Alþýðublaðið - 29.03.1920, Page 2

ALfÝÐUBLAÐIÐ
2
sig úr stað, einhverra hluta vegna,
þá eru vængirnir teknir inn, þó
þannig, helzt í góðu veðri, að
nokkur hluti þeirra, ásamt botn-
rúllum þeirra, er látinn lafa út af
borðstokknum. En þegar nokkuð
er að veðri, og œfinlega, þeg-
ar skipið hleypir í illviðri, eru
vængirnir innbyrtir og bundið um
þá, svo þeir skolist ekki út, en
hlerunum er hleypt niður milli
gálga og öldustokks. Er þetta, að
því viðbættu, að vírarnir eru lás-
aðir úr hlerunum, alment talið að
„búlka troll“. Þess skal getið, að
þetta er Lmesta lagi 10—15 mín-
útna verk fyrir fáa menn.
Þegar þetta nú er borið saman
við ummæli hr. Thórs, sést fljótt
að hann fer með ýkjur, líklega af
ókunnugleika, því hann hefir aldrei
sjómaður verið, og honum því
fyrirgefanlegt, þó honum reyndar
hefði verið vorkunnarlaust að leita
sór upplýsinga um þetta efni, ef
hann á annað borð hefir viljað
vita hið sanna í málinu.
Einkennileg er þessi klausa bjá
hr. Thors, þegar hann er að tala
um hve ástæðulítið hefði verið að
taka réttinn til að vera með ó-
búlkaða vörpu innan landhelgi af
íslenzkum togurum:
„ . . . Það er fullvíst, að ís-
lendingar fiska mjög sjaldan inn-
an landhelgi, sízt þar sem ein-
hver skaðast fl/al). Og síðar:
„ . . .. enda gera þeir það yfirieitt
ekki“.
Heldur hr. Thórs það í fullri
alvöru, að hægt sé að fiska svo
í landhelgi, að enginn skaðist af?
Eg á bágt með að trúa því, Það
er auðvitað sa.tt, að togararnir
skemma ekki veiðarfæri manna,
þegar þeir hópum saman, jafnt
íslenzkir sen útlendir, eru að veið-
um upp í harða landi fram af
Söndunum. En engum getur dul-
ist það, að fiskigöngurnar raskast
og fiskiklakið truflast að meiru
eða minna leyti, og með því gera
togaraveiðar í landhelgi landinu
stórtjón. Það getur vel verið, að
hr. Thórs sé ekki kunnugt um
aunað, en að skip hans fiski aldrei
í landhelgi, og má vel vera að
svo sé. En mér er nær að halda,
þeir séu færri, isl. togararnir, sem
ekki eru sekir uni það að bregða
sér inn fyrir línuna. Og ekki er
1) Leturbreyting hér.
svo að sjá, sem hr. Thors sé al-
veg ókunnugt um sekt togaranna,
samkvæmt ummælum hans hér á
undan.
Eitt af því, sem hr. Thórs fettir
fingur út í, er að það skuli fang-
elsissök, ef skipstjóri gerist sekur
um ítrekað brot. Talar hann mik-
ið um það, hve gagnstætt þetta
sé öllu réttlæti og venjum laga.
Vill hann láta hegna stýrimanni,
ef svo atvikast, að hann sé á
verði, þegar togari er staðinn að
landhelgisbroti. Má vel vera, að
svo mætti vera. En ber ekki skip-
stjóri yfirleitt ábyrgð á skipi sínu
og gerðum stýrimanns? Svo er
víst. Og ólíklegt er að stýrimaður
leyfði sér að veiða í landhelgi, ef
skip3tjóri hefði harðlega bannað
honum það.
Þá finnur hr. Thórs að því, að
útgerðarmenn skuli þurfa að bera
hallann af, ef upp kemst um land-
helgisbrot. En hann virðist ekki
hafa athugað það, að skipshafn-
irnar eru allajafná ekki svo vel
stæðar, að þær geti staðið straum
af háum fjársektum, enda verður
að líta svo á, sem landhelgisveið-
i in sé miklu frekar stunduð í þágu
eigenda, en áhafna, jafnvel þó út-
gerðarmenn hafi ekki hvatt til
hennar. Og þeim ætti líka að vera
í lófa lagið að venja skipstjóra
sína af slíkum ósið, með því einu
að hóta þeim tafarlausum brott-
rekstri, ef þeir veiði í landhelgi.
Hr. Thors ætti að athuga það, að
lög stoða lítið, ef allir hafa likan
hugsunarhátt og þann, sem kem-
ur fram sumstaðar í grein hans.
Hafi Alþingi í nokkuru skjöpl-
ast við sainning þessara laga, þá
er það 1 því, að hafa ekki sektar-
! ákvæðin enn þá hærri, jafnvel að
kveða svo á, að við itrekað brot
yrði skipið upptækt með öllu til-
heyrandi, nema áhöfn.
Af þvi, sem hér er ritað, ætti
hverjum meðalgreindum manni að
vera það Ijóst:
að afnám sérréttinda ísl. togara
til þess að hafa óbúlkaða vörpu
innan landhelgi, er langt frá þvi
að vera íslenzkum sjómönnum
aukið erfiði, af því þeir allajafna,
hvort sem er, verða. að búlka
vörpuna og ætíð er þeir hleypa und
an veðri;
að upplýsingar hefði ekki verið
að fá hjá samsorta útgerðarmönn-
um og hr. Ólafi Thors;
að sektarákvæðin brjóta ekki í
bága við réttindi og lagavenjur;
að útgerðarmenn eiga að bera
hallann af landhelgisbrotum vegna
þess, að þau eru gerð í þeirra
þágu, þó þeir stuðli ekki til þeirra;
að ekki er hægt að fiska svo í
landhelgi, að enginn bíði tjón af,
vegna þess að venjulega er togað,
þegar það er gert innan línu, rétt
við helzlu klakstöðvar hér við
land.
Sjómaður.
Dm dagiM 09 veginn.
yiðbótarstarf. Margir hafa
kvartað yfir því að ekki væri
hlaupið að því að hitta borgar-
stjórann, þó menn ættu rrindi við
hann, en ósagt skal látið hvort
jafn erfitt er að ná tali af honum
á skrifstofu H. M. & Co eða
skrifstofu H.f. Björk, eða á skrif-
stofum annara atvinnu og gróða-
félaga sem hann er þátttakandi í.
Nýlega hefir borgarstjóri Knud
Zimsen tekist starf á hendur sem
ekki er kunnugt um að hann hafi
haft áður: að rita nafnlausar rit*
stjórnargreinar í Morgunblaðið (sbr.
greinin „Borgarstjórakosningin" f
blaðinu 27. þ. ra. sem er eftir
Knud Zimsen, þó hún birtist sem
ritstjórnargrein). Liklegast verður
ekki auðveldara eftir en áður að
hitta borgarstjóra við það sem
hann á að gera, ef hann fer að
gera mikið að því að skrifa lang-
ar ritstjórnargreinar í Morgunblað-
ið, því sennilega tekur hann tím-
ann, sem til þess fer, hvorki frá
gróðafyrirtækjum sfnum né bæna-
samkomum, heldúr af tímaafgangi
þeim, sem hann nú ver til bæjar-
starfanna.
Yeðrið í ðag.
Reykjavík....... A, -f- 6,4.
ísafjörður... logn, -h 7,0.
Akureyri .............. S, -5- 7,0.
Seyðisfjörður ... N, -t- 4,7.
Grlmsstaðir .... logn, -í- 7,5.
Þórsh., Færeyjar. . logn, hiti 0,8.
Stóru stafirnir merkja áttina.
-f- þýðir frost.
Loftvog næstum jáfnhá og stíg-
andi; einna lægst fyrir sunnan
land; stilt veður með nokkru frosti.