Tíminn - 12.04.1957, Blaðsíða 4

TÍ M I N N, föstudaginn 12. apríl 1957.
, ^utniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimnirnimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinH
| HESTAMANNAFÉLAGIÐ
| HÖROUR
I heldur
Áheyrendur hlýöa ineö arnygli á inálflul’ninginn.
ar eru hvergi spöruð hin breiðu spjótin
Heimsókn í réttarsal í háskólanum, þar sem
félag lapnema heldur uppi æfingum i lög-
yísi og málaflækjulist
Mánudagskvöld. í háskól-
■ anum er myrkur í flestum
gluggum, kennslu hætt í dag
og skruddurnar lagðar tsl
hiiðar. Samt eru þar einhverj
ir á ferli, menn ganga inn
einn og tveir saman og sum-
ir hverjir ábúðarmiklir á bak
svipirsn eins og þeim hvíli
vandi nokkur á höndum.
/EHa mætti að hér færu
menn til gleðskapar eftir eri!
og erfiði dagsins. Því er þó
ekki að heilsa. Nei, hér ræð-
ur aívara lífsins ríkjum; hér
á að setja rétt og kveða upp
dóm, sækja mál og verja.
Þa‘ð er Orator, félag laganema,
«em gengst fyrir þessari samkomu.
Með þessu móti gefst laganemum
kostur á að æfa sig í málflutningi
Og dómum; Þeir fá reynslu, sem
va:ntanlega á eftir að koma að
góðu haldi síðar, þegar komið er
úi á hinn hála skeiðvöll lögvísinn-
ar fraitúni fyrir raunverulegri dóm-
stól. Það er gengið til leiks af
hæfilegri alvöru. Áheyrendur skipa
sér í dómsalinn, málflytjendur
ganga t >1 sæta sinna, blýantar
.skrjáfa við minnisblöð. Dómsfor-
seti ber í borðið: Rétturinn er sett-
Ur.
Að erfa eða erfa ekki
Málavextir eru sem hér segir:
Hjóniti Einar Einarsson og Björg
Bjarnadóttir, sem voru barnlaus,
gerðu erfðaskrá 1. jan. 1928. Skv.
henni skyldi það hjónanna, sem
lengur lifði, ,,taka við eigum bús-
ins gervalls og fara með þær setn
sínar eigur“. Síðan segir svo í erfða
skránni: „Eftir lát þess okkar, sem
lengur lifir, skal skipta eigum bús-
ins í tvo jafna hluta. Rennur ann-
ar hlutinn til lögerfingja hins
skammlífara en hinn hlutinn til
lögerftngja þess okkar sem lengur
lifir“.
Einar andaðist 1. júlí 1954, en
Björg 1. des. s. 1. Björg gerði sér-
staka erfðaskrá 1. júlí 1955 og arf-
leiddi þá líknarfélagið Hjálp að
bifreið, sem hún hreppti í happ-
drajtti í ársbyrjun 1955. Má telja
bifreið þessa 7 þús. kr. virði, en
hrein eign búsins að öðru leyti er
kr. 200 þús.
! Við lát Bjargar voru nánustu
' venslamenn hennar á lífi Kári
, Kárason, kjörsonur Kára Bjarna-
I sonar, látins bróður hennar, og
■ Kristín Haraldsdóttir, sem er dótt-
I ir Haralds, föðurbróður Bjargar.
I Nánustu vandamenn Einars á
t lífi eru Ari og Árni, f. 1. júlí 1951
j og 15. júlí 1952, synir Bjarna,
j bróður Einars. Átti Bjarni þá með
iJónu Jónsdóttur, er hann bjó með
Ifrá ársbyrjun 1950 íil dánardæg-
urs.
! Hvernig á að haga arfskiptum,
i ef allir þeir, sem til greina koma
! um arftöku, halda ítrasta rétti sín-
;um til streitu?
Jarðneskur dómstóll og
annar æSri
Hér er sem sagt ekkert æsinga-
mál á döfinni og þykir sumum súrt
í brotið, enda hefir Orator áður
fengizt við mál, sem báru meiri
hneyksliskeim: bjófnaði, heitrof,
meiðingar. En hver eða hverjir
eiga að erfa og hversu mikið hver?
Það er spurning dagsins.
Mættir eru málflytjendur erfingj
anna og gerir hver um sig stríðar
kröfur fyrir hönd skjólstæðings
síns. Auk þess teygir ríkisvaldið
ógnandi hramm sinn inn í réttar-
salinn: hér er nefnilega kominn
fulltrúi Tryggingarstofnunar ríkis-
ins og gerir kröfu til arfsins eins
og hann leggur sig sakir þess að
erfðaskrárnar séu báðar ógildar.
Síðan er sótt af kappi og hvergi
spöruð hin breiðu spjótin. Ekki
skal út í þá sálma farið að rekja
hér málflutning hvers og eins, en
látið nægja að geta þess, að óvitr-
um leikmanni virðist málflytjend-
ur allir lögvitrir í bezta lagi. Þeir
styðja mál sitt gildum rökum,
vitna óspart í lögspekinga erlenda
sem innlenda og erfðalöggjöf í öðr
um þjóðlöndum, sldrskota til mann
úðar og réttlætisskyns — og hnýfla
hver annan fyrir hæpinn málflutn-
ing, rangan málstað og dónalega
umgengni við sannleika og rétt-
Iæti. Dómararnir þrír sitja settir
og alvarlegir, hjúpaðir skikkjum
sínum og gæta þess að hagga sér
sem minnst að virðuleikasvipurinn
raskist ekki.
Þar kemur að lokum að málflytj-
Máiflytjaridi í ræSustól
Dómararnir hugsa ráö sitt.
endur hafa lokið máli slnu og gert
síðustu athugasemdir hverjir við
aðra. Þá er gert réttarhlé meðan
i dómendur ráða ráðum sLnum.
Menn reika fram um ganga líúss-
ins og fá sér sígarettu. En dóm-
endur eru ekki lengi að því sem
lítið er, og senn er réttur settur
aftur og dómur kveðinn upp: Það
dæmist rétt vera, að erfingjar eigi
allir rétta kröfu á hendur húsins;
hver fær því sinn deildan skammt
og líknarfélagið Hjálp heldur bíln-
um. Er þá ekki öllu réttlæti full-
nægt?
Nei, aldeilis ekki. Eins og allir
vita er til dómstóll æðri öllu jarð-
nesku valdi. Og þessi dómstólþ á
hér fulltrúa sinn í prófessor Ár-
manni Snævarr, sem hefir búið
málin í hendur ungviðinu. Hann
stendur nú upp og gerir sínar at-
hugasemdir, og það kemur upp úr
kafinu, að mál þetta var ekki svo
einfalt, sem virzt gæti í fljótu
hragði. Þar leynast ótal gildrur og
margur fallhleri í gólfi, sem virð-
ist fellt og slétt. Og prófessorinn
getur ekki fallizt á niðurstöður
nemenda sinna elskulegra í einu og
öllu. Hann réttir þeim vingjarn-
jlegar eyrnafíkjur sitt á hvað og
j kveður að lokum upp nýjan úr-
jskurð ólíkan hinum fyrri.
| Og þar með hefir réttlætið sigr-
!að að eilífu. Menn standa upp og
jyfirgefa þennan réttarsal.
i
jUpphaf að öðrum leik
| Eins og fyrr greinir er það félag
; laganema, sem stendur fyrir því
! réttarhaldi, sem hér er nýlokið.
,Orator eí að margra dómi einna
! sprækasti félagsskapur liáskóla-
' stúdenta og gertgst fyrir marg-
breytilegu félagsstarfi, má þar til
dæmis riefna margfræga vísinda-
leiðangra þess að vinnuhælinu á
Litla-IIrauni. í sögu félagsins má
finna heimildir uih hinn fyrsta
málflutning þess, en hann fór fram
árið 1923. Þar var deilt um rjóma-
tertu í Kaupmannahöfn og örlög
líennar, sem voru heldur raunaleg:
hún hafnaði ofan í öðrum manni
en réttmætum eiganda. Út af þessu
hófust málaferli eins og eðlileg't
má telja og fluttu þeir Sigurður
Ólason og Gústaf Ólafsson málið,
en Agnar Kl. Jónsson var dóms-
forseti og me.ð horium fjórir með-
dómendur. Síðan hefir naálflutn-
í ingur verið fastur liður í starfi fé-
| sína n. k. miðvikudag 17. þ. m. að Hlégarði og hefst hún |
j| kl. 9 síðd.. —- Aðgöngumiða sé vitjað fyrir mánudags- =
I kvöld til einhverra úr stjórninni eða Guðm. Agnars- i
| sonar og Kristjáns Vigfússonar, Reykjavík. |
= Stjórnin 3
..........................................................................................................................
•IIIIIlllllllllllllllllllllllIlllllllllllllllllllllllllIlllllllllllllllllllllllllIlllllIlllllljllllllllllIlllliillllllllllllllllllllllllUIHIB
„Syngjandi
Páskar
Vogna sívaxandi aðsóknar og fjölda áskorana, hefir 3
verið ákveðið að halda sérstaka sýningu á morgun a
(laugardag) kl. 2,30 e. h. í Austurbæjarbíói.
Er um þetta eina tækifæri að ræða, fyrir þá, sem §
ekki geta sótt miðnætursýningar.
i
Aðgöngumiðar fást hjá Eymundsen, Blaðasölunni, a
Laugavegi 30 og í Austurbæjarbíói.
s
Tryggið yður miða, áður en það verður um seinan. |
=5
FÉLAG ÍSLENZKRA I
EINSÖNGVARA.

Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimu
UWJW.l'AWiW.VAVMrtiW.V/AWAW.W.-.WAV
í
í Gerist áskrifendur
að TÍMANUM
Áskriftasími 2323
GA,AV.V*.VAVAWAVV//.V.V.,.V.V.".V.VV.,,,,AWL!WÍt
■.V/.V.V.VV.V.V.V.V.V.V.VV.'.VAVV.V.V.V.V.V.V.'.VJ
í

ALLT A SAMA STAÐ
r~ i
Odýrt gler:
Eftirtaldar rúðustærðir af 6 mm gleri, AA bezta teg-
und, fsl sölu með 50% afslætti, ef keyptar eru 100
rúður eða fleiri:

40x65 kostaði
40x70 kostaði
45x75 kostaði
50x85 kostaði
50x105 kost.
60x80 kostaði
29,85 kostar nú 15,00
32,15 kostar nú 16,00
38.75 kostar nú 19,40
48.75 kostar nú 24,40
60,25 kostar nú 30,10
55,10 kostar nú 27,60
Kaupið glerið strax í dag, því svona tækifæri stendur
ekki lengi.
Hf. Egill Vilhjálmsson
LAUGAVEGI 118 — SÍMI: 81812
vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv.vvvvv
lagsins og hefir margur sá sem nú
er frægur fyrir lögvísi háð sína
fyrstu hildi þar.
Það kann að þykja fáfengilegt að
gera að umtalsefni í blöðum æf-
ingar skólafólks jafnvel þótt há-
skólastúdentar séu, og má vera að
nokkuð sé til í því. Engu að síður
er gaman að gefa því gaum, að
námsmenn gera fleira en sitja
undir fræðslu kennara sinna og
nema allan fróðleik af þeirra
murini; þeir geta einnig tekið
kennsluna í eigin hendur í lifandi
starfi. Málflutningur Orators er
einmitt skemmtilegt dæmi um
þetta. Og þeir sem gretta sig og
þykir skömm til þessa lögfræði-
léiks koma, mega hugsa til þess
að eftir nokkur ár flytja kannska
þessir sömu studiosi juris mál sín
fýrir dómstólum landsins. Þá verð-
ur gamanið úr leiknum, en alvap<
an tekin við. Jó. d