Tíminn - 16.09.1951, Blaðsíða 7

209. blað'.
TÍMINN, sunnuðaginn 16. septembcr 1951.
7.
Ragnar Jónsson
bæstaréttarlögmaður
Laugaveg 8 — Siml 7752
Lögfræðlstörf og elgnaum
sýs!*.
■
Þorvaldnr Cíaröar
Kristjánssou
málflutningsskriístofa,
Bankastræti 32.
Símar 7872 og 8? 988.
Hjartans þakkir til allra þeirra, fjær og nær, sem auö-
sýndu okkur samúð við andlát og jarðarför fósturdótt-
ur okkar og dóttur
SOFFÍU PÉTURSDÓTTUR.
María S. Kjartansdóttir, Páll Sigurðsson,
Pétur Jónsson.
Innleysið póstkröfurnar
Þeim kaupendum utan Reykjavíkursvæðis-
ins er greiða eiga blaðgjaldið beint til inn-
heimtu blaðsins hafa verið sendar póstkröfur
fyrir ógoldnum blaðgjöldum. Innleysið póst-
kröíuna þegar er yður berst tilkynning um
hana frá næsta pósthúsi.
Greiðið blaðgjaldið fyrir septemberlok
IsinheÍKnta Tímans
TILKYNNING
:: Fjárhagsráð hefir ákveðið nýtt hámarksverð á smjör ::
. ♦♦
♦: líki sem hér segir: ' U
U H!
:: Niðurgreitt: Oniðurgreitt H
H Heildsöluverð án söluskatts kr. 4.49 kr. 10.31 pr. kg. H
:• Heildsöluverö með söluskatti kr. 4.80 kr. 10.62 pr. kg. H (
U Smásöluverð án söluskatts kr. 5.49 kr. 11.37 pr. kg. ||
H Smásöluverð með söluskatti kr. 5.60 kr. 11.60 pr, kg. f: i
::
♦♦
::
::
|
H
Reykjavík, 16. sept. 1951
VERÐLAGSSKRIFSTOFAN
mtnnm:
ORÐSENDING
frá KRON
Vönduð nýtízku boröstofuborð og stólar, sérstaklega
hagkvæmt verð, til sölu í
VEFNAÐARVÖRUDEILD KRON
Gerði svo vel og lítið í gluggana yfir helgina.
Haustmót meistarafiokks
í dag kl. 2 leika
Valur—Víkirtgur
Dómari Hannes Sigurðsson
og strax á eftir
Fram—KR
Dómari Ingft Eyvinds.
Mótanefnd. —
::
Bólstaður . . .
(Framhald af 4. síðu)
söguleg sannindi sagnanna,
og meta þær sem skáldverk,
sett í letur í ákveðnum til-
gangi til að Jrœgja eða ó-
frœgja ættmenn eða óvini, en
ekki sem sögur af atburöum
og rnönnum, sem geymzt hafi
í minnum manna, sem næst
óbrjálaðar, þar til orðhagur
maður skráði þær. — En
þannig hefur alþýða manna
á íslandi hugsað sér uppruna
þessara gullaldarrita.
Telj a fræðimenn, meðal
annars, að oflangur tími hafi
liðið frá því atburðirnir gerð-
ust og þar til sögurnar voru
færðar í letur, til þess að þær
geti talizt sannsögulegar.
Það er ekki í mínu valdi aö
hrekkja eða afsanna þessa
kenningu, en ég vil þó benda
á eftirfarandi atriði:
1. Uppgröftur fornleifa hef-
ur oftar sanriað en afsannað
sannindi íslendinga-sagna, og
ég hefi þá trú, að enh muni
margar órækar sannanir
koma í ljós við athugun sögu-
staða.
2. Hversu vel sem fræði-
menn rökstyðja tilgátur sínar
um höfunda og skáldskap í
sambandi við skráningu og
uppruna íslendingasagna, þá
eykur það ekkert gildi þeirra
í augum lesandans. — Um
aldaraðir hefir alþýða manna
á íslándi notið sagnanna sem
sögulegra staðreynda og gildi
þeirra til lestrar eykst ekk-
ert, þótt fræöimönnum tak-
ist að afsanna einstaka at-
burði, sem sagan segir frá, eða
færa rök íyrir þvi, að aðal-
söguhetjan hafi ekki veriö til.
3. Ég tel aö margir fræði-
menri séu of tortryggnir á trú
mennsku og óbrigöult minni
sagnamannanna, sem lærðu
og sögðu sögurnar mann fram
af manni. Lýgin og hraðinn
voru þá ekki önnur eins stór-
veldi og nú á dögum. Menn
æfðu sig í glöggri og sannri
frásögn, og vildu ætíð hafa
það, er sannara reyndist.
Minnið var trútt og fátt sem
truflaði.
Vissulega saknar margur
nútímamaðurinn þess á full-
orðinsárunum, hve litinn tíma
hann gaf sér til þess, á æsku-
árum sínum, aö sitja við föð-
ur og móður kné og nema af
vörum þeirra sannar frásagn-
ir úr lífi þeirra og frásagnir
af sögulegum atburöum, er
þau mundu eða höfðu heyrt
sagt frá. — Hafa þannig glat-
ast mörg atriði fyrir fávizku
æskumannsins, sem sleppti
tækifærinu.
Á elleftu, tólftu og þrett-
ándu öld hefir þessu veriö
öðruvísi farið. Þá var það
æskumönnum ánægja og
íþrótt að hlusta á sagðar sög-
ur af frægum forfeörum sín-
um, læra þær og segja þær
aftur. Gáfur og næmi ung-
menna hefir ekki verið lakara
þá en nú, og minnið ekki of-
hlaðið af fánýti, og truflaö af
taugaæsandi hraða, eins og
nú á dögum. Sögurnar gátu
því geymzt óbrjálaðar, þótt
aldir liðu frá því að atburð-
irnir gerðust, þar til sagan
var skráð, enda geta þrír til
fjórir ættliðir flutt sanna
erfisögn um tveggja alda bil.
Kveðjuorð við brottför
Um undanfarnar vikur
hafa tveir Danir dvalið hér
sem leiðbeinendur á náms
skeiði fyrir slátrara og kjöt
iðnaðarmenn, sem haldið
var i Reykjavík. Eru þeir
nú á förum héðan og senda
eftirfarandi kveöjuorð að
skilnaði:
Við undirritaðir, K. G.
Mikkelsen, ráðunautur og H.
Hansen, slátraramelstari,
höldum heim til Danmerkur
laugardaginn 15. þ.m. eftir
mánaðarveru hér á íslandi,
þar sem við höfum mætt alúð
og íslenzkri gestrisni.
Hingað komum við, eftir
beiðn, til þess að leiðbeina við
tvö námsskeið, annað í slátr-
un og hitt í pylsugerð.
Hvorugur okkar hafði
nokkru sinni heimsótt ísland
svo nokkur eftirvænting var
ríkjandi hjá okkur, fyrst og
fremst eftir því að sjá iandið
og svo að kynnast því hvernig
menntun slátrara og pylsu-
gerðarmanna væri háttað
hér. Ennfremur fýsti okkur
að sjá þróunarstig þessarar
iöju hér á íslandi.
Framleiðsluráð landbúnað-
arins, sem
anleg gleði ef hin nýafstöðnu
námsskeið mættu stuðla að
því, að vel unnar vörur og
fjölbreyttari en áður, yrðu á
boðstólum í framtíðinni. Og
ovið hljótum að undirstrika
þýðngu þess, að iðnaöarmenn
á þessu sviði þurfa að öðlast
góða menntun.
Þessi stutta dvöl verður okk
ur ógleymanleg og við viljum
hérmeð nota tækifærið til
þess að þakka öllurri, sem við
höfum hitt, gestrisni vina, er
við höfum eignazt hér og við-
mót, sem að okkar dómi
finnst aðeins á íslandi.
K. G. Mikkelsen
ráðunautur
Hcnry Hansen
slátrarameistari
Tungnamenn
hrepptu harðviðri
í göngunum
Biskupstungnamenn fóiru
í göngur inn á öræfin í síð-
ustu viku, og munu hafa
framkvæmdaaðili hreppt allhart veður, en þó
fyrir þær stofnanir, sem að mun varla hafa snjóað að
baki standa, veitti okkur ráði þar inn frá í þessu norð
mjög vinsamlegar móttökur anáhlaupi. Hafa þeir senni-
og með forgöngu þess höfum lega gist í skálanum á Hvera
við fengið tækifærj til þess1 völlum aöfaranótt föstudags
að kynnast, sjá og heyra, ins og smalað suður hraunið
miklu meira en vænta mátti í fyrradag, ef þeir hafa ekki
annars viö svo stutta dvöl. I orðið veðurtepptir þann dag.
Aldrei höfðum við gert okk j Tungnamenn munu koma
ur grein fyrir hve stórt ís- ! til byggða -með safniö á þriðju
land er né hversu stórbrot-
in náttúra og náttúruöfl eru
í ríkjandi í bókstaflegum skiln
ingi.
Á hverjum frídegi hefir okk
ur verið veitt tækifæri til þess
að sjá og kynnast náttúru
landsins og öflum þeim, sem
hún geymir.
Fyrsta förin var að Gull-
fossi og Geysi, og eftir hana
urðum við á eitt sáttir um, að
meiri undur gætu varla mætt
skilningarvitum okkar hér.
En þetta reyndist á annan
veg. Við hverja för um land-
ið mættu ný undur og hrifn-
1 daginn.
Annars voru menn yfirleitt
ekki farnir i göngur á há-
lendiö fyrir þetta veður.
Fjórum þjóðleiklms
gestum meinað að
komast í sæti sín
Fjórir menn, sem fóru í
Þjóðleikhúsið í fyrrakvöld,
hafa óvenjulega sögu að
segja. Þegar þeir komu í bekk
ingin óx. I hvert skipti höfum ;
|Viö skoðaðkortið og litiðyfir sat annað fólk fyrir.
vegalengdirnar sem farnar Hafði ð miða sem ilfc
jvoru og uppgotvað, að þetta böfðu á f ri sýningu> gefnir
I”u •*** 9. september, „g
neitaöi algerlega aö standa

Frímerkjasafnarar
Seljum frímerki frá ýmsum
löndum. Einnig albúm, lím-
pappír, tengur i. fl. Sendum
gegn póstkröfu um allt land.
Biðjið um verðlista.
FRÍMERKJASALAN
T.ækjargata 6A
■ ar á Islandi. A fþví varð auð
’ veldlega ráðið hve stórt ís-
! land er og hve mörg undur
við höfum þá ekki séð.
Hin dæmafáa gestrisni og
! eðlilega og vingjarnlega við-
(mót, sem við höfum mætt í
hvívetna, hefir glatt okkur
mjög. Sérstakt umhugsunar
efni fyrir okkur hefir það ver
ið að hitta fólk úti í fámenn-
um héruöum, glatt og ánægt
með sitt, veitandi vegfarend-
um risnu og vinsamlegar mót
tökur. Nýjar veglegar bygg-
j ingar og stórkostlegar land-
búnaðarframkvæmdir úti í
^sveitunum, hafa sýnt okkur
| og sannað að hér er athafna-
J fólk og að það skapar og um-
skapar landið svo að fáum ár
um liðnum verður landið ann
að land og ennþá fegurra.
Á sviðí kjötframleiðslu og
kjötmeðferöar eru ástæðurn-
ar að ýmsu öðruvísi en við
eigum að venjast. Áhugi og at
hafnr nemenda þeirra, sem
tóku þátt í námsskeiðunum,
ber þess órækan vott, að með
tilstilli þeirra verður mörgu
til bóta ráðið, því þeir vilja
læra og þeir vilja vinna vel.
Það mund verða okkur ósegj
upp fyrir hinum, sem áttu
raunverulega tilkall til sæt-
anna þetta kvöld og svaraði
illu einu til.
Sökum þess, að komiö var
að sýningu, urðu málalok þau,
að hinir ósvífnu þjóöleikhús-
gestir höfðu sitt fram, og hin-
ir, sem rétt áttu á sætunum,
urðu að hrökklast á annan
stað. Hins er þó að vænta, að
Þjóðleikhúsið láti slíkt mál
ekki niður falla, heldur veiti
hinum uppivöðslusömu leik
húsgestum verðuga ráðningu
og útiloki þá frá Þjóðleikhús-
inu framvegis.
Díesel - rafstöð
Af sérstökum ástæðum er
til sölu riðstraums-dieselraf-
stöð, Lindás, átta og hálft
kílóvatt, 220 volt. Stöðin er
sem sagt ný, tilvalin fyrir
sveitaheimili. Sanngjarnt
verð, upplýsingar í síma 6912,
klukkan 10—1 í dag og 6—8
daglega.
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
ttbreiðið Timaiin.