Tíminn - 19.05.1957, Blaðsíða 9

9
TÍMiNN, sunnudaginn 19. maí 1957.
MARTHA OSTENSO: 1
Í RfKIR SUMAR 1 1
| | í & í RAUÐÁRDAL
0 1 ir húsinu. Hitinn var líka al, uxunum sóð hann um stund 1 veg óþolandi. og skoðaði nokkra báta, sem
um, að hveiti gæti ekki þrosk Þag jgk einnig á ergi hans,
bundnir voru við staura við
azt í þessum dal. Og þótt það að Gresham, tjaldveitingamað arbakkann hinum megmn.
næði þroska, hvar mundi vera urinn la undir vagni sínum ' F.Jrr dagmn hafði hjola
hægt að fá það þreskt eða steinsofandi með hattinn yf s ipi 11 eina lona
malað í mjöl? Það var viku ir andlitinu. Skyldi latari
ferð til Alexandriu og enn magur fyrirfinnast norðan
lengra til St. Claud. Mexikóflóa en hann? Eini , . ...„
En tíminn mundi breyta maðurinn, sem einhver hreyf j voru’ °guÞæfr, .h0Ífðu staðlð
þessu, og það var sem grasið ino- sást á fyrir utan Staff.tengl og 1101 f a eftu sklPinu-
hvísiaði aðhonum fyrirheitum Sd, ^ m/g* biáeygður | V« »«Jrtc*kinn^höfðu staSiS
um þreskivélar og kornmyllur skandinavi, sem hét Vingy kariarkonurog bomög horft
| til lands, þetta voru landnem
ar á leið til landnámssvæð
haldið
: upp ána, og vélaskrölt þess
borizt til eyrna þeim fáu
jmanneskjum, sem í dalnum
anna í Manitoba. Ivar hafði
staðið á fljótsbakkanum við
hlið Staffords og horft á skip
fólksins í kveðjuskyni. Hann
vissi ekki, hvar þetta fólk
mundi setjast að, eða hvaða
á landi hans. Hann vissi, að eða eitthvað þess háttar
hveiti hafði verið ræktað í minnti Stafford. Hann stik
Selkirk miklu norðar í Kan agí fram og aftur um vegar-
ada. Hann hafði lesið um það spottann meðan hann beið
í Norræna alþýðublaðinu þeg : eftir póstvagninum, sem átti JU1° ^anoros og nonr a 5Kip
ar hann starfaði á búgarði ag færa llonum konu og börn. 1 ems og a lir og vei a 1
mágs síns, Karsten Bratland í gf það væri nú hægt að
Wisconsin. Það var einmitt spjalla við þennan náunga,
lestur þessa blaðs sem hafði yrgj biðin léttbærari, hugsaði .. ... . . . . .
hvatt Ivar til þess að leita stafford. Stafford hafði reynt °rlog blðu þess: eu.Þ°.fann
vestur á bóginn. Já, sá tími að mæla hann málum, en það hann> að ^1111 ^eildi oilogum
mundi koma. Jafnvel núna í ekki tekizt. Hann hafði Vlð Þettf folk’ Hann. var ems
eyði og einmanaleik sléttunn minnzt á Endicottfólkið við 0g það ten.gdmf,nni leirn
ar fannst honum sem hann hann. Þetta fólk hafði feng um’ sem hun hafðl h01lð flam
skynjaði þyt þeirra vængja, ig eignarhald á landi austur,mundl fnna5 hV°rt buah0n
sem bæru framþróun tímans af Burbank áður en Vigny.um dauöa eða slgur 1 hfl'
með sér. j kom, Stafford hélt að þenn j Þegar hann kom aftur heim
Hann lagði aftur hönd á j an slána langaði til að heyra að stöðvarhúsinu, var Gre-
plóginn og horfði á jörðina ; söguna um það, þegar þetta , ham veitingamaður að skríða
opnast í svörtu moldarsári fóik: var nærri soltið í hel. j undan vagninum sínum, geisp
undán plógblaðinu. í tjóðri, En Ivar Vinge virtist eng aði hátt og deplaði augum í
hinum megin við vagninn var an áhuga hafa á þessum sög sólskininu. Fyrst leit hann á
kýrin, sem Ivár hafði fengið j Um. Brúnir hans voru með hafurtaskið á vagni sínum
sem greiðslu fyrir skurðgröft j áhyggjiihnyklum, og Staff- sneri sér síðan við og horfði
á búgarði við Georgetown. Að
eyrum barst lævirkjasöngur
og skordýrasuð, og lengra
burtu innan úr skógarþykkn
inu barst kall þrastarins, er aftur ag unga manninum stirð
ord kinkaði þreytulega kolli, á Ivar.
tók í buxnastreng sinn og j — Þu skalt fá hálfan doll
sneri brott. En hann gat ekki ar fyrir ag hera þessa kassa
þagað til lengdar og sneri sér heiin að húsi Staffords, sagði
hann kallaði á maka sinn.
Frammi á árbakkanum þar
sem grasið varð gisnara og
mælta.
— Heyrðu ungi maður,
lægraf uxu fögur Ibíóm," fJól! vertu ekki svona órólegur'
ur og animónur. !Þau koma 011 heil a húfi> Þu
- Áfram Storli, áfram,!getur reitt Þig á Það- Þú ætt setið a.
Hans, kallaði Ivar til uxa ir að ,fá Þér sæti og hvila lú
sinna. — Þessu er bráðum lok 111 bein á meðan Þu hiður•
ið í kvöld, og þið hafið unn Ivar leit tn uxanna sinna>
ið gott dagsverk. Nú skuluð sem stóðu undir tr3ákrónum
þið fá að éta og drekka eins við 1-yhusan veginn. Kannski
ætti hann að teyma þá niður
hann við Ivar.
— Gresham, þú ert latasti
maður undir sólinni, tók
Stafford fram í og spratt upp
af bekknum, sem hann hafði
ég mun líka reyna að fá mér
eitthvað í svanginn. Ég verð
og þið getið í ykkur látið, og
að leiða Búkollu líka fram á
árbakkann til þess að brynna
henni. Bráðum eignast Bú-
kolla kálf, og það er ekki svo
lítill atburður hér í Rauðár
dal, karlar mínir.
Hann hló glaðlega og klapp
aði uxunum á hálsinn. Þótt
hann talaði norsku hristu hin
Gresham leit fyrirlitlega á
Stafford. — Ég er búinn að aka
þessu hlassi 408 mílna veg, og
ég verð að fara sextán mílur
enn með kassa af þurrkuðum
^ „ eplum fyrir Fuller til George
aðanmtilaðvatnaþeim.Þaðjtown En mér er sk n næst
! að láta Það eiga sig. Hann get
ur sent þetta með bát, ef
hann tímir að borga flutnings
gjald.
Og mundi sjálfur græða
kollu, sem beið heima með
kálfinn sinn. En hve Magdali
mundi verða undrandi og glöð,
þegar hún sæi kálfinn. Hann
hafði varazt að minnast á . , , „
kálfinn í bréfum sínum til ja Þvi, sagói Stafford.
hennar, svo að þetta kæmi! Gresham gekk nær Staff
henni svolítið á óvart. Þetta orci °S horfði fast á hann. Iv
uu.nui mwiriiiui var hvíga og hét Díla. Það ar sfðð annars hugar og
i. r*1 amerísku"*uxar "hausana mundi nú heldur en ekki h°rfÖÍ 6ftír gotusloðanum tu
eins og þeir skildu hvert orð. | detta ofan vfir hana Þegar su5urs inn 1 skogmn- Hann
I hún sæi, að Ivar ætti tvær hafðl tekió upp urið sitt og
kýr í stað einnar. Mestu á- fitlaði án afláts við úrfest
hyggjur Magdali þegar Ivar ina- Póstvagninn hefði ekki
ræddi um landnámið þarna
höfðu einmitt verið, hvernig
hún ætti að fá mjólk og smjör
handa börnum á þessum eyði
stað. 'Magdali mundi koma
margt á övart. Ivar gat ekki
annað... én brosað að sumum
spurningurium í bréfum henn
ar. Hvernig er vatnið í Rauð
árdal, hart ,eða mjúkt? Hve
lengi er ekið til næstu kirkjujir mig, sagði Gresman.
Lútherstrúafmanna? Elsku
II.
A Burbank-stöðinni nokkr
ar mílur ofar við ána, varpaði
ágústsólin heitum geislum yf
ir grágræn trén og grashaf
sléttunnar og sló geislabliki
á rauðleitan árstrauminn
milli tættra árbakkanna.
Póstvagninn var orðinn mörg
um klukkustundum á eftir á
ætlun, hann hefði átt að vera
kominn fyrir löngu, og Staff
ord, litli póstfulltrúinn var
orðinn óþolinmóður. Hann
átt að vera nema tíu klukku
stundir frá síðasta gististað til
Burbanks, og það var lagt af
stað við sólarupprás. Hvað gat
hafa hent? Gat hestur hafa
fælzt, eða björn ráðist á vagn
inn? Hafði eitt barnið veikzt
eða jafnvel Magdali sjálf.
— Ég býð þér heilan dal
fyrir að bera af vagninum fyr
, Ivar beit á vörina og sagði
átti *von"á”*rjómabrúsa**Trá fallega MagdalL,Hjarta hans rólega: ~ Ég skal hera af
Alexandríu, og þessi brúsi bar5lst af tllhlokkun> meðan
mundi verða hengdur upp t jhann lagðl Vlð eyrun og reyndi
köldu búrinu unz kona hans a5 grema skrolt P°stvagnsins
í fjarska.
notaði innihaldið. Litli maöur
inn tvísteig án afláts úti fyr
Þegar hann hafði brynnt
honum fyrir þig.
Að stundarf jórðungi liðnum
hafði hann borið allar kirn
ur og kassa af vagninum inn
í hús Staffords, og Gresman
Allar geríir
vinnufatna'ðar
á konur
karla
og börn.
mvw
TÞæmlfiðsl-a
/&06 BETPt
£//AIAIVFÖr
Verksmiðjur
Peykjavík
Sími 7080
•mimniiiiiiimiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiimmiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiii
Starfsstúlkur j
| óskast að barnaheimilinu Laugarási í Biskupstungum. 1
| Umsóknum sé skilað á skrifstofuna Thorvaldsenstræti §
| 6 fyrir mánaðamót. — Uppl. í síma 4658.
| Reykjavíkurdeild Rauða kross íslands §
imnmnniiiiiiiniinnmiiiiiiiminmnmniiiiiiiiiimiiuuimmmimiimiimniimiuiiiimmDoiningBHHB
^NHiiimmmiiiiimimmmiimmmimmmiimmmimmmiimiimmmmimmmmmmmmninmminag
| Staða AÐSTOÐARLÆKNIS 1
= við borgarlæknisembættið í Reykjavík er laus til um- ^
1 sóknar. — Laun skv. V. flokki launasamþykktar Reykja- |
1 víkurbæjar. — Umsóknir sendist undirrituðum fyrir 1
I 20. júní n. k. i
= Borgarlæknir l
uiiiBmminmiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimminmBMM
Vinkona okkar
Guðrún Finnbogadóttir
andaöistandaðist að heimili sínu, Grettisgötu 67 þann 7. maí. Jarðar-
förin hefir farið fram.
F. h. systkina og vandamanna.
Marta Valgerður Jónsdóttir,
Björn Þorgrímsson.
Konan mín,
Karólína Þorvaldsdóttir Hlíðdal
andaðist að heimili sínu þann 11. maí s. I. Jarðarförin hefir farlð
fram.
Guðmundur Hliðdal.