Tíminn - 15.08.1961, Blaðsíða 8
8
TÍMINN, þriðjudaginn 15. ágúst
ísafirði, 4. ágúst. ’ |
Nýr vélb'átur kom til ísafjarSar
fyrir tveimur dögum. Heitir
hann Guðbjartur Kristján ís. 268,!
86 brúttólestir, búinn öllum helztu
og fullkomnustu siglingatækjum,
sjálfvirku síldarleitartæki, Simrad,
af nýjustu gerð. í bátnum er 280—
310 ha Alpha-dieselvél. Skipstjóri
á bátnum verður Hörður Guðbjarts
son, ísafirði, ungur dugnaðar’skip-
stjóri, sem áður var með vélbát-
inn Gunnhildi. Eigendur hin nýja
báts eru h.f. Eir, ísafirði, og aðal-
hluthafar Norðurtanginn. h.f. og
skipstjórinn. Er þetta góður bátur
til viðbótar hinum ísfirzka báta-
flota, sem á undanförnum árum
hefur stækkað verulega aftur.
Á ísafirði er aðeins starf-
rækt eitt frystihús sem stendur,
íshúsfélag ísfirðinga h.f. Hrað-
frystihúsið Norðurtanginn h.f. er
að endurbyggja frystihús sitt og
getur því eigi tekið á móti fiski,
og frystihús togarafélagsins er
ekki starfrækt. Allmargir bátar
stunda nú dragnótaveiðar og færa-
veiðar og hefur aflazt sæmilega,
þegar gefur, en gæftir hafa verið
slaamar í sumar. Nú mun afráðið,
að hinn nýi bátur Guðbjartur Krist
ján taki fisk af dragnótabátum og
sigli með hann til Bretlands og
selji hann þar. Er búizt við, að
báturinn fari í fyrstu ferðina n.k.
föstudag 10. ágúst og selji í Grims-
by.
Atvinna hefur v(erið næg á Isa-
firði í sumar. Nokkrir stærstu bát-
arnir eru gerðir út á síldveiðar
fyrir Norður- og Austurlandi, þó
að stundum áður hafi fleiri farið
á síld.
í bænum hefur verið unnið að
endurbótum á götum og malbikað
nokkuð. Verður áfram unnið að
malbikun, meðan tíð leyfir.
Landssími íslands hefur látið
vinna að undirbúningi þess, að hér
komi sjálfvir'kt símakerfi, og má
vonast eftir að 1964 muni þau
þægindi hlotnast ísfirðingum. Og
mun þá mörgum bregða við hin
nýju þægindi hér vestra.
Verið er að byggja nýja dráttar-
braut í svonefndum Suðurtanga.
Er það skipasmíðastöð M. Bern-
harðsson h.f., sem það gerir. Er
mjög mikil þörf orðin fyrir nýja
dráttarbraut hér, þar sem gamla
dráttarbrautin svarar ekki þeim
kröfum, sem nú verður að full-
nægja. Hin nýja dráttarbraut á
að geta yeitt viðtöku skipum allt
Bjarni Guðbjörnsson ritar
Fréttabréf frá ísafirði
að 400—500 tonn að stærð, ‘og
mun auðvelda allar skipaviðgerðir
hér. Auk þess mun skapast miklu
betri aðstaða við nýsmíði fiskibáta.
Skipasmíðastöðin á ísafirði hefur
á undanförnum 7 árum byggt 8
báta frá 40—60 lestir fyrir ísfirð-
inga og nálæg þorp, auk margra
smærri báta. Þar að auki hafa 3
stórir bátar, allt að 82 tonn, verið
byggðir á sama tíma í skipasmíða-
stöðinni, en þeir verið byggðir fyr
ir utanbæjarmenn.
íbúðarhúsabyggingar hafa verið
nokkrar á undanförnum árum. Nú
eru í smíðum um 30 íbúðir, mis-
jafnlega langt á veg komnar. Þó
munu um 18 íbúðir verða komnar
það langt á þessu ári, að í þær
verði flutt. Rætist þá nokkuð úr
um húsnæði, en mjög miklir erfið-
i leikar hafa verið á að fá íbúðir
hér á undanförnum árum.
Hér verða í haust skólastjóra-
skipti við gagnfræðaskiólann. Guð-
jón Kristinsson, sem verið hefur
skólastjóri í nokkur ár, hefur sagt
starfinu lausu og mun flytja til
Reykjavíkur. Ekki er enn vitað,
hver tekur við stjórn skólans, og
þegar þetta er ritað, mun engin
umsókn um stöðuna liggja fyrir.
Virðist vera erfitt enn, að fá kenn
ara og skólastjóra út á land, því
að hér mun einnig vanta nokkra
kennara við barnaskólann. Þá
hverfur einnig frá gagnfræðaskól-
anum Bjarni Bachmann, sem verið
hefur hér íþróttakiennari í mör'g
ár. Bjarni mun flytja til Borgar-
ness og taka við kennarastöðu þar.
ísfirzkir knattspyrnumenn hafa
nú skipað sér í hóp með fyrstu
deildarliðum landsins eftir að hafa
sigrað í II. déildinni. Eru þeir vel
i að þessum sigri komnir, og gaman
ifyrir þá og alla hér, að hljóta
I þennan sigur. Má eiginlega merki-
i legt teljast, að við þær aðstæður,
' sem hér eru til knattspyrnuiðkana
skuli þó slcapast jafngóður flokk-
ur og raun hefur á orðið. Ber nú
j öllum hér að styðja að framgangi
þess, að hér verði gerður góður
knattspyrnuvöllur, svo að við get-
um boðið þeim liðum, sem hingað
koma á næsta ári, viðunandi leik-
j völl til að keppa á. Er það ekki
vanzalaust, ef vallarskilyrði hér
: verða ekki bætt og það mjög fljót-
' lega.
Hér hefur verið mikill ferða-
' mannastraumur í sumar. Nú má
ísaf jarðarkaupstaður.
sjá bifreiðir með öllum möguleg-
um einkennisstöfum renna hér um
götur. Þykir mörgum, sem hingað
koma, leiðin nokkuð hrikaleg á
köflum. En þó láta allir í Ijósi
mikla ánægju yfir því, að jafn til-
komumikil og fjölbreytileg leið
skuli nú orðin akfær, þó að aðeins
sé hún fær um hásumarið. Og þó
mun enn aubast hingað ferða-
mannastraumur eftir því sem veg-
ir tengjast víðar um Vesffirði, því
að hér er um ókannaðar slóðir að
ræða fyrir allan fjöldann. Er nú
svo komið, að skip, flugvélar og
bílar eru jöfnum höndum sam-
göngutæki hér um slóðir, og hefði
það trúlega þótt saga til næsta
bæjar hér áður fyrr.
Unnið er hér að lengingu hins
nýja flugvallar. Er fyrirhugað að
lengja hann um 300 metra, upp í
1500 metra. Er talið, að þá muni
hann koma að þeim notum, sem
flugvöllur hér getur komið. Hér
verða að sjálfsögðu alltaf nokkrir
erfiðleikar á flugi vegna landslags-
ins, og sumum þykir aðflug hér
dálítið hrikalegt.
Komið hefur til orða, að stækka
bátahöfnina á ísafirði, því að hún
er orðin of lítil nú, með vaxandi
útgerð. Hefur verið talað um, að
fá hingað krana þann hinn mikla,
sem vinnur að hafnar'gerð á Suður-
eyri, en óráðið er þetta enn. Þá
hefur og komið fram sú hugmynd,
að byggja nýja bátahöfn, sunda-
megin, á svonefndu „Dokkusvæði“.
Byggist sú hugmynd á því, að
stækkunarmöguleikar á núverandi
bátahöfn séu svo litlir, að athug-
andi væri um aðra leið, sem gæfi
meiri stækkunarmöguleika. Hefur
Guðmundur Gunnarsson verkfræð-
ingur vitamálaskrifstofunnar varp-
að fram þessari hugmynd, sem
virðist vera athyglisverð. Yrði það
þá einnig unnið með hinum stór-
virka krana vitamálaskrifstofunn-
Allt er þetta þó óráðið enn þá
og ekki unnt að segja, hvað úr
verður. — B.G.
99
99
Frá og meS 10. þessa
mánaSar er bannað aS
ferðast á þumalputtan-
um í Þýzkalandl og f
fleirl löndum, meSal
annars Danmörku, er
haft á orðt aS leggja
bann vlS slfkri ferSa-
mennsku.
Lögreglan f Þýzka-
landi er þeirrar skoSun
ar, aS þorrl þeirra af-
brota, sem framln eru
á þjóSvegunum, séu
þessari ferðamennsku
að kenna, eSa aS þum-
alputtaferSalangarnir
séu verstu gikkfrnir á
veguhum.
MorS, rán og ofbeld-
isverk á vegunum hafa
stóraukizt að undan-
förnu, og seglr lögregl-
an, að komi eltthvaS
slfkt fyrlr á autobönun
um, megi i hvert sinn
slá því föstu, aS þumal
puttamaSur efgi þar
hlut aS máli.
A
-pr
^ -4
Neskaupstaður stendur undir
háu fjalli. Sumir kalla bæinn
Norðfjörð eftir firðinum, sem
hann stendur við.
Neskaupstaður — eða Norð-
fjörður — er fallegur bær.
Stendur eins og austfirzkir bæir
yfirleitt í brattri brekku, og
hann er snyrtilegur, eins og
austfirzkir bæir yfirleitt. Húsin
eru fallega máluð í skrautleg-
um litum og garðrækt er á háu
stigi. Sökum hins mikla halla
eru lóðir húsanna í þrepum,
eða stöllum eins og suðrænir
víngarðar.
Það eru fjöll á alla vegu. Há
og tignarleg fjöll í þrjár áttir
og til hafs er Barðsnes, sem
enginn kallar þó Barðsnes á sjó,
heldur Norðfjarðarhorn. Norð-
fjarðarhorn er sérkennilegur,
fremur lágur, skagi, rauður á
lit og slær á fínlegum tilbrigð-
um í gulu. Innra er fögur sveit,
grösug og blómleg.
Norðfjörður var á kafi í síld.
Bátarnir lágu hver um annan
þveran, hlaðnir af spikfeitri
síld. Uppi á sjálfri aðalgötunni
— „Austurstræti“ — Norðfirð-
inga, var meira að segja verið
að salta á plani. Þennan morg
un voru plönin þó að mestu
auð — langþreytt síldarfólkið
hafði skroppið heim til þess að
sofa ögn, því að það var, hvort
sem er, orðið nær tunnulaust.
Litast um
á Norðfirði
Noklkrir syfjaðir dixilmenn
voru að snúast við tunnur og
vígalegir menn með skaraxir
voru að höggva skreiðarhjalla-
efni í ramma fyrir hessíanstriga
sem notaður er til þess að hlífa
síldinni fyrir brennandi sól-
skininu. Áf hverju er ekki
byggt úr varanlegu efni? Þetta
vom eins konar leiktjöld. Kann
ske á það vel við. Síldarævin-
týrið er stórkostlegasti sjónleik
ur ársins. — En nú var hljótt
á plönunum.
Á síldarárunum fyrir Norður-
landi, var Austfjarðasíldin ekki
talin með síld. Þetta var eins
konar öskubuska. Það leit eng-
inn við að veiða hana og þó „óð
hún eins og vitlaus manneskja“
eins og einn sildarkapteinninn
sagði okkur, allt sumarið. Nú
er öldin önnur. Eftir að bera
fór á alvarlegu síldarleysi fyrir
Norðurlandi, hefur Austfjarða-
síldin hlotið „uppreisn" og nú
er hún orðin stór hluti sumar-
aflans. Þetta, sem við nefnum
Austfjarðasíld, er síld, sem að
aflokinni hrygningu fyrir Suð-
urlandi, heldur austur og norð-
ur með landin. Þar sameinast
hún norska síldarslofninum, og
úr þessari norrænu samvinnu
verður til það, sem heitir Aust-
fjarðasíld. Síldin er oft misjöfn,
en hins vegar er mikið um góða
síld. Nú í svipinn er hún 20—25
% feit eða fínasta saltsíld.
FÁ EKKI AÐ SOFA
Hvað munar mig um að vaka
eina vorvertíð, sagði karlinn.
Það er ekki alveg víst, að allir
Norðfirðingar segi það sama.
Plönin eru hljóð þennan morg-
un, þvi að síldarstúlkurnar eru
farnar heim. eftir að hafa salt-
að í alla nótt. Nú er tunnulaust.
Fólkið er orðið afskaplega
þreytt, sagði maður, sem var á
stjákli á bryggjunni. Búið er
að salta hér látlaust í marga
daga. Þó eru fáeinir, sem tunnu
skorturinn færir ekki dýrmæt-
an svefn, en það eru kafarinn,
útvarpsviðgerðamaðurinn og
netabætingamennirnir, sem