Tíminn - 29.08.1953, Blaðsíða 3

194. blað.
TÍMINN, laugardaghin 29. ágúst 1953.
3
Haugaarfi - Anganreyr
Ég hefi fyrir skömmu pœlt í Þessum og þvílíkum spurning
gegnum tvær skáldsögur,1 um hlýtur að skjóta upp, þeg
þykkar, miklar bækur. Ann- • ar hver rithöfundurinn eftir
arri þeirra, Gerplu, hafa ver- ■ annan tekur sér fyrir hend-
ið gerð góð skil, meðal ann-[ur að rita nýjar íslendinga-
ars af Helga á Hrafnkelsstöð . sögur.
um í Tímanum og Þorbirni á j Hvort vilja svo heldur lestr
Geitaskarði í Morgunblaðinu. j arfúsir menn og konur, sem
Fréttir frá KartðfEuyppskera á Eyjafirðl
verður að líkindum mjög góð
Er ég samdóma báðum þess-
um mönnum og þakklátur
vegna þess, að ég tel, að svona
skorinorð og hispurslaus gagn
rýni sé þörf og nauðsynleg.
Hin bókin og sú, sem ég
hefi nú einkum í huga, er
mjög takmarkaðan tíma hafa
til lesturs, fremur lesa þessar
nýju eða hinar gömlu? tþar m yiðtals frá kL
Þokan rauða er 650 síður,
stórar. Laxdæla og Njála til.
samans 775 síður smáar. Mun
láta nærri, að svipáðan tíma
Verkaskipting framkvæmda
stjórnar ÍSÍ: Forseti TSÍ:
Benedikt G. Waage. Varafor-
seti: Guðjón Einarsson. Fé-
hirðir: Lúövík Þorgeirsson.
Gjaldkeri: Gísli Ólafsson. Að ;
alritari: Konráð Gíslason.1
Framkvæmdastjóri ÍSÍ er Her
mann Guðmundsson. Skrif-
stofa ÍSÍ er á Amtmannsstíg
1 í Reykjavík. Hún er opin t
daglega frá kl. 10 til 12 og kl. *
1 til 5 síðdegis. Forseti ÍSÍ er
1 til 2
daglega. i
i Árbók íþróttamanna fyrir _
árið 1952 er nýkomin út og
Kanfifélag
Eýfirðinga
Isefir mikiim við-
foimasS tll inóttöku
og
_ , „ ... „ . , „ er þess að vænta, að allir
Þokan rauða eftir Kristmann .hurfi til að lesa báðar bessar ,,, ... . .
„ K . puiii tn do ieöd Uduai iJObbdi íþróttamenn og íþróttavimr
kaupi hana og lesi. Þá hafa
Guðmundsson. |fornsögur og Þokuna rauðu
heS? lömÍ°kÆkhava‘ð1<SI Ie‘na' ' í Un lög ÍSf og igrlp af
eltt 0g a,mS, seo yltS mér! „ ,f "3 íf Íhríttahlrrgs fSI 4
furou og
Kartöfluppskeran í
Eyjafirði og á Akureyri virð-
ist ætla að verða mjög góð í
ár, sem og víða annars stað-
ar á landinu.
Á einstöku stað var byrjað
að setja niður í garða fyrir
og um miðjan maí í vor, en
almennt var ekki sett niður
fyrr en um 25.—30. maí.
Fyrstu sölukartöflurnar
komu.á markaðinn hjá KEA
25. júlí og er það um hálfum
mánuði fyrr en venja er.
Var það tegundin „Skán“
og var ræktuð í gömlu fjöru
görðunum á Akureyri af Al-
freð Jónssyni. Kartöflur þess
geymsUs karíaflna
KEA hefir í undirbúningi
nokkurn viðbúnað til að taka
á mcti kartöflum af fram-
leiðentíum í haust. Verið er
að ganga frá að innrétta
hina nýju kartöflugeymslu
er félagið lét reisa á s. 1. ári
en varð aldrei notuð þá sök-
um uppskerubrests. Verður
þessi geymsla mjög fullkom-
in með kæliútbúnaði og
vænta forráðamenn félags-
ins að hægt verði að geyma
þar óskemmdar kartöflur
íram á næsta sumar, og hafa
þá góðar, íslenzkar kartöfl-
ur tii sölu, í stað þess að
flytja þær inn erlendis frá.
Sala félagsins á kartöflum
sú seigla höfundarins og T c.Prn ípi- tóf -LZl “ TT ""“T p , »aia xeiagsms a Karponum
þrautseigjaaðgetasetiðmánjtTaThröðrrhvonrbækur^^tabandalogum og ar voru orðnar stórar og vel hefir aukist mjög undanfar-
J,’ kó aii„ . i.berast þó oðxu hvoru bækui, heraðssamboixdum og sersam
uðum eða þá öllu heldur ár-
um saman við að hnoða þessu
j sem þóknanlegri eru og slá á böndum.
. . * ... , , betri strengi en þær, sem ég i Gullmerki ÍSÍ hafa þeir Frí
nti saman, þvi aó ekki skil hefi hár að framan nefnt. Ein
ég, að það starf hafi ætíð — 1
að það starf hafi
verið unnið eftir köllun inn-
an frá. Hefir mér því flogið
_ i Hefir hún að
í hug, að svona vara sé seld hunhið mai og
keypt eftir fyrirferð eða
og
þyngd og finnst það líkleg-
astá skýringin.
Efni í þessa sögu er sótt til
þess tíma, er meginhluti ís-
lendingasagnaTtna gerist á.
•Að efni er hún þó meira ást- ' útgáfu ljóðabóka. Hún stend
arævintýri en saga af vopna- ,ur þeim jafnfætis og fyllilega
braki, gerist hún allmikið í það.
f jarlægum löndum, írlandi, J En hán getur meira en ori;
Tyiklandi og víðar. Nokkuð jj^ð, um það vitnar þessi bók.
gerist jafnvel á öðrum tilveru Þatturinn af Þorunni riku er
sviðum. Gekk mér þá illa að * mikill froðleiks-brunnur, og
fylgjast með. En þegar svo er þð einkum ættfræðilegs, hand
konnð því ferðalagi, hygg ég hægur þeim; sem bókina eiga,
aö margur lesandi ruglist í ( að grípa til, vilji þeir vita deili
áttunum og sjái vart handa; á forfeðrum eða samtíðar-
sinna skil. Gott ef sjálfur leið ^ folki Ennfremur geymir þessi
bók nokkrar minningar frá
mann Helgason og Stefán
slík er bók Arnfríðar Sigur- ' Runólfsson verið sæmdir. Frí
geirsdóttur „Ljóð að heiman“ jmann fyrir 15 ára starf í fram
geyma bæði kvæmdastjóm ÍSÍ og Stefán
óbundið. 1
Runólfsson á 50 ára afmæli
Nokkrar konur í Þingeyjar- hans 22. þ. m. fyrir marghátt
sýslu hafa lagt stund á ljóðajuð íþróttastörf.
gerð, er mér fyrir löngu ljóst.j Ævifélagi ÍSÍ hefir nýlega __ __ _________ ________
að Arnfríður stendur sízt að ’gerzt Einar Jósefsson, forstj.,1 öflum'ogTerður þaðTð"te"lj
1 baki þeim, sem mesta eftir- jRvik( og eru nu ævifélagar ast afbrags uppskera.
tekt hafa vakið, svo sem með jsí 372 að tölu.
þroskaðar, en um svipað leyti
1 kom sending af útlendum
kartöflum og stöðvaöist þá
sala á þeim íslenzku í bili
vegna verðmismunar.
I Einn kartöfluframleiðandi í
Öngulsstaðahreppi, er setti
niður 25. mai 1 poka (50 kg.)
af „Skán“, tók upp 19. ágúst
I úr blettinum og reyndust það
vera 22 pokar af góðum kart-
sögumaöui’inn
inn — hverfur
höfundur-
þá ekki með
öllu út í mistur hinnar rauðu
j æskuárum, tækifærisræður og
„ .; minni samtíðarfólks. Hiö síð
þoku, að minnsta kosti! astnefnda er með sama marki
finnst mér full ástæöa til að brennt og slik mannaminni
ugga um hann á þeim miklujjafnan eru> nokkuð einhliða,
fui’öuströndum. ; en þetta er nu yenjan og Arn
Ofreskigáfu fólks er mjög: friður verður ekki oðrum frek
á lofti haldið í þessari bók og !
„gegnsýrð er hún af trú á hind'
urvitni og álfa og samskipti
mennskra manna við þá.
Ekki er hægt að segja, að
sagan sé sérstaklega klúr, þeg
ar miðað er við það, sem fólk
á nú orðið að venjast í þess-
um efnum og hætt að fyrtast
við. En Kiljansleg eru orðin,
sem höfundur lætur Finnboga
goða nota um hjákonu sina
og barnsmóður. Hún var sá
„geðslegasti kvenmaður, sem
mígið hefir í f j ósflór á mínum ir ort.
ar áfelld fyrir það.
Allt þetta óbundna mál sann
ar það, að frúin á Skútu-
stöðum hefir prýðilegt vald
á máli, skrifar lipran, viö-
felldin stíl og hefir fjölhæf-
ar gáfur langt fram yfir það
almenna.
En svo eru það nokkur orð
um ljóðin, þessi fáu, sem
þarna eru, sem gjarnan hefðu
mátt vera fleiri, svo hugþekk
eru þau. Sakna ég líka kvæða
sem ég veit að Arnfríður hef-
Iþróttaráðstefnan. Þegar
ráðstefnu ríkis-íþróttasam-
bands Norðurlanda lauk þann
24. fyrra mánaðar á Þingvöll
um, gaf íþróttasamband
Finna ÍSÍ fallegan borðfána á
stöng sem þakklæti fyrir við
tökurnar. -
þakkarbréf
íþróttaleiðtogum Norðurlanda
fyrir ráðstefnuna og sam-
vinnuna og frábærar viðtök
ur hér á landi. Biðja þeir að
skila beztu kveöjum til allra,
sem þeir kynntust hér.
ið, þó. ónógar og lélegar
geymslur hafi tafið hana á
undanförnum árum. En nýja
geymslan mun bæta úr pessu
og heíir félagið nú þegar
nægar kartöflur til afgreiðslu
í heildsölu út um land.
Þess má og geta, að aðal-
kartöflutegundirnar, sem
ræktaðar eru hér í Eyjafirði,
eru Gullauga og Rauðar-ís-
lenzkar er þykja mjög góð-
ar til matar.
Síðan hafa mörg j.
borizt ÍSÍ frá 11
'jmF*
'r>'

bæ“.
Aðal söguhetjan, ísarr, er
vífinn og laus á kostunum.
Hangir hann í pilsi hverrar
stelpu og þær í honum og
bjóða sæmd sína fala, sem
hann og líka þiggur alshugar
feginn. Þetta verður að virða
höfundi á betri veg. Hann lít
ur á þetta sem krydd eins og
að strá rúsínum í grautinn,
enda rétt eftir hans kokka-
bók.
Hvað er svo markmið þess-
ara höfunda, Kristmanns og
Kiljans með þessum bókum,
sem ég nú hefi nefnt? Hyggj-
ast þeir að veita þjóð sinni
og fleiri þjóðum lestrarefni
betur í búning fært en forn-
sögurnar, skemmtilegra, að-
gengilegra og meira til
þroska? Skyldu þessir stríð-
öldu gæðingar við jötu ríkis
sjóðs telja sig þess um komna
að skjóta aftur fyrir sig höf-
undum Njálu, Laxdælu eða
Einnarra íslendingasagna?
Harmar og sorgir hafa ekki
sneitt hjá þessari konu, hún
talar þvi af reynslu þegar
hún segir í kvæðinu Kveðju-
orð: „En þá er sem taki í ó-
gvóna und, er einstæðings-
kona grætur.“ Hið sára og
Ég býst ekki við að þessi
bók verði talin til stórra bók-
menntalegra viðburða, en
„hvers hlutur er lítill, hvers
er stór?“ Það munu þó allir
sjá og skilja, er bókinni kynn
ast, að hér streymir lind,
knúin af innri þörf svo mik-
iilli, að hún hlaut að brjót-
ast fram. Rík skáldæð, ófalsk
ur strengur sem ómar.
Það er ekki einasta það, að
ljóðin þessi snerti þægilega
í bráð, þau skilja talsvert
eftir til síðari tíma.
Karl Kristjánsson, alþing-
ismaður, hefir fylgt þessari
bók úr hlaöi með formála og
hefir farist það sem vænta
mátti, slíkur snillingur, sem
hann er að halda á penna.
Bókaútgáfan er gegndar-
laus, en takmarkað, sem al-
Fjárbyssurnar komnar
Við tökum enn á móti pöntunum. MUNIÐ!
Innkaupaheimild fylgi pcntun.
Sendum gegn póstkröfu um land allt.
Goðaborg
Freyjugötu 1. Sínii 82089.
Pípur og fittings
J
menningur getur lesið og þó
mótdræga hefir ekki fyllt {miklu minna, sem hann get- j
huga Arnfríöar með bölsýniiur keypt. Hending og tilvilj- [
né beizkju, því þegar þungu
höggin falla og hún stendur
eftir ekkja með barnahóp,
þá eru það ekki óp né kvein-
stafir fyrst og fremst, sem
stíga frá brjósti hennar, hún
þakkar Guði Ijúfu minning-
arnar og dvelur við þær, Qg
lýkur kvæðinu með þessum
crðum:
Engu er lokið, ástin þin sem
fyrrum
umvefur mig á heiðum aftni
kyrrum.
Mætumst í bæn við barna
okkar rekkjur,
brostinn er hvorki stór né
lítill þlekkur,
un ræður, því miður, að.
nokkru, hvað fyrir valinu1
verður. En það er slæmt, ef!
það verður einkum það fyr- J
irferðarmesta og það, sem
auglýst er með mestum J
trumbuslætti og hávaða,1
jafnvel þótt segja megi umj
þann bókmenntagróður, að i
hann sé úr sér sprottinn, fú- j
inn við rót, fúll og leöjuleg- \
ur. En hitt, sem minna lætur'
yfir sér, hverfur í skuggann,
jafnvel angandi, iöjagrænn
reyr. J
Þorlákur Marteinsson.
Anglýsið i TímaBBiM,
Svart og galvaniserað, fyrirliggjandi, nýkomið.
Sendum gegn póstkröfu um land allt.
KELGI MAGNÚSSON & CO.
Hufnarstrœti 19. — Sími 3184.
Greiðið blaðgjaldið
Munið, að blaðgjald þessa árs
er fallið í gjalddaga.
Iiutlteimíu Tímaiis