Alþýðublaðið - 08.07.1927, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐ0BLA.0I®
__ «
Kosningln á morgun.
Á morgun á hrer sá inadur, karl og kona, sem kosningarrétt hefir, fyrir höndum ai
vinna eitt skyldurerk, sem framar öllu ö'ðru ber að sinna, og pað er að neyta réttar síns og
kjósa.
Kcsningin fer frmm í barnaskólah úsinu, og þegar kjósandi kemur í kjördeiki sína, fær haaa
í hendur seðil, sem þannig irtur út:
við alþingiskpsningar í Reykjavik þ. 9. júlí 1927.
A-listi B-listi C-listi
Héðinn Valdimarsson, forstjóri. Magnús Jónson, dócent. Jakob Möller, bankaeftirlitsm.
SigurjónÁ.Ólafss.,form.sjóm.fél.Rv. Jón Olafsson, framkvæmdastj, Páll Steingrímsson, ritstjóri!
Ágúst Jósefsson, heilbrigðisfulltrúi. Sigurbjörg Þorláksd., kensluk. Baldur Sveinsson, ritstjóri.
Kristófer Grímsson, búfræðingur. Stefán Sveinsson, verkstjóri.
Eftir að alþýðukjósandi hefir kosið rétt, iítur seðillinn þannig út:
Kjörseðill
við alþingiskosningar í Reykjavík þ. 9. júlí 1927.
X A-listi . B-listi C-listi
Héðinn Valdimarsson, forstjóri. Magnús Jónsson, dócent. Jakob Möller, bankaeftirlitsm.
SigurjónÁ.Óiafss.,form.sjóm.fél.Rv. Jón Olafsso i, framkv.stj. Páll Steingrímsson, ritstjóri.
Ágúst Jósefsson, heilbrigðisfulltr. Sigurbjörg Þorláksd., kensluk. Baldur Sveinsson, ritstjóri.
Kristófer Grímsson, búfræðingur. Stefán Sveinsson, verkstjóri.
Kosningaskrifstofa A-listans verður í Good-Templarahúsinu, opin alian daginn. Þar verða all-
ar upplýsingar gefnar viðvikjandi kosningunum.
Margir simar! Biðjið um A-lÍstann, ef þér þuríið að síma til skrifstofunnar.
getðarinnar á. Hann getur heidur
ékki um, hver þjóðarsómi og
þjóðarblessun því muni fylgja itð
láta ríkið okra á áfengissölu í
skjóli Spánarsamningsins. Hann
sleppir að minnast á það. Þar
hefði samt verið verkefni fyrir
vandlætarann að skrifa um. Hann
telur þó vist ekki áfengisflóðið
líka nauðsynlegt til að afia rík-
issjóði tekna? Eða er paÖ mein-
ing yðar, Kristján Albertsson?
Og í annan stað: Dettur yður í
hiug, a'ð spœnska pjódin sé svo
áfjáð í að losna við íslenzlta salt-
fiskinn, a'ð hún myndi kæra sig
um að láta gera sér hann ókaup-
and i ?
I þriðja lagi: Þegar þér talið
um iftgerð, — meínið þér þá að
elns útgerðarféfögin eða alla, sem
að fisköfluninni starfa? Ef þér
meínið annað og méira en hluta-
félögin eða eigendur togaranna, —
dettur yður þá í hug að fólkinu,
öllum almenningi, sé það að mein-
fangalausu, að áfengisflóðinu er
veitt yfir Jandið? Eða haldið þér
þýðuna svo grunnhyggna, að
hún ætli það ? — Ef svo er, þá
er víst, að hún er vitrari en þér
ætlið hana.
Sorpblaðamál yðar getið þér og
er hæfast að þér helgið „Verði“
sjálfum, „Mgbl.“ og „Stormi*,
þessum þríhyrningi íhaldsins hér
í Reykjavík.
Hvað er Jakob Möller?
Einkenning sjálfs hans.
Jakob Möller býður sig nú fram
sem þingmannsefni „frjálslynds
flokks. Uppistaðan í þessum svo
kallaða „frjálslynda" flokki eru
ýmsar leifax „sjálfstæðisflokksins
sálaða, en bverja trú „Sjálfstæð-
is“-mennirnir hafa á þessum nýja
flokki og framtíð hans má marka
á því, að þeir, sem eftir voru á al-
þingi fyrir utan Jakob, Sögðu skil-
ið við hann og gengu í annan
flokk. En annars er ekki von á
neinu bjargföstu tfausti á .þaó,
sem Jakob er helzta máttarstoð
undir. Hann hefir ekki staðið á
svo stöðugu í stjórnmálunum.
Fyrst komst hann á þing á and-
stöðu við Jón heitinn Magnússon.
Næst var hann kosinn á lista milli
tveggja fylgismanna Jóns, en svo
skjólgóða aðstöðu fékk hann ekki
án þess að segja til, hvað hann
væri í stjórnmálum, og það gerði
hann líka svo eftirminnilega, að
fáir munu vera svo sljóir að hafa
gleymt þvi. Þó er rétt að rifja
það upp-
Á íundi, sem haldinn var rétt
fyrir kosningamar 1927 í Bárubúð1,
þar sem voru komin hundruð
manna, var Jakob krafinn sagna
um það frá báðum hliðum, hvaó
hann væri, og eftir tiltölulega lít-
ið hik sagði hann til þess.
„Eg er auðvaldssinni,“ sagði
Jakob.
Þetta er umsögn sjálfs hans um
þjóðmálastefnu sína, og það er
gott að hafa hana á mörg hundr-
uð vitna vitund, 'þó að hennar
þyrfti ekki við; ríkislögreglutillag-
an í blaði hans þá um sumarið
sagði fuilskýrt til um hug hans tii
alþýðustéttarinnar; hann hefir svo
sem ekki leynt sér síðan, eins og
rækilega hefir verið sýnt í AI-
þýðublaðinu, og hann leynir gér
ekki enn. Að ósviknum auðvalds-
hætti reynir hann áð braska sér
til kosningafylgi með alls konar
brögðum og yfirskyni, og þar sem
hann að vonum þykist ekki hafa
of rnikið af atkvæðum, er hann
reiðubúinn að 'hremma í atkvæða-
nml sinn hvern mola, sem kann að
kvarnast við árekstur aðaland-
stöðuflokkanna úr jrví, sem um
þá skipast, jafnvel þótt ekki sé
samstæðara en vinstra megin við
Alþýðuflokkinn og hægra megin
við Ihaldsflokkinn.
Vatnið og sorinn nýtur svo sem
nóglegs „frjálslyndis“ i grugg-
polli Jakobs Möllers.
—».....-=
Mannúðarniájliii.
Svo nefnir almenningur þau
mál, sem verkalýðurinn gerir há-
værar kröiur um- að séu tekin
tit ræRílegrar atíuigunar. En það
eru inál eins og slysatryggíngar,
sjúkratryggingar, éTli- og atvinnu-
leysis-tryggíngar; umbætur á fá-
tækralöggjöfinni, verndarlög gegn
ofþjökun í vinnu eíns og'hvíldar-
tímalögin, helgidagalöggjöfin,
bann gegn næturvinnu í kaupstöð-
um, mál eins og berklavarnalögin,
fjö:Ig»n sjúkrahúsa, bygging lands-
spítalans, geðveikrahælið, gamal-
menna- og barna-hæli, menningar-
mál eins og útrýming áfengisins
úr landinu, fullkomnari barna- og
unglinga-fræðsla og ókeypis
kensla við alla skóla.
Svo mætti lengi telja.
Frambjóðendur íhaldsins segja:
„Þessi mannúðarmál — þau eru
sjálfsagt góð, ef hægt væri að
koma þeim á.“
„Frjálslyndir“ menn segja þetta
eitt: „Við viljum fylgja þessum
málum fram.“ En sá böggull fylgir
skammrifi, að þeir fylgja þeiin
oftast bezt eftir á fundum fyrir
hver 'ar kosningar. Ég minnist þess
ekki, að hafa á seinni þingum séð
svo nefnda „frjálslynda" koma
fram með frumvörp eða tillögur
í þessum málum.
Það er fyrst eftir að Alþýðu-
flokkurinn eignast mann á þingi,
að farið er að rumska við þessum
málum. Dánarbætur sjónmnna
voru kr. 400.00, þegar Jón Bald-
vinsson kom á þing, en eru nú
kr. 2000,00 að við bættum 200
kr. fyrir hvert eftir látið barn.
Slysatrygging var engin til, hvíld-
artímaiögin ekki heldur, fátækra-
löggjöfin miklu ómannúðlegri en
hún er þó nú. Berklavarnalögin
voru ekki til.
Einnig mætti benda á mál, sem
ekki hafa fundið náð fyrir augurn
Thaldsins og attaníossa þess: Betra
skipulag á sölu sjávarafurða, rik-
isverzlun með einstakár vöruteg-
undir, tóbak, steinolíu o. fl., sem
ríkissjóði mættu hlotnast tekjur af.
Alþýðan í landinu hefir ekki
fram að þessum tímum átt nema
einn og tvo fulltrúa tii þess að
reka eftir þessum málum og fleir-
um í þingmu. Framfarirnar hafa
ekki beldur verið stórstígar, sem
ekki er von, því að mótþróinn
hefir ávalt verið nógur til að kæfa
þær niður.
Nú þykjast ýrnsir af þingmanna-
efnum auðvaldsskipulagsins, er
nefna sig „íhald“ og „frjálsiyndi",
vera fullir af áhuga fyrir þessum
málum svona rétt fyrir kosning-
arnar, en það er engin ný bóla.
Slíkt befir heyrst áður. Aiþýða
manna hefir engum öðrum að
treysta en sínum eigin mönnum
í þessum málum sem öðrum, þrí
að hihir hafa löngum lofað, en
Jíti'ð sem ekkert efnt, og svo mun
reynast nú sem fyrr.
4.
Áheit á Strandarkii-kju,
afhent Alþ.blaðinu: Kr. 10.00
frá M. Kr., ísafirði.