Tíminn - 11.05.1962, Blaðsíða 2

ÚR ÖÐRUM LÖNDUM

iiiiÍiL*
Stjörnurnar blíka í
hitunum í Cannes
Nú stendur kvikmyndahá-
tíðin í Cannes sem hæst. Bær
inn úir og grúir af alls konar
fólki, kvikmyndaframleiðend-
um, kvikmyndastjórum, kvik-
myndaleikurum, frægum og
miður frægum. Vesalings
kvikmyndadómararnir verða
að sitja meiri hluta dagsins
inni í kvikmyndahúsum og
horfa á myndirnar, sem send-
ar hafa verið frá ýmsum
löndum til dóms á þessari
frægu hátíð. Og úti fyrir er
steikjandi hiti.
Þessi hátíð, sem hófst 7. maí
s.l., er sú 16., sem haldin er í
Cannes og jafnframt fyrsta kvik-
myndahátíðin í Evrópu í ár. Und-
irbúningur hefur staðið yfir vik-
um og jafnvel mánuðum saman,
ekki sízt hjá gistihúsaeigendum.
Auglýsendur kvikmyndafélaga
Ljósmyndararnir þveita þeim frægðarfúsu i kringum sig, þær sitja og
standa eins og þeir vilja, og eru fúsir til að gera næstwm því hvað
sem er til að vekja athygli á sér.

STUÐNINGSMENN
B-LISTANS
Kosningaskrifstofa B-list-
ans í Tjarnargötu 26, verður
opin daglega frá kl. 9 ár-
degis til kl 10 að kvöldi. —
Símar 15564 — 24758 —
24197 — 12942. — Kjörskrá-
ín er í síma 12942.
SJÁLFBOÐALIÐAR:
Kosningaskrifstofuna vant
ar sjálfboðaliða til starfa á
skrifstofunni. Látið skrá
ykkur í síma 24197
Kosningasjóður
Það eru vinsamleg tilmæli
til stuðningsmanna B-listans,
sem geta látið fé af hendi
rakna í kosningasjóð, að hafa
samband við skrifstofuna i
Tjarnargötu. Öllum slíkum
framlögum, smáum sem stór-
um, er með þökkum veitt mót
taka í kosningaskrifstofunni
í Tjarnargötu 26.
B-LISTAFUNDUR
B-listinn í Kópavogi boðar til
almenns kosningafundar um frain-
tíð Kópavogskaupstaðar í Kópa-
vogsbíói næstkomandi sunnudag
kl. 3 síðdegis. Nánar verður sagt
frá ræðumönnum og fyrirkomulagi
fundarins síðar. — B-listinn í Kópa
vogi.
frá 35 löndum hafa verið önnum
kafnir við að undirbúa kokkteil-
boðin og kvöldveizlurnar, þar sem
kampavínið flýtur í stríðum
straumum. Allt skal gert til þess
að komast í góð sambönd, en góð
sambönd eru eðlilega það mikil-
vægasta í kvikmyndaheiminum.
Samkeppnin um
gullpálmann
Samkeppnin um gullpálmann
verður æ harðari með hverju ár-
inu sem líður, og í ár er hún
meiri en nokkru sinni fyrr. Svo
margar myndir voru tilkynntar
til þátttöku, að það varð að fram-
lengja hátíðina um tvo daga, auk
þess sem verða að vera tvær sýn-
ingar á kvöldi í stað einnar, eins
og verið hefur fram til þessa.
Það athyglisverðasta við hátíð-
ina í ár er hinn mikli fjöldi nýrra
landa, sem tilkynntu þátttöku
sína, landa, sem ekki hafa verið
þekkt í Evrópu hingað til fyrir
kvikmyndir. Það eru lönd eins og
Ceylon, Kongó, Líbanon, Mar-
okkó, Nígería, Senegal og Suður-
Afríka. Danmörk er hið eina af
Norðurlöndunum, sem sendi
mynd á hátíðina. Það var gaman-
myndin „Harry og Kammertjen-
eren“.
Margar álitlegar myndir
Þegar í upphafi var álit manna,
að í ár yrði úrval mynda á hátíð-
inni. Hátíðin var opnuð með sýn-
ingu myndarinnar „Boccaccio
70“, sem ekki tekur þátt í keppn-
inni um pálmann. Frá Frakklandi
kemur myndin „Jeanne d’Arc",
sem stjórnað er af Robert Bres-
sons. Með aðalhlutverkið fer tví-
tug Parísarstúlka, prófessors-
dóttir.
En Frakkland sendir ekki að-
eins eina mynd, þaðan kemur
líka myndin „Cleo 5 et 7“, sem
stjórnað er af Agnes Varda. Með
aðalhlutverkið fer í þeirri kvik-
mynd fer einnig ný og óþekkt
leikkona, Cozinne Marchand.
Bandaríkin senda mynd John
Frankenheimers, „All Fall
Down“, og Þýzkaland sendir „Das
Brot der friihen Jahre“, gerða af
Herbert Veseley.
Danirnir vongóðir
Eins og fyrr segir, er álit
manna, að á hátfðinni í ár sé
margt ágætra mynda og erfitt að
spá einni sigurinn í keppninni
um gullpálmann. Danir eru nokk-
uð vongóðir um, að mynd Bent
Christensens „Harry og Kammer-
tjeneren" komist í úrslitakeppn-
ina. Fyrir tveim árum féllu ka-
þólsku verðlaunin í hlut Danmerk
ur, sem þá sendi „Paw“, sem gerð
var af Astrid Henning-Jensen. En
það verður gaman að vita, hvoit
eitthvert nýju landanna í keppn-
inni vekur athygli dómenda.
Erfitt starf að vera dómari
Dómnefndin, sem vekja skal
beztu myndina úr þeim 35, sem
taka þátt í keppninni, er skipuð
mönnum frá viðkomandi löndum.
í henni eru 11 dómarar, og eru
þeirra kunnastir þeir Mel Ferrer,
Sophie Desmarets og Francois
Truffaut. Þessir vesalings menn
verða að eyða mestum hluta dags-
ins í að horfa á kvikmyndir, og
það getur verið harla erfitt, ekki
sízt, þar sem úti er e.t.v. 30* hiti
eða meira. Nú, og svo getur starf
þeirra verið býsna vanþakklátt,
hversu trúverðuglega sem þeir
leysa það af hendi, því að vitan-
lega sýnist hverjum sinn fugl feg-
urstur.
Frægar stjörnur í tugatali
1500 fréttamenn voru væntan-
legir til hátíðarinnar, svo að
stjörnurnar mega vænta þess, að
þeirra verði getið víða um heim á
næstunni. Margar hinna fr'ægustu
stjarna í kvikmyndaheiminum
höfðu pantað herbergi á dýrustu
gistihúsunum.
Sophia Loren og hennar skæð-
asti keppinautur, Gina Lollobrig-
ida, höfðu báðar pantað herbergi
á Hotel Carlton, svo að þar er á-
reiðanlega eitlhvað um að vera.
Birgitte Bardot, Anthony Perk-
ins, Marina Vlady og Orson Well-
es voru meðal þeirra, sem ætluðu
að vera viðstaddir opnun hátíðar-
innar. Furstinn af Monaco og
Grace furstafrú höfðu lofað að
opna hátíðina, ef þau hefðu náð
sáttum við de Gaulle forseta, þeg-
ar að því kæmi.
Af dönskum stjörnum má nefna
Hanne Blarke, sem kunnari er
undir nafninu Anna Karina,
Hanne Smyrner og Anette Strþy-
berg. Einnig var Fritz Ruzicka
væntanlegur með saxófón-stúlk-
una Ingelu Brander.
MeS blik í augum
En þó að væntanlegar séu
þarna fjölmargar þekktar kvik-
myndstjörnur, þá er þó mikill
meiri hluti alls þess gífurlega
mannfjölda, sem þarna spókar sig
þessa dagana, algjörlega óþekkt
fólk, sem kemur þarna aðallega í
leit að frægð.
Fjöldi óþekktra stúlkna hefur
gengið um með fjarrænt vonar-
blik í augunum síðustu vikurnar.
í laumi hafa þær litið eftir bikini
baðfötunum sínum, hvort þau séu
nú ekki nógu lítil, og allar ala
þær í brjósti stóra drauma um
frægð og frama. Þessar litlu
stjörnur flykkjast til Cannes á
hverju ári og gera næstum því
hvað sem er til að vekja athygli á
sér. Ljósmyndararnir þeyta þeim
í kringum sig, og þær sitja og
standa eins og þeir vilja.
Bak við borð með
brostnar vonir
Þegar kvikmyndahátíðinni lýk-
ur um 23. maí, verða e.t.v. nokkr-
ar þessara frægðarfúsu stúlkna
— með vonarblikið og litlu bik-
ini-baðfötin — á leið til stjarn-
anna og uppfyllingu vona sinna.
En flestar þeirra halda aftur
heim til vinnu í verksmiðju, og
aðrar standa á bak við búðarborð
með brostnar vonir í augum.
Framleiðandi myndar þeirrar,
sem dæmdur verður gullpálminn,
mun núa saman höndunum af
ánægju og gleðja sig yfir milljón-
unum, sem vænta má í kassann.
Hinir framleiðendurnir verða von
sviknir og segja, að þetta hafi
verið eintómt svindl og óréttlát
úrslit.
Þeir einu, sem örugglega verða
ánægðir, hver svo sem úrslitin
verða, eru gistihúsa- og veitinga-
eigendurnir, sem græða hvað
mest á þessum tíma ársins.
Dagheimila* og leik-
skólaskorturinn
1 ágætri ræðu, sem Asta
K.arlsdóttir, frambjóðandi á
B-listanum í Reykjavík flutti á
áinuin geysifjölmenna og glæsi
lega kjósendafundi B-listans
fyrir nokkrum dögum, ræddi
hún um þátt borgarstjórnar-
íhaldsins í málefnum barna og
unglinga. Meðal annars ræddi
lnín um dagheimili og leik-
skóla, og sag'ði þá:
„f sumum borgarhverfum er
hvorkli dagheimi'i né leikskóli,
lóó'ir ófrágengnar, igangstéttar-
lausar malargötur, sem verða í
vorleysingum og haustrigning-
um ein forarbreiða, svo ag
mæður geta tæpast látið börn
sín til leiks utan dyra, og sjá
þa'ð allir, að við slíkt ófremdar-
ástand er ekki hægt að búa ár
eftir ár.
Dagheimila- og lcikskóla-
skorturinn í þessari borg er
mjöig tilfinnanlegur og langir
biðlistar um hvert einasta
pláss, er kynni iag Iosna, en
dagheimili og leikskólar ,ná að-
eins til barna undir sjö ára
aldri. Hvað er hugsað fyrir út'i
vistarþörf barna þeirra, er náð
Iiafa upp fyrir aldurshámark
leikskóla og daglieimila? Harla
líti'ð eða ekkert. Að vísu eru
hér nokkrir le'ikvellir með
gæzlu, en þeir eru miðaðir
meira við börn á leikskóLaaldr-
inum, en hin eldrí, og hefur
starfsemi þessi ekki verið rækt
sem skyldi, þó að það sé að
vísu snor í rétta átt.
Leiksvæði fyrir stálpuðu börn
in eru fá, og í sumum borgar-
hverfum alls engin .
Eitt hig mest aðkallandi
vandamál þessarar borgar er
málefni barna og ungliniga.
Það þarf að' láta borgar-
stjórnarme'irihlutann rumska
af hinum væra svefni hins ör-
ugga og yfirgnæfandi meiri-
hluta“.
„Hvað um þjóðar-
hagi
Listin er a3 hylja seni minnst af því, sem líklegt er aS athygli veki,
og þegar um er aS ræSa aS ver'Sa e.t.v. kvikmyndaítjarna, er ekki
alltaf hugsaS um hæverskuna.
„Hvað varðar mig um þjóðar
hag“ er fræg setning höfg eft-
ir cinum tryggasta Moskvu-
þjóni ísl. kommúnista, og
Iiefur með réttu verið talin
talandi dæmi um það, hve
djúpt er unnt að sökkva í við-
horfum og gerðum gagnvart
þjóð sinni. En mörgum þeim,
sem lítur á málefn'i þjóðarinn-
ar þessa dagana, hljóta að
koma þessi orð í hug og geta
ekki .annað séð en ríkisstjórn
íhalds og krata, sem nú trónar
á landi hér, hafi gert þessa
frsegu kommúnistasetningu, að
æðsta boðorði sínu og breyti
dyggilega eft'ir því.
I fyrrasumar reyndi ríkis-
stjórnin að halda vig verkfalli
mánuðum saman, þó að stöðv-
un sfldai*vertíðarinnar blasti
við af þeim sökum. Hana varð
aði ekkert um þjóðarhag þá og
kallaði það svikasamninga, þeg
ar samvinnumenn tóku af
skarið og sömdu um hóflega
kauphækkun og björguðu síld-
arvertíðinni úr voffia.
Nú 'er verkfall járnsmiða.
Samninganefndir höfðu samið
um mjöig eðlilega og hóflega
kaupliækkun, en daginn eftir
tilkynnti nefnd atvinnuveit-
enda, að hún gæti ekki staðið
við samkomulagið. Ríkisstjórn-
in hafði kippt í spottann og
skellti verkfallinu á. Þetta
verkfall er á hennar ábyrgg og
tefur allan undirbúning sumai
síldveiðanna. f öðru sinni skal
(Framhald á 15. síðuV
2
T í M I N N, föstudaginn 11. ma£ 1962.