsir
hún að Æöngu-Bertu. Hann hlýtur að hafa komið
skyndilega! En við vitum betur: Þú ert bara að reyna
að svíkjast undan merkjum! Einmitt í kvöld, þegar
Ljúfa og svanurinn hennar og við hinar, ætluðum að
skemmta okkur. Þú veizt þó, að við sjáum hann ekki
í bráðina, því að hann er að fara í ferðalag....
— En Stella getur rokið burtu, þegar henni dettur
í hug, þó að hún eigi engan rétt á því að ræna kvöld-
um annarra! Það er auðvitað af því, að hún vill hafa
málar/.nn hánda sér einni, þegar hann er loks kom-
inn aftur, öskrar Langa-Berta.
— Drottinn minn dýri! hrópar Dúfa. Farðu ekki að
eitra andrúmsloftið með þessum málara. Það angar
allt af terpentínu, ef þú bara nefnir hann!
— Óg mér hefir verið boðið í óperuna, segir Stella
stillilega.
— Vertu ekki að ljúga að okkur, svarar Langa-Berta
með hæðnisihlátri Það væri gaman að vita, hver hefir
boðið þér í’óperuna svona upp úr þurru!
— Velkómið, svarar Stella hæglega eins og áður.
Það er öldruð kona með fallegt, grátt hár....
— Og hver er hún? spyr Langa-Berta, sem alltaf
vill vlta allt.
— Það kemúr þér ekki við, svarar Stella kuldalega.
Þótt svó' ýilji til, að maður vinni með óvenjulega for-
vitinni manneskju, þá er ekki þar með sagt, að henni
sé trúað fyrir öllu.
Meðan þessu fer fram hefir verið hringt til Gústafs.
— Sjálfsagí^ svarar hún, tekur penna og blökk og
stendur upp. '
— Harkaðú af þér, segir hún og leggur höndina á
öxl Ljúfu, því'að nú er hún farin að hágráta. Þið getið
skemmt ykkur eins og þið viljið í kvöld. Ég tek að mér
starfið. En þúéæ'ttir að skammast þín, bætir hún við
og vindur-sérAÍivatskeytlega að Löngu-Bertu. Við höf-
um bæðj fyrijcgefið þér mælgina og forvitnina, af því
að þaðær marjt gott við þig. En upp frá þessu vill eng-
in okkar ha^neitt saman við þig að sælda, og það
er þér sjálfri að kenna.
— Það þÆ|ir lengi allt farið síversnandi fyrir mig
hérna í skrifstofunum, og nú er það orðið óþolandi,
stynur vésaKþgs Langa-Berta lágt og angistarlega.
En nú ASeUur Stellu fyrst móður. Hún gengur að
Löngu-B^m og segir með mikilli áherzlu á hverju orði:
— Ég leyfi mér að segja hið sama, og þess vegna
verð ég ekki lengur en ég er nauðbeygð til, ef
Auqlí}Mt / Tílhahum
SlLD & FISKUB
I