Alþýðublaðið - 19.07.1927, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Tuxedo
.eyktóbak
er létt, gott
og ódýrt.
tíiójið unl það.
Útbreiðið Alþýðubiaðið!
nægja að því, að kunningjar hans
heimsæktu hann þangað. þvi að
hann er ekki mjög þjáður.
Þórður Stefánsson
kafari er nú orðinn það hress,
að hann er fyrir nokkrum dögum
farinn úr sjúkrahúsinu.
Qengi erlendra mynta í dag:
Sterlingspund..........kr. 22,15
100 kr. danskar . . . . — 121,97
100 kr. sænskar .... — 122,28
100 kr. norskar .... — 117,95
Ðollar.................— 4,563/4
100 frankar franskir. . . — 18.05
100 gyllini hohenzk . . — 183.08
1Q0 gullmörk þýzk... — 108,43
Alt er á eina bókina lært
hjá „Mgbl.“ Nú er það farið
að tala utan að því, að.fæðið á
togurunum þurfi að minka eða
versna eða hvort tveggja. Ekki
vantar svo sem umhyggjuna fyrir
sjómönnunum hjá blaðinu því og
þeim, sem að því standa. Þegar
það er um stund þagnað á kaup-
lcEkkunarþvargi, þá fer það aö
nudda um, hver ógengd það sé,
sem sjómennirnir éti.
Samgöngumálaráðuneyti
Suður-Slava hefir skipað svo fyr-
ir, að í opinberum járnbrautar-
vögnum þar í íandi skuli espe-
Eæknr.
Rök jafnadarstefnumiar. Otgef-
andi Jafnaðarmannafélag Islands.
Bezta bókin 1926.
Bylting og íhald úr „Bréfi til
Láru“.
Deilt um jafnadarstefnuna eftir
Upton Sincliair og amerískan I-
haldsmann.
Byltingin í Rússlandi eftir Ste-
fán Pétursson dr. phil.
Höfiiðóvinurinn eftir Dan. Grif-
fiths með formála eftir J. Ram-
say MacDonald, fyrr verandi for-
sætisráðherra í Bretlandi.
Kommúnista-ávcirpið eftir Karl
Marx og Friedrich Engels.
Fást í afgreiðslu Alþýðubláðs-
ins.
ranto notað í almennum auglýs-
ingum og aðvörunum, t. d. „Ne
klinu vin el la fenestro!“ *(Hallið
yður ekki út um gluggann!),
,.Alarmbremso“ (Neyðaihamla) o.
s. frv.
Sjálfskæra.
Maður nokkur í Ford City í
Ontario í Kanada hefir skrifað
lögreglunni í bænum Sarnia, þar
sem hann átti heima á árunum
1906—1909 og tjáð henni, að ein-
hvern tíma á þessum árum hafi
hann farið á reiðhjólinu sínu eftir
gangstéttum bæjarins og þar með
brotið lögin. Vill hann að þetta
mál s'é nú tekið fyrir og gefur
hann lögfeglusfjóranum umboð til
áð ifíeéta í .réttinum fvrir sína
hönd, og sektina segist hann svo
Sffúli bojga jafnskjótt þegar hann
fáf að v[ta, hvað hún sé míkil.
Segist maðurinn vilja bæta þetta
afbrot sitt, svp hann geti haft
góða samvizku; en það lítur ekki
út fyrir, að honum ætli að auðn-
ast að aflpána þessa sekt, því
Máliing
uían húss og laman.
Komlð og semjið.
Löguð málning fyrir pá, sem
óska.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi20 B — Sími 830.
Kaupamaður óskast i sveit.
Uppl. á Skólavörðustig 8.

99-

Ritstjóri:
: Einar Olgeirsson, kennari.
RÉTTDRh
Timarit «m ^jóðfélags- og
menningar-mái. Keinur úttvia-
var á ári, 12—14 arkir 'að stærð.
Flytur fræðandi greinar um
bókmentir, þjóðfélagsmál, listir
og önnur menningarmál. Enn
fremur sögur og kvæði, erlend
og innlend tiðindi.
Árgangurinn kostar 4 kr.
Gjalddagi 1. október.

Aðalumboðsmaður:
Jón G. Guðmann, kaupmaður,
P. O. Box 34, Akureyri.
Afgreiðslu í Reykjavík annast
Bókabúðin, Laugavegi 46.
Gerist áskrifendur! :
Drengir og stúlknr,
sem vilja selja Alþýðublað-
ið á götunum, komi i
afgreiðslunþ kl. 4 daglega.
'lögreglan í Sarnia hefir látið hann
vita, að hún hefði engar sakir á
móti honum. Sagan minnir á ís-
lendinginn, sem var einn á ferð
langa leið til að komast í „tugt-
húsið“, þar sem hann átti að vera
um tíma.
(„Eftir Lögbergi“.)
j Nýkomið j
Mikið Urval af Myndarömm
um og Póstkorta-römmum
mjög ódýrum, einnig mikið
úrval af Handsápum mjög
ódýrum. Nú seljum við
okkar ágætu Krystalsápu Va
kg. 0,45 og gömlu góðu
Grænsápuna Vs kg. 0,40.
Verzl. GunnÐorunnar & Co. 5
Eimskipafélagshúsinu.
Sími 491.
iBœramas bbhhibb
■B
!
■a
I
i
L
% ■
j
Afgreíði
allar skó- og gummí-viðgerðir bezt,
fljótast og ódýrast. — Að eins
handunnið.
Sigurgisli Jónsson,
Oðinsgötu 4.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskifti
beggja aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7.
Brauð og kökur frá Alþýðu-
brauðgerðinni á Vesturgötu 50 A.
Verzllð við Vikar! Það oerður
notadrjjgst.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrætl
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kransaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
„Nú, þér meðgangið J>á að hafa stolið
100 000 frönkum úr spilabankanum? Já, eng-
ar vífilengjur! Komið þér nú strax á lög-
reglustöðina!“
„Hefi ég stolið 100 000 frönkum? Þér hljöt-
.:íð að vera snarvitlaus! En ég skal gjarnan
íara með yður.“
Paterson gat ekki dulist, hve hlægilegt
þetta var.
„Það verður verst fyrir yður sjálfan, jægar
leiðrétting fæst.“
Leynilögregluþjónarnir gengu sinn hvorum
megin við P^terson og leiddu hann áð vagni,
sem beið þeirra.
Annar þeirra. tók handjárn upp úr vasa
sínum, en stakk þeiin strax á sig aftur, því
að Paterson sagðist vera snillingur í hnefa-
leik, og |>ví fengju þeir báðir að kenna á, ef
hann léti þessj barnaleikföng ekki niður hið
bráðasta. Hann sagði enn fremur,' að sér
stæði ?vp sen) á sama, j>ótt hann kæmi með
þeim og skoðaði lögreglustöðina í Monaeo.
Þeir ióru upp í vagninn og héldu af stað
til stöðvarinnar.
„Hér er þrjóturinn,“ sagði annar þeirra
og néri saman höndunúm af ánægju. „Við
gripum hann, þegar hann var í þann veginn
að hlaupa upp í lest, sem var á leið til
italíu.“
„Ætlaði ég til ítalíu? Það er ekki svo
Ijótt að heyra! Ég kem nú annars beina leið
frá Toulon."
„Þegið þér, þangað til þér verðið spurður!“
sagði fulltrúinn. „Setjist þér!“
Paterson settist og brosti.
„Walter H. Paterson, lautinant í ameríska
flotanum! Þér eruð tekinn fastur,“ las hann
með þrumandi rödd, „ákærður fyrir aö
neyða Camille Blanche forstjóra til þess að
láta af hendi 100 000 franka og hafa hótað
að skjóta Monte Carlo til grunna að öðrum
kosti. Síðan gerðuð þér morðtiLraun á þess-
.um sama Camille Blanc.he. Útlit mannsins:
Hann var hár, vel vaxinn, rakaður og bar
amerískan sjóliðsforingjabúning.“
Fulltrúinn leit upp.
„Þér eruð búinn að skifta um búning! Samt
hafa embættismenn mínir þekt yður.“ Hann
leit hlýiega til þeirra, enda fundu þeir til
sin.
„Ég hefi verið í þessum fötum í allan
d:ag,“ svaraði Paterson, „og kom núna rétt
áðan frá Toulon, eins og ég hefi sagt
mannkindunum þarna! Annars vil ég biðja
yður að hætta að tala í þessum tóni; það
gæti ella farið illa fyrir yður.“
Hann tók samanbrbtið símskeyti upp úr
vasa sínum og lagði það fyrir framan full-
trúann.
„Gerið svo vel að lesa þetta.“
Fulltrúinn Las skeytið frá foringja 3. deild-
ar, sem Paterson hafði íejgiö í Nizza um
morguninn.
„Hér er eitt í vjðbót! Gerið svo vel, hátt-
virti herra!“ Paterson þeytti öðru skeyti í
fulltrúann.
Það var stílað til Patersons lautinants,
Toulon, og hljóðaði þannig;
„Ég vonast til að sjá yður aftur í kvöld.
Komið, ef þér mögulega getið ó danzleikinn
í nótt. Innileg kveðja.
Adéle.“
„Viljið þér geria svo vel að taka eftir því,
að þetta skeyti hefir komið til Toulon klukk-
an 8,12 eftir hádegi,“ sagði Paterson. „Ég
get ekki hafa verið í Monte Cario klukk-
an 9.“ Hann stakk skeytinu í vasann, spozk-
ur á svip.
Andlít lögreglumiannalina tognuöu.
„Nú, eruð þéf ekki Paterson lautin.ant?“
„Jú, jú. En ég framdi ekki þetta þokka-
bragð, sem þið asakið mig fyrir, klukkan 9!