Tíminn - 26.11.1961, Blaðsíða 16

Tíminn - 26.11.1961, Blaðsíða 16
, Sunnudaginn 26. nóvember 1961. 3(11. Ma». Nokkrir af leSurmunum Þorsteins Kristinssonar Þorsteinn Krístinsson segir nemanda til 4 í fundarsal Félags ungra tímanum við leðuriðju, bast- jafnaðarmanna uppi í risi í iðju og spil. Við örkuðum alla Stórholti 1 var glatt á hjalla leið þangað upp gegnum þrúg- fimmftudagskvöldið síðasta. andi ólykt af gúmmíinu, sem Þar voru staddir nokkrir með- stigarnir eru klæddir með, og limir Tígulklúbbsins, og eyddu forðuðum okkur undan henni Allir gera það sem þeir vilja inn 1 vistlegan og vel upplýst- an sal, þar sem kliðurinn af ánægjulegu hjali unga fólks- ins galt fyrirhöfnina. Inn í þennan klið blandaðist eitthvað dularfullt pikk, ekki ól'íkt 'því sem heyrist f hænsna- húsum, þegar nýbúið er að kasta korni fyrir hænsni. Við gengum á hljóðið og komum að' borði, þar sem fjórir piltar sátu og börðu með litlum hömrum á einhvers konar undarleg sporjárn, en fórn ailömbin voru litlar leðurpjötlur. „Bara gera mynd" — Hvað ert þú að gera? spurð- um við einn pikkarann. Hann leit upp og brosti: — Ég er bara að gera mynd. — Og hvað svo? — Bara mynd. Sessunautur hans, sterklegur strákur, sem betur hefði átt heima í iþví að berja á blámönnum en að klappa í leðurpjötlur, kom okk ur til hjálpar með því að sýna okkur pjötluna, sem hann var að kláppa: — Það er t.d. hægt að gera úr þessu lyklaveski. Það er bara byrjað á því ag gera ein- hverja mynd, áður en maður fer að gera eimhvern hlut. — Hvað heitið þið?. — Þröstur Jónsson (sá sterk- legi). — Benedikt Benediktsson. Alls ekki sterk Næst snerum við okkur að jafnmörgum stúlkum við borð. Þar var ein að teikna mynstur á leðurpjötlu gegn um pappír. — Hvernig teiknarðu á leðrið? Erfu með kalkipappír? — Nei, ég teiikna bara ofan í mynstrið, og þá kemur far í leðr ið af- því að það er svo blautt. — Með hverju teiknarðu? — Bara með blýanti. — Ertu svona sterk? — Nei, þess þarf ekki! Meira gaman að leSri Úti í afskekktasta horninu er ; ekkert pikk. Þar eru nokkrar stöllur að vefja litlar og fíngerðar bastkörfur. — Er þetta meira gaman en að berja leður? spyrj- um við. Ein stúlkan sem sneri baki í okkur, var fljót til svars og sagði: •— Nei, þag er mikið meira gaman að leðrinu. Og viti menn, hún var komin með leðrið sitt í basthópinin og tók nú til við pikkið eins og hún ætti lífið að leysa. um krökkum?? (Þessi spurning var aðallega vegna þeirra nem- enda, sem voru svo nærri að þeir gátu heyrt til okkar). — Jú, það ei mjög gott að kenna þeiim. Þau eru virkilega námfús. ÞSð er bara heldur margt hérna núna, þau eru rúmlega 20 í leðrinu, það væri mátulegt að hafa svona 10—12. — Er langt síðan ag kennsla liófst í þessari grein? — Nei, þetta er þriðji dagurinn. Svona cr pikkað Dansað eftir klukkan háff ellefu. Stúlkan fremst á niyndinni fe'far leistunum. (Ljósrn.: Þórarinn Ingimundarson). i fótspor Anitu Ekberg og dansar á sokka Söðlasmiður eða skósmiður? f þessu tókum við eftir manni, sem sýnilega var nokkru eldri en þessir unglingar almennt. Þegar við þóttumst þess fullviss, að þetta væri kennarinn, snerum við okkur að honum og inntum hann að heiti. — Þorsteinn Kristinsson. — Hvenær lærðir þú leðuriðju ,og hvar? — Ég hef eiginlega aldrei lært þetta/ — Ertu þá söðlasmiður eða skósmiður? — Nei ekki heldur, svaraði Þor- steinn og hló. — Ég er teiknari hjá RaforkumálaskrifS'tofunni. — Hvernig kynntistu leðuriðj- unni þá svo vel, að þú getir kennt hana? — Maður lærir þetta bara með því að vinna og æfa sig. — Er nokkur leið að kenna þess „í skóla lífsins" í þessu kom piltur til okkar og spurði: — Með leyfi frá hvaða blaði eruð þið? — Frá Tímanum. Ert þú for- maður klúbbsins? ( — Nei, ég er nú bara varafor- maður. — Og heitir hvað? — Ámundr Ámundason. — Ertu i skóla? — Já, skóla lífs:ns og reynslunn ar eins og þú. Annars vinn ég hjá Eimskip. — Hvað er þessi klúbbur gam- all? — Hann er eins og hálfs mán- aðar gamall. — Þið' hafið stofnað hann sjálf, eða hvað? - — Já, við stofnuðum hann sjálf og leituðum svo til Æskulýðsráðs með aðstoð um húsnæði og tæki. (Framh. á 15. síðu.)

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.