Alþýðublaðið - 30.09.1927, Blaðsíða 2

c
ALÞÝÐUBLAÐI Ð
| ALPÝÐUBLAÐI©!
< kemur út á hverjum virkum degi. |
Mgreiðsla í Alþýöuhúsinu við
Hverfisgötu 8 opin frá kl. 9 árd.
til kl. 7 síðd.
Shfiísfoía á sarna staö opin kl.
9Vs —10!/2 árd. og 11. 8—9 síðd.
Sinjar: 988 (afgreiðs'an) og 1294
(skriIstoJan).
Verðlag: Áskrii'tai verö kr. 1,50' á
rnámiöi. Auglýsingarverðkr.0,15
hver mm. eindálka.
Prentsmiðja: Aljiýöuprentsmiðjan
(i sama húsi, sömu simar).
Svo sem kunnugt er, keypti
stjórn Rússlands 25 000 tunnur a{
síld í sumar af ísl&nzkum síld-
arútgerðarmönnum. Þeir Einar
Olgeirsson og Sveinn Björnsson
sendiherra sömdu fyrir hönd út-
gerðarmanna við umboðsmann
Ri’msa í Kaupmannahöfn. Var
verðið ákveðið um borð á ís-
lenzkri höfn 18 danskar krónur
fyrir hverja 90 kg. tunnu og 9
mánaða gjaldfrestur veittur kaup-
éndunum; reikna ska! 7°o ársvexti
frá afhendingardegi til greiðslu-
dags.
Síldin hiefir nú verið afhent og
farmskírteinin send umboðsmanni
Rússa í Kaupmannahöfn, sem við
móttöku þelrra samþykkir 9 mán-
aða víxii fyrir kaupvarðinu, 450
þúsund dönskum krónum, að við-
’bættum vöxtum. Nemur upphæðin
öll nærfelt 580 þúsund íslenzkum
krónum.
En útgerðarmenn eru fæstir svo
staddir, að þeir geti beðið 9 mán-
uði eftir borgun fyrir síldina.
Margir þeirra eiga enn þá auk
ann.ars útgerðarkostnaðar allmik-
ið ógreitt af kaupi verkafólks og
sjómannna frá í sumar og geta
eigi borgað það fyrr en þeir fá
andvirði síldarinnar. Verkafólkið
verður að fá kaup sitt greitt
strax. Það á að lögum rétt á
þvi, enda nauðsyn þess aðkall-
andi, því að flest af því hefir
ekki annað til vetrarins en af-
gang sumarkaupsins.
Þormóður Eyjólfsson, síldarút-
gerðarmaður frá Siglufirði, er nú
staddur hér í bænum í erindum
norðlenzkra síldarútgerðarmanna.
Hefir hann leitað til Landshankuns
um bráðáhirgðárján út á víxil
Rússa, en bankinn eigi viljað gefa
nokkurn ádrátt þar um, nema á-
byrgð ríkisstjórnarinnar kæmi 11.
Þormóðiur hefir því snúið sér
til stjórnarinnar og farið þess á
leit, að hún gangi í ábyrgð fyrir
bráðabirgða'áni hjá Landsbankan-
um og taki vixil Rússa sem trygg-
ingu.
Allmiklar líkur eru til, að liægt
sé að seija víxilinn í Kaupmarma-
höfn strax eftir áramótin, og með
það fyrir augum fer Þormóður
að eins f.am á bráðabirgðarlán-
veitingu til þriggja mánaða.
Stjórnin héfir nú mál þetta tii-
yfirvcgunar. -
Efekja SHKH-Yat-Seiaís í M©sskva.
Ekkja Sun-Yat-Sens, hins ágæta
jafnaðarmanns og frelsishetju kin-
verskrar a'þýðu. hefir nýlega feið-
ast til Rússlands. Var henni þar
tekið með kostum og kynjum.
Erindi hennar var að bera kveðju
til rússneska verkamannalýðveld-
isins frá kínverskri alþýðu og
þakkir fyrir veivild og hjálpfýsi í
baráttunni. Fullvissaði hún rúss-
neskan verkalýð um það, að
byltingaandinn lifði nú betur en
nokkru sinni fyrr í hugum Kín-
verja þrátt fyrir ofsóknir
þeirra, sem nú fara með völdin
og eru keyptir af Englendingum.
Norðmenn hafa um undan far-
in ár selt bæði síld og fisk til
Rússlands, og hefir norska stjórn-
in ábyrgst seljendum 60°o af sölu-
verði síldarinnar. Nú í sumar
munu þeir hafa selt Rússum 50
þúsund tunnur af síkl fyrir 18
sænskar krónur hverja og með'
12 mánaða gjaidfresti. Ábyrgist
stjórnin mi 75% af söluvarðinu,
og lána bankarnir þar útgerðar-
-mönnum sömu uppbæð, um l&ið
og síldin er afhent.
Þjóðverjar hafa um mörg ár
skift mikið v;ð Rússa. Veita þeir
tveggja ára gjaldfrest og hafa
stofnað sérstakt bankasamband til
að annast þau viðskifti. Þar mun
stjórnin oftast ganga í ábyrgð fyr-
ir um 60% af söluverði varanna.
Rússneska stjórnin hefir uppfylt
allar sínar skuldbindingar við báð-
ar þessar þjóðir og yfirleitt þótt
standa ágætlega í skilum. Glegsta
sönnun þess er ef til vill það, að
þrátt fyrir allan þann óhróður,
sem út hefir veri'ð borinn um ráð-
stjórnina rússnesku, hefir nenni
aldrei verið borin á brýn óskil-
semi í viðskiftum. —
Þ.að orkar ekki tvímælis, að
það var ávinningur fyrir okkur
að ná samningi við Rússa um
kauþ á þessum 25 000 tunnum.
Framboðið á sænskum markaði
minkaði að sama skapi, og hlýt-
ur þa'ð að bafa áhrif á verð sild-
arinnar j>ar; auk j>..ss er með sölu
jjessari fyrsta spori'ð stigjð til þess
að opna nýjan markað fyrir síld-
ina, ma-gfait stærri en sænska
markaðinn.
Væri j>ví illa farið, ef eigl \iæri
unt að létta svo undi- rneð jreim
útgerðarmönnum, sem gert hafa
þessa fyrstu tilraun, að gjaldfrest-
urinn verði j>eim eigi til stórbaga.
Ráklsstjórnin vísar |svi til
aðgjeröar dómstélasana.
Það nýjasta, sem Aiþýðublaðið
hefir frétt um hið margumtalaða
sjóðþurðarmál, er það, að ríkis-
stjórnin hefir nú ákveÖiÖ að krefj-
ast réttarrannsóknar á sjóðþurð-
inni. Hafa kröfur almennings, er
Alþýðublaðið hefir borið fram,
þannig borið tilætlaðan árangur.
DómsmálafregMF.
Tveir læltnar sviftir heimild
til að gefa út iyíseðla á áfengi.
Lyfsali sektaður.
í ágústmánuði 1926 kærði lög-
reglan á Isafirði læknana Eirik
Kjerúlf og Halldór Stefánsson fyr-
ir það, að þair gæfu út áfengislyí-
seðla á ólöggilt og ótölusett eyðu-
blöð, og að þeir létu lyfseðla
þessa til manna, er fengju áfeng-
ið sam 'irautnalyf, en ekki sem
meðal. Einnig var lyfsalinn á ísa-
firði, Gunnar Juul, kærður fyrir
það að afhenda áfengi út á slíka
ólöglega lyfseðla og einnig vegna
þsss að hann vanrækti að rita
leiðbeiningarseðla á áfengisflösk-
ur þær, er hann lét úti úr Iyfja-
búð sinni.
Mál j>etta var sjðan rannsakað
af bæjarfógetanum á Isafirði og
nokkur vitni leidd. Kom j>að þá
í ljós, að læknamir höfðu ávísað
áfengisblöndu, sem var samansett
af 210 gr. af spíritus (spir. conc.),
2 dropum af kúménolíu (Æther-
ol. carv. gli. II) og 375 gr. af
vatni (Aq. dest.) á ótölusett og ó-
löggilt eyðublöð og lyfsalinn af-
gieitt þessa lyfseðla. Töldu lækn-
arnir og lyfsalinn sér þetta heim-
iit eftir ákvæðum reglugerðar nr.
59, frá 1. júlí 1925 um sölu áfeng-
is til lækninga. og báru einnig
fyrir sig símskeyti frá landlækni,
þar sem hann taldi ekki _{>urfa
tölusetta og iöggilta lyfseðla, tU
þess að ávísa j>essari áfengis-
blöndu. Einnig báru það nokkur
vitni, að þauNiefðu íengið áfengis-
lyfseðla hjá læknunúm án þess að
tilgreina sjúkleika, og eins,að þau
hefðu fengið áfengisblöndur
þessar afhentar í lyfjabúðinni, og
hefði enginn leiðbeninga rseðill
um notkun innihaldsins verið
límdur á flöskurnar.
Málum þessum lauk á þá leið
fyrir undirréttinum, með dómi
bæjarfógetans á tsafirði, upp-
kveðnum 18. febrúar s. 1., að báð-
ir læknarnir og lyfsalinn voru
sýknaðir af öllum kæruatriðunum
og málskostnaður ákveðinn af al-
mannafé.
Máiunum var síðan öllum áfrýj-
að til hæstaréttar, og hafa verið
sótt og varin fyrir rertinum uúd-
an farna daga. Eru nú komnir
fdómar í málunum í hæstarétti og.
voru báðir iæknarnir dæmdir í
1000 ki'. sekt hvor fyrir það að
hafa gefið út lyfseðla á áíengis-
biöndu á ótölusett eyðublöð. Einn- .
ig voru báðir læknarnir, sem áð-
ur hafa orÖiÖ sekir um bannlaga-
brot, sviftir heimild til þess að
gefa út seðia á áfengi eða áfeng-
isbiöndur og dæmdir til þess að
greiða allan kostnað af jnálum
sínum fyrir báðum réttum. En
hins vegar þótti það ekki nægilega
sannað og upplýst, að þeir hefðu
gert sig seka um að ávísa áfengi
án þess að hafa fullvissað sig/ um
þörf beiðenda á því til lækninga,
og voru því báðir sýknaðir af
þvi kæruatriði. Lyfsalinn var
dæmdur í 200 kr. sekt fyrir að
afgreiða áfengisblöndur út á ó-
löglega lyfseðla, en sýknaður af
því kæruatriði að hafa vanrækt að
líma leiðbeiningaseðla á vinflösk-
urnar, vegna þess, að það þótti
ekki nægilega upplýst eða sann-
að. Lyfsalinn var einnig dæmdur
til þess að greiða allan kostnað af.
máli sínu.
Sækjandi allra þessara mála
fyrir hæstarétti var Stefán Jóh.
Stefánsson hæstaréttarlögmaður,
en verjandi B. P. Kalman hæsta-
réttariögmaður.
íslenzkir ,,aðmiráiar“„
ihaldsstjórnin v.ildi láta greiða
skipstjórum („skipherrum") varð-
S|kipanna ísleiuku 12 000 kr. árs-
laun,’en J>að eru álíkva há laun.og
flota.o.ingjar (,.aðmírá!ar“) fá..
aimars staðar.