Tíminn - 22.01.1955, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, laugardaginn 22. janúar 1955.
17. blað.
M^íí’
ÞJÓDLEIKHÚSID
Þeir liomu í huust
Sýning í kvöld kl. 20.00.
Bannað fyrir börn innan 14 ára
Óperurnar
Pugllucci
og
Cuvuleríu
Rusticunu
Sýningar sunnudag kl. 20.00,
UPPSELT.
þriðjud. kl. 20 og miðvikud. kl. 20
Aðeins tvær sýningar eftir.
Gullnu hli&iS
Sýning fimmtudag kl.
Pantanir sækist fyrir kl. 19.00
daginn fyrir sýningardag.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20.00. Tekið á móti pönt-
unum, sími: 8-2345, tvær línur.
Pantanir sækist daginn fyrir aýn
ingardag, annars seldar öðrum.
Crippe CreeU
Ofsa spennandi, ný, amerísk lit->
mynd um gullæðið mikla í Colo- j
rado á síðustu öld. Mynd þessí, j
sem að nokkru er byggð á sönn-
um atburðum, sýnir hina marg-j
slungnu baráttu, sem á sér staðj
um gullið.
George Montgomery,
Karin Booth.
Bönnuð börnum innan 14 ára. j
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
— 1544 —
Rrotnu örin
(Broken Arrow)
Mjög spennandi og sérstæð, ný,!
amerísk mynd í litum, byggð áj
sannsöguiegum heimildum frá j
þeim tímum, er harðvítug víga-j
ferli hvítra manna og Indiánaj
stóðu sem hæst og á hvern háttj
varanlegur friður varð saminn.
James Stewart,
Jeff Chandlér,
Debra Pagct.
Bönnuð börnum innan 12 ára.J
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Hið bráðskemmtilega
Jólu-„Shotv“
Teiknimyndir og íleira.
Sýnd kl. 3.
Síðasta sinn.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
BÆJARBÍO
— HAFNARFIRÐI -
Vunþuhklátt
hjurtu
Carla del Poggio
hin fræga, nýja, ítalska kvik-
myndastjarna.
Frank Latimore.
Danskur skýringartexti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
>♦♦♦♦♦••»♦♦♦♦♦♦
HAFNARBIO
Siml 6444
Ný Abotto og Costello-mynd
Að fjallakaki .
(Comin’ round the Mountain)
Sprenghlægileg og fjörug, amer-
ísk gamanmynd um ný ævintýri
hinna dáðu skopleikara
Bud Abbott
Lou Costello
ásamt hinni vinsælu
dægurlagasöngkonu
Dorothy Shay
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
LEKFÉIAG
SU^gEYKJAVfiOJg
tffi
Frœnku Churleys
63. sýning í dag kl. 5.
IVðl
Sjónleikur í 5 sýningum.
Brynjólfur Jóliannesson
aðalhlutverkinu.
Sýning annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasala í dag kl. 4—7
og á morgun eftir kl. 2.
Sími 3191.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Rjuryið bttrninu
tnínu
(Emergency Cail)
Afar spennandi og hugnæm, ný,
ensk kvikmynd, er fjallar um
baráttuna fyrir lífi lítillar telpu.
Sagan kom sem framhaldssaga í
danska vikublaðinu „Familie
Journalen" undir nafninu ,Det
gælder mit barn“. — Danskur
skýringartexti.
Aðalhlutverk:
Jennifer Tafler,
Anthony Steel,
Joy Shelton.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Frœnku Churleys
Afburða fyndin og fjörug, ný, j
ensk-amerísk gamanmynd í lit-!
um, byggð á hinum sérstaklegaj
vinsæla kopleik.
Aðalhlutverk:
Ray Bolger,
Allyn McLerie.
Sýnd kl. 5.
Sala hefst kl. 2 e. h.
GAMLA BÍÓ
Síml 1475.
Hjartuyosinn
(The Knave of Hearts)
Bráðfyndin og vel leikin ensk-
frönsk úrvalsmynd, sem hlaut
metaðsókn í París á s. 1. ári. —
Á kvikmyndahátíðinni í Cann„s
1954 var RENE CLEMENT jör
inn bezti kvikmyndastjórnand-
inn fyrir myndina.
Aðalhlutverk:
Gerar'J Philipe
Valerie Hobson
Joan Greenwood
Natasha Parry.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
. Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Sími 1182
Vuld örluyunnu
(láa Forza Del Destino)
Frábær, ný óperumynd. Þessi
ópera er talin ein af allra beztu
óperum VERDIS. Hún nýtur síu
sérstaklega vel sem kvikmynd,
enda mjög erfið uppfærsla á eik
sviði.
Leikstjóri:
C. Gallone.
Aðalhlutverk:
Nelly Corrady, Tito Gobbi, Gino
Siniberghi. Hljómsveit og kór
óperunnar £ Róm undir stjórn
Gabriele Santinni.
Sýnd kl. 7 og 9.
Næst síðasta sinn.
Bönnuð börnum yngri en 14 ára
Rurburossu,
konunyur sjórten-
inyjunnu
Sýnd kl. 5.
TJARNARBÍÓ
Óskars verðlaunamyndin
Gleðidagur í Róm
PRINSESSAN SKEMMTIR SÉR
(Roman Holiday)
Sýnd kl. 9.
Golfmeistururnir
(The Caddy)
Sýnd kl. 5 og 7.
Sagt upp vegna of
mikils kynþokka
Hinni fögru 29 ára gömlu
Avis Scott, sem komið hefir
fram sem kynnir i brezka sjón
varpinu undanfarna 10 mán-
uði, hejir nú verið sagt upp
starfinu, að eigin sögn vegna
of mikils kynþokka. Hún
hringdi fyrir nokkrum dögum
til allra vina sinna innan
blaðamannastéttarinnar og
tilkynnti þeim hinn sorglega
atburð, en af því að ávallt
er betra að athuga málin frá
báðum hliðum, sneru þeir sér
svo til BBC.
En skýringarnar á uppsögn
inni hafa orðið margvíslegar.
Einn yfirmanna BBC, Clive
Rawes, gaf þessa skýringu:
Þulirnir verða að hafa virðu-
lega framkomu, og tala á
þann hátt, að auðvelt sé að
skilja þá. Þeir mega ekki not
fsera sér persónulegan
„sjarma“, jafnvel þótt þeir
hafi hann til að bera.
Og Avis Scott sagði sjálf
nýlega: Ráðamenn BBC hafa
alltaf haft hálfgerða óbeit á
hinu flegna hálsmáli á kjólun
um mínum.
Iliilliiiiilliliiliiiiiiiiiiflliiiiiiiiiiilliiiiiilliliillllliiiiiiiii
| Svendborgar|
| þvotíapottar |
SCANDIA-
ELDAVÉLAR
ætíð fyrirliggjandi.
| BIERING I
| Einkaumboð fyrir
1 L. LANGE & CO. A/S |
Svendborg.
s i
lllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
— Þetta er mynd, sem sýnir aðeins venjulegt, amerískt
landslag en þó harla einkennandi, sagði William.
— Já, það er satt, sagöi faðir hans.
— Það skeði undarlegur atburður meðan ég var að mála
það, sagði William. — Býfluga hlassaði sér á það og festist
í litaklessu. Mótið af væng hennar sat eftir, og mér fannst
sem það tilheyrði myndinni.
Barton gamli leit á son sinn. Hann hafði lagt frá sér gler
augun og settist til þess að hvíla lúna fætur sína. Hann var
orðinn mjög gamall, og honum var ætíð um geð að þurfa
?.ð tala um óþægilega hluti. En þau hjónin höfðu oft rætt
um það sín á milli að tala alvarlega við William.
. — Það er tilgangslaust að segja honum sannleikann, sagði
hún fastmælt og þungbúin þennan morgun að loknum morg
unverði. Aldurinn hafði gert hana bitra, kalda og efagjarna.
Þannig fer ellin jafnan með konurnar. Maður hennar átti
bágt með að skilja þetta. Hann sjálfur hafði orðið mildari,
umburðarlyndari og geöhlýrri með aldrinum, eins og títt
er um karlmenn.
Hann herti allt í einu upp hugann, er hann sat þarna
einn hjá syni sínum og ákvað að tala við hann af fullri
hreinskilni. Bráðum yröi þaö of seint, því að hann sjálfur
væri allur hvaða stund sem væri, og William tæki að eldast.
— William, sagði hann. Þú hefir mikla listhneigö. Einu
sinni hélt ég, að þú yrðir kanhske afburðamaður á þessu
sviði.
Hann leit á litlu myndina í horni bókasafnsins. — Mig
dreymdi um, að hengja einhvern tíma mynd eftir þig upp
í málverkasafni mínu. Ég hafði hugsað mér að hengja hana
þar, sem síðasta mynd Corots hangir nú, og ég hafði hugs
að mér, að það yrði með nokkurri viðhöfn gert að taka þá
mynd niður og hengja þína mynd upp í staðinn.
William reyndi að hlæja. — Nei, svo góður verð ég aldrei
sagði hann.
— Því gætir þú ekki orðiö það? sagði gamli gagnrýnand-
inn. Hvers vegna ekki?
— Listhneigð mín er ekki af neinum yfirburðum, sagði
William og reyndi að leyna því, hve und hugar hans blæddi.
— Nei, sagði faðir hans. Nei, listhneigö þin er stói’brotin,
aðeins í viðjum. Moldin er of frjó, grænkan of safarík í
verkum þínum. Mikilvægu formi er glatað. Þegar formið
er ekki heilt, verður inntak myndarinnar ekkert. Mikil
tækni drátta og lita er einskis megnug ein sér, William.
— Haltu áfram, sagði William rólega.
— Já, ég ætla að segja það, sem mér býr í brjósti, svar-
aði íaðir hans. — Leitaöu einverunnar og reyndu að mála.
Bráðum verður það of seint að leita hins nýja.
Hann reis á fætur rólegur og fumlaus og sneri myndinni,
sem hann hafði veriö að skoða, svo að hún vissi að veggn-
um.
—Þakka þér fyrir, sagöi William lágt.
— Figum við ekki að koma inn til mömmu þinnar? sagði
faðir hans.
— Jú, svaraði William.
Hann dvaldi í föðurhúsum langt fram á kvöld. Louise
systir hans kom í heimsókn ásamt manni sínum og tveim
kunningjum þeirra, ungri svarthærðri stúlku og ungum
manni. Hann sá nú Louise og Monty tvisvar eða, þrisvar á
ári, nógu oft til þess að viðhalda kunningsskapnum, en þó
fannst honum hann vera einmana i þessum ættingja- og
vinahópi.
— Nei, ert þú hérna, William, sagði Louise.
Já, komdu sæll, tautaði Monty og rétti honum langa
og beinabera hönd.
William tók kveðjunni dræmt og lézt ekki sjá hina fram
réttu hönd. Hann fann allt í einu til megnrar andúðar á
Monty. Monty var nú orðinn auðugur maður. Alþjóðleg
bankaviðskipti virtust hafa fært honum auðinn. Þau hjón
in dvöldu nú hálft árið í París. Barton gamli hafði heyrt
um auðæfi Montys og séð þeirra vott í skartgripum Louise,
Hann bað hann að kaupa málverk. — Ekkert er eins gott
að eiga og góð málverk, sagði liann alvarlegur við Monty,
— Þau veita gleði og hamingju og falla aldrei í veröi.
En Monty leit köldum augum á málverk þau, sem tengda
faðir hans dáði. Hann var af ööru sauðahúsi, og kunningj
ar hans voru oft undarlegt fólk, eins og þessi hjú, sem nú
komu með þeim.
— Heldurðu, að fólki þínu mundi nokkuð þykja miður,
bótt við kæmum með þessa gesti með okkur í kvöldverö
til þeirra á morgun, Lou? hafði hann spurt.
Hún þekkti þau ekki að öðru. — Mömmu gezt aldrei vel
að því að fá ókúnnugt fólk í heimsókn, sagði hún kulda-
lega.
— Segðu henni, að þetta sé skyldfólk mitt, sagði hann.
— En það er það ekki, Monty.
Hann brosti háðslega til hennar. — Reyndu nú ekki að
líkjast móður þinni, Lou, sagði hann. — Mér er ekkert um
það gefiö að verða líka að fara að skrökva aö þér, góða mín.
Það var einmitt .það, sem hún óttaðist, að hann mundi
einhvern daginn fara aö Ijúga að henni, og þá væri hann
henni glataður. Nú sagði hann henni, að þvi er hún áleit,
allt sem hann gérðí eöa ætlaði að gera.