Alþýðublaðið - 09.04.1920, Side 1

1920
Föstudaginn 9. apríl
78, tölubl.
Alþbl. kostar I kr. á mánuði.
Verk/Sllin katða á|ram.
K.höfn. 7 apríl.
Verkföll halda afram í mörgum
greinum, svo sem meðal bakara,
tnúrara, tié>miða og sjómanna.
Hvergi starfað við höfnina. Nokkr-
ir verkamenn halda áfram mála
miðlunf sem er innifalin i kaup
hækkun þegar í stað og þátttöku
i stjórn atvinnufyrirtáekja Sjómenn
krefjast 400 kr. mánaðarkaups,
fæðís og trúnaðarmBnns á skips-
fjöl. Járhbrautarmenn krefjast hlut-
töku í stjórn rfkisjárnbrautanna
Götuspeil halda áfram að næt-
■■títiagi.
frlis tektð vel.
K höfn 7- apríl-
Ájætlega hefir verið tekið á
móti Friisráðuneytinu í þinginu.
franskar hersveitir
koaraar til þýzkatamis.
K.höfn 7. apríl.
Frá Berlín er símað að franskar
hersveitir hafi I dag jmiðvikudag-
inn er var] sezt f borgirnar Frank-
furt, Darrnstadt, Hanau og Dú-
burg, þangað til ríkisvarðliðið hefir
dregið sig til baka. [Eins og getið
hefir verið um áður f skeytum í
blaðinu, fór ríkisherinn til Ruhr-
héraðsins í tilefni af óeirðum þar.
Frakkar vildu þegar í stað hefja
innrás, eri aðrir bandamenn voru
því mótfallnir. Nú er alt rólegt
þar aftur, og hafa Frakkar þá ekki
getað setið lengur á strák sínum.]
Óeirðir i érianði.
Rán og gripdeildir.
Khöfn 7. apríl.
Frá London er sfmað, að 60
lögreglustöðvar hafi verið eyði*
lagðar í írlandi og 22 toilheimtu-
skrifstofur rændar.
Sotðán reittnr.
K.höfn 7. apríl.
Símskeyti frá London hermir
að ríkissjóður Tyrkja sé farinn að
selja listaverk soldánsins. [Því er
við brugðið hve Tyrkjasoldán hsfi
verið auðugur að dýrum og sjald-
gjæfum listaverkum. Er nú orðið
þröngt í búi hjá Tyrkjanum, þegar
hann er tekin að selja þau, og er
það ekki óeðliiegt, eftir það, sem
á undan er gengið ]
Clartó.
Ligue de soiidarité Inteilectu-
elie pour le Triomphe de
la Cause Internationale x)
Sannteikurinn á venjulega erfitt
uppdráttar. Mönnum er gjarnt að
skoða hantt frá sjónarmiði, sem
aðeins leyfir takmarkaða játningu
á gildi hans. Það er eins og hann
verði ekki játaður og afleiðingar
hans ekki leyfðar, nema f játning-
unni felist yfirgnæfandi meirihíuti
hins gamla og ranga. Menn eru
hræddir við að sleppa þvf, reyna
að samrýma bæði rétt og rangt,
en úr þvf myndast altaf einhver
l) Félag til samtaka andans-
manna til sigurs alþjóðamálinu.
h-ærigrautur, sem ávalt hlýtur ad
valda glundroða. Þessi aðferð, að
mynda grátt í stað hins hvfta, éf
svart hefir verið áður, er til bölv-
unar. Hún ýtir undir lygina og
yfirdrepsskapinn, því hún er það,
sjálf; „hálfur sannleikur" er ávalt
lygí-
Góðir menn og gáfaðir hafa
kvartað undan þessu, þeir hafa
séð hið rétta, en hafa einmitt
sjalfir verið sýktir af þ-ssum and-
lega krankleik og því ekki getað
raðið bót á honum hjá öðrum,
þeir hafa líkst rfka unglingnum,
sem ekki gat unnið rétt, því hana
skorti máttinn til að gefa öðrum
fordæmi. Þeir hafa því látið sér
nægja að prédika fyrir öðrum,
sumir í skjóli trúarbragða eða ein-
hverra sérstakra siðferðiskredda,
en ekki gert það sem var hendf
næst, að varpa sínum eigin óheil-
indum fyrir borð og ganga að
sannleikanum eins og hann liggur
fýrir hendi, hreinn og ómengaður.
Þeim og rósemislöngun þeirra
hefir ofboðið algert réttlæti, en f
hæzta lagi látið sér nægja að
ympra á hinu skilyrta.
Þetta hefir ekki hvað sfzt kom-
ið fram í málum sem snerta al-
menning, einkum hinn fátækari
hluta hans. Þeir, sem hafa kom-
ist á „hina grænu grein", hafa
vanist á að skoða hann sem ein-
hvern samfeldan aðilja, einn hóp,
sem vandræði væru að koma fyr-
ir svo að hann ekki raskaði hinu
mikilsverða jafnvægi núverandi á-
stands (status quo) Þeir hafa reynt
að seðja hann rneð molunum, reikna
út hag og líðan hans eftir hagfræði-
legum formúlum, en aldrei ætlað
honum neitt iíf né anda. Hann
hefir verið settur á sinn stað f
hinum opinberu skýrslum, andvana
og hugsjónalaust hjól í hinni stóru
vél þjóðfélagsins, sem þeir svo
hafa stýrt. Honum hefir verið
skipað að ganga fram og fórná
sér tyrir „föðuriandið*, sem þeir
gera að einhverjum Molok guði,
sem öllum er skylt að láta kasta