Alþýðublaðið - 23.08.1927, Page 3

ALP'fi)LitíLAÐiÐ
ilifj) HaTHflM a Olsew ((
Húsmæður!
Látifl Libbv-mjólk v-~*3
aldrei vanta á
Fæst í flestum verzlunum.
Viðtal við Albert Thomas.
Kaupmannahöfn, 16. ágúst.
Hér ó dögunum kom hinn nafn-
togaði jafnaðarmaður, Albert Tho-
mas, forstöðumaður alþjöðavinnu-
skrifstofunnar (Bureau internatio-
nai du travail) i Genéve hingað til
borgarinnar. Var hann á leið til
Stokkhólms og Osló og stóð hann
hér við í þrjá daga. Var honum
tekið með kostum og kynjum af
öllum, jafnt flokksbræðrum sem
öðrum, og sló jafnvel félag at-
vinnurekenda upp fyrir honum
veizlu, sem reyndar varð nokkuð
á annan veg en slíkar veizlur
eru, pví formaður ’félagsins deildi
i ræðu þeirri., sem hann hélt fyrir
minni Thomas, á skoðanir hans á
átta-tíma-vinnudeginum, en Tho-
mas svaraði því skýrt og skil-
merki'ega og hafði atvinnurekand-
inn litinn sóma af.
Slíkir menn sem Thomas eru
höfuðsetnir af blaðamönnum, og
þurfa þeir að hafa sig alla við,
svo að þeir hafi ekki af þeim of
mikinn tíma. Hér í borginmi gat
Thomas auðvitað ekki þverfótað
fyrir blaðamönnum og bauð hann
þedm þvi til 6ín á föstudaginn
var kl. 3, 6vo að hann gæti af-
greitt ,,sjö í einu höggi“, en af
þvi vissi tiðindjamaður Alþbl. ekki.
Ég gekk kl. 4 á föstudaginn
þiður í gistihúsið ,,Hotel d’Angle-
terre'1, bezta gistihús borgarinnar,
en þar hélt Thomas til. Þegar
þarigað kom voru blaðamennimir
að fara frá Thomas. Frétti ég
þá, hvað um hefði verið að vera
og sá nú i hendi mér, að ekki
myndi úr -því, sem komið var,
verða greitt að ná tali hans. Ég
snéri mér þó til hr. Sture Thors-
son, hins sænska ritara Thomas,
og afhénti honum meðmælabréf,
sem ég hafði til hans. Taldi
Thorsson öll tormerki ó, að ég
næði viðtalinu, úr þvi að ég hefði
ekki lent í sópinu með hinum.
Bg leitaði samt fast eftir viðtál-
inu, og svö fóru leifear, að Thors-
son lofaði mér þrem mínútum,
„ef yður dugir það", sagði hann.
„Auðvitað dugir mér það," anz-
eði ég, þvi að ég vildi alt til
vihna að ná ■ eamtalinu. En svo
fóru leikar, að þrjár mínúturnar
urðu þrjátíu, og ég hafði það
gagn af samtalinu, sem ég vildi.
Albert Thomas er Frakki. Hann
er litill maður, svarthærður og
með svart alskegg. Hann ber þjóð-
erni sitt utan é sér og þó er hann
kyrrlátur í hreyfingum, sem
Frakkar annars ekki eru.
„Þér eruð frá íslandi," segir
hann á mjög einkennilegri ensku,
um leið og hann býður mér sæti.
„Ég kyntist í gærkveldi foringja
ykkar, Jóni Baldvinssyni."
„Hvernig haldið þér að verði
fyrir okkur um upptöku i alþjöðá-
vinnuskrifstofuna?" '
„Ég álít sjálfsagt, að Island
leiti hennar, og það mun ekkert
vera því til fyrirstöðu."
Ég átti mjög érfítt með að skilja
ensku Mr. Thomas, og bað hann
heldur tala við mig frönsku.
„Já, ég tala betur frönsku, það
er satt," sagði hann brosandi.
„En er ekki .óhjákvæmilega
nauðsynlegt, að ísland gangi í
Þjóðabandalagið, til þéss að það
geti átt hlut að skrifstofunni?"
„Menn greinir á um það. Sumir
ágætir lögfræðingar telja upp-
’töku í Þjóðabandalagið nauðsyn-
lega, aðrir ekki. Ég sjálfur held,
að hennar þurfi ékki með. En
mér þætti ágætt að koma máli
um það fyrir alþjóðadóm, og ef
Island sækti um upptöku og þvi
væri synjað af þeÍTri ástæðu, að
það væri ekki í Þjóðabandalaginu,
væri gott tækifæri. Auðvitað væ!ri
ekkert að þvi fyrir Island að
Vera í Þjóðabandalaginu, en það
verður ekki hægt riema eftir sam-
komu'agi við Ðani.“
Ég sá, að Mr. Thomas var ekki
ljóst, hvemig sambandi vom við
Dani væri varið, en þótti ckki
tækifæri nú til að leiðrétta það.
„Er ekki dýrt að vera í Þjóða-
bandalaginu?"
„Onei. Land eins og Gosta Rica
greiðÍT 5000 franka á ári. Ann-
ars ætla ég að skrifa íslenzku
stjórninni um málið og eins Jóni
Baldvinssyni."
„Hvað haldið þér um framtíð
Islands?"
Mr. Thomas leit á mág sem
snöggyast. „Þér eruð jafnaðar-
maður?"
; „tó.“ ■ ’ ' ■
„Nú, þó hljótið þér að vita,
að hv-er frjálslynd þjóð, sem virð-
ir réttindi mannanna og ann hverri
stétt réttlætis, mun eiga góða
framtið."
Mr. Thomas kvaddi mig bros-
anndi og fylgdi mér hálfa leið til
dyra.
Ég fann, að feg hafði átt tal við
mikinn marrn.
G. J.
Æskiðlýðnr.
Hngsjénir — barátfa.
Ef bi/ffgir þú, vinur, og vogar
þér hátt,
og vilt, að það skuli’ pkki
hrapa,
þá iegðu par clýrustu eign,
sem pú att,
og alt. sem þú hefir að tupa.
Og fgsi þig gfir iil framtlðar-
lands
og finni'st þú vel getir staðið,
pá láttu’ ckki skelfci þig leið-
sögu hans,
sem leggur á tœþasta vaðið.
Þorst. Er).
Það er sagt, að menn spiil-
ist með aldrinum. Getur vel
verið, að satt sé, en hitt mun
sannara, að æskulíf mannsins og
áhrifin, sem hann verður fyrir á
árunum, meðan hann er ungur,
hafi varanleg áhrif á Iífsstefnu
hans og skoðanir síðar meir í
lífinu.
Uppeldis- og félags-fræðingar
hafa -haldið fram, að á aldrinum
17—25 ára hafi maðurinn sjálf-
stæbasta og óskertasta dómgreind.
Ýmsir hafa birt þá skoðun sína,
að reynslan síðar í lífinu væri
í mörgum tilfellum að eins blekk-
ing, óafvitandi hvikun og fálm.
sem væri eölileg afleiðing af ó-
heilbrigðum öflum i þjóðlífinu.
Fyrstur allra hefir æskulýðoir-
inn staðnæmst við ræðupall nýrra
hugsjóna og hlustaÖ. Hann hefir
alt af verið fyrstur til að grípa
fána frelsishugsjónanna, hefja
hann og veifa honum i fyMngarr
brjósti hinna kúguðu.
Og það er ekki að undra, þó
að þannig hafi þab alt af verið.
Æskumaðurinn er enn þá ekki
orðinn háður manna-Iögmálum
þjóðskipulagsins, sem oftast eru
samansett af gráhærðum öldung-
um með blá gleraugu, sem alt
Sjá í ljósi falsaðrar reynslu, sýn-
*st þar fjöll vera, sem hólar eru,
sýnist sú áin eigi væð, sem sam-
taka fjölda veittist létt að vaða,
sem trúa á hringavitlaus lögmál
vanskapaðrar tilveru og kafa i
fortíðinni, í staðinn fyrir að' læra
að þekkja' sannindi nútímans og
þekkja þar af kröfur og skilyrði
framtiðarinnar.
Æskumaðurinn trúir ab eins
þvi, sem hann álítur réttast, án
þess að taka iillit til skoðana og
trúar grafinna forfeðra. 1 stað-
inn fyrir að horfa í göturæsið,
eins og fótfúnir íhaldsmenn, horf-
ir hann, hátt og fram, og eðlis-
ávisun hans varaar því, að hann
falii fyrir mótsögnum þeím, eem
ellin er alt áf að burðast við að

leggja i götu aaskunnar. Hann er
næmur fyrir áhrifum frá nýjum
menningarstraumum.
Það hefir hvað eftir annað sýnt
sig, að æska og elli eiga illa
saman, hugheimar hvorutveggja
eru svo ólíkir og þrár þeirra og
kröfur geta eigi samrýmst. Æsk-
an brýzt því undan valdi ellinn-
ar og nemur 6ér ný lönd. Híun
stofnar með sér félög, 'sem berj-
ast undir dáða- og drengskapar-
merkjum. Unglingarnir geta ékki
Iengur verið að eins synir pabba
sinna, heldur vilja þéir knýja á
lokaðar dyr og opna þær og sjá,
hvað inni býr. Þeir brjótast upp
brattann að eins með það fyrir
augum að sjá og þekkja, hvað
hinum megin býr. Þegar þeir hafa
brotist upp á lindana, breiða þeir
faðminn móti víðáttunni og fórna
sjálfum sér, þvi að þeir eru fórn-
fúsir og vila eigi fyrir sér. Þegar
þeir verða hrifnir með straumum
nýrra hugsjóna, eru þeir hdllir og
eigi hálfir, hlæja að tvílráðu aft-
urhaldi, en brjótast sjálfir áfram.
Þeir ló/ta sig aldrei vanta og
eru alt af tilbúnir. Þeir heyja bar-
áttuna glaðir og gleyma aldrei
markinu.
Öminn imgi.
Um daginn og veglan.
Næturlæknir
\ ex x nótt Maggi Magnús, Hverf-
isgötu 30, sími 410.
Hundadagarnir
enda með deginum í dag.
f m i&, !#• í
Tvimánuður
byrjar í dag að fcrau rnánaða-
tali.
Víkingsmótið.
1 íknattspymukappleiknum ó
sunnudaginn sigraði „K. R.“ „VaT'
með 6 mörkum gegn 2. Því mið-
ur rangritaðist félagsnafnið í síð-
asta blað-i, því að þar stóð „Vík-
1ngur í sftBÖ „Vals“. Leikurinn var
i alla stabi hinn fjörugásti. Knött-
urinn barst i sífellu markanna á
milli, og skemtu éhorfendur sér
hið bezta. Bæði félögin léku af
miklu kappi, en ieiknari virtust
„K;-R."-menn vera, að „Val" ó-
löstuðum, því að „Valm" á efni
í marga góða knattspyrnumenti.
Er gleðilegt að sjá, hve margir
ungir menn Ieggja knattspymunni
lið sitt, og vonandi verða þeir
félögum sínum og landi til sóma
í framtíöínni. — 1 kvöld ki. 7
keppa „Valur" og „Víkingur", og
munu „Víkingarnir" hyggja á áð
leika leik ,,K. R.“ eftír, en eigi
er vist, að „Vals“-menn samþykki
þé endurtekningu.
Skipafréttir.
„Lyra" kom i gær frá Noregi
og fer aftur á fimtudaginn kl. 6
e. m. „SuÖUTland" kom i gær kl.
tæpiega 2 úr Borgarnessförinni.
1 nótt kom koiaskip til „Kola &
Salts".