Tíminn - 17.09.1960, Síða 8

8
TÍMINN, laugardaghm 17. septenÆer 1960.
:
\' SiSiS®?
‘

.
wmm
BÚSKAPUR Á
GRÆNLANDI
Ljosmyndir
r
Oskar
Sigvaldason
íslendingarnir, sem fóru til Grænlands í sumar. sáu að búskapur er
allmikill á Grænalandi (sem svo var stundum áður nefnt) og landkostir eru
allgóðir í Einarsfirði og Eiríksfirði. Einkum eru grænlenzkir bændur fjár-
margir, eiga margt á fjalli en heyja lítið og eiga ekki hús yfir fénað sinn,
sem gengur sjálfala og kemst allvel af í góðum vetrum en fellur í harðæri.
Ekki tókst íslenzkum spyrjendum að sögn að fá um bað skýr svör, hve
margt fé bændur ættu hver og einn, og virtust þeir um það nokkuð loð-
mæltir, eins og sagt er um bændur í Húnaþingi og Skagafirði, er þeir tala
um stóðhross sín og mergð þeirra.
Grænlendingar hafa hesta af íslenzku kyni. sæmilega gripi að sjá, og
bregða sér gjarna á bak, en reiðver eru engin til og þeysa þeir berbakt.
Var sagt, að varla mundi til hnakkur í byggðinni. Ekki járna þeir heldur
hseta, þótt veglaust sé og grýtt land. Hérna til hægri sést grænienzkur
knapi á dönskum skóm ríða berbakt. Amboð eður heyskapartæki þótti ís-
lendingum heldur stirðleg. Sést hér að ofan t. v. hrífa allsterkleg, viða-
mikil og ekki tindanett — eða hversu mundi íslenzkum kaupakonum líka
verkfærið, Þá er hér að neðan til hægri grænlenzkt orf. Ljárinn virðist
keimlíkur Ijáum, sem íslendingar nota og orfið raunar líka, nema hælar
eru tveir en kerling svipuð. — Eins og sjá má af myndinni hér að neðan
fyrir miðju sprettur korn allvel á Grænalandi, og mátti þar sjá hina sæmi-
legustu byggakra. Loks er svo hér að neðan til vinstri áhaid, sem ýmsir
eídri íslendingar kannast við, en það er vatnsberi með alíslenzku lagi, gróp
fyrir háls og herðar, en í endum bönd og krókar fyrir fötur. — Og lýkur
svo þessum fræðsluþætti um grænlenzkan búskap.