Tíminn - 27.04.1961, Blaðsíða 13

TÍMINN, fimmtudaginn 27. aprfl 1961.
13
Sími 16584
Iðnfræðsluráð
Vilhjálmur Arnason. hdl.
Simar 24635 og 1630?
M inning
OMO
Því betur sem bér
athugií því betur
siáitS þér atS —
skilar yður
heimsins hvítasta þvotti
Þatf ber af sem þvegitf er ór 0M0 vegua þess
atf 0M0 fjarlægir öll óhreinindi, jafnvel þótt
þau séu varla sýnileg. hvort sem þvotturinn
er hvítur etfa mislitur.
Þess vegna er þvotturinn fallegastur bveginn úr 0M0
Nýkomnar
AMERÍSKAR
KVENMOCCASÍUR
Póstsendum
Skósalan, Laugaveg 1
AUGLÝSING UM
SVEINSPRÓF
Sveinspróf, í þeim iðngreinum sem löggiltar eru
fara fram í maí og júní 1961.
Meisturum og iðnfyrirtækjum ber að sækja um
próftöku fyrir þá nemendur sína sem lokið hafa
námstíma.
Umsóknir um próftöku sendist formanni viðkom-
andi prófnefndar, fyrir 15. maí n.k., ásamt venju-
legum gögnum og prófgjaldi.
Skrifstofa Iðnfræðsluráðs lætur í té upplýsingar
um formenn prófnefnda.
Reykjavík 26. apríl 1961.
Gjafmild, góð og hlý,
hér gekkstu vegi á,
þótt skyggði á sólu ský
þú skuggann lézt ei sjá.
Oft kulið verður kalt
þá kvöldið nálgast fer.
Vor Guð er okkur allt,
þig áfram náð hans ber.
Nú vil ég þakka þér,
oft það í lífi sést,
þá leiðin örðug er
við ylinn finnum bezt.
Lof dýrð sé Guði er gaf
Hann geymir börnin sín
þótt dimmt sé dauðans haf
Guðs dýrð því yfir skín.
Drottinn blessi þig.
Guðrún Gu'ðmundsdóttir
frá MelgerðL
V.V.N-VX-XX.-m V-X-V.V-VO
Lögfræðiskrifstofa
Laugaveg) 19
SKIPA OG BÁTASALA
Tómas Arnason hdl.
(Framhald af 6. síðu).
þrek óskert til hinztu stundar.
Samt hafði hún löngu gert sér
ljóst, að hverju stefndi, en jafn-
snemma hafði hún sætt sig við
hlutskipti sitt og var viðbúin að
taka hverju sem að höndum bæri
með hugarró og æðruleysi. Þess
vegna kvartaði hún aldrei yfir ör-
lögum sínum, né missti hún kjark-
inn í barátunni við sjúkdóminn.
Það þarf mikla hetjulund til að
mæta þannig mestu hamingju-
hvörfum lífsins. Þeirri fágætu
hetjulund var Fríða Guðmunds-
dóttir gædd í svo ríkum mæli, að
þess mætti lengi minnast. Þungi
veikindanna gat aldrei beygt hana,
■heldur óx hún og þroskaðist því
meir, sem sjúkdómsbyrðin þyngd-
ist.
Eitt sinn er vinstúlka hennar
heimsótti hana meðan hún lá bana
leguna, sagði Fríða við hana:
„Finnst þér ekki skrítið, að ég
skuli eiga að deyja svona ung?“
Þessi barnslegu orð bera ekki vott
um ótta við dauðann, heldur þvert
á móti eftirvæntingu. Hún fagnar
jafnvel umskipunum, — veit að
dauðinn er ekki aðeins lausn frá
þjáningunni, heldur líka síðasta
hliðið á leiðinni til Krists.
Það hlið opnaðist henni 7. marz
s.l., fjórum dögurn eftir að hún
varð sextán ára.
Jarðarförin fór fram í Árnesi
28. s.m. að viðstöddu fjölmenni
þrátt fyrir óhagstætt veður. Pró-
fasturinn, séra Andrés Ólafsson,
er hafði fermt Fríðu tveim árum
áður, flutti hugðnæma líkræðu
yfir molduln hennar. Jarðneskar
leifar hennar hlutu legurúm við
hlið þriggja barna, er þau Jensína
og Guðmundur höfðu áður misst.
Góðúr Guð styrki þau hjón í
hinni sáru sorg, og alla aðra ást-
vini hennar. Hann blessi minningu
þessarar göfugu stúlku, sem hér
hefur verið minnzt með fátækleg-
um orðum.
Torfi Guðbrandsson.
MINNING
fFramhald af 6. síðu).
Glaðvær hlátur og milt bros Siggu
frænku er nú horfið, en minning
hennar er heið og hrein og hún
verður ekki frá okkur tekin.
V.
K V E Ð J A
Þolinmóð, en þreytt
varst þú á raunabraut,
nú er allt orðið breytt
þín enduð sjúgdómsþraut.
Guðs heilög föðurhönd,
það hjartans bæn mín er,
þig leiði lífs að strönd
í ljós og dýrð hjá sér.