Tíminn - 29.08.1953, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, Iaugardaginn 29. ágúst 1953.
194. blaff.
sílll }t
ETÓDtElkHÖSID
LISTDANSSÝNING
Sóló-dansarar frá Kgl. leik-
húsinu í Kaupmannahöfn.
Stjórnandi: Predbjöm Björns- |
son. Undirleik annast: Alfred |
Morling.
Sýning í kvöld kl. 20.00. Sunnu- j
dag kl. 20.00. Mánudag kl. 20.00. j
Síðasta sinn.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl. j
13.15—20,00 alla virka daga. j
Sunnudaga frá kl. 11,00—20,00. j
Símar: 80000 og 82345.
Pantanir sækist daginn fyrir
sýningardag.
Venjulegt leikhúsverð.
* AUSTURBÆJARBÍÓ V
í drasEinalandi
- MEÐ HUND í BANDI —
Bráðskemmtileg og fjörug ný i
sænsk söngva- og gamanmynd. j
Aðalhlutverk:
Dirich Passer
Stig Járrel
í myndinni syngja og spila:'
frægasta dægurlagasöngkona |
Norðurlanda:
Alice Babs
Einn vinsælasti negrakvartett j
heimsins:
Delta Rhythm Boys
Ennf remur:
Svend Asmussen
Charles Norman
Staffan Broms.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

v r*ri
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI -
Hvítglóandi
James Cagney
Virginia Mayo
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
— 1UU1 , 30V18 MOn3A UJUl --
Ol'O ONnOMD movioh oto
fLTNJT__/~\_
lrv/u—v_/—\r\sv
;^gio9 mmx.
rakblöðin heirnsf rægu.
Gerist 5skrifendur að
l
rm.cinum
«7
Tvö samvaliii
Afburða spennandi ný amerísk
mynd um heitar ástríður og
hörku lífsbaráttunnar í stór-1
borgunum. Leikin af hinum |
þekktu leikurum
Edmond O’Brien
Lisbeth Scott
Terry Moore
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Bönnuð börnum.
NÝJA BÍÓ
t lcit að líísham-
Ingiu
Aðalhlutverk:
Tyrone Power
Gene Tiemey
Sýnd kl. 9.
Síðasta sinn.
Hjá vondu fólki
Abbott og Costello,
Sýnd kl. 5 og 7.
Síðasta sinn.
»-«
TJARNARBÍÖ
Sonur minn
(My Son John)
Afar fræg og umtöluð amerisk j
stórmynd, er fjallar um ættjarð j
arást og föðurlandssvik.
Aðalhlutverk:
Ein frægasta leikkona Banda-
ríkjanna Helen Hayes, ásamt j
Robert Walker og Van Heflin.
I Sýnd kl. 5 og 9.
GAMLA BÍÓ
Þrír syngjandi
sjómenn
Bráöskemmtileg ný amerísk j
(dans- og söngvamynd í litum j
I frá Metro Goldwin-Meyer.
Gene Kelly
Frank Sinatra
Vera Ellen
Ann Miller
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
(Of scint að g’rátaj
(„Too Iate for tears“)
jsérstaklega spennandi, ný, am-j
j erísk sakamálamynd byggð á!
j samnefndri sögu eftir Roy Hugg I
[ ins, er birtist sem framhalds-1
I saga í ameríska tímaritinu Sat- j
jurda,y Evening Post.
Lizabeth Scott
Don DeFore
Dan Duryes
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
HAFNARBÍÓ
Maðurinn nicð
stállmcfana
(Iron Man)
jFeikilega spennand og hressilegj
j ný amerísk kvikmynd um I
j hraustan hnefaleikamann, er j
jenginn stóðst, sannkallaðan berj
| serk.
Jeff Chandler
Evelyn Keyes
Stephen McNalIy
Rock Hndson
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Blikksmiðjan
GLÖFAXI
Hrauntele 14. Blml 7339.
Bergur Jónsson
Hæstaréttarlögmaður... .
Skriístofa Laugavegl 6S.
Símar: 5833 og 1323.
íþróttamót í
Biskupstimgum
íþróttakeppni íþróttafélags
ins Hauka í Biskupstungum
og íþróttafélags drengja í
Reykjavík fór fram sunnudag
inn 9. ágúst. Aðstæður voru
ekki sem beztar, hlaupabraut
ir voru fremur lausar og mót-
vindur í stökkum. Úrslit í ein-
stökum greinum voru þessi:
A-flokkur (15 og 16 ára):
300 m. hlaup.
1. Þorvaldur Búason í. D. 48,8
2. Eyvindur Erlendss. Í.H. 55,0
Hástökk.
1.-2. Þorv. Búason Í.D. 1,55
1.-2. Eyv. Erlendsson Í.H. 1,55
Umstökk féllu niður.
Þrístökk.
1. Þorvaldur Búason Í.D. 11,70
2. Eyv. Erlendsson í. H. 11,53
Kúluvarp (5,5 kg. kúla).
1. Eyv. Erlendss. Í.H. 12,16
2. Ág. Sigmundsson Í.D. 11,40
Kúluvarp beggja handa.
Eyv. Erlendsson í. H. 20,51 m.
50 m. frjáls aðferð (sund).
Har. Sumarliðason Í.D. 32,2'
Eyvindur Erlendss. Í.H. 40,0
100 m. bringusund.
Eyvindur Erlendss. Í.H. 1:40,5
RSARGARET WEDUEIViER:
Eyja skelfinganna
:•
50.
Þúsnnðlr Tlt» a9 gæfan
fylfir hrlngunum frá
SIGURÞÓR, Kafnarstr. 4. j
Margar gerðlr
fyrirllggjandl.
Sendum gegn póstkröfu.
Glíma.
Eyvindur Erlendsson 3 v.
Þorvaldur Búason Í.D. 2 v.
Geir Egilsson Í.H. 1 v.
B-flokkur (13 og 14 ára).
200 m. hlaup.
Jens Valur Í.D. 32 sek.
800 m. hlaup.
Gunnl. Hjálmarss. Í.D. 2:39,0
Skarph. Njálsson Í.H. 2:43,0
Kúluvarp (4 kg. kúla).
Greipur Sigurðsson Í.H. 13,00
Gunnl. Hjálmarsson Í.D. 12,60
Kringlukast (1 kg. kringla).
Gunnl. Hjálmarsson Í.D. 37,30
Greipur Sigurðsson Í.H. 35..30
100 m. bringusund.
Greipur Sigurðsson Í.H. 1:36,3
Skarph. Njálsson Í.H. 1:39,3
Í glímu kepptu aðeins tveir
keppendur, Greipur Sigurðs-
son og Skarphéðinn Njálsson,
lauk henni með sigri Greips.
C-flokkur (10-11 og 12 ára).
200 m. hlaup.
Þorst. Friðþjófsson Í.H. 37,0
Hafst. Björnsson Í.H. 37,0
Mótið fór vel fram og gekk
vel. Oftast var keppt í tveim
greinum í einu. Að lokum var
stiginn dans.
aanmnnumuinniiiiiiiuMiiiuiuiiiimmMiiminanni
s s
Chevrolet
| vörubifreið, árg. 1946, er |
1 til sölu. Bifreiðin er með 1
| sex farþega húsi, niður- [
I byggðum palli, lengri gerð I
| in og í góðu lagi. Hag-1
| kvæmt verð. — Upplýsing [
I ar gefur
s Jón Pétursson, sími 1862, i
AKUREYRI.
B =
■1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
m
intun^.uri
>.

„Það er gott,“ sagði hún.
„Gott?“ Hann horfðist rannsakandi í augu við hana.
„Þú ert eins stolt og þú hefir alltaf verið. Hefurðu ekki í
hyggju að gefast upp?“
Hún svaraði: „Nei.“
„Þú munt samt sem áður gera það, ástin.“ Hreimurinn í
rödd hans hafði töluverð áhrif á hana, en hún gekk frá
honum án þess að segja orð.
Næstu nótt snerist vindur til hagstæðrar áttar, eins og
hann hafði spáð. Skyndilega var skipið farið að berast óð-
fluga til Anwia. Farþegarnir, sem höfðu verið sjóveikir til
þessa, voru nú farnir að ná sér, og voru komnir upp á þilfar.
Og rporguninn eftir, þegar Laní stóð við borðstokkinn,
fékk hún verri svima, en hún hafði nokkru sinni fengið áð-
ur. Hún greip fast um borðstokkinn. Hún hélt að hún væri
ein, þegar hún reikaði og féll við, að henni fannst skipið
rísa á rönd. En í því að hún var að missa meðvitundina, þá
fann hún að Vaimai greip utan um hana.
Þegar hún rankaði við sér, lá hún á mottu Vaimai. Vaimai
kraup niður við hlið hennar. „Ég veit,“ sagði hún. „Ég er
mjög sorgmædd yfir þessu. Ég get hjálpað þér, ef þú vilt.“
Laní settist upp. „Hvað áttu við? Ég verð góð eftir and-
artak.“
„Veiztu það ekki. Þú ert með barni,“ sagði Vaimai.
Laní starði á hana. í fyrstu gat hún ekkert hugsaö, af
því hún var svo rugluð eftir yfirliðið. Svo hugsaði hún til
undangenginna daga og hún efaðist ekki lengur. Er hún
var orðin sannfærð, varð hún óumræðilega glöð í fyrstu.
Það var þá eitthvað, sem hún myndi hafa af Mark að segja
alla tíð. En á eftir þessari gleði hennar kom skelfingin ....
Guð refsingarinnar .... Vaimai hélt áfram að tala i þýð-
um tón:
„Þú hjálpaðir mér við Chester. Nú skal ég hjálpa þér ef
þú vilt.“
„Þú? Hvernig getur þú það?“
„Ég veit margt um barnsfæðingar. Hefði sjálf viljað eiga
barn og þráði það mjög mikið. En maðurinn sló mig of mik-
ið. Svo ég missti þaö. En ég bíð. Þegar sá rétti tími kemur,
þá mun ég gera manninum lífið leitt, leiðara, en hann hefir
nokkru sinni gert mér það.“ Tónlegundin í rödd hennar var
alltaf jafn þýð, á meðan hún sagði þetta. Hún brosti ekki.
„En þú ert mjög góð við mig. Svo að ef þú vilt ekki eignast
þetta barn, þá veit ég um grös í Anwia.......“
Laní leit á stúlkuna, skelfingu lostin.
„Það er morð,“ sagði hún.
Vaimai sagði: „Hvítu trúbaðarnir myndu gera þér allt til
miska. Það yrði ennþá verra fyrir barnið. Og einhvern dag
mun barnið spyrja þig: „Hví léztu mig lifa? Ég ér ’íp’arn úr-
kastsins.“ Og barnið mun hata þig fyrir þetta, hata allt,
líka sjálft sig. Ég hefi séö hvítar konur og hvit börn í því
helvíti. Gerðu það ekki.“
Laní þekkti lífið lítið, jafnvel minna en stúlkur á hennar
aldri, þótt undarlegt megi virðast. Og alvöruþrungi orða
þeirra, sem Vaimai hafði sagt við hana, dundi á henni eins
og skapadómur. Hún hugsaði til móöur sinnar og föður.
Hann harður og óbilgjarn og refsandi og hún hjálparlaus
í höndum hans. Skyndilega horfðist hún mjög skírlega í
augu við þann sannleik, að þetta barn myndi verða henni
ævilöng hegning, ætti hún það í lausaleik. En hún hugsaði
jafnframt um það, að hún ætti það skilið. Hún gæti tekið
því. En hvað snerti barnið, sem ekkert sökótt átti við þenn-
an heim, það bar ekki að ásaka það, en samt mundi því
verða refsað af samfélaginu, engu síður en henni. Og enn
klingdu orð Vimai í eyrum hennar .... „Barniö segir: Hví
léztu mig lifa?“
En hún gat ekki tekið líf.
Allt í einu varð henni ljóst, að Vaimai var farin að tala.
„Hvítir eru skrítnir, segja Malajar. Ef við viljum einhvern
feigan, þá drepum við hann, ef við getum það, án sér-
stakra erfiðleika. Ef við viljum ekki eignast barn, þá eigum
við það ekki. Við göngum beinar leiðir. Hvitir fara í ótal
hlykkjum. En við viljum eignast börn. Börn eru góð. Jafn-
vel barn, sem kaupmaður á, sem hefir tekið konuna með
valdi. Hvað er konunnar, ef ekki að eignast börn?“
Laní varð Ijóst við hvað Vaimai átti. Það var mjög eðli-
legur misskilningur. Chester, sem henni hafði verið bjargaö
frá vegna einstakrar heppni. Chester .... sem hafði hælzt
um yfir því, að hann hefði þráð þær og náð þeim. Chester
.... sem hafði sagt henni, að hann elskaði hana svo mikið,
að annað skipti ekki máli. Hún minntist orða hans: „Þú
ert góð stúlka, sem ekkert hefir komið fyrir. En þótt ég
yrði að kaupa þig út úr gleðihúsi í Melbourne, þá breytti
það engu.“ Það hafði farið hrollur um hana við þessi orð
hans. Chester, sem þótti vænna um hana en Mark hafði
nokkru sinni þótt, og sem var einnig mjög líkur honum,
rödd og framkoma ....
Vaimai hélt áfram.
„Þið trúboðafóikiö eruð mjög einkennileg. Ef Malaji vill
einhvern feigan, og getur komið honum fyrir án vandræða,
þá drepur hann. Ef barnið veldur vandræðum, þá ekki að
eiga barn. Við göngum beint að efninu. Hvítir trúboðar fara
langa og hlykkjótta leið, veg, sem er Ult aö ganga, held ég,