Tíminn - 01.05.1954, Blaðsíða 3
91. blað.
iJÍMINN, Iaugardaginn 1. maj 1954.
9
•.
I löndtim kommúnista búa verkamenn
í dag ganga milljónir verka '
nxanna undir merkjum sín- 1
um u mhinn frjálsa heim
o gskrá á spjöldin kröfur um
hætt kjör og öryggi
í lýðræðislöndunum hafa
verkameiin frelsi til að berj-
ast þannig fyrir bættum kjör-
um. Þar sem sú barátta hefir
verið háð af alvöru, festu og
ábyrgðartilfinningu, eins og
til dæmis á Norðurlöndum,
Bandaríkjunum og Bretlandi
búa verkamenn við bezt kjör.
Þar hafa líka frjálslyndar rík
isstjórnir setið að vöidum um
langt árabil.
Kommúnistar eru andstæð-
ingar frjálsra verklýðs-
hreyfinga
Þar sem kommúnistar hafa
getað unnið skammdarstörf
sín innan verkalýðshreyfing
arinnar, hefir þeim tekizt að
veikja hana svo með póli-
tískum loddarabrögöum, að
ekki hefír fullur árangur
náðst með starfi verkalýðs-
félaganna Þannig er þetta
í Ítalíu Frakklandi og að
nokkru leyti á íslandi, svo
dæmi séu nefnd. En þessi
eyðileggingarstarfsemi, sem
markvíst miðar að upplausn
ríkjandi þjóðskipulags er
skipulögð i Moskva.
við ófreisS og
— Enginn getur treyst þeim í verkalýðsmálum
-I
I löndunum, þar sem kom
múnistum hefir tekizt að Þannig létu stjórnarvöld kommúnista i Austur-Þýzkclanái rússneska skriðdreka ráðast
hrifsa tii sfn völdin er verka gegn friösamri kröfugöngu verkamanna, sem bádu um bœtt kjör. Vm 30 léiu lifið undir
lýðurinn alveg réttlaus. Verk '' ___ skriðdrekunum og hundruð særðust.
föll eru bönnuð og verka-
j þykktar í einu hljóði. Ef ein-
menn ráða engu um kaup ( hver er á móti er hann strax
eða þá vinnutíma. Milljónir ' orðinn tcrtryggilegur og get-
manna eru árum saman í
þræiabúðum, sem líkjast
mest því, sem sagan greinir
frá, galeiðuþrælun í myrkri
miðaldanna.
Um þetta höfum við mörg
dæmi og átakanleg. Hafa þau
vissulega opnað augu fjöl-
margra, sem trúðu í einlægni
á blekkingavef kommúnista,
sem verkamenn eru flæktir í,
þar til ofbeldismennirnir eru
búnir að koma sér í valdastól-
ana. Þá er blaðinu snúið við
og verkamenn gerðir að rétt-
lausum þrælum. Þannig hefir
það orðið 1 öllum þeim ríkj-
um, þar sem kommúnistar
hafa komizt til valda.
Verkalýðsdagur í
Keykjavík og Moskva.
,, í Rússlandi er öðru vísi
nmhorfs 1. maí en á íslandi.
Hér geta verkamenn óhikað
skráð kröfur sinar á spjöld,
og lagt þannig áherzlu á bar-
áttumálin, sem efst eru á
baugi. Þar má sjá árnaðar-
óskir um framtíð verkalýðs-
samtakanna, kröfur um bætt
kjör og öryggi, sem allir eiga
að geta tekið undir með verka
jnönnum.
í Moskva ganga verkamenn
í dag eftir Rauða torginu
undir fallbyssuhlaupum vald
hafanna .Ef einhver þeirra
væri þar með spjald um, að
Rússland ætti að vera varn-
arlaust, biði hans ekkert
nema dauðinn, o gef ein-
hver bæri spjald með ósk
um bætt kjör eða styttri
vinnutíma, er vistin vís í
fangelsi eða þrælabúðum.
Verkalýðsfélög eru að vísu
leyfð í Rússlandi, en þau
iiiega ekki gera kröfur um
hækkað kaup, styttri vinnu-
tima, eða öryggi verkamanna
til handa fjölskyldum sínum.
Kjörin, sem kommúnistar
skammta verkamönnum.
Óskir valdhafanna um auk
in afköst munu að visu born-
ax upp til samþykkis í verka-
Jýðsfélögum. En þær eru sam
ur átt von á rannsókn, sem
oftast endar í þrælabúðun-
um, sem rússnesku stjórnar •
völdin kalla „betrunarbúðir"
Þessar þrælabúðir geyma nú
10—20 mílljónir manna í
kommúnistaríkjunum. Enginn
sem þangaö lendir, veiti
hvort honum er þar búin
löng lífstíö eða stutt.
Um kjör verkamanna í
Rússlandi skal ekki fjölyrt
hér. Frásögnum íslenzkra!
sjómanna, sem til Rússlands í
sigla ber saman um að mán- j
aðarkaup hafnarverkamans
sé um 1009 rúblur, og geta
menn því gert sér nokkra
hugmynd um afkomuna þeg
ar vitað er, að verkamaður-
inn þarf að verja öllum
mánaðarlaununum ef hann
kaupir sér spariföt, og góðir
skór kosta 300 rúblur, eða
næstum því þriðjunginn af
mánaðarlaununum. Samt
mega vcrkamenn í Rússlandi
ekki letra óskir um bætt
kjör á spjöld sín í dag.
Rússneskir skriðdrekar
svarið við kröfum um
bætt kjör.
j Hörmulegast er þó ástand
verkalýðsins í leppríkjunum.
Þar eru kjör vinnandi fólks
mun lakari en i Rússlandi og
sama réttarleysið, þegar verka
menn leyía sér að biðja um
styttri vinnutíma eða hækk-
að kaup, eða mótmæla aukn-
1 um kröíum um afköst.
1 Júniuppreisnin í Austur-
Þýzkalandi í fyrra er eitt á-
takanlegasta tíæmið um
l þetta. Þar gerðu aðíramkomn
ir verkamenn uppreisn til að
mótmæia kröfum valdhaf-
anna um aukna þrælkun og
báðu jafnframt um hærraj
kaup og styttri vinnutíma. j
1 Þessari uppreisn mættu
stjórnarvöltí kommúnista hins
vegar með hinni miskunnar-
lausustu árás á varnarlaust
fólkið.
Rússneska hernámsliðið var
kallað á vettvarg með skrið-
dreka sina til aff svara þess-'
ista í Búdapest og talaði máll
Grænlendinga, eftir því- sem
Þjóðviljinn sagði frá, samkv.
einkaskeyti frá Kristni sjálf-
um.
Sagði hann þær fregnir
berast frá þessari litlu og frið
sömu grannþjóð sinni, að
fiskimenn væru flæmdir úr
byggðum sínum og frá fisk-
verkun. Sagði Kristinn að
ekki væri nóg að útrýma
styrjöldum, heldur yrði einn-
ig að útrýma allri undirok-
un manna og þjóða. Voru
þarna, samkv. frásögn Þjóð-
viljans, samankomnir 400
fulltrúar úr öllum löndum
heims nema Grænlandi og
þótti mikið til alls þessa koma.
En líklegt er, að verka-
mönnum, sem hættu lífi sínu
norður í Þýzkalandi í von-
lausri baráttu við ógnarvald
leppstjórnar Rússa og sáu fé-
laga sína deyja undir skrið-
drekum þeirra, hefði fundizt
þau innantóm orðin hjá „frið
ardúfunum,“ sem töluðu máli
Grænlendinga á heimsfríffar-
þinginu suður í Búda-
pest. Jafnvel líklegt að dregið
hefði úr ljóma þeim, sem frið
ardúfan norðan af íslandi
flutti inn á þingið með frægð
arsögum af Vatnsleysustrand
arbændum og Gunnari hinum
mikla generál gegnherílandi.
Hafa aldrei samúð með
þeim, sem Rússar undiroka.
Kommúnistar hafa aldrei
neina samúð með þeim, sem
Rússar undiroka. Ekki heldur
íslenzkir kommúnistar.
Blómin á gröfum hinna
þýzku verkamanna voru varla
visnuð, þegar maðurinn, sem
talaði máli Grænlendinga á
heimsþingi friðardúfnanna,
meðan blóðpollar stóðu á göt-
um Berlínar eftir kröfu-
göngu verkamanna, var kom-
inn á þær slóðir.
Ekki var hann þangað kom
inn til að veita hinum þjáðu
verkamönnum lið, heldur til
að taía við mennina, sem
sendu skriðdrekana.
Flutti böðlunum kveðjur i
og árnaðaróskir íslenzka
kommúnistaflokksíns.
Skrir Þjóðviljinn svo frá,
a ðKristinn E. Andrésson
hafi nýlega mætt fyrir hönd
íslenzka kommúnistaflokks-
ins sem fulltrúi á 4. þingi
sósíalistiska sameiningar-
flokksins í Austur-Þýzka-
landi, til að flytja þar við
hátíðlegt tækifæri kveðjur
o gárnaðaróskir frá íslenzka
kommúnistaflokknum til
sömu manna, er létu rúss-
neska skriðdreka myrða
verkamenn í kröfugöngu.
Frjálsar kröfugöngur hér
af því að kommúnistar eru
ekki komnir til valda.
í dag efna íslenzkir verka-
menn til hátíðahald a og
kröfugangna. Þeir þurfa
ekki að óttast skriðdrekaá-
rás, vegna þess að komm-
únistar eru ekki komnir til
valda á íslandi.
En þessa ættu íslenzkir
verkamenn að minnast i
kröfugöngum sínum í dag
og hugsa til félaga sinna,
sem drepnir voru við iíkt
tækifæri í Berlín.
Hér á landi geta verka-
menn notið frelsis til að
byggja upp samtök sín, svo að
þau megi verða að sem beztu
1 Reykjavík geta verkamenn haldið dag sinn hátíðlegan og j ngi í baráttunni fyrir bættum
farið í kröfugöngu, án þess að mæta skriðdrékum stjórnar- j kjörum. En sú barátta veröur
valdanna, af þvi að kommúnistar eru ekki i rácherrastólum J að vera tvíþætt. Hún þarf að
á íslandi. (Framhald & B. síðuð
Kristinn E. Aandrésson flytur
mönnum, sem létu aka skrið-
drekum c verkamenn kveðj-
ur og árnaðaróskir íslenzka j
kommúnistaflokksins á flokks j
hátið i Þýzkalandi. (Myndiiv
er tekin úr Þjóðviljanum).
grösum og vissara að fara
varlega. Um þessa atburði
sagði Þjóðviljinn m. a.: (Let-
urbreyting Tímans).
„Fór fcrátt að bera á ó-
kyrrð, grjóti var ííeygt að
stjórnarskrifstofum og lög-
regluþjónum. Krafizt var að
austurþýzka stjórnin segði
af sér og nýjar kcsningar
færu frain.
Yar bílum og skriðdrekum
að sögn ekið á mannfjöld-
ann. Ekki ber fregnum um
manntjón saman. Segja
sumir að sjö menn hafi beð-
ið bana en aðrir sextán. eÞir
rem meiddust, munu hafa
skipt hundruðum.
Hernámsstjóri Sovétríkj-
anna í Austur-Berlín setti
heríög í borginni, bannaði
umferð að næturlagi og að
flerri menn en fcT-?r kæmu
saman á götum úfL“
um kröfum verkamanna.
Biðu margir þeirra bana sam
Friðardu f upostuli
talar í Búdapest.
Meðan þessu fór
fram í
stundis, en aðrir hlutu meiosl.' Austur-Þýzkalandi var einn
Kröfugangan og byitingin var
barin niður, en kúgunin held
ur áfram og sárari en fyrr.
Kommúnistar segja
sjálfir frá.
Þjóðviljinn varð að viður-
kenna júníuppreisnina. enda
voru kosningar þá á næstu
af æðstuprestum íslenzkra
kommúnista, Kristinn E.
Andrésson, staddur í boði vald
hafa annars kommúnistarikis
sunnar í álfunni.
Dagana, sem rússneskir
skriðtírekar drápu verkamenn
fyrir norðan, prédikaði hann
á heimsfriðarþingi kommún-