Tíminn - 18.04.1957, Blaðsíða 4

TIM IN N, fimmtudaginn 18. apríl 1957»

Dr. Adams liyggst nú skrifa æyisögu
slna - Verjandi hans nýier ní óskiptr
ar virðingar í Bretlandi fyrir frá^ær
esti ésigw fyrir Scoi-
Rétfafhöidunum mikiu í
Oid EaiJey í London er nú
loki’ð me3 glæsiiegum sigri
Adams iæknis og verjanda
hans, Gaoffrey Lawrence, er
nú hefir unnið sér slíka
fi ægS í Bretlandi með vörn (
sinni, að hann er nú talinn.
bezti FögíræSingur Bretlands, i
ef sjálfur sir Hartley Shaw-
cross ar ekki talinn með.
Þe-.ri dagana situr Adams
flæknir í hinni svörtu marmarahöll
blaðakóng.íins Beaverbrooks og
vinnur að því að rita upphaf ævi-
sögu sinnar.
Ebki verður annað zéð í bili en
'iað Seotlattd Yard hafi beðið mik
-inn óiigur og álitshnekki, einn
birm Versta um langt skeið.
Lögrsgluforingi Seotland Yard,
Herbert Hannam, sem vann eink-
Tiio að rannsókn málsins í East-
‘borne ásavnt fíeiri aðstoðarmönn-
um sínum, hafði sagt blaðamönn-
um frá þv'í. yfir skál á meðan á
rannsókninai stóð, að það væri
nokkurn vsginn víst, að læknirinn
(hefði að minnsta kosti 30 morð á
cainviskunni í líkingu við „morð-
ifi“ á ekkjunni Morrell. En í þetta
skipli virðist svo, sem hann hafi
látið almannaróm og alls kyns
íin
igan
naraii&töStmiisr c!aas
Leiötogi brezku stjórnarandstöSunnar dansar rock 'n roli.
slúður hlaupa með sig í gönur.
Lögregiuforinginn var ekki
einn um að taka ákyarðanir, því
að fyrir löngu höfðu flest helztu
blöð í Bretlandi ritað þannig um
málið, að fullvíst væri, að Adams
. væri sekur og yrði dæmdur til
dauða. — Hin virðulegustu blöð
Lundúna voru þar engin undan-
tekning.
Vörnin í málinu kostaði hvorki
meira né minna en 800 þús. krón-
ur, en það er ein dýrasta vörn í
nokk.ru sakamáli til þessa, Ekki
þurfti Adams að-hafa áhyggjur,út
af því. vegna þess, að brezka'
læknafélagið greiðir alla upphæð-
ina.
Enn er r.ieð öllu 'óvíst, hvort
hinn opinberi ákærandi fcyggst
steína Adams á ný, en eins og nú
standa sakir, þykir það lieldur ó-
sennilegt.
Rock’n roll æðið virðist vera
dvínandi hér á landi, og stendur
sjálfsagt mörgum á sama. Þeir á
meginlandinu eru þó enn hriír.ir
eins og sjá má af meðfylgiandi
mynd:
Eftir harðar umræður í brezka
þinginu, þar sem leiðtogar verka-
mannaflokksins gerðu harða hríð
að stjórninni, brugðu þeir sér á
flokksdansleik í borginni, þar áem
rnargir þeirra gerðu sér lítið fyrir
og dönsuðu rock’n roll, rétt' eins
og hinir.
'riugh Gaifskeíl, leiðtogi
stjórnaraRdstöðunnar sýndi
það glögglega, að hann gaf
ýmislegt flsira en að deila á
ríkisstjórnina, þótti Gaitskell
hinn. hæfásfi í rock-n roll
dansi eins og myndin sýrsir,
Ekkert hefir fréfzt af hæfi-
leikum ísfenzku sfjórnarand-
stöðunnar í röck'n roll, en
kannske ar hess ekki iangt áð
bíða, að við fáum að sjá svipr
aðar myndir af Ólaf i og
Bjarna? ~
cióRuócílmur
Kristur, þér að lifa’ ,pg ,l.ýta
: ' ' ÍÖgmálunum kærleiKaíis,'
tengjast þér í trúaranda,
tengjast böndum sannleikans.
Það er ævi æðsta takmark,
feðsta takmark hverja stund.
Það er lífsins Ijós og frelsi,
ííf og sæla’ á himingrund.
Gleðiríka gef þú páska,
gef bú páslta’ um allan heim,
lát þú freksi’ og fegurð lífsins
fcgra’ og betra’ um allan geim.
I.át bú dýpka djúp vors anda,
djúp sem lyftir himins til,
giör að eignum allra landa
eilífðanna birtu-skil.
Upprisunnar boðskap blíðan
blessun lát þú flytja um lönd,
Flvert eitt mannsbarn mannkyns láttu
monning hljóta. í sinni og önd,
menning þá er man að andi
mannsins aldrei deyja skal,
svo að eilíf er og verður
önd vor, þar ei ríkir val.
Drottinn Kristur, kross þinn blómgist
kenning þeirri, er veitir hlíf,
fyrir öllu’ er andann skaðar,
en alltaf boðar kærleikslíf.
Þar, sem enginn efi ríkir,
og upprisan er trúarbjarg,
nálægð þín í huga’ og hjörtum,
svo hafið burtu’ er grafarfarg.
Kristur, þér að lifa’ Ög lúta
lögmálunum sannlejkans,
tengjast þér í trúargnda
tengjast böndum kærleikans.
Það er ævi æðsta takmárk,
æðsta takmark hverja stund. -.
Það er lífsins ljós og. freisi
líf og sæla’ á himingrund.
Skeiðarvogi 157, Reykjavíký 12' apríl 1957
Nálldór Kolbeins
WaJdal
Brél
Nökkiir orS um íeríæila málleyskgja’
FVRiI’ NOXERU las ég grein í
eiíiu dig’r>!.ar5i bæjarins um út-
flutning íjlenzkra dýra. Tilefni
hennar r .un hafa verið sala hund-
• «anna ti Kaliforníu. Höfundur
greinarinnar er Ófeigur Ófeigsson.
Ég gffi r'ið fvrir því að það sé Ó-
feigur laknir. Það gæti að minnsta
ikosti vel staðist, því dýravinur er
bann fremur mörgtim öðrum. Þessa
gróin vil ég sérjtakiega þakka hon
uim, }ni: s3’vi mér hcfir ofí runnið
íil riíja þjáning vesalings íang-
anna, sem eklri geta flúið örlög
sín en verða píslarvottar vegna fé-
grh'.ðgi og hugsunarleysis. Fyrir
framan rdig á borðinu liggur mynd
af skagfirz :um hesti, Skuggi heitir
hann. Húti var tekin á bryggju
hér í Rsykjavík fyrir fáum árum,
noickrum xnínútum áður en hann
var scttur um borð í skip það, er
álti c'i flytja hann ásamt fleiri
jjjánirtgarÍK-æðrum til Skotlands.
Ég klippti þessa mynd úr Mcrgun-
blaðinu vsgna þess, að hún er tal-
öndi vottur um ægilegan ótta og
örvaííitiiigu, vegna vitneskju um
það, sém átti að ske. Augun og
svipurinn allur sýna ótvírætt að
Skuggi vissi að eitthvað óttalegt
stóð fyrir dyrum. Hver getur svo
talað um „skynlausar skepnur,
nema sá, sem er skynlaus sjálfur.
Sá hinn sami skynjar ekki hversu
skynug skepnan getur verið, eða
hina hyldjúpu þogulu þjáningu,
þegar hún er flutt burtu til fjar-
lægra landa. Ilversu oft mænir
hún ekki út í fiarlægðina, á meðan
hjartað brennur af heimþrá. Mér
rennur til rifia, að mæta íslenzk-
um hesti á steinlögðu stræti stór-
borgarinnar með vagn í eftirdragi,
í steikjandi sólarhita, þegar mal-
bikið á götunum er rétt að því kom
ið að bráðna af hitanum. Skildi
hann ekki hugsa til grænu hag-
anna og svölu lindanna heima? Jú,
það gerir hann, ég sé í augun-
um hans hyldýpi af sorg og sökn-
uði. Ég verð að hraða mér í burtu
frá þessari sorglegu sjón, þó get
ég ekki látið vera að strjúka um
vanga lians; urn leið iítur hann á
mig, eins og hann vilji spyrja:
Hvers vegna voru launin mín
þessi? Já, hvers vegna?
Hvað svo með hundana? Eru
þeir líka skynlausar skepnur?
Hvað með tryggðina og dyggðina?
tFramhald a II. sxðu.j
ena
Páskamyndin í ár hiá Laugarásbíói
er mynd, sem nefnist Maddalena
og gerð var sem hátíðamyntí á
fimmtíu ára afmæli ítalska kvilc-
myndafélagsins Titanus. Myndin
fjallar að nokkru um trúarsiði í
ítölsku fjallaþorpi, en þar er
venjan að fara í helgigiingu á
föstudaginn langa og er Krists-
líkneski borið fvrir en á eftir
gsngur ung stúlka í gervi Maríu
og síðan fólk úr þorpinu og sveit
unuin í kring.
Nú kemur þar sögunni að ríkum
manni, sem átt hefir mikil ítök
í þorpsbúum, ofbýður það vald,
sem honum finnst að presturinn
hafi fengið yfir foHaiiu en hann
hafði áður. Vill Itann krenkja
vald prestsins með því að snúa
helgigöngunni upp í það sem
ekki gæti orðið öðruvísi en prest-
inum til svívirðu. Leitar sá ríki,
sem reyndar heitir hinu algenga
nafni Giovanni, til pútnahúss að
afla sér staðgengils Maríu. Fær
hann eina stúlkuna, (Mörtu Tor-
en), til að takast hlutverkið á
hendur, mest vegna þess að hann
telur sig eiga hefndir að reka á
hendur MaríunnL
Þegar stjikan keniur í þorpið upp-
hefst rnikið þvarg, þar sem menn
á staðnum telja sig eiga fullboð-
legar dætur í Maríugervið og
þurfi ekki að vera að sækja stúlk
ur í aðra hreppa. En prestur er
stífur á ineininguimi og er allt
undirbúið til göngunnar, þegar
Giovanni, sem vildi gamna sér
við stúlkuna í millitíðinni, skýrir
lýðnum frá aðalatvinnu hennar.
Hefjast þá mikil hróp og köll, en
stúlkan hleypur undan, berfætt
í hvítum kyrtli og endar með því,
að hún fær stein í höfuð og
deyr í fangi prestsins, sem var of
seinn á vettvang að bjarga henni.
Þetta gerist á föstudaginn langa.
Mynd þessl er mjög áhrifamikil og
falleg. Hún er tekin í litum og
ágætiega stjórnað og yfirleitt er
leikur í henni mjög góður. Sam
kvæmt venju teflir ítalinn fram
miklu af alþýðufólki, sem gefur
myndinni góðan grunn. Boðskap-
ur myndarinar fellur vel við
þar.n dag, sem stúlkan lýk-
ur hlaupi sínu á brautinni. Einn
ig er þetta prýðilega valin myndl
til páskasýninga, þar sem mönn-
um ber þá öðrum dögum fremur
að íhuga hver eigi að kasta fyrsta
steininum í náungann. Þótt fyrri
hluti myndarinnar eigi einkum
við, þar sem menn hafa kaþólska
trú, hefir síðari hluti hennar
tungutalc allra trúarbragða. Mér
er nær að halda að mynd þessi
sé kristilegri í almennum skiln-
ingi en margar stólræður.
I. G. Þ.
Verið að undirbúa helgigöngu, sem aldrei var farin.