Tíminn - 13.02.1954, Page 3

TÍMINN, laugardaginn 13. febrúar 1954.
S
36. blað.
Rinso gerir mislita þvottinn skýrari og þann
hvíta hvítari. Rinso þvælið losar óhreinind-
in algerlega — án þess að skemma! Notið
ávallt Rinso, það auðveldar og flýtir fyrir
yður við þvottinn. Fatnaðurinn lítur betur
út þegar Rinso er notað.
Tilvalið fyrir
þvottavélar og (gSj1
allan uppþvott.
Rinsc í allan þvott!
Áttræð: Andrea Guðrún Andrésdóttii
: Hinn 24. jan. 1954 varð
merkfskonan Andrea Guðrún
Andrésdóttir, eða Guðrún í
Tungu, eins og hún er alltaf
nefnd, 80 ára. í tilefni þessa
merkisafmælís hennar, heim
sótti ég hana nokkrum dög-
um fyrir afmæíið, þar sem
hún dyelur nú á.lieimili son-
ar sms, Markú.sar Einarsson-
,ar forstj óra j - Glafsvík, og
konu hans Soffíu Sigurðar-
dóttur. Mér lék hugur á að
heyra Guðrúnu sjálfa segja
frá líff sinu og starfi öll
þessi ár.
Þegar ég bað hana að segja
mér frá því helzta og mark-
verðasta, sem . á -daga henn-
ar hefði drifið, sagðist hún,
ekkert hafa að segja. Við líf ar Jónssoliar
sitt og starf væri ekkert, sem margir þekktir hagleiks-
yæii í frásögur færandi.. Mér menn eru fr^ komnir), og
komu þá i hug þessi oið frels Marg-rétar Jónsdóttur. Þau
arans: „Sælir eru hógværir, hjón urðu síðar tengdafor-
itinso
þvær hvítar
flintar auhvnldar
frá Öxl, sem
þeir munu landið erfa.“ Hóg-
væru, starfsömu, ástríku
mæðurnar og konurnar, sem
annast stór og
heimili, inna einmitt af
höndum þau verk. er heill og
hamingja þjóðanna hvílir á.
Guðrún í Turigu er einmitt
ein í hópi þeirra kvenna og
mæðra, er slíkt afreksverk
hafa unnið. Hún lagði horn-
stein að gæfu margra barna
og með því vann hún að heill
þjóðarinnar.
Guðrún tjáði mér, að hún
væn fædd í Bakkabúð að
Búðum í Staðarsveit hinn 24.
janúar 1874. Hún sagði, að
foreldrar sínir hefðu sagt
sér, að það væri sinn rétti
fæðingardagur, þótt kirkju-
bók Staðarstaðarprestakalls
ségði áririáð. Þess vegna sagð
jst hún skoða þann dag sem
:sinn afmælisdag.
Foreidrar hennar hétu
Andréq Andrésson og Mar-
grét Gísladóttir. Hún sagði,
jftð þau hefðu flutzt vestur
-á Snæfellsnes norðan úr
:.Skagafirði. Þess vegna væri
‘kér alókunnugt um ættir sín
ar. Guðrún var yngst níu
eldrar Guðrúnar. Á efri ár-
um sínum fluttist faðir Guð-
rúnar aftur tii Norðurlands,
mannmörgjþví „römm er sú taug, sem
rexka dregur föðurtúna til.“
V.ildi hann er.dilega fá dóttur
sína norður til síu og fór hún
þvi til hans norður cg kynnt-
ist hún þá Norðurlandi. En
hugur hennar var samt allur
á Snæfellsnesi, einkum hjá
einum af sonum bóndans í
Syðri-Tungu. Fluttist hún
því aö norðan fljótt aftur, og
að Syðri-Tungu á ný og gift-
ist þar Einari Guðmundi
Magnússyni, er hún var 20
ára, en hann 21 árs. Þau byrj
uðu búskap í Syðri-Tungu börn sín upp. En svo vel ann-
við mjög lítil efni. Þau áttu aðlsl; ^n þau, að þau geta
aðeins 10 kindur, eina kú og *15aus}; sisrað öll veikindi e.r
einn hest. En þau voru auð- a® þeim ungum sækja.
ug af fögrum vórium, og bæði Þegar elztu börnin vaxa
rík af þreki og dugnaði. |upp og byrja að geta hjálp-
Þrátt fyrir hinn litla ver- S|i' ^il, þá ráðast þau hj ón í
aldarauð, brosti því lífið við stórvirki að kaupa ábýl-
hinum ungu hjónum. Á heim i-jörð sína og hjáleigu ^iila
ili þeirra ríkti ást og ein- er henni fylgdi. Efnin voru
drgeoni jþó lítil til þeirra stórræða og
‘ Brátt urðu hin ungu hjón mörg unghcrn á palli.
rU. heim auði .p™ er betri Emhugur, bjartsym og fram
... ^ " A _ kvæmdaþrá einkenndi hjón-
en oll veraldarauðlegð. Þau . * . . . , . . . __
x , . . .. ° m bæði, ekki þo sizt hana.
eignuðust níu born, sem oll h„Qf.0 ari
511 en' héS|komii5t ,11 uppvaxtarára. At «» 1““” hVe«í e"
ari hoffin.
Hún ólzt udd hjá foreldr
þeim liía ennþá átta, og
heiðruðu góða móður á þess-
letja til stórra átaka. Var nú
hafist handa um að stórbæta
um sínum á Búðum við sára'um merkisdegi hennar. Næst Jarðirnar. Vann hún mikið
U/dX’r./ai 'X V»Trí o A hnvmivmw hm
fátækt. Kiör búðsetufólksins
elzta dóttirin andaðist upp-
voiu a árum þeim, sem hún komjnj 18 ara gömul.
var að alast udd, aumari en
svo, að vér nútímamenn fá
um skilið. Hún er aðeins 8
Mcðan börnin voru ung og
uppvexti, var efnahagur
Syðri-Tungu
að því með börnunum, því
enn þurfti faðirinn að sækja
vinnu að, svo að hann gæti
greitt af skuldum þeim, er
hann stofnaði til við jarða
ára, þegar eitt mesta hallær- Sjö^þröngur íeiguhði^á kauP °? húsabætur Enginn
i, „B ormelkaár á sI5U5t„ Zu kott vS þI! a8 sikj! f WmMm* mm «*
U4A*”'" En yinnu að var oft fjarri hggia a liði sínu, ef sigur atti
að vmnast.
öld dundí.yfir bióðina.
þrátt fyrir örbirgð og bjarg-
arskort var hugsað um, að
börnin gætu fengið hið bezta.
Vegna umhvggju ástríkra
foreldra varð Guðrún bví
snemma hraust og efnileg
st.úlka. Hún varð því eftir-
var nvfermd, vistaðist hún
is'érri viririukÓD'á i;ií prestshión
lanna ,*vá *7 Staðasfcáð, þeirra
Uriérk^ishjóna, séra Þorkels
^EyiöjifssÓng.r .og frú Ragnheið
far Bálsdóttur. Var gott að
^yera^hjá- þeim., Á því stóra
fékk Guðrún
heimilis-
^starfa—-'ásveitaheimili, er
"Ttóm'diirmr áð' göðum notum
„ síðafc 5KráJS.teða§í.að vistaðist
hún er hún var 16 ára að
S.Y^ri-Ttmgu í Breiðuvíkur-
hreppi, til hjóriarina Magn-
' tísár Jönssonar (Andrésson-
imerkisheimiii
íþtölft”. ’lærdóiri til
fjölskyldu og heimili, til þess < __ _ ... „ ,
aðreynaað sjásérogsíAuml Með raðdeild og dugnaSi’
farboða. Þá varð Guðrún að l3:)Useml sparsemi, tókst
taka á sig öll störf heimilis- ’■ Þeim k.3ónum að v®rðf sæiri"
ins bæði úti og inni. Hím varð ega bjargálna aBiistu «am-
að annast börnin, hugsa um ka ararm- Bornm u á
skepnurnar og gera allt, semiiram.fram á fuhorðmsa c.ur
gera þurfti. Má því geta að vinna ne;mi11 sínu’ Þau
nærri, að oft hefir þá verið kuSu hvergl íiekar. að dvelia
lítt hugsað um hvUd og svefn..en heima> heima hlíl
En Guðrún vill lítið tala um
imnin afrek. Verk hennar
lýsa sér samt sjálf. Hve móð-
urumhyggjan hefir verði ná-j . , ,
kvæm sést á því, að börnin fyldu hvergl betur una’
verða öll hin mannværileg-, Þrátt fyrir að heimtað væri
ustu. Á fyrstu búskaparárum (
hennar var mjög mikið um j
ungbarnadauða á landi voru.
Einkum þó þar sem búið var
við' lítil efni í lélegum húsa-
kynnum og barnahópur stór.
Við slíkar aSstæður ól Guðrún
V * * ♦ + A 4
(J3r i clcj eljált u r
í síðasta þætti var sagt frá Og einmitt. Suður tók öll
skemmtilegum bridgespilara, trompin og kastaði hjarta ás
sem gerði gys að innbyrðis rifr og laufi í tvö síðustu. Því næst
ildi mótherja sinna. Nú skul-Ispilaði hann ás, kóng og
um við halda áfram, þar sem! drottningu í tígli og á eftir
frá var horfið, en þetta spil hjartakóng, tvist. Og þar sem
, en heiraa, heima
mömmu. Það sýnir glöggt
hve ástrík móðir hún hefir
verið, hve gott heimili hún
hefir skapað þeim að þau
var enn þá „villtara“.
A 432
V ÁK2
4 ÁKD
* Á 6 5 4
A Ekkert A 9 87S5
V 10 7 6 y D 5 4 3
4 843 ^ 10 9 7
Jf, KDG10 987 Jf, 3
A ÁKDG10
V G 9 8
4 G 6 5 2
* 2
Norður gaf og opnaði með
tveimur gröndum (ekki alveg
eftir bókum, því að til þess
þarf hann að hafa styrk í öll-
um litum). Suður sagði sex
spaða, sem ætti að vera alveg
örugg sögn eftir opnunina.
Austur sá sig neyddan til að
dobla og Suður þakkaði fyrir
sig og redoblaði.
Liaufakóng var spilað út.
Austur hafði drottninguna, og
átti ekki fleiri lauf, vann Suð
ur sögn sína.
Þá er hér þraut. Grand. Suð
ur á út. N-S eiga að fá fimm
slagi.
A Á 7
V - -
4 93
* D 7
A G4 A 95
V 82
<i Notið Chemia Ultia- !»
" o
11 sólarolíu og sportkrem. —< i
' > Ultrasólarolía sundurgreinin i
Suður tók á ásinn og spilaöi! <1 sólarljósið þannig, að hún eykí i
af þeim mikið starf.
Síðustu árin, sem fjölskyld
an var öll heima var Syðri-
Tunga, býlið litla, orðið að
einni beztu og glæsilegustu
jörð Breiðuvíkurhrepps. Öll
hús á jörðinni, íbúðarhús,
(Framhald á 7. síðu.)
spaða. Eyða Vesturs kom eins
og köld vatnsskvetta — það, j |
skal tekið fram. Ef þið haldiö,1
að Suður hafi gefizt upp, þá
þekkið þið hann ekki rétt. Nú
er aðeins einn möguleiki til
þess að vinna spilið. Sérð þú
hann? Hetjan oKkar sá hann.
Ef hann myndi taka öll tromp
in, myndi hönd Suðurs „dauð“
og án möguleika til að fá slag
á fjórða tígulinn. Ef ekki ..?
ur áhrif ultra-fjólubláu geisl-i >
anna, en bindur rauðu geisl-1 '
ana (hitageislana) og gerir'1
því húðina eðlilega brúna, en' [
hindrar að hún brerrni. —
Fæst í næstu búð.