Alþýðublaðið - 30.03.1920, Blaðsíða 2
2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
oftast gott til fiskifanga fyrir Aust-
urlandi og seinni hluta maí fyrir
■Vesturlandi. Ekkert bendir á það,
að þessar fiskistöðvar verði látnar
ónotaðar um þennan tíma, nema
síður sé. Reynzla undanfarinna
ára hefir sýnt. manni það, að hlé
á saltfiskiveiðunum verður fyrst
seinni hluta júnímánaðar. Enn
tremur er það vitanlegt, að í maí-
mánuði er fjöldi af búsettum sjó-
mönnum komnir í atvinnu út um
land, til sjóróðra og á þilskip í
úðrum kauptúnum. Af þessu er
þegar ijóst að mikill fjöldi sjó-
manna mundi verða úiilokaður
frá að geta notið kosningarréttar
síns, og væri sízt á það bætandi,
að réttur annarar fjölmennustu
stéttarinnar hér í bænum sé skert-
ur meir en orðið er.
Það mun flestum kunnugt, að
nokkur hluti sjómanna hlýtur alt-
af að vera fjarverandi á kjördegi.
Úr þessu er að miklu leyti bætt
við kosningar til Alþingis, þar
sem mönnum er veittur kostur á
að kjósa, áður en þeir fara að
heiman. Öðru máli er að gegna,
er til bæjarstjórnar- og borgar-
stjórakosninga kemur1). Hér kem-
ur fram hraparlegt misrétti gagn-
vart heilii stétt, stétt, sem að
allra dómi fyllilega ber hita og
þunga dagsins, og á einna mest-
an þátt í því að gera þennan bæ
lífvænlega fyrir aðrar stéttir. Þó
er þessum mönnum varnað, með
úreltri afturhaldslöggjöf, að velja
sér menn til að fara með opinber
mál sín. Kosningarlögunum til
bæjarstjórnar- og borgarstjórakosn-
ingu er óumflýjanlegt að breyta í
jafnfrjálslegt horf og lög til Al-
þingiskosninga eru nú, annars er
réttur sjómannastéttarinnar fyrir
borð borinn að miklu leyti.
Um þetta vonast eg til.að háttv.
greinarhöf. í Mgbi. verði mér sam-
mála; því þar sem okkur að sjálf-
sögðu eru lagðar borgaralegar
skyldur á herðar við bæjarfélagið,
þá hljótum við að eiga fullan
ihlutunarrétt um meðferð mála
' þess.
En aftur á móti er janúarmán-
uður heppilegur tími til kosninga,
með það fyrir augum, að þá eru
miklu fleiri sjómenn heima við,
1) Eftir hinni nýju reglugerð á
borgarstjóri að vera kosinn eftir
sömu lögum og til bæjarstjórnar.
Höf.
fáir úti á sjó, aðrir en þeir, sem
veiðar stunda á togurum og far-
mensku. Einnig er vert að geta
þess, að um þann tíma árs er
fyllilega x/s færri á hverju skipi,
en þá er saltfiskiveiðar eru stund-
aðar. En óneitanlega verður altaf
talsverður fjöldi sjómanna útilok-
aður frá að geta notið kosningar-
réttarins, þar til kosningarlögun-
um er breytt, eins og áður er á
minst.
Margt annað er í grein Mgbl.,
sem vert er að andmæla, en út í
það skal samt ekki farið hér;
mun þeim það skyldast, sem á er
ráðist.
Sjómaður.
ðjögur skemtun.
(Aðsent.)
Eg gekk síðari hluta fimtudags-
ins með kunningja mínum upp
Bankastræti. Við hornið á skó-
smíðabúð Lárusar Lúðvíkssonar
sáum við all ófagra sjón. Maður
einn hafði komið akandi upp
strætið, en þó lítil umferð væri á
götunni hafði hann þó eigi stýrt
betur en svo — hann sat líka
flötum beinum á sleðanum — að
annar meiðinn lenti í göturæsinu
og sat [þar fastur. Eigi myndaði
karl sig þó til að standa á fætur,
heldur hvatti hann jálkinn, gaml-
an og slitinn, bæði með orðum
og athæfi,v og glotti við er hest-
urinn neytti allra krafta án þess
að sleðinn hreyfðist. Hugsaði karl
sér nú að hafa annað ráð; rykti
hann í taumana og lét klárinn
ganga aftur á bak — sjálfsagt var
betra að losna úr bölvuðu ræsinu
á þennan hátt. En þá strandaði
sleðinn líka á staur. AUmargir
höfðu nú safnast þarna í kring og
hlógu dátt að, en þó einna bezt
sjálfur ökumaður. Þá afréð hann
það að lokum að stíga af sleðan-
um og stýra honum með gætni
upp úr ræsinu, svo sleðinn brotn-
aði eigi og aktýgisræflarnir slitn-
uðu ekki við árangurslaus umbrot
vesalings skepnunnar.
Það er annars furðulegt hve
flestir menn eru algerlega skeyt-
ingalausir og tiifinningalausir hvað
viðvíkur dýrum, og þó sérstaklega
hér í bæ. Og oftast er svo að
manni virðist að dýraverndunar-
félagið sé aðeins stofnað til að
sefa. samvizku sumra manna með
meðlimsnafninu einu. En þess ættu
menn að minnast, og ekki sízt
ökumenn, hvað mikið þeir eiga
þessum þjónum sínum upp að uuna.
Skúta.
Veitið aihygli!
Það mun eflaust mörgum flokks-
mönnum og öðrum lesendurn þessa
blaðs kunnugt, að hér var fyrir
nokkru stofnað féiag til að fræða
menn urn socialísmann (jaínaðar-
stefnuna). Það hefir að vissu leyti,
eins og íélagsmenn vita, áorkað
taisverðu, þrátt fyrir fámenni, en
samt sera- áður hefir það legið
niðri undanfarna mánuði, en er nú
í ráði að það taki alvarlega til
starfa. En til þess að það geti
orðið að nokkrum mun, þurfa
sem flestir úrLflokknum, jafnt karl-
ar sem konur, að taka þatt í því.
Eftir því sem mér er frekast kunn-
ugt, munu félagsmenn alþýðufé-
laganna erlendis flestir vera í ein-
hverjum samskonar iélögum jafn-
hliða, og hefir það orðið til þessr
að samstarf milli þeirra er betra
en hér. Auk þessa var til þess
ætlast, þegar félagið var stofnað,
að í það gengju þeir sociaiistar,
sem ekki eru í verklýðsfélögunum.
Eg býzt við. því, að alþýða
manna sjái hag sinn í þvi, að
taka þöndum saman við okkur,
sem höfum reynt að halda uppi
þessu félagi, með því að ganga í
það.
Inntökuskilyrði eru aðeins þau,
að menn saniþykki stefnuskrá Al-
þýðuflokksins. Askriítalisti mun
framvegis liggja frammi í brauð-
sölunni á Vesturgötu 29.
Það er því áskorun mín til allra
þeirra, sem vilja koma í betra
horf hag almennings og álíta að
alþýða manna hafi jafnan rétt og
aðrir menn, að þeir gangi í fé*
lagið.
Reykjavík, 15. marz,
H. Siemsen- Ottósson
(ritari Jafnaðarmannafélags Reykja-
víkur.)