Alþýðublaðið - 06.10.1927, Blaðsíða 4
4
aeþsðubeaðið
leiðbeiningar íyrjr skip, sem óska
a'ð fá afgreiðslu á ytri höfninni
e'ða fyrir innan garða, eru þjöð-
fánar dregnir upp á stórri stöng
•á „skansinum" fyrir ofan Hring-
skersgarðinn, og eru merkin þessi:
Tveir fánar merkja: Ófært hér!
Fariö norður fyrir! Einn fáni
merkir: Komið nær! Hafnsögu-
maður er á leiðinni fram. Einn
fáni, sem dreginnn er niður eftir
4—5 mínútur, merkir: Biðið þar,
sem þér eruð! Farið ekki nær!
Ríkisrekstur víðvarps.
Síðasta alþingi samþykti tillögu
þess efnis, að skipuð yröi nefnd
ti) að rannsaka og gera tillög-
ur um ríkisrekstur víðvarps. i
i-
hana hafa verið skipaðir: Gísli
'J. Ólafsson, settur landssímastjóri,
Lúðvig Guðmundsson skólastjóri,
sem Félag vjövarpsnotenda valdi
í nefndina, og Páll Eggert Óla-
son prófessor, er stjórnin skipaÖi
i hana.
Milliplnganefndin i landbúnað-
armálum.
Auk þeirra tveggja, er alþingi
kaus í hana, Jörundar Brynjólfs-
sonar og Þórarins á Hjaltabakka,
hefir stjórnin skipað þriðja mann-
inn, Bernharð Stefánsson, 2. þing-
mann Eyfirðinga.
Vitar.
Hafnarvita Vestmannaeyja hefir
verið breytt þannig, að hann sýnir
40 hvíta blossa á mínútu. Varir
hver þeirra í 'ó sekúndu. Einnig
hefir vitanum á Mjóeyri við Eski-
fjörð verið breytt þannig, að hann
.sýnir hvítan blossa i i;i se:k. á 5
sekúndna hili. Logtínú vitans er
frá 15. júlí til 1. júnj.
^Stjórnarráðið.
Fulltrúi í fjármáiaráðuneytin//
hefir Gísli 'Bjarnason lögfræöing-
ur frá Steinnesi veriö skipaður..
Pflsner.
Bezt. - Ódýrast.
Innlent.
V
spaðsaltað í 1 i og 1 ^ tunnuin,
svo og kjöt úr öðrum beztu sauð-
fjárræktarhéruðum landsins, selj-
um vér í haust eins og að und-.
anförnu. Pantanir i síina 496,
Samband ísl. samvinnufélaga.
Formenska gengisnefndarinnar
Sigurður Briem póstmeistari,
sem verið hefir formaður geng-
isnefndarinnar, hefir sagt þeirri
Tormensku af sér, en ríkisstjórn-
in skipað Ásgeir Ásgejrsson
fræðslumáiastjóra formann henn-
ar í staðinn.
Útlendar fréttir.
Góð vél.
Eftir því, sem þýzkt blað segir,
hafa tveir þýzkir visindamenn
unnið að þvi síðustu tvö ár aö
búa til vél, sem' gæti þýtt úr
éinu máli á annað. Ef maður til
dæmis skrifar eitt íslenzkt or‘ð á
vélina, kemur það ú pappírinn
t. d. á frönsku. Segir blaðið, að
^ lúsmæðnr! ^
Gold-Ðaast Þvottaefni oy 1
épÍ Gold'Dust skúridnft |
gjnl hreinsa bezt.
Pi UiMboðsnuensiB i
SttaylMgBgjiar JémssoEi & Co,
Feikna-birgðir nýkomnar
Komið fljótt og sjáið nýju
tegundirnar. Stórar rúllur,
er þekja 15 ferálnir. Verðið
lægst á landinu.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi 20 B. Simi 830.
vísi,ndaniennirnir séu langtkömnir
með þessa merkilegu uppfundn-
ingu. Peir þyrftu áö fó sér slíka
véi, ritstjórar „Danska Mogga“.
Kveipeisir
úr ull og silki,
margir iitir.
Bankastræti 14.
íVotnðar burðir til sölu á
Freyjugötu 8. Mjög lágt verð.
Húa jafnan til sðlu. Húa tekis
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7,
Fasteign'astofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sðlu fasteigna
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskifti
beggja aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Cltsala á brauðum og kökum
frá Alþýðubrauðgerðinni er á
Vesturgötu 50 A.
Smíðuð kjöt- og slátur-ílát og
gert við gömul. Freyjugötu 25 B.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Merkilegur saynauáttur,
saga eftir
Jack London.
i blöði. Hann fékk stórmaninleg
laun, og svo ataðar v.iru hendur
Jians af blóði þrælanna, aö hann
var kallaður „Blóð-Vange“. Þið
sjáið, bræður minir! hvaö marga
merkilega hluti má sjá i bókun-
um, ef maður kann að lesa þær.
]>iö megjð trúa mér; það eru
inargir aðrir og miklu merkilegri
hlutir í bókunum, og ef þið að
eins viljió. ganga í skóia hjá mér,
þá getið þið sjálfir lesið bækur
áður en áriö er liðið og sumir
jafnvel eftir skemmri tíma.
Blóð-Vange varð mjög gamall
maöur, og alt frani undir það
síðasta var hann með í ráðum
drottnanra, tn aldrei yarð hann
sjálfur drottinn. Skiliið þjð? Harn
liafði fæðst í þræiakvíum. En
vist er það hann fékk stór-
inannh g laun. Hann átti heilan
tug ha'ia, se.ni hann gat búið í.
Hann, sem þó ekki var einri af
drottnunum, átti þúsundir jiræla.
Hann átti störa lystisnekkju, sem
var eins og fljötandi jiaradís, og
nann átti heilá eyju í hafinu, jiar
sem tugir þúsunda af jrrælum
unnu á kaffiekrum hans. En í
elli sinni varð hann einmana mað-
ur, sem hvergi átti heima, jiví
að hataöur var haníi af bræðrum
lians, þrælunum, og fyrirlitinn 'af
jifíim, sem hann liafði þjónað og
ekki vildu kalia hann liróður ,sinn.
Drottnarnir fyrirlitu hatin, af því
að hann var fæddur þræli. Hann
var ódamia auöugur, þegar hann
dó, en hann dú hra'ðilegum dáuð-
daga, kvalinn og þjáður af sam-
vizkubiti vegna ails jiess, sem
iiami hafði gert, og vegna hins
blóði ata'ða nafns síns.
En það var annað með liörn
lians. J>au voru e.kki fædd í
þræiakvíunum, og John Mbrris-
son, sem var ,æðsti haröstjórinn
í þann tíð, skipaði svo fyrir, að
þau skyldu tekin í tölu drottn-
anna. Og þá hverfur naínið Vange
úr .sögurmi. Það verður nú Van-
derwater, og Jason Vange, son-
ur Blóð-Vanges, verður Jason
Vanderwater fyrsti maður ættar-
innar Vanderwaters. En það eru
nú þrju hundruð ár síðan, og
Vanderwaterar okkar tíma hafa
gleyint uþpruna sínum og ímynda
sér, að iíkamir þeirra séu gerðir
úr öðru efni en því, sem er i
ifkama ykkar og mínum og allra
annara þræla. En nú spyr ég ykk-
ur: Hví varö einn þræll drottimn
yflr öðrum? Og hví varð sonur
eins þræls drottinn yfir mörgum
jiræium? Ég lofa ykkur sjáifum
áð svara þessum spurningum, en
gle'ymið jiví pkki, að í upphafi
voru Vanderwaterarnir jrrælar.
Og nú, bræður míriir! kem ég •
aftur að þvi, sem ég nefndi í
byrjun, handlogg Toms Dixons.
Verksmiðja Rogers Vanderwaters
í Kingsbury var réttnefnd Vítis-.
gjá, en menn jieir, sem þar
unnu, voru sannir menii, eins og
jiið rnunuö sjá. Þar unnu iíka
konur og börn, smábörn. AJlir,
sem þræluðu þar, höfðu almenn
jrrælaréttindi að lögum, en líka
að eins að lögum, því að þéir
voru sviftir mörgum af réttlndum
sínum af eftirIitsmönnunum í Vít-
isgjánrii; þeim Joseph Cianey og
Adolpli Munster. I>að er löng
saga, en ég ætla ekki að segja
ykkur |iað alt saman. Ég ætla
bara að segja ykkur um handlegg-
inn. Svo sem ákveðið var með
lögum, var riokkrum hluta af sult-
arlaunum jrrælanna haidið eftir
og sétt í sjóð. Sjóður þessi átti
að styrkja verkairienniná, ef slys
eða sjúkdómá bar að höndum.
Eins og þið vitið, er þessum sjóð-
um stjörna'ð af eftirlitsmönnun-
um. Svo niæia lögin fyrir, og þvi
var |)áð svo, aö sjóður jiessi í
Vitisgjánni var í höndum éftir-
litsmannanna tveggja; nöfn
þeirra séu bölvuð að eilífu!
Claney og Munstpr notuðu sjóð
[renna til eigin þarfa. Ef einhver
varð fyrir slysi, samþýktu félag-
arnir að veita honuni styrk úr
sjóðnum, en eftirlitsxnennimir