Alþýðublaðið - 24.08.1927, Blaðsíða 4
4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
„RÉTTURí1
Tímarit mn þjóðfélags- og
'menningar-mál. Kemur úttvis-
var á ári, 12—14 arkir að stærð.
Flytur fræðandi greinar um
bókmentir, þjóðfélagsmál, listir
og önnur menningarmál. Enn
fremur sögur og kvæði, erlend
og innlend tiðindi.
Árgangurinn kostar 4 kr.
Gjalddagi 1. október.
Ritstjóri:
Einar Olgeirsson, kennari.
Aðalumboðsmaður:
Jón G. Guðmann, kaupmaður,
P. O. Box 34, Akureyri.
Afgreiðslu í Reykjsvik annast
! Bókabúð'n, Laugavegi 46.
♦»♦♦♦<• ♦♦♦♦♦.»»»»»»«-»»»♦♦♦»♦»♦»♦
| Gerlst áskrifeiadsarS <
46 217 kryddaðar og 447 463 hl.
'settir í bræðslu. 1 fyrra var síld-
araflinn 22. ágúst: 57 797 tn. salt-
aðar, 15 568 kryddaðar og 112 428
h). settir í bræðslu, en í hitt eð
fyrra sama dag: 190 204 tn. salt-
aðar, 22 202 tn. kryddaðar og 141-
426 hl. settir í bræðsiu.
Dánarfrétt.
Sveinn Auðunnsson, gamall
brautryðjandi alpýðusamtakanna
og fyrr verandi bæjarfulltrúi al-
pýðunnar í Hafnarfirði, lézt þar
í gær. Hann var búinn að liggja
mjög þjáður iengi.
Gengi erlendra mynta í?dag:
Síerlingspund ..... kr. 22,15
ItX) kr. danskar . . . . — 122 04
100 kr. sænskar .... — 122,34
100 kr. norskar .... — 118,68
Ðollar..................— 4 56'/2
100 frankar franskir. . . — 18,06
100 gyllini holienzk . . — 182 94
100 gullmftrk oýzk ... — 108,55
Veðrið.
Hiti 9—4 stig. Víðast hægt veð-
ur. Þurt, nenia á Suðausturlandi
og Austfjörðum. Þar regn. Senni-
lega er úrkorna að nálgast úr
suðvestri. Otlit: Víðast jþurt hér
um slóðir í dag. Sennilega verða
þó skúrir á Reykjanesi. I nótt
verður hér sennilega regn og
vindur vex af suðaustri. Einnig
verður regn á Suðausturlandi og
víðar.
Iasstl©8sd tlðiiadL
Hallgeirsey, FB., 24. ágúst.
Góður heyfengur.
Bændur hér í grend hafa yfir-
leitt heyjað mikið. Sumarið hef-
ir verið hið þurkasamasta, er
menn mura. Tjarnir, sem vana'.ega
er hnédjúpt vatn í, eru nú a'.veg
þurrar. Yfirleitt má telja vatns-
yíirborð hér bálfum 'til heilum
metra lægra en undan farin Sum-
ur.
Vestur-íslenzfear frétílr.
FB. í ágúst
Steingrimur Arason kennari
og koná hans voru stöiddj í WinnÞ
peg um siðustu mánaðamót og
flutti Steingrímur þar fyrirtestra
með skuggamyndum uni ísienzkt
efni. Þau hjón hafa verið i vetur
á ýmsum stöðum þar, sem íslend-
ingar eru á Kyrrahafsströndinni,
og hefir Steingrímur víða hald-
•ið fyrirlestra um ísland og jafn-
framt kynt sér skólamál.
Ekkja tónskáldsins
Sveinbjarnar Sveinbjörnsson koin
til Winnipeg í ofanverðum júlí-
ménuði, en hafði þar skamma
viðdvöl. Fór hún vestur til Ca!-
igary i Alberta, en þar í grend ::ru
börn hennar búsett, frú Heien
Bækur.
Rök jafnadarstefmmnar. Otgef-
andi Jafnaðarmannafélag Islandr,.
Bezta bókin 1926.
Bylting og íhald úr „Bréfi til
Láru“.
Deilt um jafnadarstefnuna eftir
Upton Sinclair og amerískan í-
haldsmann.
Höfudóvimirinn eftir Dan. Grif-
fiths með formála eftir J. Ram-
say MacDonald, fyrr verandi for-
sætisráðherra í Bretlandi.
Byltingin í Rússlandi eftir Ste-
íán Pétursson dr. phil.
Kommúnista-ávarpid eftir Karl
Marx og Friedrich Engels.
Fást í afgreiðslu Alþýðublaðs-
ins.
Lloyd og Þórður Sveinbjörnsson
læknir.
I Earl Hanson,
veikfræðingur, sem hér var á
ferðinni í fyrra, hefir skrifað eftir-
tektirverða grein um framtíðar-
skilyrðin hér á lahdi i blaðið „Na-
tion“. Grein Earls Hansons er
þýdd í „Heimskringlu“ 27. júlí.
Blöð í Austur-Kanada
fiytja nú öðru hverju greinar um
ísland. Mun hvatamaður þess vera
Böggi'd, fyrr v. sendiherra hér.
Útlendár fréttir.
Foch spáir ófriði.
Hinn alþekti franski marskálk-
ur, Fock, sem var eitt aðalátrún-
aðargoð frönsku þjóðarinnar á
stríðsárunum, hefir nýlega spáð
því, að innan 15 ára brjótist út
nýr heimsófriður. Hann segir svo:
Þessi ófriður- verður tvöfaldur-
Hann verður: ríki á móti ríki og
stétt á móti stétt. Konur og börn
munu taka þátt í hgrnaðinum, og
Rjómi fæst allan daginn í Ai-
þýðubrauðgerðinn.
Veggmyndir, failegar og ódýr-
ar. Freyjugðío 11. Innrömmun á
satna stað.
Sokkar — Sokkar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
ienzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Steinolía (sólarljós)' bezt í verzl-
un Þórðar frá Hjalla.
Sími Rydelsborgs er 510, Loka-
stíg 19.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiijóð og alla
smáprentun, sími 2170.
alls staðar mun verða barist, en
þó inest í Jofti uppi. Þar munu
risavaxin skip sjást á siglingu,
spúandi reyk og dauða út frá
sér á allar hliðar.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri he.rskipaforingjans.
Hann komst slysalaúst út, án þess að mæta
nokkrum.
Vagninn beið hans í Rue Batignolle. De-
larmes fór inn, og ekillinn héit af stað- Tíl>
mínútum síðar steig Jacques Delarmes út úr
vagninum á gangstéttinni fyrir framan stærstu
járnbrautarstöð Parísar. Hann var ve-1 bú-
íinn, í gráum fötum, með gráan hatt'á höfði
fog í gulum skóm. Hann bar grannan guli-
sleginn göngustaf í hendi sér.
. X.
Paterson og Adéle reikuðu í skuggasæl-
um skógi Bologne arm í arm. Þau voru að
tala sanran í einlægni. Brátt komu þau að
litlú vatni. Sólin skein í heiði og svanir og
endur syntu þar.
Bátar lágu á ströndinni. Paterson leigði
feinn þeirra og hjálpaði Adéle út í hann.
Paterson brosti g’aðlega til Adéle. Hún
hafði spent upp sólhiíf og horfði hugfangin
á útitekna andlitið hans.
Paterson hætti að róa, bátinn bar hægt
áfram og vatnið, d.raup í tærum perlum frá
árunum.
Bátuiinn nam staðar við ströndina undir
háu kastaníutré. Það teygöi fram greinarnar,
sem mynduðu hvelfingu yfir þeim.
„Adéle!" sagði Paterson og augu hans
Ijómuðu. „V'iltu verða konan mín?“
Hann beið ekki svars, heldur hljóp yfir
þóftuna, sem var miili hans og Adéle, laut
yfir hana og faðmaði hana að sér. Sólar-
geisiarnir gægðust gegn um lirnar kastaníu-
trésins og vörpuðu gulinum Ijóma á hár
Adéle.
Hann réri síðan aftur til hinnar strand-
arinnar. Þar stigu þau á land og-Paterson
borgaði bátsleiguna.
Þau gengu síðan kát og áhyggjulaus eins
og börn í áttina til hins stóra. bæjar. Pater-
son dró Adéle með sér inn í gimsteinabúð.
Þar sýndi hann henni hring með stórum
smaragði, en smáir demantar glitruðu íkring
urn hann. Hún setti hann upp.
Fr þau voru komin út úr búðinni og nálg-
uðust Goncordetorg, nam Adéle skyndilega
staðar. Hún benti á fullorðihn mann, Ijós-
kiæddan, með rauða rós í hnappagatinu.
Hann gekk hinum megin á götunni.
, Er þetla ekki Dubourchand?" spurði A-
dóíe og benti til hans með sólhlífinni.
,,Jú, sannariega," sagði Pateron. „Þetta er
fornvinur okkar frá Monte Carlo. Við skul-
um ná í hann.“
„Hugsaðu þér, hve undrandi hann verður,
þegar hann heyrir, að við erum trúlofuð."
Adéle hló.
„Góðan daginn, kæri herra Dubourchand!
Þér eruð þá kominn til Parísar!"
„Nei, þetta var óvænt!“ sagði hann. „Þetta
er sannkölluö heppni. — — Hvernig líður
ykkur?"
Hann tók í hönd Patersons, en kysti á
höncl Adéle.
„Fyrirgefið þér að við ónáðum yður. Unn-
usti minn og ég ætluðum bara að vita hvern-
ig yður iiði.“
„Unnusti! Nei, sjáum til! Ég óska ykkur
innilega til hamingju. Mig grunaði ekkert.
Hvert eigum við áð hakla, — eruð þið ekki
þvrst?“
,,Jú,“ sagði Paterson, „því ekki það- Ég
þakka innilega fyrir cognakið, sem þér send-
uð niér um daginn; það var ágætt!“
„Já, já! Það er ágætt að yður þótti það
gott. — — Það er annars Ijóta sagan um
Delarmes!“
„Hafið þér heyrt það?“ hrópuðu Adéie
og Paterson einum' munni.
Dubourchand kinkaði kolli. „Þarna sjáið