Tíminn - 30.07.1957, Blaðsíða 8

Veðrið í dag:
Norðaustan og norðan kaldi,
sums staðar léttskýjað.
Hitinn kl. 18.
Reykjavík 14 stig, Akureyri 12,
Londou 20, París 17, Kaupm.>
höfn 16, New York 28,
Þriðjudagur 30. júlí 1957. . , j
„Öðruvlsi mér áður brá“:
rgunbl. segir, að síjómar-
f lokkarnir noti verkf ailið sjálf
ymséríil framdráttar!!
AtSalriLstjórinn býr til skröksögur, eignar þær Fram-
sóknarmönnum og leggwr svo út af þeim næsta dag
Sjálfstæðismeun óttast m fyrirlitningu
manna á verkfallsbrölfi þeirra
Viðbrógð Sjálfstæðismanna í afstöðunni til farmannaverk-
íallsins verða nú æ furðulegri með hverjum deginum, sem
ííður, og ber Morgunblaðið því ljósast vitni. Forustugrein
blaðsins á sunnudaginn hét t. d. ,,Hvernig stjórnarflokkarnir
nota farmannadeiluna í pólitísku skyni“. Er nú írafárið í í-
haldsliðinu orðið helzti áberandi, þegar á að fara að telja
fólki trú um, að ríkisstjórnin telji verkfallið vatn á sinni
myllu. Eiga nú við örðin, sem Bjarni aðalritstjóri notar
Hundum: Öðruvísi mér áður brá.
SkrúSganga biskups og presta qengur með muni gömi-j kirkjunnar til hinnar nýju. Fremstir fara Ásmundur
Guðmundsson biskup og Bjarni Jónsson vígslubiskup. Þá séra Sigurjón Guðjónsson prófastur og séra Friðrik
Friðriksson. (Myndirnar tók GuSni Þórðarson).
En það er fleira smáskrítið í
ilorgunblaðinu á sunnudaginn en
kessi forustugrein: Þar er lialdið
áfram að ljúga því til, að Fram-
sóknarmenn beri út sögur um það,
íið Sjálfstæðisflokkurinn múti far-
iTiönnum, og fullyrt, að Framsókn-
wmenn hafi kornið á kreik sögu
vun það, að Eimskipafélagið hafi
•greitt hverjum yfirmanna sinna
ju'isund, krónur sama daginn og
sáttatillaga var lögð undir atkvæði.
Seilaspuni aðalritstjórans.
Það er að sjálfsögðu varla orð-
um eyðandi að þessuni þvætt-
ingi aðalritstjórans og þarf vart
að taka fram, að Frainsóknar-
tnenn hafa engan slíkan söguburð
. haft í franimi, og vafalaust hafa
éngir heyrt fyrr en það lak úr
penna aðalritstjórans, því að það
er heilaspuni hans sjálfs og einsk
is annars.
logið og lagt út af.
Vinnubrögð Bjarna Benediktsson
ár eru sem sé þau, að hann hýr til
iskröksögur, birtir í blaði sínu og
ber aðra fyrir þeim og leggur svo
út af þeim næsta dag. Það má
fiegja, að það sé þokkalegur texta-
staður.
Þá heldur Bjarni því fram í
jfeykjavíkurbréfi sínu að ritstjóri
Tímans hafi skrifað í Baðstofuhjal
blaðsins undir nafninu Norðlend-
úngur, skotið þar inn ádeilu á ríkis-
itjórnina. Á þessu heldur aðalrit-
í.tjórinn áfram að japla dögum
■eftir að nafn höfundar Baðstofu-
gi einarinnar í Tímanum var birt
mér í blaðinu. Er það kunnur borg-
ari á Norðurlandi.
Flokkur í ógönguni.
Allir þessir tilburðir Bjarna!
sýna eitt — og aðeins eitt — að
Sjálfstæðismenn eru orðnir að
viðundri í verkfallsbrölti sínu,
sem nú er orðið eina pólitískt
haldrcipi þeirra. Valdagræðgin
rekur þá áfram á þessari hálu
braut, en þeir finna aö fyrirlitn-
ing alls þorra manna í Iandinu
fer dagvaxandi á þessum vinnu-
brögðum. Þess vegna lilaupa þeir
út undan sér í írafárinu, sein gríp
ur þá þegar þeir finna hvert við-
liorf alinennings er. Verkfalls-'
brölt Sjálfstæðisflokksins verður
lengi í minnum haft á íslaudi
sem dæmi um það hve langt sam
vizkuliprir valdabraskarar geta
látið leiðast frá yfirlýstri stefnu
og markmiðum, þegar þeiin hef-
ir verið vikið til hliðar úr valda-
stólum.
En uppskera þessara vinnu-
bragða er að koma í ljós. Skiln-
ingur þjóðarinnar á eðli og inn-
ræti Sjálfstæðismanna skýrist með
þjóðinni. Fyrirlitningin á þessum
aðförum fer dagvaxandi, og skell-
ur á sökudólgunum, og þegar þeir
finna það, er sem þeir týni réttu
ráði og aðalritstjórinn, sem leikur
bæði verkfallsforingja og atvinnu
rckanda í þessu verkfalli og samdi
verkfallsræður og sendi legáta
sinn með á Dagsbrúnarfund í þeim
tilgangi að spilla þeim vinnufriði í
landinu, sem ríkisstjórnin liefir af
alcfli beill sér fyrir, segir nú að
stjórnarflokkarnir noti sér far-
mannavcrkfallið til pólitísks fram-
dráttar.
Já, öðruvísi mér áður brá.
Myndin er frá hinni hátíðlegu vígsluathöfn, er Hallgrímskirkja í Saurbae var víg3 siöastlióinn sunnudag. Ás-
mundur Guðmundsson biskup og Sigurjón Guðjónsson prófastur og sóknarprestur að Saurbæ eru fyrir altari.
Fjölmenn og virðuleg athöfn er
Hallgrímskirkja I Saurbæ var vígð
Vesturveldin senda frá sér yfirlýs-
ingu um sameiningu Þýzkalands
Reiftubúin til samninga, hvenær sem árangurs
er von
Berlín. 29. júlí. — Stjórnir Bretlands, Frakklands, Banda-
líkjanna og V-Þýzkalands sendu í dag frá sér yfiríýsingu um
sameiningu Þýzkalands.
Var yfirlýsingin undirrituð í
Berlin í dag af ambassadorum
Breta, Frakka og Bandaríkjamanna
í Þýzkalandi og von Brentano ut-
■anríkisráðherra þýzka sambands-
aýðveldisins.
l
Reiöubúnir til samninga.
í yfirlýsingunni segir, að þessi
3önd séu reiðubúin hvenær sem
Tæri að setjast að samningaborði
meS Rússum um sameiningu Þýzka
[lands svo framarlega sem það væru
einhverjir möguleikar fyrir því að
einhver árangur næðist.
Þjóðirnar fjórar leggja enn á-
Iierzlu á það grundvallaratriði,
að frjalst og fullvalda Þýzkaland
sé ekki aðeins réttmæt gmnd-
vallarkrafa lieldur einnig grund-
völlur fyrir friðsamlegri og
traustri sainbúð í Evrópu.
lleita Rússum tryggingu.
Fari svo, að sameinað Þýzkaland
myndi ákveða að ganga í N-Atlants
hafsbandalagið, myndi stjórn þess
vera fús til að gefa Rússum og
öðrum A-Evrópulöndum „mikil-
væga og víðtæka“ íryggingu. Enn-
fremur er lýst yfir, að Vesturveld-
in muni ekki fallast á nokkra þá
afvopnun er gæti hindrað samein-
ingu Þýzkalands.
Tréskurðarmynd frá dögum séra
Hallgríms af Krisíi á krossinum á
altari hinnar nýju kirkju
Vígsla Ilallgrímskii-kju í Saurbæ síðastliðinn sunnudag
var virðulog og hát'ðleg athöfn. Mikið fjölmenni var við
vígsluna og margir þar langt að komnir úr þremur lands-
fjórðungum. Skiptu kirkjugestir mörgum hundruðum og
var komið fyrir gjallarhornum á kirkjuhlaði, svo að þeir,
sem ekki komust inn gætu fylgzt með því, sem fram fór.
Athöfnin hófst klukkan tvö síð-
degis með því að biskup og prest-
ar höfðu stutta lielgistund í gömlu
kirkjunni og báru þaðan síðan út
muni kirkjunnar-við klukknahring
ingu í turni gömlu kirkjunnar. Þeg
ar þeirri hringingu lauk tók við
hringing frá turni nýju kirkjunn-
ar.
„Þá þú gengur í guðshús
inn....“
Þegar í kirkju kom gekk fylking
kennimanna í kór og tók biskup
við kirkjugripunum og raðaði
þeim á altarið. Þá söng Borgfirð-
ingakórinn undir stjórn dr. Páls
Isólfssonar fyrsta sálminn, sem var
sálmur séra Hallgríms, Þá þú
gengur í guðs hús inn....
Þá flutti séra Friðrik Friðriks-
son fyrslu bænina. scm flutt var
í hinni nýju kirkju. Þá var aftur
sunginn sálmur, en þar næst ílutti
biskupinn ræðu.
Ágætar vígsluræður biskups
og sóknarprests
Síðan flutiu prestar bænir og
ritningarkafla. Síðan fór fram
vígsla biskups og þá predikun sólui
arprestsins, séra Sigurjóns Guð-
jónssonar í Saurbæ. Var ræða hans
einlæg og kraftmikil, þrungin trú-
arkrafti þess manns, sem gleymir
þvi ekki að hann gegnir köllun
9tarfsins í kirkju Hallgríms Péturs
sonar.
1 ágætri ræðu sagði Ásmundur
Guðmundsson biskup frá því er
hann ungur drengur kom að Saur-
bæ og lýsti því hverjum tökum
minningar um Hallgrím Pólursson
hefðu tekið hug sinn þá. Iíann
sagði að Ilallgrímskirkja í Saurba-
ætti að boða okkur Krist á máli
Hallgríms. Ilér er heilög jörð,
sagði biskup í vígsluræðu sinni.
Samsæfi sóknamefndar
Þegar guðsþjónustugjörð var
lokið hófst samsæti sóknarnefnd-
ar Saurbæjarkirkju að félagsheim-
ili sveitarinnar, sem er skanimt
frá bænum í Saurbæ. Vöru þar
meðal gesta flestir, eða allir hús-
ráðendur í sókninni, þeir sem unn-
ið höfðu að byggingu kirkjunnar,
forseti íslands, fjármálaráðherra,
prestar viðstaddir vígsluna og
nokkrir aðrir gestii-, svo og lands-
nefnd Hallgrímskirlcju.
(Framhald á 2. síðu.)