Tíminn - 23.04.1958, Page 7

TÍMINN, nuðvikudaginn 23. aprfl 1958.
Kano er gamall markaðs-
bær í norðvesturhorni Níg-
eríu, mitt inni í svörtustu
Afríku. Þar lenti gamli Gull-
faxi eftir tveggja daga ferð
frá Kaupmannahöfn, með
viðkomu í Trípólí. Sahara-
eyðimörkin var að baki,
frumskógar Afríku framund-
an. Frá fyrstu tveimur dög-
um ferðarinnar var sagt í
blaðinu j gær í viðtali við
Jóhannes Snorrason flug-
stjóra. Og nú heldur spjallið
um ferðina áfram.
— Þegar yið hættum okkur loks
ins út úr flugvéli.nni á fhigvellin-
um í Kano.. út í 42 gráðu hitasvækj
una, var efst í huga að fá að sjá
'gamla bæinn, kynnast Nígeríu í
BÍnu svartasta veldi eftir þ\d sem
únnt væri á skammri stund, sagði
Jóhanrtes. Ég held ég megi full-
yrða, að öllum hafi þótt þessi dags-
stund í Kano merkileg. Ólík öðrum
ævistundum.
I Kano
í gamla bænum búa allir í leir-
kofurn og strákofum. Þar er Afrika
eins og maður hafði gert sér hana
í hugarlund og lesið um hana í
bókum, séð hana á bíó. AJlt fólkið
var léttíklætt, börnin alhber.
Fólkið flytur hlutina á sjálfu sér,
menn eru með byrðar, mikið um
konur, sem bera stór leirker á
höfði sér. Börnin köiíuðu óspart
til „hvitú mannanna“ og þyTptust
utan um okkur. Þau réttu fram
hendurnar í von um aura, hviti
maðurinn er svo ríkur og getur
allt. i
Höif véssírsins í Kano .er fallég
og einnrg mUsteri Múhameðstrú-
armarma. Fróðlegast var að skoða
markaðinn. Þar voru alls kyns vör-
ur á boðstólum úti undir berum
himni. Mikið af útskornum viðar-
vösum, krydd, grænmeti, skraut-
varningur og alls kyns undarlegir
hlutir. Við 'keyptum sumir slöngu-
skinn! Það þykir mikið dýrindi í
Evrópu, en or ódýrt í Kano. Lit-
skrúð á þessum markaði er niikið
SíSasta fer S gamla Gullfax a undir íslenzkum merkjum:
Frá Kano í Nígeríu, yfir belgísku Kongó og
villidýraslóðir Rhódesíu til Viktóríufossa
Viðtal við Jóhannes R. Snorrason flngstjóra
Frá Viktoríufossum, skammt frá Livingstone í Rhódesiu. (Jóhannes R. Snorrason tók allar myndirnar).
aðinum og hcldu af stað út fyrir
bæinn með asna i taumi eða úlf-
alda. Margir voru með mikið hlass
á höfði. sumir sátu ofan á lendun-
um á klyfiuðum a,na. Þ-að var
óglæsilegur farkostur.
Innfæddir eru annars viða í tnin
aðarstöðum. Við hittum lækna og
veðurfræðinga, sem virtust kunna
sitt fag ágætlega.
en brezka nýlendan. Skógurinn var
afar þéttur að sjá og þó mestur í
dölunum, cn fjallatindar skóglaus-
ir. Víða sást mannabyggð. Rétt
norðan við 4. breiddarbaug fórum
við yfir Senegafljótið og virtist
frumskógurinn þá enn þéttari og
samfelldari. Fljótið er breitt og
þar sem við flugum yfir voru marg-
ar smáeyjar skógi vaxnar og sjálf-
sagt morandi í krókódilum.
I Nú flugum við yfir skýjum, unz
kom suður undir miðbaug. Nokkru
fyrir norðan hann fórum við inn-
yfir frönsku Miðbaugs-Afríku. Út-
sýnið hið sama, skógur og aftur
skógur.
Yfir miðbaug
Börnin i garala bænum í Kano.
og hávaði og gauragangur, Eri Íýkt-
in ætlaði okkur lifandi álí Úrtjpaý1
Hitasvækja, óþefur og ryk erú leið;.
ir .fylgifiskar hins dagteg.a lífs 4,
Kano. Líklega væri ek'ki gott að
búa þar. y, I,
EirrauS borg
Okkur þótti skrýtíð að. sjá inn-
fædda Nígerlumenn aká í nýjnm-
ameri-kum lúxusbilum um hlýkXb
óttar göturnar. Fleiri Rúnstir-.hafá;
þeir lært af hvítum ep .btf.akáUir/'
Víöa sáust stúlkur sftja fýrir ulari
húsin að saumaskap ■.... með
Necchi- eða Singersaiupavéium. ,;.
Borgin er öll eirrauð, jafnt hús-
in og göturnar, sem hinri 'forni
virkisveggur, er umluiktk, gaapla
bæinn. . ,v .ú .
Þegar d-egi fór að halla, fóru
innfæddir að tinast burt af mark-
Suíur ,frá Nígeríu
Enn var dagurinn tekinn
Snemma, við lögðam ttpp frá Kano
ijuður á bóginn kl. 5 tun morgun-
;inn. Fyrst fhtgum við i m.vrkri
5itður Nígeríu, en er nálgast tók
-JBenuefljótið fór að daga og þegar
ý.ið fórum yfir án.a, var bjartur
'flag'ur. Sáum við þá; hve landið er
þ.ikið þéttum frumskogi, einkum
jk) í grennd við fljótið og þverár
vjíess. Á 7. gráðu 30 tnín. norðl.
þreiddar fóntm við inn yfir Brazku
Ú'ameroon, en það er mjög fjöllótt
' íand og tindar allt ttpp i 8000 feta
hæð. Allir dalir eru klæddir frttm-
skógi og þarna við Dongo-fljótið
er mikið og fjölskrúðugt dýralíf.
Þarna eru m. a. stærstu mannapar
heims. Þar næst fhtgutn við yfir
Franska Cameroon og það land er
■ einnig mjög fjöllótt, þótt lægra sc
Kl. 8.56 þennan dag flugum við
yfir miðbaug við 13. gráð'u 30 mín.
lengdarbaug.
Þar vortt smáskýjahnoðrar fyrir
neðan okkttr í 4000 fetum og lótt-
skýjað fyrir ofan. Þarna var ekkert
að siá nema samfelldan frumskóg.
Nokkru síðar fór skógurinn að
grisjast og um 50 mílur suður af
miðbaug sást lil aura- og grasflata.
Eftir að komið er á 2 gráðu suð-
lægrar breiddar er landið þarna
orðið mikið til skóglaus't, þarna cr
hæðótt og skógurinn aðeins í dal-
botnum.
Klúkkan 10,25 komum við yfir
Brazzaville við Kóngófljót, en hin-
um rnegin við fljótið stendur bær-'
inn Leopoldville. Þetta er á landa-
merkjunum og þar með komum
við inn yfir beigísku Kongó.
Islenzka á radíóbylgjum
í Kongó
í Brazzaville slarfa tveir íslenzk-
ir fhtgmcnn hjá bslgíska flugfélag-
inu Sabena. Það cru þeir Þorsteinn
Jónsson og Kristján Gunnlaugsson.
Þegar við nú vorum í sambandi
við flugturninn þar, bað cg þá að
skila kveðju til þeirra. Þeir báðu
okkur í staðinn að kalla upp flug-
vél, ssm átti skammt ófarið til
Leopoklville og gáfu okkur upp
ballmerki hennar. Það gerðum við
og þekktum við brátt röddina, sem
svaraði.' Þ.að var Kristján Gunn-
laugsson. Fengum við svo levfi til
að spjalla saman á íslenzku og
þannig hljómaði íslenzkan á radíó-
bylgjum yfir belgísku Kongó. Þor-
steinn Jónsson var aftur á móti
ekki heima. Hann var í Brussel.
Þessir flugmenn búa við mjög góð
kjör, en erfitt loftslag.
— Því má s-kjóta hér inn í, að
þegar við lentum í Kano, var ein-
hver fvrsti maður, sem ávarpaði
okkur, — torkennilegur í trópísk-
um búningi, — Ómar Tómasson
iiugmaður, nýkominn þangað frá
Lagos. Ómar starfar líka þarna
syðra.
Það varð ekkert úr þvi að við
lsntum í Brazzavill'3. Við ákváðum
að halda ferðinni rakleitt áfram
til Livingstone i Rhodesíu, en það
er löng leið. Áin Tungela skilúr
Kongó og portúgölsku nýlenduna
Angnla. Þar þótti okkur fagurt yf-
i-r að sjá. enda var skyggni gott,
, er suður á landið kom. Þarna flug-
j um við yfir baúnn Vila Luso. Okk-
' ur þótti undarlegt, hve víðsýnt var
þarna. Ekkert mistur, skyggni eins
og maður hafði áður séð yfir ís-
landi eða Grænlandsjökli. Angola
er skógi vaxið 1-and og virðist lítt
byggt og rniklar fjarlægðir að sjá
i milli negraþorpanna inni í landi.
Við fórum að hyggja að dýralífi,
sem þarna er fjölskrúðugt. Þarna
'ganga fílar villtir. Sáum við hjörð
á slcttlandi, en vissum ógerla teg-
undarheiti.
Dýralíf í Rhódesíu
En það lifmaði meira yfir land-
inu, þegar við komum inn yfir
Rhódesíu. Þá fór fi'jótlega að bera
á dýralífi, einkum er við tókuni
að nálgast Zambesifljótið. Þá lækk
uðum við flugið niður i nokkur
hundruð feta hæð, enda var logn,
heiðskírt og um 100 mílna skyggni.
Zambesi-fljótið var í miklum vexti
og voru ótrúlega stór svæði undir
vatni. Sum negraþorpin voru evns
og smáhólmar eða eyjar í vatnselgu
um. Mlkið var um viltt. dýr. Við
flugum yfir hjarðir af uxum, flóð-
hesta sáum við öíla í gegnum scf-
ið, einnig voru þarna hjarðir af
Zsbrahest-um, strútar, antilópur og
flairi dýr, sem erfltt var að bera
kennsl á á svo hraðri ferð.
En öll dýrm tóku á rás, þegar
flugvélin nálgaðist með ógurlegum-
dranum, enda ólíklegt að slíkt ,só
daglegur viðburð-ur á þessu-m slóð-
um. Við þutum yfir trjátoppana og
litum yfir frumstæð þorp inn-
fæddra, gróðurinn og dýralífið. —
Þetta var dásijmjeg stund, sem eng
um o.kkar iriún úr mi-nni líða. Noíð-
ur-Rhódesía verður ætíð heillandi
í huga ck-kar.
I
0$i Viktoríufossa j
stígur til himins
Jóhannes hefir endurlifað ferð-
ina í huganum, um leið og liarin
talar og segir frá. Það er auðheyrt,
að þetta hefir verið skemmtilegur
kafli ferðarinnar. En svo heldur
hann áfram með söguna:
— Nú var tekið að halla degi,
enda leiðin orðin löng frá Kano,
Gullfaxi búinn að vera á löfti á
tóiftu klst. I þessari lotu. Og rétt
um bað bil, sem okkiir virtist dags-
sólin taka að lækka verulega, sáum
,við í fjarska úðann af Vi-ktoríufoss-
unum í Zambesifljótinu, eitthvert
nresta náttúruundur veraldar. Lyft
isl þá brún á olckur. Við áttum
vísan næsturslað í Livingstone.
í kringum þennan bæ ganga fíla
hjarðir villtar, þarna við fljótið er
krökkt af vatnahestum og krókó-
dílum, apar í skógunum og koma
þeir stundum í hópum inn í bæ.
Þessir apar eru kallaðir Baboons
og þvkja skemmtilegar skepnur 'a.
m. k. í dýragörðunum í Norffurálfu.
Fílarnir geta annars orðið erfiðir.
Það kom fyrir þarna í Livingstone
fyrir nokkru, að 4 fílar lögðu leið
■sina út á flugbrautina.
halö á 8. síðu)
íufos- m í Zambesifljóti, frá vinstri: Rafn ’. jr-
vinsson, Ásgeir Magnússon, Jóhannes R. Snorrason og Aðalbiön.. sf.
bjarnarson.