Tíminn - 13.07.1961, Page 6

6
T í MIN N, fimmtudaginn 13. júlí 1961.
„Island, Island - það
er aðalstjarnan”
segir níræð vestur-íslenzk kona, sem
heimsækir ísland eftir sextíu ára dvöí
í Vesturheimi.
Hér á landi hefur um skeið
dvalið níræð unglingsstúlka,
frá íslendingabyggðum i Kan-
ada ásamt miðaldra syni sín-
um. Hún sigldi frá íslands-
ströndum fyrir sextiu árum
og fannst þvi að vonum timi
til kominn að setja á sig skupl-
una og bregða sér yfir sundið.
Árafjöldinn er henni enginn
fjötur um fót, þvi að hún ferðast
hérlendis um allar jarðir og lætur
sér ekkert fyrir brjósti brenna.
Hún er hér í nokkurs konar sum-
arleyfi, — í Kanada bíða búverkin
hennar, því að hún hefur á hönd-
um heimilisstjórn á búi sona sinna.
— Hún heitir Margrét Pálsdóttir.
Barnsskóm sínum sleit hún á Fossi
í Vestur-Skaftafellssýslu, en reisti
síðan bú með manni sínum, Brynj-
ólfi Jónssyni, á Nesi í Austur-
Skaftafellssýslu. Þar bjuggu þau
þangað til þau fluttu vestur um
haf aldamótaárið.
— Það tekur því nú ekki að
fara að tala við svona kellingar-
skrifli eins og mig. Ó-nei. Það held
ég nú ekki.
— Hvers vegna fluttuzt þið vest-
ur um haf?
— 0, við héldum, að það væri
svoddan sæla þarna vestur frá.
— Voruð þið lengi búin að
hugsa um að fara út?
— Nei, ekki held ég það nú. Við
komumst í sjöunda heim og þess
vegna fórum við nú.
— Hvernig gekk ferðin vestur?
— Við fórum fyrst á Djúpavog
og ætluðum þaðan til Englands
með skipi, sem átti að koma frá
Seyðisfirði. Það var þoka í tólf
daga og skipið kom aldrei. Þá
fengum við skip, sem fór fyrst til
Færeyja og Noregs. Það var ósköp
gaman í Bergen. Svo fórum við til
Englands og vorum tíu daga það-
an yfir hafið til Quebeck í Kanada.
Þaðan fórum við með trein til
Winnepeg.
— Var ykkur ekki farið að
lengja eftir fyrirheitna landinu?
— ísland, fsland, það er nú aðal'
stjarnan. Ojá, blessunin mín.
— Hvað heitir byggðarlagið, þar
sem þið búið?
— Lundar heitir þorpið. Það er
okkar næsti kaupstaður.
— Hvað urðu börnin mörg?
— Þau urðu nú fimm. Hjalti og
Ragnar, Pálína og Rósa og Hlíf.
Þær urðu allar kennarar, en þeir
búa.
— Langaði börnin ekki að koma
með líka? * j
— Þau svo sem nefndu bað. en
— Jú, það var þó satt. Eg hróp-
aði upp í hvert sinn, sem við mætt-
um einhverjum ríðandi. Mér þykir
svo skelfing gaman að vera á hest-
um.
— Þú ert búin að ferðast mikið
síðan þú komst.
— Já, hreint um allt. Ég á þrjár
systur hér, eina í Reykjavík og
tvær austur á Héraði. Við fórum
með flugvél til Hornafjarðar og
í bíl austur á Hérað og ókum svo
til Akureyrar og norður á Skinna-
stað í Axarfirði. Það er ósköp
— Maður var nú að sjá, hvað
gerðist. Við hugsuðum bara um
að komast í dýrðina. Þetta var allt
ósköp gott.
— Var ekki erfitt að byrja bú-
skap vestra?
— Ojæja, ekki svo, — ekki svo.
Maðurinn vann svolítið hjá öðrum
meðan við höfðum lítið.
— Þú sérð ekki eftir að hafa
farið?
— Nei', ónei, ég held nú ekki. [
Það hefur nú gert mér meira gott
en svo. — En það er eins og ég
segi, maður hugsar alltaf heim.
Við köllum það alltaf heim vestra.
— Langaði ykkur þá aldrei
heim?
— 0, ekki tiltakanlega. Maður
var nú að taka til hendinni og gat
dreift huganum við það.
— Hvernig vegnaði fslending-
unum í nágrenninu?
— Bara vel. Það hafði það, sem
það þurfti. En það hefur verið erf- j
itt hjá þeim fyrstu, þeim, sem
komu ósköp snemma. Það er nú
ósköp að deyja, gamla fólkið, en
það er eitthvað eftir af því enn.
— Fannst þér slæmt að búa hér
heima?
— Onei, ekki var það nú, þó að
við færum að fara þetta. Við höfð-
um það, sem við þurftum.
— Talið þið mikið um ísland
vestra?
Margrét Pálsdóttir og Hjalti Brynjólfsson sonur hennar.
11 ftl'J
^ ^ V ■ H Áis>All iJXVldlll £
72 rúmlesta vélbát hleyþt
af stokkunum í Hafnarfirði
Þann 4. þ. m. var nýjum
vélbát hleypt af stokkun-
um hjá Skipasmíðastöðinni
Dröfn h.f. í Hafnarfirði.
Vélbáturinn, sem er ný-
smíði nr. 32 er byggður úr
eik, 72 rúmlestir að stærð
og hlaut nafnið Jónas Jóns-
son GK 101.
Eigendur bátsins eru Bragi
h.f., Ytri-Njarðvík, sem er fyr-
irtæki þeirra Ólafs Egilssonar
og Egils Jónassönar. Báturinn
fór reynsluferð 9. þ.m. og
reyndist hann ganga 11 mílur.
Báturinn og ödl tæki reyndust
í bezta lagi, hann er búinn öll-
um nýtízku tækjum, má þar
nefna radar, Asdic fiskileitar-
t.æki og dýptarmæli öll af Kel-
vin og Hughes-gerð, japönsk
miðunarstöð og að sjálfsögðu
talstöð. Eldavél, íssbápur og
ofnar eru frá Rafha í Hafnar-
firði. Aðalvé'lin er 440 hesta
Deutz Diesei, Ijósavélin er 40
hesta og 20 kw. Lister. f bátn-
um er rafknúin vökva-stýrisvél
af Lenfjord-gerð, vökvaknúið
togspil, línuspil, bómuvinda og
kraftrúlla frá Vélaverkstæði
Sigurðar Sveinbjömssonar h.f.
Innréttingar eru allar úr plast
þiljum og harðviði og er allur
báturinn utan sem innan mjög
glæsilegur svo ekki hefur áð-
ur sézt betra.
Báturinn er teiknaður af Sig
urjóni Einarssyni, skipasmíða-
meistara. Hafði hann jafn-
framt yfimmsjón með alri
• framkvæmd verksins. Yfirverk
stjóri var Hans Lindberg, skipa
smíðameistari. Jámsmíði alla
og niðursetningu á vélum ann-
aðist Vélsmiðja Hafnarfjarðar
h.f. Niðursetningu á tækjum
var framkvæmd af Ríkharði Sig
mundssyni rafvirkjameistara.
Raflögn önnuðust rafvirkja-
meistararnir Jón Guðmundsson
og Þorvaldur Sigurðsson.
Báturinn fór frá Hafnar-
firði að kvöldi 10. þ.m. til
heimahafnar sinna.r í Njarð-
vík, en fer svo strax til síld-
veiða við Norðurland.
Ljósm. Herdís Guðm.dóttir.
þetta er nú nóg í einu. Hjalti minn
hefur ósköp gaman af að sjá land-
ið.
— Nú er margt breytt síðan þú j
fórst.
— Já, margt er nú breytt, og
ég er svo glöð að sjá, hvað blessað
landið hefur risið upp.
— Þú kannast þó við þig?
— Það held ég nú. Huldustein-
arnir mínir, blessað landið og fjöll
in eru alltaf jafn falleg og
skemmtileg.
— Var ekki gaman að sjá ís-
lenzkan hest aftur?
T annlækningastofan
er lokuð vegna sumarleyfa
frá 15. júlí til 8. ágúst.
Rafn Jónsson.
Lögfræðiskrifstofa
Laugavegi 19
SKIPA- OG BÁTASALA
Tómas Árnason hdl.
Vilhjálmur Árnason hdl.
Símar 24635 og 16307.
gaman að sitja í bíl og mér leið
svo ljómandi vel.
— Þú ert ekkert þreytt?
— Nei-nei, nei. Á morgun för-
um við austur á Síðu. Það er nú
tilhlakk að komast austur að Fossi.
Það er nú.alveg elskulegt að kom-
ast þangað.
— Þér hefur þótt skemmtilegt
að sjá gamla landið aftur?
— Ó, blessunin mín. Það verð-
úr endurminning á meðan ég lifi.
Ég lifi nú varla ósköp mikið leng-
ur. — Birgir.
Þeir
sem eiga 1. og 2. bindi aí
Sagnaþáttum Benjamíns
Sigvaldasonar, geta fengið
3. bindið hjá útgefanda.
Upplag helmingi minna en
á fyrri bindum.
FORNBÓKAV.
KR. KRISTJÁNSSONAR
Hverfisg. 26. Sími 14179.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinsemd við andlát
og jcrðarför
Hjalta Árnasonar,
Njálsgötu 7.
Sigríður Friðriksdóttir, börn
og systkini.
.-.-X.-V.X.-V.-V.-V.
•V.'X*X*V*V'V*V N'

Jarðarför fósturföður míns
Jóns GuSmundssonar,
sem andaðist föstud. 7. júlí, fer fram 14. júlí kl. 1.30 að Fossvogs-
kirkju.
Fyrir mína hcnd og annarra vandamanna,
Guðni Árnason.
----------------------------------4----------------------