Tíminn - 12.04.1960, Blaðsíða 6

6
X f MIN N, þriðjudaginn 12. aprfl 1960.
Niðurlag.
Þýddi ekki þá, og sízt nú, ttm
það að sakast, veginn varð að gera1
færan. Það skal tekiS skýrt fram,
og ég veit ekki- annað en það sé
samdóma álit allra hér, að Gísli
Felixson verkstj. hafi ávallt sýnt
mikinn áhuga og dugnað í öllum
framkvæmdum, og má eflaust
þakka honum að miklu leyti, að
ekki tókst þó enn verr til með mal-
burðinn, en raun varð á.
Það er svo annað mál, sem verð-
ur að teljast mjög vítaverður
trassaskapur af S. D. að malbera
ekki þessa vegarkafla meðan þurrt
var í sumar. Var það augljóst mal,
öllum skynigæddum verum, hvað
þá jafn reyndum manni og honum,
að láta þá kafla, sem engin möl var
í, sitja fvrir hinum með ofaní-
burð, er einhver malarvera sat í,
meðan þurrt var. Vissi S.D. manna
bezt hvað menn hér áttu í húfi,
með að möl kæmist í kaflann fyrir
ofan Eiríksstaði. Horfa nú bændur
hér, fram á hin sömu vandræði og
áður með alla flutninga þegar
klaki fer úr jörð í vor.
Benda má á, að júnímánuður var
hér allur þurr. Hefur mér verið
sagt af kunnugum, að þá hafi bíl-
stjórar á Blönduósi haft lítið að
gera margir hverjir, en vinnuflokk
ur frá S.D. unnið þann tíma
frammi í Vatnsdal við ræsagerðir.
Munu og önnur mál, en vegagerð í
Svartárdal, hafa staðið honum
þann mánuð ofar í huga.
Ræsi munu óvíða eða hvergi
hafa verið löguð á þessu ári á Svart
árdalsvegi, hvað sem fullyrðingum
S.D. líður þar um. Eru nú af þeim
sökum komin um 30 svell og búnk-
ar yfir veginn frá Hlíðará og fram
að Stafnsrétt (25 km. leið). Eru
þessir bunkar markir hverjir, þeg-
ar orðnir stórhættulegir og munu
þó versna til mikiHa muna, strax
og herði frost.
Hafa viðgeðir á sumum þessara
ræsa, en einkum þó að gera skurði
frá þeim til að ná fyrir vatn er sí-
ast fram undan brekkunúm verið
trassað undanfarin 10 ár, þrátt
fyrir ítrekaðar kröfur um, að fá
úr því bætt. Mg í því sambandi
nefna Fjósaklif, tvo staði á móti
'l'orfustöðum og víðar.
Það er rétt hjá Steingrími, að
ég og margir fleiri, höfum marga
skemmd lagfært á Svartárdalsvegi,
bæði haust og vor. Er .skylt að
viðurkenna að S.D. hefur ávallt
tekið slíkum aðgerðum þakksam-
lega, þótt ekki hafi verið talað við
hann áður. Enda sumar þannig til-
komnar, að nokkur verulegur drátt
ur þar á, hefði gert þær torunnari
og dýrari. Hefur Steingrímur oft
greitt mér slík vik —, stundum
samandregin, úr eigin vasa, hafi
,kassinn“ verið tómuf. Ber auðvit-
að að muna slíkt og þakka. En það
getur varla verið meining S.D. að
ég og e.t.v. nokkrir fleiri, sem
stundum höfum þannig tekið af
honum ómök, sjáum um viðhaldið
á veginum.
Gut$mundur Halldórsson, Bergsstöíum, Svartárdal:
Hrakningasaga
vegamálum
i
Svártdælinga
árið 1959
Nokkur andsvör til Steingríms DavíÖssonar
| Svartárdalur er lítt numið iand af
j vegum og þar sé þörf skjótra og
Þá kem ég að því atriði í grein vera „svanasöngurinn“ í þessum varanlegra úrbóta, ef dalurinn á
S.D., sem fjallar um ákæruna gegn1 skrifum hans. Hann spyr: „Hverjir haldast í byggð. .
honum um árið og hefur fengið hafa barizt fvrir samgöngumálum . Þykh' mér trulegt, að við e'gum
heitið „frumhlaup" í grein hans. bændanna er búa vestan ár í Svart-' siðferðilegan rett a sliku ef ekki
Það er ekki rétt, sem kemur fram árdal. Þar eru 6 jarðir í byggð og' tagalegan, a.m.k. að hann sendi
stór bú á sumum þeirra. Leiðin óvilhallan mann fynr sig þeirra
vestan Svartár var ekki í neinum erinda
hjá S.D. að ákæran hafi fyrst og
fremst verið út af Bergsstaðaklif-
um og þeim 40 þúsundum, er veitt-
ar voru til vegarins 1955 og ekki
var unnið fyrir það sama ár, af
ástæðum, sem hann tilgreinir og
ég persónulega get fallizt á, að
hafi verið réttmætur eins og á stóð.
Ákæra þessi var raunhæf lýsing á
ástandi vegarins, og margra ára
samfelldu skeytingarleysi S.D. um
sjálfsagðar lagfæringar og viðhald.
Þar var og þingm. kjördæmisins
réttilega ásakaður um að hafa
brugðizt skyldum sínum, að útvega
fé til nýlagninga, svo sem hann
hafði gert fyrir aðra vegi þessa
héraðs. Undir þessa kæru skrifuðu
bændur og búalið í dalnum, að fjór
um eða fimm undanteknum. Kom
Jóhann heitinn Hjörleifsson verk-
stj. um vorið, að kynna sér veginn
Að lokum þetta: Per.sónulega er
mér hlýtt til S.D. En þrátt fyrir
það, sé ég ekki ástæðu til, að láta
honum haldast uppi svarlaust að
bera mig þeim sökum, að ég í um-
ræddri fréttagrein hafi vísvitandi
hallað réttu máli og reynt að gera
hans hlut í vegamálum dalsins
minni en efni standa til. Veit ég
líka vel, og má það jafnframt við-
urkennast, að ýmsir vegir þessa
héraðs, bera þess glögg merki, að
þar hafi víðsýnn framkvæmdamað-
ur farið í fararbroddi, þar sem
Steingrímur Davíðsson er, en það
er óralangur vegur frá, að hann
hafi enn reist sér slíkan minnis-
varða í Svartárdal.
Mun ég svo óhræddur bíða þess
dóms, er kunnugir og sanngjarnir
menn kveða upp um okkar orða-
viðskipti.
22. janúar 1960-
Guðmundur Halldórsson,
Bergsstöðum.
vegaflokki þar til ég fékk hana
tekna í tölu sýsluvega og fékk
jafnframt heimiid til framkvæmda.
Verið er að byggja brú á Svartá.
Verður hún til mikilla hagsbóta
fyrir nefndar jarðir."
Varðandi þetta er hægt að fara
fljótt yfir sögu. Vestan Svartár
hefur enn ekki verið brugðið
.skóflu í jörð til vegalagninga. Og
meðan svo er mun nefnd brú tæp-
ast koma að miklum notum varð-
andi flutninga, nema fyrir einn
bæ. Ber auðvitað að fagna þeim Frú\Ólafía Einarsdóttir frá; Vorið 1902 giftist Ólafía
Tannstaðabakka lézt í Reykja Brynjólfi Jónssyni smið frá
MINNING:
Ólafía Einarsdóttir
frá Tannastaðabakka
löngu máli um samgönguerfiðleika .. . briðindae 5 h m —
þeirra, sem búa vestan árinnar. En ^ ^ ' '
hvorutveggja er, að hvorki ég né! Hun var fædd 23. agust 1877,
j þeir margir hverjir, munu telja dóttir hjónanna Guðrúnar
j að svo sé. Meðan hið hættulega Jónsdóttur og Einars gull-
eftir tilmælum vegamálastj. ríkis-; Fjósaklif er óviðgert og vegurinn! ...
ins. Ég mun af skiljanlegum ástæð s.D. réttan aði-lja til að ræða þau
um ekki hafa hér eftir ummæli' mál við, hér eftir, og líka hætt1
verkstjórans. En þess má þó geta,1 við, að slíkar umræður muni vart
af því hvert mannsbarn hér um gefa betri raun nú en áður, að,
slóðir veit það, að hann taldi þessa sýslusjóði ógleymdum og getu
ákæru á fullum rökum reista og hans til slíkra fjárframlaga. Það
u-ndraðist lainglundargeð bænda eina raunhæfa, sem S.D. getur
hér, að hafa ekki komið henni á kannske þakkað sér í þeim málum
framfæri fyrr. Mínar ástæður fyrir! er það, að enn er þar enginn vegur
að hafa ekki skrjfað undir skjalið,1 kpminn.
mega Svo iiggja á milli hluta. En1 . . . ' . . *
ætli S.D. að telja sér þær tH tekna, . E§ 'saf1 Þessan grem, að
hefur hann áreiðanlega greitt fyrin nanar aS astandl
þær að fullu á s.l. ári
Hvergi hef ég haldið fram þeirri
„firru“, að S.D. hafi fjárveitinga-
valdið í sínum höndum. Veit ég
ekki hvar þann getur fundið þeim
orðum sínum stað. Hygg ég að lítt
myndu okkar vegamál bætast, þótt
svo væri. Þar sem honum endist
ekki sumarið til að vinna fyrir þær
krónur, er til hans eru lagðar, eins
og ég sýndi fram á í fréttapistlin-
um og hann viðurkennir í svar-
grein sinni.
Steingrímur minnist á heiða-
veginn, en þakkar sér hann hvergi
beint. Skal það ekki lastað. En
varla mun sú kurteisi við sannleik-
ann stafa af eintómri hógværð.
Svo kem ég að kafla í grein S.D.,
sem þótt hefur allmerkilegur hér
í dal, ekki sizt vestan Svartár.
Hefur hann að líkindum átt að
vegarins, er S.D. kallar „sæmilega"
akfæran. Frá Hlíðará að Bergs-
stöðum (um 1 km. leið) má veg-
urinn kaHast „sæmilegur" á pört-
um. En sem heild vantar mikið á,
um Brattahlíð og víðar liggur und-
ir ruðningi, þegar svo ber undir,
auk snjóa, getur engum blandazt
hugur um, að enn þarf að gera
stórt átak í nýlagningu vegar á
| þessari leið. Að ógleymdum mal-
burðinum fprir oftan Eiríksstaði.
i Frá Bergsstöðum að Fossum
! (um 18 km. leið) _ verður annað
uppi á teningnum. Á þeirri leið er
j varla hægt að tala um veg í þess1
, orðs venjulegu merkingu nema ör-j
stutta kafla, sem allir voru komnir
áður en vegurinn að Stafnsrétt j
j komst í ríkisvegatölu, en þangað j
1 eru 14 km. frá Bergsstöðum. Veru-
legan hluta þeirrar leiðar (varla
smiðs og bónda Skúlasonar.
Hún ólst upp hjá foreldrum
Hrafnadal í Hrútafirði. Þau
stofnuðu heimili á Akureyri
og bjuggu þar milli 30 og 40
ár. Þau eignuðust átta börn,
og eru fimm þeirra á lífi, nú
öll búsett í Reykjavík. Árið
1939 flnttust þau Brynjólf-
ur og Ólafía til Reykjavíkur.
Brynjólfur dó 15. jan. 1957,
rúmlega áttræður að aldri.
Ólafía Einarsdóttir innti
af höndum mikið og heilla-
ríkt starf á langri ævi, sem
húsmóðir á stöíú' "heimili.
Eiginmanni sínum var hún
góður förunautur ó’g' hörnun
um umhyggjusöm móðir. Hún
var sérstaklega viðkynningar
góð, glaðlynd og gamansöm í
viðræðum. Kunni vel að meta
broslegu hliðina á tilverunni.
Allir, sem þekktu hana,
minnast góðrar konu þar
sem hún var.
Eftir að Ólafía mlssti
mann sinn, var hún hjá börn
um sínum og tertgdabörnum,
og naut þar svo góðrar um-
hyggju og aðhlynningar, sem
unnt var að veita. Hún var
sínum á Tannstaðabakka í i þrotin að kröftum og þráði
stórum systkinahópi. Börn
þeirra Guðrúnar og Einars
sem upp komust, voru átta.
Af þeim eru nú tvö á lífi,
langt frá 5 km.) liggur vegurinn Ketilríður, til heimilis að
Til fermingargjafa
Góð myndavél í tösku kr. 398.00
Japanskar veiðistengur í kassa kr. 274 00
Vandaðar vindsængur, sem má breyta
í stóla kr. 349,00
Allt á gamla verðinu!
Verzíun HANS PETERSEN H.F.
Bankastræti 4 — Sími 13213.
eftir gömlum reiðgötum U’ljúpum' BfönduhIíg 25~‘í Reykjavík og
eyrum fast við Svarta. Þarf ekki
nema skarpt frost í 3—4 sólar- j Jón á Tannstaðabakka.
hringa, til að áin bólgni upp á þær
og teppt umferð. Hefur Svartá
líka oft fyHt þær ruðningi upp að
brekkum, seinast nú í vetur, þótt
í minna mæli væri en oft áður.
Og þegar frosin snjóalög bætast
við, er þessi leið orðin fremur
óárennHeg öðrum en fuglinum
fljúgandi. Að öðru leyti liggur svo
vegurinn eftir illa ruddum skerð-
ingum, mjóum og hallandi, hang-
andi framan í snarbröttum klifum
og skriðum.
Þótt ókunnugum, ,sem vanir eru
áhyggjuleysi góðra samgangna,
kunni að fallast hendur er þeir
lesa þessa lýsingu og fleira í þess-
ari grein og álíti hana ýkta, bið ég
þá hina sömu að koma og kynna
sér þetta af eigin sjón. Sérstaklega
vH ég þó nota þetta tækifæi og
skora á vegamálastj. rikisins, að
•koma sjálfan þegar vorar og kynna
sér til hlítar hvort hér er farið
með skáldskap í lýsingum. Mun
hann fljótt ko”" 1 "aun um, að
hvíldina, sem hún hefur nú
hlotið.
Útför Ólafíu sál. fer fram
árdegis í dag frá Fossvogs-
kirkju í Reykjavik.
Sk.G.
Lögtaksúrskurður
Eftir kröfu Sjúkrasamlags Hafnarfjarðar úrskurð-
ast hér með lögtak fyrir ógreiddum iðgjöldum til
Sjúkrasamlags Hafnarfjarðar. sem fallin voru í
gjalddaga í árslok 1959, auk dráttarvaxta og kostn-
aðar.
Fer lögtakið fram að 8 dögum liðnum frá birtingu
þessa úrskurðar án frekari fyrirvara, ef ekki verða
gerð skil fyrir þann tíma.
Skrifstofu bæjarfógetans í Hafnarfirði 6/4 1960.
Jóhann Þórðarson,
ftr.