Alþýðublaðið - 08.07.1927, Blaðsíða 5

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Mf
n n

Reynið
,Mllk-Man‘ dósamjélk.
Egiert Stefáisson
syngur í Fríkirkjunni þriðjudaginn 12. júli kl. 8 */?
síðdegis. Á söngskranni verða ítölsk, ensk og íslenzk
lög, og eru sum af þeim alveg ný.
Syngur að eins petta eina sinn.
Páll ísólfsson aðstoðar.
Hún er ódýr, en sérstaklega góð.
(Framhald frá 2. síðu.)
urstaða þeirra, að ekkJ mætti
hrjóta seöilinn oftar en einu sinni.
Kva'ö Sumarli'öi Hjálmarson sig
nafa tvTorotið kjörseðil sinn, og
þóttist hann því hafa gert ónýtt
atkvæði sitt og lét sér nú um
það á sama standa héðan af, opn-
aði umslagið og tók út miðann, og
torá honum þá heldur en ekki, því
að hann kafdi ritaö nafn Finns
Jónssonar á midann, en nú stód
á honum: Jón Audunn Jónsson.
Hinum tveim mönnunum, sem
einnnig höfðu kosið Finn, varð nú
ekki um sel, og opnuðu þeir einn-
ig umslög sin, — og sjá! Á seðl-
unum stóð nafn Jóns Auðuns
Jónssonar.
Voru þeir allir viðstaddir, er
umslögin voru opnuð, og auk
pess fleiri vottar aðrir, en ekki,
eins og „Morgunblaðið" kveðst
hafa eftir bæjarfógeta, „nema
einu aðvifandi, ónafngreindur
maður",
þó að fógeti sé ekki búinn að yfir-
heyra þá enn.
Síðan kæra mennimir.
Fjór'ði- maður, sem kýs hjá
hreppstjóra, réttir honum kjör-
miða sinn samanbrotinn að af-
Jokinni kosningu inn í annað her-
bergi. Snýr hreppstjóri baki að
mannmum og aðstoðarmaður hans.
Ekki sér maðurinn þá láta miðann
i umslagið, en þeir fá honum lok-
eð umslag, sem hann heldur að
hafi atkvæði sitt að geyma. Nú
er gosinn upp kvitturinn, og verð-
ur það til þess, að hann opnar
umslag sitt, og er J>að enn sem
fyrr, að madurinn hefir. kosíð
Finn, en á kjörsedlinum stendur
Jón Auöunn Jónsson. Síðan kær-
ir þessi maður líka.
Það er eftirtakanlegt, að
i öll skiftin fjögur er atkvæði,
sem greitt var jafnaðarmanni,
breytt ihaldsmanni i vil.
Við síðustu kosningar í Norð-
ur-tsafjarðarsýslu voru þeir í
kjöri Jón sál. Thoroddsen og Jób
Auðunn Jónsson, sem kosninguna
hlaut. Fékk Jón Thoroddsen þá
um 300 atkv., en Jón Auðunn um
600.
Höfðu verið greidd 251 heima
atkvæði og hlaut Jón Th. 1— eitt
— af þeim, en Jón Auðunn 250.
Tilviljunin er að vísu blind, og
ilt að reiða sig á það, upp á
hverju hún kann að finna, en auð-
vitað má rétta dutlungum hennar
hjálparhönd.
En hvar er nú sektin ?
Bæjarfógetinn á ísafirði hefir
þingað í málinu og hefir orðið
upplýst:
i.Að atkvæðaseðlar þeir, sem
í umslögunum voru, voru ekki
með hendi kjósendanna,
og er þar með sannað sakleysi
þeirra, enda rituðu þeir á papp-
ír, sem hreppstjóri afhenti þeim.
2) Að atkvæðaseðlar þeirra
þriggja kjósenda, er fyrst kærðu,
eru með einni hendi, en atkvæða-
seðill fjórða kærandans er með
annari, og
3. Hafa kærendurnir fjórirstað-
fest skýrslu sina með eiði.
Af þessu tilefni, að
samhljóða framburður fjög-
urra manna, staðfestur með
eiði, bendir til sektar hrepp-
stjóra,
hefir bæjarfögeta þótt falla sá
grunur á hann um glæpsamlegt
framferði, að hann hefir þózt
þurfa að taka hann iastan.
Allir, sem eið hafa .unnið, og
líka þeir, sem aldrei hefir verið
eiður stafaður, hljóta að vita, hvað
eiðurinn er og hverja þýðingu það
hefir, að satt sé sagt, er hann
er unninn, og hvað liggur við, ef
út at bregður.
Þetta veitir eiðnum þann sið-
ferðisþunga, að hann er talinn
æðsta sönnunargagn i réttar-
fari alls hins mentaða heims.
Grunur sá, sem á hreppstjórann
og aðstoðarmann hans fellur, er
þvi afarþungur, svo þungur, að
vart sýnist, sem honum geti orð-
ið hrundið að óbrjáluðum lögum.
Það er fölsunin á atkvæði fjórða
mannsins, sem gleggsta hugmynd
gefur um það, hvernig brotið er
framið. Þar er svigrúmið svo
þröngt, af því að maðurinn tekur
með sér atkvæðið, og það er það,
sem sannar, að
fölsunin hefir farið fram í
skrifstofu hreppstjóra, um leið
og kosið var,
og er þá líklegast, að eins hafi
verið um hin þrjú atkvæðin.
Blaðið „SkutulT* á Isafirði lét
prenta fréttamiða um 'kosninga-
hneykslið, og hafði hann lítið ann-
að að geyma en kæruna til sýslu-
manns. Bæjarfógeti bannaði þó að
dreifia út miðanum með því for-
orði, áð það kynnj að hindra rann-
sóknina. Þetta kann að vera mjög
Sfldarfólk
það, sem ég hefi ráðið til h. f. Bakki á Siglufirði í
sumar, er ákveðið að fari með s. s. íslandi þriðjudag-
inn 12. þ. m.
Farseðlar afhentir um borð.
Óskar Halldórsson
gerhugult hjá yfirvaldinu, en ger-
samlega óþarft, því að í smábæ
eins og Isafirði er slík fregn þeg-
ar borin út um alt og er þá ekki
lengi í símanum út j Hnífsdal.
Afstaða „MorgunbJaðsins" tíl
þessa máls er einkennileg og með
vægum orðum sagt óþrifaleg. Það
talay mikið um, að hinum seku
beri að hegna, en reynir um leið
að beina grun almennings að kær-
endunum og bera í bætifiáka fyr-
ir hreppstjóra. Það er engu líkara
en að blaðinu þyki sennilegra,
að fjórir sjómenn sverji rangan
eið en að einn hreppstjóri falsi
eða Láti falsa fjögur atkvæði.
Þetta er svívirðilegt athæfi í garð
manna, sem eið hafa unnið og það
er á hinn bóginn
ekki beinlinis vottur þess, að
stærsta dagblað landsins beri
mikla virðingu fyrir eiðnum,
nema „heldri menn“ svo kallaðir
vinni hann. Þetta er þvi miður
rétt sýnishorn af skilningi ís-
lenzkrar yfirráðastéttar á góðu og
illu. Og það er undir stjórn, sem
við svona blað styðst, sem við
nú lifum, og er þá von, að vel
fari?
Að siðustu lætur blaðið senda
sér skeyti að vestan, þar sem seg-
ir: „Sterkur grunur Ieikur á því
hér, að „kommunistar" á ísafirði
séu valdir að atkvæðafölsuninni.“
Þetta minnir ekki alllítið á það
bragð, sem Nero keisari }ék, þeg-
ar hann var búinn að kveikja í
Róm sér til dægrastyttingar. Þá
hefði einkaskeytí tí.1 „Mgbl.“ frá
Rómaborg hljóðað svo: „Sterkur
grunur leikur á því hér, að kristn-
ir menn í Róm séu valdir að í-
kveikjunni.“ Tímarnir breytast, en
drottnararnir eru samir við sig.
En því setur þá bæjarfógeti ekki
hina ,grunuðu“ „kommunista“ í
gæzluvarðhaid ?
Þessi aðferð blaðsins bendir tíí,
að það óttist, að eitthvað eða ein-
hverjir, sem því eru heilagir, séu
í hættu staddir, því að enginn iæt-
Golftreyjur kvenna og barna^
fallegar gerðir.
Rykfrakkar, margar teg-
undir, sumarkjólar og
svuntuefni ódýr.
Verzlnn imunda irnasonar.
ur sér detta í hug, að blaðið
geri sér neina rellu út úr einum
hieppstjóra vestur á landi. En þá
gætí ef til vill farið að verða
mál að spyrja um
afstöðu íhaldsfiokksins til
kosningasvíkanna.
Götuumferðin.
Borgarstjóri stýrir henni tvær
og hálfa stund.
Á bæjarstjórnarfundi í gær
hreyfði Hallgrimur Benediktsson
umTæðum um götuumferðina og
slysahættu þá, sem stafaði af þvi,
hve óregiuleg hún er. Þá skýrði
borgarstjóri frá þvi, að honum
hefði þá mn morguninn blöskr-
að svo í þvarginu á vegamótum
Austurstrætis og Pósthússstrætís,
að hann eftir árangurslausar til-
raunir til að láta götulögregluna
fá vald á umferðinni hefði tekið
að sér að stjórna henni hálfa
þriðju Idukkustund.
Það skal alls ekki dregið í efia0
að borgarstjóri hafi gengið áð
þessu starfi með dugnaði, enda
hafði þetta vakið mikinn fögnuð-
og fjöldi hinna útlendu ferða-
manna teldð mynd af honum, en
Svo • hefir Aíþýðublaðinu verið
slcýrt frá, að annað, sem stöð í
sambandi yið þessa framtakssemi
boigarstjórans, hafí ekki orðið tíl
að gera umferðina greiðari. Fólk
þyxptist sem sé í stórhópum að